✨ جانی دوباره داد به نبض ترانه ام بر تار و پود هر غزلِ عاشقانه ام بال و پرم گشود و به وقتِ سپیده برد بر پشت بام خانه ی عشق، آشیانه ام باید سراغِ قلب من از آسمان گرفت در کوچه های شعر بجویی نشانه ام با خنده ای به روح دلم بال و پر بده با چَشم مهربانِ خودت آب و دانه ام با تو همیشه خرم و سبز است حالِ دل با من بمان که بی تو هزاران بهانه ام در سایه سارِ سبزِ سَرِ سَر به راه دوست هر روزِ من بهار شد و جاودانه ام #محسن_زعفرانیه 🌸🦋