دݪٺنگ ¹²⁸🫀
-
| یا اُنسَ کُلِّ مُستَوحِشٍ غَریب |
ای آرامشِ هر ناآرامِ غریب ...
#امام_حسین_قلبم
دݪٺنگ ¹²⁸🫀
_
یادِ تو؛
قلب را جلاء میدهد ..
گرم میکند .. زلال میکند ..
باباحُسِیـنْ. .❤️🩹🫀
عشق...
دین و دنیایَت را که به پایِ عشق باختی؛
نفَسَت میشود یادِ یار !..
صُبح را با خیالِ یار شب میکنی و...
شب را با غمِ یار سحر ...
دین و دنیایَت را که به پایِ عشق باختی؛
با عالم و آدم غریبه میشوی انگار ..
نه کسی دردت را میفهمد ...
نه کسی دیوانگیت را ...
آشنایِ دلت تنها میشود یار !
دین و دنیایَت را که به پایِ عشق باختی؛
حیاتت را ؛ جِسم و روح و قَلبت را ...
گره میزند به خودش..
یار و یار و یار ...
روزگار اما...
سخت میگیرد به عاشقها ..
امتحان میشوی؛ با کسی که دوستش داری!
فراق میآید ..
تا جُز وصالِ یار نخواهی!
دلَت تنگ میشود..
تا جایِ یار باشد و بس!
بُغض گلویَت را میگیرد...
تا قدرِ اشكِ غمش را بفهمی!
حُسِیـنْجاٰن!
ما دین و دنیایِمان را
به پایِ عشقِ تو باختیم ...
هرچه باداباد؛
خودت را عشق است!
شبی هم میرسد که روزگار..
دست از دلِ خرابِ ما بردارد؛ اما
آنشب ...
دهانمان را با پنبه پُر کردهند و ..
نمیتوانیم صدایت کنیم...
دستهایِ ما میانِ کفن بستهَند و ...
نمیتوانیم سنگَت را به سینه بزنیم ..
یك شب میرسد ..
که هلالِ مُحرّمالعشق پیداست امّا
چشمهای ما زیر خروارها خاك پوسیدهند..
آنشب ...
تو میمانی و بس!
آنشب ...
«از ما استخوانهایی خواهد ماند
که حُسِیـنْ را دوست دارد
و روحی که آوارهی اوست!»
- از خاكِ ما در باد بویِ تو میآید...
تنها تو میمانی؛ما میرویم از یاد!
-محرموصفر۱۴۴۶
برایسیدِغریبِدلم💔