حجٺ جلوے #ڪاروان حرڪٺ مےڪرد #میڪروفن را در دسٺش مےگرفٺ و مے گفٺ:‌‌ «هرڪے دوسٺ داره برا !امام زمانش ٺیڪہ ٺیڪہ بشہ #صلواٺ بفرسٺہ». ٺیڪه ڪلامش همین بود و بلند #صلواٺ میفرسٺاد... #شهید_حجت_الله_رحیمی ‎‎‌‌‎‎ ‎‎‌‎‎‌┄┄┅┅┅❅شهدایی❅┅┅┅┄┄

زندگینامه برادر شهیدم محمد ابراهیم همت👇👇👇

#محمّدابراهیم همت  (۱۲ فروردین ۱۳۳۴ – ۱۷ اسفند ۱۳۶۲)[۴] معلم و نظامی ایرانی بود، که از فرماندهان سپاه پاسداران در جنگ ایران و عراق به‌شمار می‌آمد و فرماندهی لشکر ۲۷ محمد رسول‌الله را برعهده داشت. وی پس از انقلاب و در سال ۱۳۶۱ مدت کوتاهی را در جبهه جنگ لبنان و اسرائیل گذراند، سپس به ایران بازگشت و در جبهه‌های جنگ ایران و عراق در عملیات‌هایی چون؛ فتح‌المبین، بیت‌المقدس، رمضان و خیبر مسئولیت‌هایی را عهده‌دار بود. او در اسفند ۱۳۶۲ در جریان عملیات خیبر کشته شد.

#زاده ۱۲ فروردین ۱۳۳۴ شهرضا، استان اصفهان، ایران #درگذشته ۱۷ اسفند ۱۳۶۲ (۲۸ سال) اصابت گلوله توپ جزیره مجنون، عراق #مدفن امامزاده شاه‌رضا #وفاداری نیروهای مسلح ایران #شاخه نظامی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی #سال‌های خدمت ۱۳۵۸–۱۳۶۲ #درجه سرلشکر پاسدار[۱ #یگان نیروی زمینی سپاه پاسداران #فرماندهی لشکر ۲۷ محمد رسول‌الله #جنگ‌ها و عملیات‌ها جنگ ایران و عراق عملیات فتح‌المبین عملیات بیت‌المقدس عملیات رمضان عملیات خیبر † #نشان‌ها نشان فتح ۲[۲] #آلما ماتر دانشگاه تربیت‌معلم اصفهان #همسر(ان) ژیلا بدیهیان #فرزندان محمدمهدی مصطفی[۳]

#تصویر پیکر بدون سر شهید ابراهیم همت؛ سرداری که سر خود را در راه دفاع از میهن جانانه هدیه کرد با شروع عملیات رمضان، در تاریخ ۲۳/۴/۶۱ در منطقه شرق بصره، فرماندهی تیپ ۲۷ محمدرسول‌الله(ص) را به عهده گرفت و بعدها با ارتقاء این یگان به لشکر، تا زمان شهادتش، در سمت فرماندهی آن لشکر انجام وظیفه کرد. در عملیات مسلم‌بن‌عقیل(ع) و محرم در سمت فرمانده قرارگاه ظفر، سلحشورانه با دشمن متجاوز جنگید. در عملیات والفجر مقدماتی، مسؤولیت سپاه یازدهم قدر را که شامل: لشکر ۲۷ حضرت رسول(ص)، لشکر ۳۱ عاشورا، لشکر ۵ نصر و تیپ ۱۰ سیدالشهدا بود، به عهده گرفت. سرعت عمل و صلابت رزمندگان لشکر ۲۷ تحت فرماندهی او در عملیات والفجر چهار و تصرف ارتفاعات کانی مانگا هرگز از خاطره‌ها محو نمی‌شود. اوج حماسه آفرینی این سردار بزرگ در عملیات خیبر بود. در این مقطع، حاج همت تمام توان خود را به کار گرفت و در آخرین روزهای حیات دنیوی‌اش، خواب و خوراک و هرگونه بهرة مادی از دنیا را برخود حرام کرد و با ایثار خون خود برگی خونین در تاریخ دفاع مقدس رقم زد. سرانجام، محمدابراهیم همت ۱۷ اسفند سال ۱۳۶۲ در جزیره مجنون به شهادت رسید.

#محمدابراهیم همت ، ۱۲ فروردین ۱۳۳۴ در شهرضا در خانواده‌ای مستضعف و متدین به دنیا آمد. او در هفت سالگی وارد مدرسه شد و با موفقیت مقاطع دبستان و دبیرستان را پشت سر گذاشت. همت هنگام فراغت از تحصیل به ویژه در تعطیلات تابستانی، با کار و تلاش فراوان، مخارج تحصیلش را به دست می‌آورد و از این راه به خانواده خود نیز کمک‌های فراوانی می‌کرد. پس از اتمام دوران ابتدایی و راهنمایی، وارد مقطع دبیرستان شد. او در دوران تحصیلات متوسطه اشتیاق فراوانی به رشته داروسازی نشان می‌داد. وی در سال ۱۳۵۲ دیپلم گرفت و در کنکور سراسری شرکت کرد. عدم موفقیت ابراهیم در ورود به دانشگاه نتوانست خللی در اراده او به وجود آورد. در همان سال، پس از قبولی در امتحانات ورودی «دانش‌سرای تربیت معلم اصفهان» برای تحصیل عازم این شهر شد.

#دوران قبل ازانقلاب ومبارزات #همت در سال ۱۳۵۲، پس از اخذ مدرک دیپلم با نمرات عالی، وارد دانش‌سرای اصفهان شد، سپس به سربازی رفت و در همین مدت توانست با برخی از جوانان روشنفکر و انقلابی مخالف رژیم ستم شاهی آشنا شود و به تعدادی از کتاب‌هایی که از نظر ساواک و دولت آن روز ممنوعه به حساب می‌آمد، دست یابد. مطالعه آن کتاب‌ها که به طور مخفیانه و توسط برخی از دوستان برایش فراهم می‌شد، تاثیری عمیق و سازنده در روح و جان او گذاشت و به روشنایی‌ اندیشه‌اش کمک شایانی کرد. او پس از پایان سربازی و بازگشت به زادگاهش، شغل معلمی را برگزید و به دلیل روحیه انقلابی‌اش، چندین نوبت ساواک به او اخطار داد. همت با گسترش مبارزات مردمی علیه رژیم پهلوی، پرچم‌داری جوانان مبارز شهرضا را به عهده گرفت. سخنرانی‌های پرشور و آتشین او علیه رژیم، ماموران رژیم را به تعقیب وی واداشت، طوری که به فیروزآباد، یاسوج، دوگنبدان و سپس اهواز رفت و در نهایت به شهرضا بازگشت. پس از بازگشت به شهرضا، در تظاهرات مردمی علیه رژیم، بسیار فعال بود تا اینکه فرماندار نظامی اصفهان، دستور ترور و اعدامش را صادر کرد، ولی او با تغییر لباس و چهره، مبارزات علیه رژیم را دنبال می‌کرد، تا این‌که انقلاب اسلامی به پیروزی رسید. وقتی انقلاب به ثمر رسید و اماکن اطلاعاتی ساواک شهرضا به دست مردم انقلابی فتح شد، پرونده سنگینی از ابراهیم به دست آمد. در این پرونده بیش از بیست گزارش و خبر مکتوب در تایید نقش فعال وی در صحنه تظاهرات و شورش علیه رژیم شاه به چشم می‌خورد که در صورت عدم پیروزی انقلاب، مجازات سنگینی برای او تدارک دیده می‌شد. تیمسار ناجی، فرمانده نظامی وقت اصفهان، دستور داده بود که هر جا او را دیدند با گلوله مورد هدف قرار بدهند.

#پس از انقلاب و مسئولیت‌ها پس از پیروزی انقلاب اسلامی او به شهر خود برگشت و سپاه شهرضا را به همراه برادران و دوستان خود تشکیل دادند. آن‌ها در ایجاد نظم و امنیت شهرضا پس از انقلاب نقش اساسی داشتند و شهر را از وجود افرادی که قصد ایجاد ناامنی و آزار و اذیت مردم داشتند پاک کردند. همچنین تبلیغات آن‌ها نقش بسزایی در آگاهی جوانان داشت. مدتی بعد هم مسئولیت روابط عمومی سپاه شهرضا را به عهده گرفت، همچنین اواخر سال ۱۳۵۸ با هدف اجرای فعالیت‌های فرهنگی، به خرمشهر و سپس بندر چابهار و کنارک در استان سیستان و بلوچستان عزیمت کرد. همت در خرداد ۱۳۵۹ مسئول روابط عمومی سپاه پاوه شد، از مهر ۱۳۵۹ تا دی ماه ۱۳۶۰ نیز در پاک‌سازی روستاها از وجود افراد ضدانقلاب نقش ویژه‌ای داشت، مدتی بعد هم به فرماندهی سپاه پاوه منصوب شد و در زمستان ۱۳۶۰ نیز مسئولیت ستاد تیپ ۲۷ محمد رسول الله (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) را به عهده گرفت. در بهار سال ۱۳۵۹ ابراهیم همت برای مقابله با گروهک‌هایی که در منطقه کردستان به ایجاد اغتشاش پرداخته بودند، به این منطقه اعزام شد. ایشان با توکل بر خدا و تلاش مثال‌زدنی خود این مناطق را از دست اشرار پاک کرد. سپس در سال ۱۳۶۱ او برای دفاع از مردم لبنان در مقایل رژیم صهیونیستی به این کشور رفت. پس از دو ماه حضور در لبنان او به کشور بازگشت و عازم جبهه‌های جنگ شد.

#حضور درجنگ ایران وعراق شهید همت در عملیات‌های فتح المبین و بیت المقدس هم رئیس ستاد تیپ ۲۷ بود، همچنین از عملیات رمضان در ۲۳ تیر ۱۳۶۱، فرماندهی تیپ ۲۷ محمد رسول الله (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) به عهده‌اش گذاشته شد. در سال ۱۳۶۱ با گسترش سازمان سپاه پاسداران و تشکیل سپاه ۱۱ قدر و ارتقای تیپ ۲۷، ابتدا فرماندهی سپاه ۱۱ قدر به عهده همت گذاشته شد، اما پس از انحلال این سپاه، فرماندهی لشکر ۲۷ را به طور مستقیم به عهده گرفت. وی عملیات مسلم بن عقیل را از سنگر فرماندهی قرارگاه ظفر، هدایت کرد. در عملیات‌های والفجر مقدماتی و والفجر ۱ نیز در سمت فرمانده سپاه ۱۱ قدر، لشکرهای ۲۷ محمد رسول الله (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم)، ۳۱ عاشورا، ۵ نصر و تیپ ۱۰ سیدالشهدا (علیه‌السّلام) را فرماندهی کرد. در عملیات‌های والفجر ۳، والفجر ۴ و خیبر هم فرماندهی لشکر ۲۷ به طور مستقیم به عهده او بود. به دستور فرماندهی کل سپاه، محمدابرهیم همت و احمد متوسلیان تیپ محمد رسول الله (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) را در جبهه تشکیل دادند. محسن رضایی درباره آن‌ها می‌گوید: ما در حقیقت چهار لشکر داشتیم که اینها وقتی هر جا وارد می‌شدند، هیچ خطی در مقابلشان قدرت مقاومت نداشت، حاج همت و لشکر ۲۷ محمد رسول‌الله، حسین خرازی و لشکر ۱۴ امام حسین، مهدی باکری و لشکر ۳۱ عاشورا، احمد کاظمی و لشکر ۸ نجف که در هر کجا وارد می‌شدند، بدون استثنا با موفقیت همراه بود. سرعت عمل، صلابت و مقاومت مثال‌زدنی رزمندگان لشکر ۲۷ تحت فرماندهی شهید همت از افتخارات هشت سال دفاع مقدس محسوب می‌شود و هیچ وقت از اذهان پاک نخواهد شد.

#ویژگی ها اخلاص، ایمان، عشق به عبادت، شجاعت، توکل به خدا و عشق به شهادت و امام از ویژگی‌های بارز این شهید والا مقام بود. پدرش درباره ایشان می‌گوید: «محمد ابراهیم از سن ۱۰ سالگی تا لحظه شهادت در تمام فراز و نشیب‌های سیاسی و نظامی، هرگز نمازش ترک نشد. روزی از یک سفر طولانی و خسته‌کننده به منزل بازگشت. پس از استراحت مختصر، شب فرا رسید. ابراهیم آن شب را به همه خستگی‌هایش تا پگاه، به نماز و نیایش ایستاد ووقتی مادرش او را به استراحت سفارش نمود، گفت: مادر! حال عجیبی داشتم. ‌ای کاش به سراغم نمی‌آمدی و آن حالت زیبای روحانی را از من نمی‌گرفتی.» سردار سرلشکر رحیم صفوی، فرمانده سابق سپاه پاسداران نیز درباره ایشان می‌گوید: «او انسانی بود که برای خدا کار می‌کرد و اخلاص در عمل از ویژگی‌های بارز او بود، ایشان یکی از افراد درجه اولی بود که همیشه ماموریت‌های سنگین بر عهده‌اش قرار داشت. حاج همت مثل مالک اشتر بود که با خضوع و خشوعی که در مقابل خدا و در برابر دلاورمردان بسیجی داشت، در مقابله با دشمن همچون شیری غرّان از مصادیق «اشداء علی الکفار، رحماء بینهم[۱]» بود. همت کسی بود که برای این انقلاب همه چیز خودش را فدا کرد و از زندگیش گذشت. او واقعاً به امر ولایت اعتقاد کامل داشت و حاضر بود در این راه جان بدهد، که عاقبت هم چنین کرد. همیشه سفارش می‌کرد که دستورات را باید موبه‌مو اجرا کرد. وقتی دستوری هر چند خلاف نظرش به وی ابلاغ می‌شد، از آن دفاع می‌کرد. ابراهیم از زمان طفولیت، روحی لطیف، عبادی و نیایشگر داشت.»