خوابگاه یه جامعه خیلی کوچیکه ؛ من از اتاقش برمیگشتم درحالی که داشتم گریه میکردم درحالی که هم اتاقیش تو بغلم گریه کرده بود ، یه دختر دیگه دستش یه جعبه شیرینی بود ، دختر دیگه داشت با گوشی حرف می‌زد و میخندید یکی دیگه درگیر کارای فرداش بود . بچه ها زندگی همینه .

-

نه تنها هم اتاقیام آهنگای مزخرف گوش میدن بلکه از سلیقه موسیقی من اصلا خوششون نمیاد😭😭

آخر هفته ها>>>>>

حس زندگی میده

-✨

پریِ آبی . عاشق صدف ها و رنگ آبیه ، همیشه لباس آبی میپوشه و میره کنار دریا صدف جمع میکنه و باهاشون گردنبند میسازه یا به صدای دریایِ صدف ها گوش میده .

بلدیم چجوری خوش باشیم ولی یچیزی هست که داره نمیزاره انگار نمیخواد بخندیم‌ . میشه بازم جلوش ایستاد و خوش بود ولی انگار هممون وا دادیم . زندگی یهو جدی شد ما هم ولش کردیم .

کل زندگیمو گذاشتم روی یه "اگه" و اگه این "اگه" نشه واقعا نمی دونم چی میشه ، امیدوارم هیچ وقت نفهمم .

از گفتنش ناراحتم ولی من :

دلم خواست این اینجا باشه((: