💢ای خدا طرز بیان چه می کند؟! یکی از فرماندهان دانشگاه افسری پلیس تعریف می‌کرد که ایام عید نوروز بود و به همراه خانواده‌ام در راه شهرستان بودیم. یک لحظه سرعتم رفت روی ۱۳۰ کیلومتر بر ساعت (ده تا بالاتر از حد مجاز). به محض آنکه متوجه شدم، سرعت را کم کردم ولیکن دیگر دیر شده بود. چند متر جلوتر پلیس که با دوربین رصد می کرد گفت: بزن کنار. وقتی پایین آمدم دیدم یکی از دانشجویان دانشگاه افسری است. قطعا من که فرمانده‌اش بودم را باید می‌شناخت، ولی وقتی جلو رفتم اعتنایی نکرد. یک نگاه به قد و قواره‌ام انداخت و گفت: مدارک! با خودم گفتم احتمالا چون همیشه مرا در قامت لباس نظامی دیده است، با لباس شخصی مرا نشناخت. ناچار رفتم و از داشبورد ماشین مدارک را آوردم. با خودم گفتم الان که مدارک را ورق می‌زند و اسمم را می‌بیند و می‌شناسند و حتی از من عذرخواهی می‌کند! وقتی مدارک را به دستش دادم، ورق زد و اتفاقا اسمم را بلند خواند و بعد از کنترل مدارک، آنها را به من برگرداند و گفت: با سرعت غیر مجاز رانندگی کردید، باید جریمه شوید! اصلا انتظارش را نداشتم و خیلی به من برخورده بود! واقعاً مرا نشناخت؟! یا اینکه شناخته و می‌خواهد حال مرا بگیرد؟! مشغول افکارم بودم که متوجه شدم در حال نوشتن جریمه است. آن موقع جریمه‌ی سرعت بالا، صد هزار تومان بود. برگه‌ی اول را که نوشت و جدا کرد و به دستم داد، گفت: یک لحظه تشریف داشته باشید! برگه دوم را هم نوشت و دستم داد! از او پرسیدم جریمه سرعت بالا چقدر است؟ گفت: صد هزار تومان. گفتم: ولی شما دویست هزار تومان مرا جریمه کردید، چرا؟ یک احترام نظامی بسیار محکمی گذاشت و در حالی که خبردار و دستش به نشانه احترام بالا بود گفت: «هرگز اجازه نمی‌دهم جاده، فرمانده‌ی عزیز مرا به‌خاطر سرعت بالا از من بگیرد!!» آنقدر مجذوب این جمله‌اش شده بودم که تلخی بی‌اعتنایی‌اش از وجودم رخت بست. گفتم: یکم بار دیگر این جمله را بگو. دوباره تکرار کن! سرم را پایین انداختم و بدون اینکه کلمه‌ای بگویم، پشت فرمان نشستم و حرکت کردم. همسرم پرسید چه شد؟ گفتم: فقط برویم! وقتی از سفر برگشتم در اولین صبحگاه دانشگاه افسری، از آن دانشجو تقدیر کردم و گفتم: دانشجویان عزیز، می‌شود فردی را که حقش هست دو برابر جریمه کنید، اما کلامی را به کار ببرید که رنجش او را بگیرید و این قدرت کلماتی است که به کار می بریم. گر بساط سخن امروز کساد است کلیم تازه کن شیوه که در چشم خریدار آید! #ققنوس_آتشین 🌐 @diba_313 🌐 @ghoghnuos13 ─┅═ঊঈ☘️🌼🍀 ঊঈ═┅─

💢خویشتن را تغییر بده، دنیا با تو تغییر می کند! عزیزی می‌گفت تنها پرنده‌ای که به عقاب می‌تواند ضربه بزند و او را از پای درآورد، کلاغ است. کلاغ به پشت سر عقاب می‌رود و مدام با نوک به سر عقاب می‌زند. عقاب که می‌داند نمی‌تواند برگردد و با کلاغ درگیر شود به یک اقدام اساسی دست می‌زند. او تصمیم می‌گیرد که بدون درگیر شدن با کلاغ، اوج بگیرد. آنقدر اوج بگیرد که دیگر کلاغ نتواند در لایه‌هایی از اتمسفر که عقاب می‌تواند وارد شود، دنبالش بیاید. در نتیجه از دست کلاغ خلاصی پیدا می‌کند. در این مشی عقاب یک حقیقت زندگی نهفته است. ما آدم‌ها در زندگی با خیلی‌ها به مشکل برمی‌خوریم. همسرمان، رئیسمان، همسایه‌مان، جاری مان و ... شاید آنها نخواهند که تغییر کنند و دست از اشتباهات خود بردارند، در اینجا ما چه کنیم؟ باید عقاب‌وار عمل کنیم. باید بدون اینکه انتظار داشته باشیم طرف مقابل که ما را اذیت می‌کند،تغییر کند، خودمان اوج بگیریم. باید رشد را در دستور کار خود قرار بدهیم. وقتی رشد می کنیم، دیگران دو راه بیشتر ندارند: یا باید مثل کلاغ از یک جایی به بعد ما را رها کنند و دنبال کار خودشان بروند و دیگر به ما گیر ندهند و یا باید خودشان هم مثل ما رشد کنند. که هر دو صورت برای ما برد محسوب می شود. لذا رفقای عزیزم ما منتظر نمی‌مانیم که دیگران برای ما تغییر کنند، خودمان تغییر می‌کنیم، دنیا هم پا به پای ما تغییر می‌کند. خانمی می‌گوید شوهرم دست بزن دارد و تغییر نمی‌کند و مشاوره نمی‌آید... این خانم تا وقتی منتظر است شوهرش تغییر کند، زندگی را به تمام عیار باخته است. باید تغییر را از خودش شروع کند‌. باید آنقدر رشد کند که شوهرش برای ادامه زندگی مجبور باشد که تغییر کند و در مسیر رشد خودش را قرار دهد و یا اگر نخواهد تغییر کند باید قید آن خانم را بزند. البته چطور تغییر کردن و رشد کردن نیز لوازمی دارد که ان‌شاءالله بعداً بدان خواهیم پرداخت. #ققنوس_آتشین 🌐 @diba_313 🌐 @ghoghnuos13 ─┅═ঊঈ☘️🌼🍀 ঊঈ═┅─

✍با افکار منفی ذهن چکار کنم؟ افکار منفی در ذهن ما عاملی است که تاثیرات مخربی بر جای می‌گذارد ، احساسات منفی همچون خشم ، ترس ، اندوه ، تقصیر و اضطراب و.... از سموم ارتعاشی هستند که در باورهای اعتقادات سنتی نیز منعکس هستند و همچون ارواح شیطانی به‌عنوان انگل‌های انرژی عمل می کنند. هر اندیشه‌ای که در ذهن ما می‌گذرد آینده ما را می آفریند. هر گونه درباره خود می‌اندیشیم برایمان به واقعیت در می آید. خود ما شرایط زندگی‌مان را می‌آفرینیم آن‌گاه برای ناکامی خود دیگران را سرزنش می‌کنیم. پذیرش خویشتن در زمان حال کلید دگرگونی‌های مثبت است. الگوها و قالب‌های فکری را می‌توان تغییر داد اگر نمی‌دانید کدام اندیشه‌ها ، مشکلات شما را آفریده‌اند از خود بپرسید : چه اندیشه‌ای در سرم می‌گذرد که این مشکل را آفریده است ؟ اگر خواهان سلامتی هستید باید از اندیشه‌های مثبت و مهرآمیز سرشار باشید . خانه تکانی ذهنی را شروع کنید و اندیشه‌های بیماری‌زا و منفی را دور بریزید . شفای جامع ، جسم ، ذهن ، روح را در بر می گیرد . از هر نگرشی که بخواهید می توانید شروع کنید . برخی از نگرش‌های ذهنی آغاز ، و عده‌ای با شکرگزاری و دعا شروع می کنند . فرقی نمی کند که خانه تکانی از کدام اتاق شروع شود. از جایی شروع کنید که بیشتراز همه توجه‌تان را جلب می کند ، ما بقی تقریبا خود به خود پیش می آید. #ققنوس_آتشین 🌐 @diba_313 🌐 @ghoghnuos13 ─┅═ঊঈ☘️🌼🍀 ঊঈ═┅─

💢 پرسش: ببخشید من یک پسر ۹ ساله دارم و یک دختر ۴.۵ ساله . پسرم خیلی دائم با تک تک اعضای خانواده درگیر میشه. به‌محض اینکه بیکار میشه بهانه‌گیری میکنه و اعتراض میکنه و حرف‌ها رو به‌هم وصل میکنه و بحث راه میندازه. من فکر کردم شاید محبت بیشتر لازم داره، یه مدت بهش خیلی محبت کلامی میکردم و بقلش میکردم و بهش توجه میکردم ولی حتی یه ذره هم تاثیر نداشت. ۱ماهه که باباش گوشیش رو گرفته، چون اعتقاد داشت پسرم چون دائم تو گوشیه عصبیه. ولی به‌جاش در حد توانش باهاش بازی میکنه، استخر، کتابخونه و... ولی باز تا ۵ دقیقه بیکار میشه اذیت کردن‌هاش شروع میشه. واقعا هممون مستاصلیم. دخترم هم داره ازش یاد میگیره. به‌نظرتون باید چجوری باهاش برخوردکنیم؟ 👈پاسخ: با سلام از مهمترین عوامل مهم رفتار پرخاشگرانه کودکان، اعمال شيوه‌های تربيتی مستبدانه و پرخاشگرانه در خانواده است. اگر كودك پرخاشگری مي‌كند، بررسی شيوه تربيتی پدر و مادر نيز ضرورت دارد. پدر يا مادری كه در خانواده پرخاشگری مي‌كند، سرمشقی برای كودك خود مي‌شود؛ كودك با مشاهده و تقليد رفتار پرخاشگرانه والدين، پرخاشگری را ياد مي‌گيرد و از آن برای غلبه بر ناكامي‌ها و كنار آمدن با موقعيت‌های سخت زندگی، استفاده مي‌كند. به بیان دیگر والدينی كه از شيو‌ه‌های تربيتی مستبدانه مثل تنبيه بدنی، دستورات مستقيم بدون توجيه كردن آنها ( تو بايد اين كار را انجام دیي چون من مي‌خواهم)، تهديد (اگر اين كار را انجام ندهی از بيرون رفتن خبری نيست) و محروميت (حق نداری دوستت را به خانه بياوری چون من از او خوشم نمي‌آيد) استفاده مي‌كنند، احتمال پرخاشگری فرزند خود را افزايش مي‌دهند. همچنين در اين خانواده‌ها روابط صميمانه بين اعضاء، كمرنگ است؛ افراد خانواده احساس محبت و علاقه خود را به ‌صورت كلامی و غيركلامی به يكديگر نشان نمي‌دهند، در نتيجه احساس طرد شدن و دوست داشتنی نبودن در ذهن کودک شکل می‌گیرد که تا حد زيادي رفتار پرخاشگرانه را در او افزايش مي‌دهد. #ققنوس_آتشین 🌐 @diba_313 🌐 @ghoghnuos13 ─┅═ঊঈ☘️🌼🍀 ঊঈ═┅─

🚨دیدن این کلیپ به والدینی که فرزندانشان را آزادانه در فضای مجازی رها می‌کنند واجب است ببینید رسانه‌ها چقدر قوی میتونند قلب و ذهن بچه‌ها رو تسخیر کنند. ۳دقیقه #ققنوس_آتشین 🔹️ما را در ایتا دنبال کنید: 🌐 @diba_313 🌐 @ghoghnuos13 ─┅═ঊঈ☘️🌼🍀 ঊঈ═┅─

💢سوال: پسرم ۳ سال و۳ماهشه واولین فرزندم هست و تک. خیلی وابسته اس هیچ جا بدون من واینمیسه. میبرم باشگاه ژیمناستیک یا کلاس زبان واینمیسه ومیگه توام باید بیای پیشم یه ماه میشه که داخل باشگاه میشینم تا با محیط وبچه‌ها ومربی آشنا بشه ولی فایده نداره گریه میکنه که دوس‌ندارم برم ولی با بچه‌های کوچه یا فامیل بازی میکنه تا دلتون بخاد توخونه شیطونی میکنه وسیله میشکنه... ازسروکول باباش بالا میره ... ولی جایی میریم یه گوشه ساکت میشینه. چکار باید کرد؟ 👈پاسخ: سلام و درود بر شما از شایع‌ترین اختلالات دوران کودکی، وابستگی شدید کودک به والدین، خصوصا مادر هست که عواقب نامطلوبی را برای زوجین و همچنین خود کودک به همراه خواهد داشت. ترس کودک‌تون رو درک کنید و واقعی بودن اضطراب او رو بپذیرید و حواستون باشد که به هیچ وجه او نو به خاطر جمع گریز بودن سرزنش نکنید. اگر به‌طور مستقیم این موضوعات رو به او گوشزد کنید مثلا به او بگید ” چرا سلام نمیدی به بقیه، چرا همش به من چسبیدی، برو درست حسابی سلام کن باهاشون و ….” باعث می شه که اعتماد به نفس کودک تخریب شده و وابستگی او تشدید بشه. بنابراین برای کاهش وابستگی کودک‌تون از این کار جلوگیری کنیم. بدون اطلاع دادن به کودک، او رو در جمع رها نکنید. قبل از این که بخواهید او را تنها بگذارید، به زبان ساده براش توضیح بدهید که چه کارهایی در نبود شما می تونه انجام بده و به او احساس امنیت و آرامش بدهید. توجه داشته باشید که درصورت تنها گذاشتن کودک بدون اطلاع قبلی، دیگه هیچ گاه به شما اعتماد نخواهد کرد و به همین علت، دائما به شما می چسبه کودکی که همیشه به شما وابسته بوده، وقتی که می خواید او رو از خود جدا کنید به سادگی قبول نخواهد کرد و به گریه کردن و یا داد کشیدن متوسل خواهد شد. در این شرایط آرامش خودتون رو حفظ کنید و برای خود کودک هم که شده، تصمیم خود را عوض نکنید. وقتی فرزند شما در مهمانی ها یا دیگر دورهمی ها با دیگران دوست می شه و بازی می کنه یا به هر نحوی رفتار مستقلی از خودش نشان می ده او رو تشویق کنید و از او تعریف و تمجید به عمل بیارید. حتما هم نیاز نیست کادو برای او بخرید، تشویق کلامی و گفتن جمله های ساده ای مثل ” آفرین که سلام دادی” یا “دیدین چه پسر خوبی شده، دیشب تنها خودش رو تخت خوابیده بود” می تونه تاثیر زیادی روی شکل گیری استقلال در کودک ایفا کنه.تغییرات یک شبه به وجود نمی آیند، پس بهتر است تلاش های کوچک او رو ستایش کنید و صبر داشته باشید.پسرتون رو تشویق به برقراری ارتباط بهتر با پدر کنید. ارتباط بهتر با پدر باعث می شود که تطابق و همانند سازی قوی تری را تجربه کنه و برای ایفای نقش مرد آماده بشه.شما نیز باید بتوانید وابستگی خود را به کودک کاهش دهید. مثلا نگرانی به خاطر رد شدن کودک از خیابان طبیعی است اما اگر تا سن 20 سالگی نگران رد شدن کودکتان از خیابان باشید بهتر است خودتان برای کاهش اضطراب تمرین کنید.کودک را با دیگران مقایسه نکنید و نگویید که ” ببین فلانی چقدر قشنگ توی جمع شعر می خونه …بدترین کاری که می توانید برای جدا کردن کودک انجام دهید باج دادن به اوست. سعی نکنید با وعده ی اسباب بازی یا خوراکی او را از خودتان جدا کنید زیرا برای هر بار بیرون رفتن یا جدا شدن انتظار پاداش خواهد داشت.نکته پایانی اینکه با توجه به عواقب تک فرزندی و مشکلات جانبی برنامه ریزی لازم برای داشتن فرزندان بیشتر بعمل بیاورید. موفق باشید صادق رضایی دانشیار تعلیم و تربیت و عضو هیات علمی دانشگاه #ققنوس_آتشین 🌐 @diba_313 🌐 @ghoghnuos13 ─┅═ঊঈ☘️🌼🍀 ঊঈ═┅─

💢پرسش: ببخشید برای بد دهنی بچه و فحش دادن باید چیکار کنیم؟ عکس العمل نشون ندادم ولی نتیجه‌ای نگرفتم بازم این کار را تکرار میکنه 👈پاسخ: با سلام اشاره ای به سن کودکتون نکردید آنچه مسلم است این است که در سنین بالاتر کودک متوجه معنی دشنام می شود و برای بزرگ نشان دادن خود در مقابل دوستان ممکن است مخصوصا در مدرسه از این کلمات استفاده کند یا آنها را از دوستانش بیاموزد و به خواهر و برادرهایش بگوید. لذا نادیده گرفتن رفتار کودک در این سن یعنی اوایل سن مدرسه کمک کننده نیست و والدین باید نارضایتی خود را اعلام کنند. به طور کلی وقتی کودک از این الفاظ زشت استفاده می کند، اگر والدین از لحن کودکانه فرزندشان خوششان بیاید و به او بخندند یا واکنش خیلی تند نشان دهند این رفتار در کودک تثبیت می شود. در این شرایط اقوام درجه یک و حتی دو باید هماهنگ با هم برخورد مناسبی نشان دهند یعنی روشی مشابه والدین را انتخاب کنند. باید به کودک فهماند که این الفاظ نامناسب است و نباید از آنها استفاده کند. اگر با وجود تذکرات رفتار تکرار شد باید از روش های تنبیهی و محروم کننده استفاده کرد. #صادق_رضایی #ققنوس_آتشین 🌐 @diba_313 🌐 @ghoghnuos13 ─┅═ঊঈ☘️🌼🍀 ঊঈ═┅─

✍️عیب‌جویی یکی از چهار عامل طلاق در خانواده‌ها 👈گاتمن در کتاب کاربردی «کلینیک ازدواج»، عیب‌جویی را یکی از چهار عامل اصلی طلاق معرفی می‌کند. البته باید توجه کرد که بین عیب‌جویی و انتقاد تفاوت وجود دارد. 👈عیب‌جویی نابودکنندۀ زندگی مشترک است؛ در حالی‌که انتقاد اگر بجا و دوستانه مطرح شود هیج مشکلی ندارد. 👈در واقع، انتقاد بیان کردن ناراحتی شما دربارۀ یک موضوع خاص است، اما سرزنش به‌معنای حمله به شخصیت شریک زندگی‌تان به‌خاطر اعتقادات و احساسش است. #ققنوس_آتشین 🌐 @diba_313 🌐 @ghoghnuos13 ─┅═ঊঈ☘️🌼🍀 ঊঈ═┅─

✍به فرزندان خود بیاموزید.... 👈به فرزندان خود بیاموزید از باختن درس بگیرند و از موفقیت لذت ببرند. 👈به فرزندان خود بیاموزید که یک برنده باادب باشند و یک بازنده سربلند. 👈به آنها بیاموزید که مسئله مهم بردن نیست؛ شرکت کردن در مسابقات هم به همان اندازه مهم است. 👈به آنها بیاموزید که شکست محدود و موقتی را بپذیرند اما هرگز امید بی انتها را از دست ندهند. 👈با یک تبسم، یک کلمه تشویق آمیز و یک دست نوازش، تفاوت بردن و باختن را برای فرزندان خود رقم بزنید. #ققنوس_آتشین 🌐 @diba_313 🌐 @ghoghnuos13 ─┅═ঊঈ☘️🌼🍀 ঊঈ═┅─

💢پرسش: سلام وقتتون بخیر سوالی داشتم ممنون میشم راهنمایی کنید. من و همسرم دو سال است زندگی مشترکمان را شروع کردیم،و من اکنون فرزند اولمان را باردار هستم اما همسرم اصلا شرایط من رو درک نمیکنند. برای مثال وقتی با ماشین میریم بیرون توی دست اندازها به شدت بد رانندگی میکنند و وقتی من میگم مراعات من رو کنند انگار لج میکنن و اصلا توجهی ندارند. حتی یکبار روی تخت خوابمان دراز کشیده بودم گفتم نباید روی تخت محکم بپرید برای بچه ضرر دارد همان موقع شروع کرد چندین بار و به‌شدت روی تخت بالا پریدن و من واقعا دلم درد گرفت. بحثی نکردم با ایشون اما سنگین برخورد کردم خیلی ناراحت شدم. هرموقع هر موضوعی بشه اصلا رعایت نمیکنن که من باردارم. میخواهم بالشت رو جمع کنم یک هو از دستم میکشد به منم فشار می‌اید. بارها هم گفته‌ام اما اصلا مهم نیس... همچنان یکبار میگفتن من سه تا بچه میخواهم منم گفتم شماهمین یدونه تو راهی رو مراقبش باش فعلا... برگشت حرفای بدی زد...(توهین لفظی) من واقعا موندم چکار کنم بارداری خواسته بوده. ما هر دو ۲۳ساله‌ایم. شما بفرمایید من چجور به همسرم توضیح بدم. به پدرم، پدرشوهرم یا... هرکس میگویم مراعات مرا میکند جز همسرم. 👈پاسخ: سلام یکی از مهمترین آسیب‌های زندگی مشترک جهل و نا آگاهی زوجین از شخصیت و جنسیت یکدیگر است؛ این که بنیان های روانی وجسمی زن و مرد کاملا متفاوت است یعنی هم در خلقت زن و مرد تفاوتهای بارزی وجود دارد که زمینه ساز رفتارهای متمایزی است و هم در گزینش اهداف شباهتهای چندانی وجود ندارد، برخی از آقایان از همسر خود انتظاری خارج از شان و توان و ظرفیت همسر خود را دارند و این به دلیل عدم کسب مهارت در این حوزه است، از فحوای سوال شما پیداست بین شما و همسرتان به نوعی جنگ قدرت براه افتاده است، در خواست شما از همسرتان برای ایشان تعبیر دستوری دارد و چون در مدار لجبازی قرار می گیرد و شما هم مدام تذکر می دهید ایشان نمی تواند بین آنچه واقعیت است و آنچه هیجان و احساس است تفاوت قائل شود لذا باردار بودن و اهمیت این دوره مهم را درک نمی کند.بنابراین فعلا بهتر است از تذکر به ایشان خودداری کنید حتما به یک زوج درمانگر مراجعه کنید چرا که بعد از تولد فرزند با این وضعیت چالش ها بیشتر خواهد شد. در پناه حق تعالی #صادق_رضایی #ققنوس_آتشین 🌐 @diba_313 🌐 @ghoghnuos13 ─┅═ঊঈ☘️🌼🍀 ঊঈ═┅─

💢پرسش: سلام وقت‌تون بخیر من سه تا بچه یه دختر و دو پسر دارم که فاصله سنی‌شون تقریبا دو ساله دخترم که بچه اوله از وقتی بچه دومم بدنیا اومد خیلی عصبی و پرخاشگر شد و من که اگاهی نداشتم چه جوری برخورد کنم خیلی سرکوفت میزدم کتک میزدم داد و بیداد میکردم الان که دخترم شش سال و نیمش هست خیلی بی‌اعتماد به خودش و منه خیلی زود گریه میکنه داداشاشو میزنه منو میزنه عصبی میشه و همش میگه تو دروغ میگی ناخن میجوه و اگه کار اشتباه کنه اصلا کوتاه نمیاد تا حرف خودش رو به کرسی بشونه ناگفته نماند من خودمم هم مامان آرومی نیستم و سریع از کوره درمیرم و عصبی میشم خواستم راهنمایی کنید با دخترم چیکار کنم که از این حالات دور بشه؟! 👈پاسخ: سلام یکی از مهمترین آسیب ها در حوزه فرزندپروری عدم رعایت عدالت در برخوردها در بین فرزندان است ، این موضوع کاملا طبیعی است که بچه اول بعد از تولد بچه دوم تا مدتی احساس حسادت، بی توجهی والدین نسبت به خود و احساس از دست دادن جایگاه و موقعیت اولیه می کند لذا برای به دست آوردن موقعیت اولیه دست به هر کاری می زند، والدین نا آگاه بدون در نظر گرفتن شرایط فرزند اول ، نگرانی و اضطراب او را نادیده گرفته و او را درک نمی کنند که این موضوع باعث بروز رفتارهای پرخاشگرانه توام با اضطراب نهفته می شود لذا در چنین شرایطی والدین عزیز ابتدا باید نسبت به اصلاح و کنترل رفتار خود اقدام نمایند سپس از ابراز مهر و محبت و توجه ویژه به فرزند خود غفلت ننمایند و یک دوره حداقل یکماهه بایستی این رویکرد ادامه داشته باشد تا کم کم خلاهای عاطفی فرزند جبران شود در صورتی که مشکل برطرف نشد از یک روانشناس کودک مشورت بگیرید. #صادق_رضایی #ققنوس_آتشین 🌐 @diba_313 🌐 @ghoghnuos13 ─┅═ঊঈ☘️🌼🍀 ঊঈ═┅─