‌ جنس عزای ما از جنس عزای سیّدالشّهدا (علیه السّلام) است؛ زنده و زنده‌کننده است. عزاداریم امّا این عزا ما را به حرکت و پیشرفت و شوق بیشتر به کار وادار میکند. من می‌خواهم این پیام را در دل و جان خودمان، به معنای واقعی کلمه نفوذ بدهیم، احساس کنیم عزاداریِ ما هم باید ما را به پیش ببرد. (بیانات در دیدار نخبگان و استعدادهای برتر علمی ۱۴۰۳/۰۷/۱۱) #لوح 🎥...لبیک یا حسین(ع)... روایتی از ایام شهادت سید حسن نصرالله و همزمان برگزاری دیدار رهبر انقلاب با نخبگان و استعدادهای برتر کشور منتشر شد 🔻 لینک با کیفیت #روایت لبیکَ یا حُسین در آپارات #سیمای_هنر_و_اندیشه https://aparat.com/v/wwu83dj #هرکس_میخواهد_ما_را_بشناسد_داستان_کربلا_را_بخواند #غزه @soha_sima

سیّد مرتضی آوینی، با حضوری که در جهان مدرن داشت و توانایی‌هایی که در او بود، همه حکایت از آن دارد که برای انجام انواع بدی‌ها توانا بود ولی با درک خلأ بزرگ خود، وقتی با حضرت روح الله«رضوان‌الله‌تعالی‌علیه» روبه‌رو شد، متوجه گردید می‌تواند در میدان گسترده #انسان_جدید در انواع خوبی‌ها حاضر شود و این بسیار بالاتر از آن انسانی است که چون نسبت به ارتکاب بدی‌ها ناتوان است، نیک پنداشته می‌شود. امثال آوینی‌ها به خوبی فهمیدند #تنهاییِ_واقعی، درک احدیت و یگانگی حضرت محبوب است که انسان در مواجهه با یگانگی حضرت محبوب، بیکرانگی خود را که عین ربط به حقیقت و سیر به سوی اوست، درک کند. این در صورتی است که همه چیز را آینه‌هایی بیابد که حضرت محبوب را می‌نمایانند. در این حضور است که ایمان را احساس می‌کند و با خودآگاهی به ایمان که همان ایمانِ به ایمان است، خود را در زمره کسانی احساس می‌کند که #تفکر_او_همان_حضور_و_همان_ایمان_اوست. این یعنی انسان آخرالزمانی و ایمان آخرالزمانی که هر آن تازه و تازه‌تر است. وقتی انسان خود را در بستر وجودی یافت که در عین حقیقت بودن، تشکیکی است، چنین انسانی در هر منزلی از منزلگاه‌های وجود که باشد، به جهت هویت تعلّقی که آن منزل نسبت به منزل بالاتر دارد، خود را هیچ می‌یابد ولی امیدوارانه در حرکت به سوی افقی است که مقابل اوست. 🔹

قسمتی از کتاب:

انسان و باز انسان 📗

جدید ترین اثر

#استاد_طاهرزاده @esharat @didar_aviny