زیبایی های خلقت

✋ ایران برای غزه چه‌ کرد؟

✋ صفر تا صد ماجرای پـرونده چای دبش

✋ پاسخ به ادعای فراگیری فساد 🔹 «بعضی‌ها یک‌جوری حرف می‌زنند که گویا همه فاسدند! نه آقا، این‌جوری نیست؛ یک تعداد کمی فاسدند. بله فساد، کمش هم زیاد است و باید با آن مواجهه بشود؛ اما این‌همه مدیر پاک‌دست در سرتاسر کشور در همه‌ دستگا‌ه‌ها وجود دارند، دارند زحمت می‌کشند؛ چرا به اینها ظلم می‌کنید؟ چرا خلاف می‌گویید؟ چرا به نظام اسلامی ظلم می‌کنید؟ در نظام اسلامی یک نفر هم نباید فاسد باشد؛ امّا آنچه وجود دارد، مثلاً ده فاسد است، نه ده‌هزار فاسد.» رهبر معظم انقلاب، ۱۳۹۷/۰۵/۲۲

✋ چرا نسل جدید گرفتار ساسی‌مانکن تا سلبریتی‌های داخلی شد؟ 🎙استاد رحیم‌پور ازغدی

✋ معنای اسلامی بودن نظام چیست؟

✋ سخنگوی شورای نگهبان: ۲۵ هزار نفر برای انتخابات مجلس ثبت‌نام کردند 🔹ایران جزو معدود کشورهایی است که تعداد ثبت‌نامی‌هایش در انتخابات مجلس بالاست. 🔹از این تعداد هزار و ۶۰۰ نفر در هیئت‌های اجرایی رد شدند و شکایتی هم نکردند. ۵۰۰ نفر هم قبل از اعلام نتایج هیئت‌های اجرایی انصراف دادند. 🔹رد شده‌های هیئت‌های اجرایی می‌توانند شکایت خود را به شورای نگهبان اعلام کنند. 🔹تاییدصلاحیت‌های شورای نگهبان که در آینده اعلام می‌شود، کارکردی غیر از انتخابات این دورۀ مجلس ندارد.

آزادی بیان، شوخی غرب 🔺یکی از نکاتی که سعی می کنم در اکثر مدارس به دانش آموزان بگویم این است که غربی ها مردم دنیا را با یک سری مفاهیم انتزاعی به ظاهر زیبا و رمانتیک سرکار گذاشته اند و به دنیا دارند می خندند. اما ما خودمان باید حواس مان باشد مصداق آن آدم های «سر کار رفته» نباشیم! این مفاهیم سرکاری عبارتند از آزادی، دموکراسی، حقوق بشر، آزادی بیان، پلورالیسم و... یعنی در ذهن خیلی از مردم دنیا از جمله ایرانی ها جا انداخته اند که غرب مدینه فاضله ای است که در آن همه آزاد و برابر هستند اما در جهان غیر غرب، همه چیز سیاه و بسته و پر از خفقان است. در حالی که مثالهای نقض زیادی وجود دارد که در همان غرب، آزادی و آزادی بیان چقدر محدود و کنترل شده است و اگر کسی پا روی خطوط قرمز آنها بگذارد، باید هزینه های سنگینی پرداخت کند. لذا همیشه از بچه ها می خواهم که اسم «روژه گارودی» یا «روبر فوریسون» را در فضای مجازی جستجو کنند و سرنوشت آنها را بخوانند. اما اخیرا نیز مثالهای جدیدتری اضافه شده که باید آنها را حفظ کرد و دائم با نسل جدید در میان گذاشت. مثلا به این چند مورد دقت کنید: 🔸1. پلیس لندن اخیرا آگهی داده که تصویر فلان زن را شناسایی و به پلیس معرفی کنید! به چه جرمی؟ چون پلاکاردی را در دست داشته که تصویر مردهای برهنه شده فلسطینی توسط اسراییل را با تصویر برهنه شدن یهودیان توسط ارتش نازی کنار هم گذاشته و زیرش نوشته تفاوت را پیدا کنید! 🔸2. زینب الرازویی روزنامه نگار فرانسوی مراکشی تبار، به خاطر مطالبی که قبلا در نشریه شارلی ابدو علیه اسلام می نوشت مدال افتخار گرفته بود اما حالا فقط به خاطر ریتوییت کردن یک مطلب در صفحه شخصی اش در مقایسه ی جنایات اسراییل با جنایات آلمان نازی، مدال افتخارش را پس گرفته اند! 🔸3. تنها چند روز پس از شروع حملات وحشیانه اسراییل علیه مردم غزه، وزارت کشور فرانسه اعلام کرد که همه تظاهرات‌های حامیان فلسطین را ممنوع کرده و تظاهرات در حمایت از فلسطین، مجازات ۵ سال زندان را در پی خواهد داشت. 🔸4. در آلمان نیز دولت این کشور رسما اعلام کرد اگر کسی در حمایت از فلسطین و علیه اسراییل تجمع کند، «سلب تابعیت» و عملا اخراج خواهد شد. 🔸5. در امریکا نیز که به لطف پلتفرم اینستاگرام، افسانه آزادی بیان خیلی وقت است رسوا شده و کسی نیست که نداند مطالب انتقادی درباره اسراییل چطور قلع و قمع می شود. همه اینها در حالی است که طبق افسانه آزادی بیان در بسیاری از کشورهای غربی، هرکس بخواهد قرآن سوزی کند مجاز است و حتی تحت حمایت رسمی این دولتها قرار می گیرد اما همزمان هیچ انعطافی درباره خط قرمز اسراییل وجود ندارد. چه نتیجه ای میخواهم بگیرم؟ آزادی، آزادی بیان و... در همه جای دنیا محدود است و مشروط به خطوط قرمز کاملا مشخص. البته جنس خط قرمزها فرق دارد. در غرب قرآن سوزی و حمایت از همچنس بازی شامل آزادی است و بدون هیچ مانعی انجام می شود اما نزدیک شدن به هولوکاست و اسراییل، بدترین عواقب را دارد. در ایران برعکس، کسی به خاطر آزادی بیان حق قرآن سوزی، توهین به مقدسات و... را ندارد اما در بسیاری از موارد دیگر آزادی های واضح و مبرهنی وجود دارد تا جایی که در روزهای گذشته دیدم افرادی مثل احمد زیادآبادی، احمد بخارایی، صادق زیباکلام و... که داخل ایران هم زندگی می کنند، در مناظره های مختلف به شدت به سیاست های رسمی جمهوری اسلامی در حمایت از فلسطین می تازند و حتی سخنانی را تلویحا یا علنا در حمایت از اسراییل و علیه غزه مطرح می کنند و کسی هم کاری با آنها ندارد. لذا اگر کسی هنوز در دنیای فانتزی های خودش زندگی می کند و تصور می کند چیزی به اسم آزادی و آزادی بیان مطلق و .... در غرب وجود دارد اما در اینجا حسرتش را می خورد، هنوز دنیای قرن 21 را نشناخته و مغزش مصداق مغز شستشو شده توسط امپراطوری های رسانه ای غربی است. چنین کسانی ابتدا بایدبا خود خلوت کنند و از خودشان بپرسند وقتی با این همه مثال، همچنان دنبال آن مفاهیم فانتزی می روند، احساس نمی کنند به شعور خودشان توهین می شود؟