‌‌ ‌‌چقدر بدِ اربعین سخته که به زائرا زیارت قبول بگی اما ی بغض اون ته ته گلوت باشه و اذیتت کنه ک اقا تو رو نطلبید ): ‌‌

اما من دلم میخواست کسی باشم که هرگز برایت تکراری نباشد و هر روز شوق دیدنش را داشته باشی.

می‌خوام با یه نفر وارد رابطه بشم که اهمیت بده به اینکه «چرا کل روز ساکت بودم» :)

‌ به جمجمه ی من خوش آمدید. یک کامیون دارد از روی استخوانهای گردن و سرم رد می شود. فقراتم می شکند و مغزم می پاشد بیرون و پخش می شود. هزار تا چراغ قوه توی چشم هایم می درخشند. دنیا کج و معوج می شود. بالا می آورم. غش می کنم. مدام این اتفاق می افتد. روزهای عادی ام این شکلی است.

من واقعا اشکم رو گونم سرازیر شد اونم بخاطر کسی که واقعا هیچ اهمیتی بهم نمیداد (:

اونجایی که دلت تنگ میشه اما نمیتونی پیام بدی... اونجا خود خودِ مرگه :)

یکی با چاقو نزدیکت میشه ولی طناب بسته شده به دست و پات رو باز میکنه، یکی با یه شاخه گل نزدیکت میشه، ولی با خار گلش تنت رو زخمی می‌کنه. خیلیا اون چیزی که نشونت میدن نیستن، پس تا زمانی که خود واقعیشون رو ندیدی بهشون تکیه نکن :)

یکی این روزا پیج شال و روسریشو میبنده و فدای حس و حال این روزا میشه ، یکی استوری میزاره ، یکی استوری میزاره ولی توی عمل مقابل مردمش می ایسته ، یکی کلا واسش فرقی نداره چیزی نمیگه ، یکی چیزی نمیگه چون همه دارن میگن و تهش باز چیزی نمیشه و‌ خسته شده از بس گفته ، نمیشه چون هیچوقت مردم نادان نمیذارن ، دقیقا همون مردمی که الان کنارتن ولی چون انقدر سادن حکومت دوباره به‌ راحتی بازیشون میده و میکشونشون سمت خودشون ، ما چوب این مردمو میخوریم‌ ک تعدادشونم خیلی زیاده ، چوب‌‌ مردمی که‌خودشون‌‌ بدتر شده زندگیشون اما بازم سادن و راحت باز مارو میفروشن ، با وجود این مردم من ترجیح میدم دسته کسایی باشم که خسته شدن و‌دیگه حال ندارن چیزی بگن

تلافیش بمونه واس وقتی ک بهم نیاز دارید!

01 01

من نمیدونم کجایی یا داری چیکار میکنی، فقط ازت میخوام زنده بمونی.

به جای اینکه روی جمله "ولی من دوسش دارم" تمرکز کنید, رو جمله "دوسم نداره" تمرکز کنید . زودتر رها میشید . . .