آدمایی که تغییر میکنن و بد میشن، یه چیزی رو فراموش میکنن، اونم اینه که ما موظف نیستیم تا ابد دوستشون داشته باشیم..

یه جا نوشته بود واقعا اهمیتی نداره چه اتفاقی میوفته، من قشنگترین روزای زمستونو دیدم، زشت ترین شبای تابستون جلو چشمام بود، با مزخرف ترین آدما گشتم و دنبال بهترین آدما اینور اونور رفتم. کارای بی اهمیت زیادی انجام دادم که از هیچکدوم هیچوقت پشیمون نشدم. من گند زدم ولی خودم درستش کردم، و درست همین الان تو همین لحظه که نه خوشحالم نه ناراحت، میدونم هیچ چیز اهمیت نداره؛ همین.

نوشته بود: هرچقدر بیشتر بخشیدمت، از اون به بعد همون‌قدر کمتر دوستت داشتم، من این جمله رو زندگی کردم..

:)

اولش قلب مثل آسمونِ صاف میمونه؛ ولی هربار که یه آدمی ناراحتت کنه؛ یه گوشه از قلبت یه ابر تشکیل میشه؛ اندازه اون ابرم بستگی به دلیل ناراحتیت داره! .هرچی بیشتر ناراحت شی ابرای بزرگتری شکل میگیره! وقتی ابرا از حد ممکن بیشتر باشن؛ قلبت طوفانی میشه؛ دردش میگیره؛ تنگ میشه؛ متنفر میشه؛ میشکنه؛ چشمات میباره ولی! ولی دیگه هیچوقت سراغی از آدمای دورت نمیگیری! هیچوقت بر نمیگردی به اون آدما؛ چون یادت میاد همونا باعث حال بدت شدن! تنفر از آدما اینجوری شکل می‌گیره! ‌

‌‌ یه تایمی پیش میاد که همه دنیا برعکس توعه! انگار همه دست به دست هم دادن تا تورو خراب کنن! هر کاری که میکنی اشتباه از آب درمیاد! محبت کم میشه و دردا زیاد تر میشه! دقیقا همینجاهاست که یهو معجزه میشه! یه نفر یا یه حسی یا یه چیزی پیدا میشه از تو روشنت می‌کنه ، درستت می‌کنه! دقیقا همونجایی که انتظار هیچی نداری! دقیقا وقتی که یک درصدم بهش فکر نمیکنی! روانشناسی میگه : بیشتر نیازهای ما آدما وقتی رفع میشه که دیگه نیاز ما حساب نمیشه! بیشتر آرزوهای ما وقتی برآورده میشه که دیگه آرزوی ما نیست! یعنی بیشتر چیزا وقتی اتفاق میوفته که انتظار هیچ چیزی مثلش رو نداری! ‌

من دنبال یه آدمی ام که همه از اون بدشون بیاد! یه آدمی که استوری هاشو دیر به دیر بزاره! یه آدمی که همرو از دور ببینه و قایم کنه خودشو! از همه فرار کنه و خودشو به کسی نشون نده! من دنبال همچین آدمی ام که بی حال باشه! دنبال آدمی که ساکته و باهام گیم بزنه! آدمی که کم حرف باشه با همه و با من خودش باشه! خیلی سخته؟ فکر نکنم! ‌

فرق من این بود که روم نشد بگم یکم بیشتر برام تلاش کنید! من کم ضربه نخوردم! ‌

‌‌ برای همه پیش اومده که گاهی اوقات با نگاه کردن به شخصی که دوستش داریم یا یه بچه کیوت دلمون میخواد یه بلایی سرش بیاریم! مثلا فشارش بدیم یا گازش بگیریم و اینا! این یه واکنش طبیعی بدنه! وقتی به یه آدم علاقه زیادی داشته باشید و وقتی صورتش رو ببینید مغز شما تا حد زیادی ماده خوشحالی به نام دوپامین ترشح می‌کنه! و اونقدر زیاد تولید می‌کنه که امکان بی‌هوش شدن و غش کردن بالا می‌ره ، پس همراه با اون ماده مقداری خشم هم تولید می‌کنه و می‌فرسته تا تعادل برقرار بشه و اتفاقی نیوفته! این حس فشار دادن و اذیت کردن از اون خشم میاد! ‌‌

‌ عوض شدی! اشتباه اولت این بود که فکر میکردی با انداختن تقصیرا گردن من ، میتونی کاراتو توجیح بکنی و دلیل همه چیز رو بزاری به پای اشتباهات من! تو هیچ وقت نفهمیدی که حسم بهت دروغ نبود! نفهمیدی حرفام بهت حقیقت داشت! دوست داشتنم از ته دل بود البته برای آدمی که بودی نه آدمی که بعداً بهش تبدیل شدی! این اون آدمی نبود که حاضر بودم همه چیمو براش بذارم! تو عوض شدی و اشتباه دوم و آخرت این بود؛ که فکر کردی میتونی هر بار تغییر کنی و من بازم باهات بسوزم و بسازم! اما بعضی چیزا هیچوقت درست نمیشه!

اونقدر خجالتی بودم که حتی وقتی از یکی تا سر حد مرگ خوشم اومد ریختم تو خودم و چیزی نگفتم! ‌

‌ کودیوومپل [ Coddiwomple ] : رفتن به یه جای دور دست! مسافرت بی مقصد! ‌