دیگه کسیو نمیشه جدی گرفت؛ کسی اونقدر واقعی نیست که بوی موندن بده. کسی اونقدر شبیهت نیست که بتونی از بغضات واسش بگی. کسی اونقدر دوستت نداره که از جهان نترسی. کسی نیست، این دنیا از درون خالی شده.
هرروز صبح که میخوام از خونه برم بیرون نصف وسایلامو یادم میره ببرم ولی اون خاطرات چند سال پیش با تورو که فقط حالمو خراب میکنه رو یادم نمیره.
نیازی نیست همیشه پیشم باشید؛
لازم نیست دم به دقیقه کنارم باشید؛
لزومی نداره فقط و فقط به من کمک کنید؛
من فقط این انتظارو ازتون دارم که
وقتی نیازتون دارم کنار باشید!
وقتی خودم از خودم بدم میاد و متنفرم
شما کنارم باشید و بهم انگیزه و روحیه بدید!
بهم اعتماد به نفس بدید و قشنگ باشید!
گاهی اوقات آدما از کسی که انتظار ندارن
خوبی و کمک میبینن و دیدگاهشون تغییر میکنه!
چون وقتی کسی که ازش توقعی نیست
باهات خوب رفتار کنه ، تو مجبوری خوب جوابشو بدی!
من همونیام که واسه اولین بار تو ذهنت گفتی
این آدم مهربونیه، پس همیشه دارمش هیچوقت از پیشم نمیره و هروقت بخوام در خدمتمه. میخوام بدونی من همون اول حرفاتو بدون اینکه بهم بزنیشون از چشمات خوندم ولی باز با این حال پیشت موندم. شاید آدم مهربونی باشم، ولی احمق نه دیگه از من که گذشت، ولی یادت باشه هیچوقت از موندن کسی مطمئن نشو نه بخاطر اینکه ترکت میکنه، واسه اینکه قدر کسایی که پیشت میمونن رو نمیدونی.
نیستی، نفس میکشم؛
نیستی، به زندگیم ادامه میدم؛
نیستی، به روزمرگی هام میرسم؛
نیستی، لبخند میزنم؛
نیستی، به همه میگم حالم خوبه:
همه چی خوبه تا وقتی که شب از راه میرسه؛
شب که میشه فراموش میکنم که باید فراموشت کنم،
شب که میشه فراموش میکنم که باید لبخند بزنم؛
شاید اگه زمان برای همیشه تو روز متوقف میشد، من راحت تر میتونستم به تظاهر کردنم ادامه بدم
شمارت و پاک کردم.
عکسات و پاک کردم.
شات و چتارو پاک کردم.
فکر کردن بهتو حذف کردم.
تلفن زدنامونو حذف کردم.
پیام دادنامونو حذف کردم.
جای خالیتو حذف کردم.
دیگه خط خوردی،پاک شدی،حذف شدی!
شدی یه خاطره لا به لای اشتباهات زندگیم.
شدی یه خاطره ته ته ته قلبم که سالی یه بار بهش سر میزنم!
تو شدی همونی که قرار نبود بشه.
تو شدی یه دوست داشتنِ اشتباه!
حالا بگرد ببین کی تو این دنیای بی رحم بیشتر از من دوست داشت،ترجیحت میداد ، میخواستت.
من تورو توی قلبم نگهمیدارم و میشم اون ماهی که از دور دورا ، نگاهت میکنه و همیشه حواسش بهت هست.