هم اکنون/ حضور مدیران وخیرین گلپایگانی در محل خانه کودک گلها امید شهرستان

«صلی علی سترکه» اتفاقا مایه امیدواری و مباهات است. از زن بی‌آلایشی که شعار محاوره‌ای سر می‌دهد تا مرد شیرین‌زبان روستایی که علیه ترامپ شعر بامزه‌ای می‌خواند و دیگران به عروسک معوج ترامپ چوب می‌زنند، ثابت می‌کنند راهپیمایی سالگرد انقلاب هنوز مثل خود انقلاب مردمی‌ست. به اینها اضافه کنید تصاویری را که هرازگاهی از مثلا مراسم گرامیداشت سالگرد ورود امام به کشور در دوازده بهمن منتشر می‌شود در آنها یک سازه نمادین به ابتدایی‌ترین شکل ساخته شده تا شبیه هواپیمای حامل امام و یادآور آن لحظه ماندگار باشد. بگذار مسخره کنند. بگذار کسانی که در محافل پر زرق و برق ادبی برای اراجیف ناموزون رفقایشان هورا می‌کشند و در حراجی‌های لاکچری دستمایه پولشویی، برای خط‌خطی‌های رنگ و وارنگ مضحک میلیاردی پول می‌دهند به این سوزها و سازها و سازه‌های خالصانه متلک بی‌اندازند. اما این شعارها و شعرها و کاردستی‌ها شاید ارزش هنری -به معنای آنچه در گالری‌ها و محافل ادبی و حراجهای لاکچری رواج دارد- نداشته باشند اما ثابت می‌کند مردمی که با دست خالی انقلاب کردند، جنگیدند، زیر شدیدترین تحریم‌ها دوام آوردند و آپولو هوا کردند و ربات جراح پزشکی ساختند و...، هنوز هم با همان دست‌های خالی برای انقلاب دوست داشتنی‌شان شعر می‌سرایند و شعار می‌دهند و مراسم میگیرند و اتفاقا زنده بودن انقلاب را باید در همین‌ها دید نه تلاشهای موفق و ناموفق نهادهای حاکمیتی در بزرگداشت انقلاب... ✍ماهبندان | محمدرضا شهبازی @diyar_aleman