👈 چهار وعدۀ بزرگ رئیس جمهور به مردم ✍️ برخی خوشحال و مفتخرند که آقای پزشکیان، هیچ وعده‌ای نداده است! اگر چه عدم تعهد نسبت به مسئولیت‌ها فضیلت و امتیاز نیست، اما وی چهار وعدۀ بزرگ به مردم داده است: ✔️ وعدۀ اول: ایشان، ضمن خواندن فرازهایی از نهج البلاغه، وعده داده که در خط امیرالمؤمنین علیه السلام حرکت می‌کند! این وعدۀ بزرگی است که وعده دهنده، یا از شناخت و ایمان خودش اطمینان دارد و یا اصلاً نمی‌داند که «خط امیرالمؤمین» چیست و چقدر در آن خط بودن دشوار است و عوامفریبی می‌کند! حال ما انتظار نداریم که وی تمام و کمال در خط حضرت باشند، اما انتظار داریم که سعی خود را بنمایند تا در این خط حرکت کنند و از این خط خارج نشوند. ✔️ وعدۀ دوم: آقای پزشکیان، مکرر اعلام نمود که پیرو مقام معظم رهبری می‌باشند و منویات، فرمایشات و رهنمودهای ایشان را سرلوحۀ مواضع و کارهای خود قرار می‌دهند؛ که امیدواریم چنین نمایند. ✔️ وعدۀ سوم: آقای پزشکیان، ضمن تعریف و تمجید از دولت خاتمی، در هر مناظره‌ای به دولت شهید رئیسی حمله کرد و افزود: «دیگران برنامه و قوانین مصوب را اجرا نکردند، اما من اجرا خواهم نمود». ان شاء الله. ✔️ وعدۀ چهارم: آقای پزشکیان از همان ابتدا شعار داد که «می‌خواهد صدای محرومان را که شنیده نشده فریاد زند»؛ اما اولاً محرومان بلندگو نمی‌خواهند، بلکه فریادرس می‌خواهند که برایشان کار کند، و ثانیاً اکنون مخاطب فریاد آنان، خودش و دولتش می‌باشند که امید است بشنوند و به محرومان خدمت کنند. 📍باید ضمن همراهی، حمایت و کمک، مطالبه‌گر وعده‌ها باشیم.

🖌نوشتار و صوت 🎤(9:32 دقیقه) پرسش: 👈 آیا کارمای اجدادی از نظر اسلام وجود دارد و دلیل بدبختی‌ها و بدشانسی‌های ما، اجدادمان می‌باشند - چرا ما باید تقاص خطاهای گذشتگان را بدهیم؟! پاسخ (نشانی پیوند): ✍️ ابتدا باید دقت شود که در نظام خلقت، چیزی به عنوان «شانس» وجود ندارد؛ چرا که هر چیزی اندازه‌ها، خواص و آثار معینی دارد و قوانین «علّیت» بر همه چیز حاکم است؛ منتهی چون علّت را نمی‌دانند، آن را «شانس یا بدشانسی» می‌نامند! ✔️ معنا و مقصود «کارما - Karma» این است که هر عملی، عکس العمل یا نتایجی دارد و این نتایج به عمل کننده بازمی گردد. این تعریف جدیدی نیست که به «کارما» اختصاص داشته باشد؛ هر عقل سلیمی می‌داند که هر عملی، اثر و بازتاب دارد؛ بلکه انحراف‌شان در این است که می‌خواهند القا کنند آخرتی در کار نیست و نتایج اعمال در همین دنیا به عمل کننده بازمی گردد که می‌دانیم چنین نیست! ✔️در آیات بسیاری تأکید شده که اعمال ثبت می‌شوند و هر عملی از خوب یا بد، نتایجی دارد که به عمل کننده برمی گردد؛ خواه عمل کننده فرد باشد و یا یک جامعه؛ اما نه این که تمامی نتایج اعمال و آثارشان، در همین دنیا به انسان برمی گردد ... . بیشتر را اینجا بخوانید یا بشنوید: 👇 https://www.x-shobhe.com/theory/13367.html @X_shobhe

واضح است که ترجیح لابی‌بازهای اصولگرا، پزشکیان بود نه جلیلی ▪️برخی دوستان سوالاتی می‌پرسند و مطالبی را مطرح می‌کنند که نشان می‌دهد که تحلیل واقع‌بینانه‌ای نسبت به مناسبات سیاسی کشور ندارد! می‌گویند چرا بزرگان اصولگرا و مشخصا دور و بری‌های فلانی در دور دوم بطور جدی و همه‌جانبه پای کار حمایت از جلیلی نیامدند و از خود برای پیروزی جبهه انقلاب! هزینه نکردند؟ ▪️جواب واضح است؛ بیانیه‌های فرمایشی و حمایت‌های ظاهری و از سر رودربایستی را جدی نگیرید، ترجیح بسیاری از این بزرگان، پیروزی پزشکیان در برابر جلیلی بود! حداقل به دو دلیل: اول اینکه مبانی فکری ایشان حداقل در حوزه اقتصادی با تیم پزشکیان بسیار نزدیک‌تر است، هر دو معتقد به اقتصاد بازار آزاد، آزادسازی نرخ ارز، عمودی‌سازی و انبوه‌سازی مسکن (بجای سیاست آزادسازی زمین)، حمایت از شرکت‌های خام‌فروش، حمایت از بانک‌های خصوصی، آزادسازی قیمت انرژی و ... هستند که در تمام این مسائل، جلیلی نقطه مقابل آن‌هاست. برخلاف اینکه دوستان معمولاً افراد را براساس مواضع سیاسی دسته‌بندی می‌کنند، اتفاقاً مواضع و منافع! اقتصادی نقطه کلیدی همگرایی و واگرایی سیاسیون است، بقول معروف «دعوا بر سر لحاف ملاست» دوم اینکه قطعاً در جریان انتصابات و تایید صلاحیت‌ها و تعیین مدیران، تعامل با پزشکیان برای لابی‌بازهای اصولگرا بسیار بسیار راحتتر از تعامل با جلیلی است و اگر چند نماینده مستقل و ناسازگار با بزرگان اصولگرایی در مجلس سازناکوک نزنند، این آقایان به زیبایی با هم به تفاهم خواهند رسید. در مقابل جلیلی اگر برگزیده میشد، هرچند که عموم مدیران خود را از جریان انقلابی انتخاب می‌کرد اما قطعاً وارد بده بستان‌ با آقایان اصولگرا و انتصاب گزینه‌های آنان نمی‌شد. ▪️مخلص کلام اینکه خیلی اصطلاحاتی چون: «نامزدهای جبهه انقلاب» و «وحدت نیروهای خودی» و «اجماع انقلابیون» و ... را جدی نگیرید. اجماع و وحدت براساس #مبانی_فکری و #اهداف_سیاسی یکسان شکل می‌گیرد نه فرمایش و دستور این و آن. به همین دلیل بسیاری از بزرگان اصولگرا، تمایلی به مایه گذاشتن جدی برای جلیلی نداشتند و شاید حتی اگر رودربایستی‌های جناحی و ترس از دست دادن وجهه سیاسی نبود، پای کار تبلیغ برای پزشکیان هم می‌آمدند! 💠 احمد نبویان 🔗@ahmad_nabavian

📷 هم‌اکنون؛ عکس یادگاری اعضای هیئت دولت سیزدهم با رهبر انقلاب. ۱۴۰۳/۴/۱۷ 💻 Farsi.Khamenei.ir

🔻ادبیّات انتقادی و انتخاب ناموجّه 🖊مهدی جمشیدی [یکم]. «منتقد اجتماعی»، صریح و شفاف و حتی گاه گزنده، نقد می‌کند؛ چه حاکمیّت را و چه جامعه را. او به ساختارها وابسته نیست که بخواهد محتاطانه و محافظه‌کارانه سخن بگوید و اگر غیر از این باشد، قادر نخواهد بود که حقایق را بیان کند و رنج‌ها و زخم‌ها را عیان کند. هم باید گفت و هم باید صریح گفت. نقادی، فضیلت است و نقادیِ صریح و ارزیابی آشکار، فضیلتی فزون‌تر دارد؛ چراکه بهتر می‌تواند ریشه‌ها و سرچشمه‌های نقصان‌ها را روایت کند. روایت محافظه‌کارانه، روایت سربسته و نهفته است و راه به جایی نخواهد برد. صراحت، خصوصیّتی نیست که فقط در مقابل «حاکمیّت»، پسندیده باشد، بلکه باید «جامعه» را نیز همین‌گونه نواخت و به نقد کشید. این در حالی است که بسیاری از اصحاب تفکّر و معرفت، خود را در مقابل جامعه تعریف نمی‌کنند و زبان به انتقاد نمی‌گشایند تا بدنۀ اجتماعی و هواداران مردمیِ خویش را از دست ندهند. به‌این‌ترتیب، نوعی ملاحظۀ نامعرفتی و احتیاط مصلحت‌اندیشانه بر ادبیّات آنها حاکم است که خواه‌ناخواه، بر منطقِ نظری آنها نیز سایه خواهد افکند. از نظر تأثیر اجتماعی، گاهی حتی باید از صراحت هم پا فراتر نهاد و در پی ادبیّاتی بود که آیت‌الله مصباح، آن را «شوک‌درمانیِ اجتماعی» می‌خواند. آیت‌الله مصباح دربارۀ مواضع تند و صریحش، تعبیر شوک‌درمانیِ اجتماعی را به کار می‌برد و می‌گفت گاهی باید جامعه را این‌گونه از خواب بیدار کرد؛ یعنی باید به وضعِ فکریِ مستقر، تلنگر زد و تکانه وارد کرد تا ساختارشکنیِ ذهنی، ممکن شود. وقتی فضای عمومی و جوّ غالب، سمت‌وسوی یکسان دارد و سخن انتقادی، شنیده نمی‌شود، باید نقد را به صورت غلیظ و صریح و برجسته بیان کرد تا دچار گم‌گشتگی نشود. حاکمیّت و جامعۀ ما، سخت محتاج «تحوّل» است و تحوّل نیز جز از طریق نقادیِ صریح، ممکن نیست. [دوّم]. کارگزار رسمی یا عالِم دینی، ملاحظات متعدّدی دارد، اما یک منتقد اجتماعی مانند من، می‌تواند بی‌پرده و صریح بنویسد. این امر به دلیل آن است که «گفته» باید با «موقعیّت اجتماعی»‌ای که فرد در آن قرار گرفته است، تناسب داشته باشد؛ چنان‌که هر فردی باید تناسب گفته‌‌اش را با موقعیّت اجتماعی‌اش بسنجد و تقارن و تناسب ایجاد کند. دراین‌باره، آیت‌الله مصباح نکته‌های تاریخیِ روشنگری را مطرح می‌کرد که در واقع، پاسخ ایشان به اشکالاتی بود که به ادبیّات ایشان وارد می‌شد. ایشان می‌گفتند حضرت امیر و جناب ابوذر، هم دو در یک وضع سیاسی بودند و دیگری‌شان نیز یکسان بود، اما مواضع جناب ابوذر، بسیار تندتر و صریح‌تر و گزنده‌تر بود؛ درحالی‌که هیچ روایتی نداریم که حضرت امیر، جناب ابوذر را از این غلظت و درشتی، نهی کرده باشند، بلکه ایشان تا لحظۀ پایانی، حامی و مؤیّد جناب ابوذر بودند. همچنین آیت‌الله مصباح، این مثال تاریخی را مطرح می‌کرد که حضرت امیر و حضرت زهرا نیز در آن واقعۀ تلخ، از نظر شدّت و غلظت و صراحت، متفاوت رفتار کردند؛ چراکه یکی از این دو بزرگوار، صاحب حقّ غصب‌شده بودند و دیگری، یک منتقد بیرونی. این نیز نشان می‌دهد که ادبیّات انتقادی، وابسته به موقعیّت اجتماعی است و هر کسی باید بکوشد مقام و موقع خویش را بیابد و بشناسد و درخور و هم‌ساز با آن، موضع‌گیری کند. [سوّم]. من در یادداشت اخیرم، به نقد انتخاب کسانی پرداختم که به پزشکیان رأی داده‌اند. این نقد، برخاسته از سوگیری سیاسی نبود، بلکه سخن از «عقلانیّت» آمده بود و چون این انتخاب، دست‌کم در نسبت با نامزد دیگر، بسیار ناروا و نابجا بود، زبان به صراحت و غلظت گشودم. ما در این انتخابات، همچنان با یک «پرسش جدّی» مواجه هستیم و آن، عبارت از این است که رأی‌دهندگان به پزشکیان، چه فضیلتی در وی دیدند؟! او نه گفتار سیاسی می‌داند؛ نه برنامه‌ای برای اقدام دارد؛ نه چندان به آداب گفتگو پایبند است؛ نه اطرافیان موجّهی در کنار وی هستند؛ نه تجربۀ درخشانی در کارنامه دارد و ... . با وجود این حجم انبوه از «فقدان‌ها» و «فقرها»، چرا باید بخشی از مردم از وی حمایت کنند؟! ما با یک «انتخاب ناموجّه» روبرو هستیم که خودش، پرسش‌انگیز است. به‌حتم، انتخاب‌های مبتنی بر «فقدان حافظۀ تاریخی» - یعنی بازگشت به نسخۀ برجام که خسارت محض بود - و «فقدان رویکرد ملّی» - یعنی رأی‌دهی در چهارچوب انگیزه‌های قوم‌مدارانه - به معنی نابالغی سیاسی هست و باید چنین انتخاب‌کنندگانی را نقد کرد تا خطاهای جمعی عیان شوند. من می‌‍‌دانم که محافظه‌کاری، رسم رایج شده است، ولی مسأله این است که انقلاب، چوب نگفتن‌ها را می‌خورد. https://eitaa.com/sedgh_mahdijamshidi

📹 رهبر انقلاب در دیدار اعضای هیئت دولت سیزدهم: دولت آقای رئیسی، دولت کار و امید و حرکت بود. ۱۴۰۳/۴/۱۷ 💻 Farsi.Khamenei.ir

📹 رهبر انقلاب: یکی از مهمترین خصوصیات آقای رئیسی مردمی بودن بود. این باید برای همه مسئولان دولتها الگو باشد. ۱۴۰۳/۴/۱۷ 💻 Farsi.Khamenei.ir

او شبیه ترین شخص به اقای ما بود

🎥 روضه‌خوانی شهید رئیسی برای امام حسین علیه‌السلام ▪️ السلام علیک یا اباعبدالله 🏴 ✅اخبار سید ابراهیم رئیسی👇 ‎https://eitaa.com/joinchat/1673658370Cff4494efc9

تو مراسم تنفیذ رئیس جمهور جدید باید رئیس جمهورقبلی حضور داشته باشه.....💔😭😔

درس گفتار عقل و دین 🔸 جلسه نوزدهم ❇️ ابن طفیل و عقل گرایی ❇️ابن رشد؛ عقل گرای افراطی یا معتدل؟ ❇️نسبت دین و فلسفه از دیدگاه ابن رشد ❇️ ابن رشدیان لاتینی و حقایق چند گانه حجت الاسلام دکتر جعفری 🆔@mjafari_ir