آیا حقيقت داره کسي رو که شب جمعه خاک کنند سوال و جواب شب اول قبر نداره؟ ✅شب و روز جمعه در بین ایام هفته از یک امتیاز و شرافت خاصی برخوردار است که یکی از آنها این است که اگر انسان مؤمنی در این وقت از دنیا رفت به برکت و شرافت آن برخی از مشکلات و حوادث عالم قبر و برزخ از او برداشته می شود. ✅از پیامبر اکرم (ص) روایت شده است که جمعه سرور ایام است و خداوند در آن حسنات را مضاعف و گناهان و معاصی را محو می کند، درجات مؤمنان را بالا می برد، دعاها را مستجاب می کند، حوایج را بر می آورد و ...[1] در این باره روایاتی در منابع دینی آمده است که به عنوان نمونه به چند مورد اشاره می شود: وَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص مَنْ مَاتَ یَوْمَ الْجُمُعَةِ أَوْ لَیْلَةَ الْجُمُعَةِ رَفَعَ اللَّهُ عَنْهُ عَذَابَ الْقَبْرِ. ✅پیامبر اکرم (ص) فرمود: کسی که در شب یا روز جمعه بمیرد، عذاب قبر از او برداشته می شود.[2] همین طور از امام صادق (ع) روایت شده است: ✅قالَ الصَّادِقُ ع مَنْ مَاتَ مَا بَیْنَ زَوَالِ الشَّمْسِ مِنْ یَوْمِ الْخَمِیسِ إِلَى زَوَالِ الشَّمْسِ مِنْ یَوْمِ الْجُمُعَةِ أَمِنَ مِنْ ضَغْطَةِ الْقَبْرِ. ✅کسی که بین ظهر روز پنج شنبه تا روز جمعه از دنیا برود، از فشار قبر در امان خواهد بود.[3] به همین مضمون نیز روایاتی وارد شده است؛ ✅و قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ ع...وَ مَنْ مَاتَ یَوْمَ الْجُمُعَةِ کَتَبَ اللَّهُ لَهُ بَرَاءَةً مِنْ عَذَابِ الْقَبْرِ وَ مَنْ مَاتَ یَوْمَ الْجُمُعَةِ أُعْتِقَ مِنَ النَّارِ. کسی که در روز جمعه از دنیا برود عذاب قبر از او برداشته و از عذاب جهنم آزاد می شود.[4] ✅با وجود این روایات؛ به جهات مختلف نمی‌توان این روایات را به صورت کلی پذیرفت، بلکه باید آنها را مشروط به وجود شرایط مختلف کرد؛ زیرا اصل و قوام امور بر اعمال و اعتقادات انسان‌ها پی‌ریزی شده است و اگر امور دیگری دخیل می‌باشند؛ ✅بر اساس این اصل هستند. مرگ در زمانی مشخص، یک امر اختیاری برای انسان نیست و انسان در آن نقشی ندارد؛ حال چگونه می‌توان پذیرفت که امری غیر اختیاری چنین ثمراتی برای انسان داشته باشد. علاوه بر این؛ بسیاری از انسان‌های فاسد و فاسق در شب و روز جمعه مرده‌اند؛ حال چگونه می‌توان تنها به جهت مرگ در این زمان خاص، امتیازات مطرح شده در روایات را برای آنان نیز عمومیت داد. ✅حال که مشخص شد منظور از این روایات، مطلق انسان‌ها نیستند؛ باید به دنبال مراد این دسته از احادیث باشیم. ✅امام باقر(ع) می‌فرماید: «شخصی که در روز جمعه بمیرد، در حالی‌که به حق ما اهل ‌بیت آگاه باشد؛ خداوند او را از آتش جهنم رهایی می‌بخشد و او را از عذاب دور می‌کند».[5] این روایت که برخی آن‌را از امام صادق(ع) نیز نقل کرده‌اند[6] نشان می‌دهد که مرگ در این زمان، تنها کمک‌کننده می‌باشد. ✅اگر انسان در زندگی خود راه درست را پیموده باشد و در عین حال خطاهای اندکی از او سر زده باشد، مردن در این ایام به او کمک خواهد کرد. طبیعی است که برخی ایام دارای شرایطی هستند که خداوند آنها را مبارک گردانیده و در آن زمان‌ها رحمت الهی، شامل افراد بیشتری می‌شود؛ لذا پیامبر اسلام(ص) فرمود: «براى پروردگار شما در دوران عمرتان، نسیم‌هاى رحمتى است ...».[7] [1] الکافی، ج 3، ص 414، [2]منلایحضرهالفقیه، ج 1، ص 138، ح 371 [3] همان، ح 372، [4] همان، ح 373. [5]. کافی، ج 3، ص 415. [6]. الاختصاص، ص 130. [7]. کشف الأسرار، ج 8، ص 116، ─┅═ঊঈا🍃@dobare_zendegi 🍃اঊঈ═┅─

ميزان اختيارات انسان در حيات برزخي چقدر است؟ 🔷در آنجا اختيارات انسان مانند اين دنيا نيست که در انجام هر کاري توانا باشد و قدرت انتخاب داشته باشد آنجا دار حساب و کتاب است در همين باره اميرالمومينن (ع) مي فرمايند: 🔷...فَکُونُوا مِنْ أَبْنَاءِ الْآخِرَةِ وَ لَا تَکُونُوا مِنْ أَبْنَاءِ الدُّنْيَا فَإِنَّ الْيَوْمَ عَمَلٌ وَ لَا حِسَابَ وَ الْآخِرَةَ حِسَابٌ وَ لَا عَمَلَ ...[1]. 🔷پس از فرزندان آخرت باشيد و از فرزندان دنيا نباشيد پس همانا امروز روز عمل است و حسابي در کار نيست و آخرت روز حساب است و عملي در کار نيست....نهايت اختياري که وجود دارد اختيار براي بهشتيان در انتخاب نوع لذتي است که مي تواند از آن بهره ببرد. 📚پی نوشت: [1]بحارالأنوار ج : 67 ص : 77 ─┅═ঊঈا🍃@dobare_zendegi 🍃اঊঈ═┅─

حيات برزخي و حيات دنيوي چه شباهت و اختلافاتي با هم دارند؟ ✳️در اين دنيا ما داراي جسم مي باشيم در آنجا نيز جسم داريم اما جسم آنجا جسم برزخي است که که خواص ماده را ندارد اما شکل و هيئت و .. را از جسم دارا مي‌باشد و برزخ بين ماده و مجردات مي‌باشد در امالي شيخ طوسي از امام صادق عليه السلام نقل شده است که فرمود: ✳️(فَإِذَا قَبَضَهُ اللَّهُ إِلَيهِ صَيرَ تِلْکَ الرُّوحَ إِلَي الْجَنَّةِ فِي صُورَةٍ کَصُورَتِهِ فَيأْکُلُونَ وَ يشْرَبُونَ فَإِذَا قَدِمَ عَلَيهِمُ الْقَادِمُ عَرَفَهُمْ بِتِلْکَ الصُّورَةِ الَّتِي کَانَتْ فِي الدُّنْي)[1] ✳️ يعني وقتي خداوند مؤمن را قبض روح مي کند او را به سوي بهشت مي برند البته در بدني و صورتي نظير صورتي که در دنيا داشت (نظير آن چه در خواب مي بينيم). ✳️در اين دنيا ما لذت و درد مي چشيم و در آن دنيا نيز لذت و درد را تجربه مي کنيم که بسياري از آيات قرآن در مورد لذت بهشتيان و عذاب دوزخيان استدر اين دنيا ما در معرض امتحان الهي هستيم و دار عمل و کسب توشه است براي آخرت ولي آنجا ديگر امتحان و تکليف نيست و دار حساب و کتاب است امام علي (ع) مي فرمايند: ✳️(...فکونوا من بني الآخرة و لا تکونوا من بني الدنيا اليوم عمل و لا حساب و غدا حساب و لا عمل‌...[2] ✳️..پس از فرزندان آخرت باشيد و از فرزندان دنيا نباشيد امروز روز عمل است و روز حساب نيست و فردا روز حساب است و روز عمل نيست. 📚پی نوشتها: [1] بحارالأنوار ج : 6 ص : 230 [2] الأمالي‌للمفيد ص : 208 🍃🌹@dobare_zendegi🌹🍃

آيا دانش انسان در جهان آخرت با او همراه است؟ ✔️اگر كسى درباره جهان‌بينى الهى بحث‌ها كرد، درباره خدا و اسماء حُسناى او، نعت او، صفات جلال و جمال و ‌افعال او بحث‌ها كرد، درباره معاد، مواقف قيامت، بهشت و جهنم، صراط، حساب، ميزان، شفاعت، حوض كوثر ‌و مانند آن بحث‌ها كرد، در مورد فرشته‌شناسى، وحى، رسالت، نبوّت و امامت بررسى كرد، ✔️همه اين ‌ره‌آوردها و بحثها بعد از مرگ يكى پس از ديگرى براى او تر و تازه و روشن و مشهود، سرسبز و خرم مى‌تابد و ‌لحظه به لحظه شكوفاتر مى‌شود، اما اگر كسى تلاش كرد كه چگونه خيابان بسازد، مسجد، مدرسه و ‌دانشگاه بسازد، مهندس راه و ساختمان بشود، طبيب جسم باشد، بعد از مرگ همه اين علوم كم‌كم از ‌يادش مى‌رود، چونكه آنجا ديگر سخن از راه و ساختمان نيست و علمى كه تكرار نشود رخت برمى‌بندد آنجا ‌از كسى سؤال نمى‌كنند نقشه ساختمان، نقشه خيابان و بيابان چگونه است. ✔️البته اين گونه دانش‌ها براى رفع نيازمنديهاى دنيا بوده و تحصيل آن هم واجب است و اگر كسى از اين ‌راه بهره‌اى گرفت و به نظام اسلامى خدمت كرد، عمل صالحى انجام داده كه براى ابد در قيامت مى‌ماند اما ‌خودِ اين علم رخت برمى‌بندد.‌ اين علوم مربوط به نشئه طبيعت است، مصنّف و مؤلّف شدن، استاد و مدرّس و گوينده و نويسنده شدن ‌جزو حرفه‌هاى دنيايى است كه بعد از مرگ همه اينها رخت برمى‌بندد، يك اديب ماهر در اواخر عمر از خواندن ‌يك سطر عبارت ادبى نيز عاجز مى‌شود. ✔️ما اگر كسى معارف الهى را آموخت يكى پس از ديگرى معلوم‌هاى او مشهود مى‌شود و مى‌يابد. اگر ‌كسى در اين زمينه تحصيل كند كه كوثر يعنى چه؟ چگونه آبى است كه رفع گرسنگى هم مى‌كند؟ چگونه ‌آبى است كه اگر كسى يك جرعه‌اش را بنوشد براى ابد ديگر تشنه نمى‌شود؟ اين چه آبى است هم جاى ‌نان است و هم آب و هم عطر؟ و اين همه خصوصيات چگونه در او جمع شده است؟ اينها علومى است كه ‌بعد از مرگ لحظه به لحظه براى او ظهور مى‌كند. ✔️ولى اگر كسى در دنيا اين مسائل را نياموزد، در آن دنيا به ‌زحمت او را مى‌فهمانند، اما در آخرت اينچنين نيست كه به آسانى و رايگان يادش بدهند، آنجا با گوش ياد ‌نمى‌دهند، بلكه با دل، ياد مى‌دهند و تا دل او را غبارروبى و گردگيرى نكنند و اين لايه‌هاى چركين را از دلش ‌نگيرند دلش نمى‌بيند. قرآن كريم مى‌فرمايد:‌ » كلّا بل ران على قلوبهم ما كانوا يكسبون»(1).‌ ✔️بنابراين به هنگام مرگ علم‌هاى حصولى رخت برمى‌بندد و علم‌هاى شهودى هم به اين آسانى نصيب ‌نمى‌شود، در آنجا اگر زن مهذب‌تر باشد او زودتر از مرد به مقصد مى‌رسد و نمى‌توان گفت: چون قدرت ‌فيزيكى يا رياضى مرد قوى‌تر است، پس زن به اندازه مرد مقرّب نيست. ‌( آیةالله جوادی آملی ،زن در آئينه جلال و جمال، صفحات 386 ـ 388.)‌ ‌(1) سوره مطفّفين، آيه 14.‌ 🍃🌹@dobare_zendegi🌹🍃

پل صراط چيست؟ به مطالب ذيل توجه کنيد : 1⃣يكى از مواقف سخت و در حقيقت آخرين توقفگاه در قيامت «صراط» است. صراط پلى بر روى دوزخ است كه همگى بايد از آن رد شوند؛ مومن باشند يا كافر. قرآن درباره صراط مىفرمايد: (وَ إِنْ مِنْكُمْ إِلاَّ وارِدُها كانَ عَلى رَبِّكَ حَتْماً مَقْضِيّاً ثُمَّ نُنَجِّى الَّذِينَ اتَّقَوْا وَ نَذَرُ الظَّالِمِينَ فِيها جِثِيّاً) ، مريم (19) آيه 71 و 72. «و همه شما [بدون استثنا ]وارد جهنم مىشويد؛ امرى است حتمى و قطعى بر پروردگارت سپس اهل تقوا را از آن رهايى مىبخشيم و ظالمان را در آن رها مىسازيم». امام صادق(ع) درباره گذر مردم از پل صراط و صفات آن و طبقات مردم در گذر از صراط مىفرمايند: «الناس يمرون على الصراط طبقات و الصراط أدق من الشعر و من حد السيف؛ فمنهم من يمر مثل البرق و منهم من يمر مثل عدو الفرس و منهم من يمر حبوا؛ و منهم من يمر مشياً؛ و منهم من يمر متعلق؛ قد تأخذ النار منه شيئاً و تترك شيئاً»همان، ص 65. «مردمى كه از صراط مىگذرند بر چند دستهاند و صراط دقيقتر از تار مو و برندهتر از شمشير است: گروهى مانند برق از آن مىگذرند؛ گروهى همانند دويدن اسب از آن رد مىشوند؛ گروهى با سينهخيز از آن مىگذرند؛ گروهى در حالت پيادهروى مىگذرند و گروهى افتان و خيزان مىروند؛ گاهى آتش آنان را در مىيابد و گاهى آنها را رها مىكند». 2⃣نازکي و تيزي پل صراط بيا نگر دقت و مو شکافي در محاسبه ي اعمال انسان ها در روز قيامت و سختي حسا برسي خداوند در آن روز است . صراط مستقيم و راه بندگي خدا راهي دقيق و باريک و نازک است و بايد با دقت و احتياط و با پيروي از دستورات الهي و هدايت و راهنمائي انبيا و ا وليا آن را پيمود و از لغزش و انحراف بر کنار بود تا بتوان به توفيق الهي از پل صراط عبور کرد و به بهشت و رضوان خداوند رسيد . 3⃣ در واقع پل صراط تجسم حركت در مسير حق در همين دنياست بله پل صراط از مو باريكتر است. حركت در مسير حق نيز همينگونه است. اگر كسى بخواهد در مسير حق حركت نمايد اولا بايد حق را دقيق بشناسد كه خود عرصهاى مشكل و خطرناك است و ثانيا بايد بر طبق آن عمل نمايد كه بسى دشوارتر و صعب العبورتر است. پل صراط تجسم عينى حق و باطل است و عبور از آن همان حركت در مسير حق در اين دنياست. روشن است كه با اندكى غفلت آدمى از راه به در مىرود و گرفتار بيغولهها خواهد شد. در قيامت نيز كسانى از پل صراط به سلامت عبور مىكنند كه در دنيا آن مسير را به سلامت پيموده باشند و اگر در اين جا دچار لغزش شدند روى آن پل نيز دچار لغزش خواهند شد و به جهنم سقوط خواهند كرد. (مگر آنكه لطف و عنايت و غفران پروردگار شامل شود). ب رجوع کنيد : مواقف حشر،استاد محود شجاعي ، صص 96 - 103. 🍃🌹@dobare_zendegi🌹🍃

آيا هنگام دفن ميت و قرار دادن سنگ لحد، روح به بدن وارد مي شود يا شب اول قبر؟ 🎯اينگونه نيست که انسان به محض از دنيا رفتن، روح به کلي از جسم مفارقت نمايد. چنانکه دادن تلقين و سوالات نکير و منکر، حاکي از اين مدعاست. 🎯همانطور که در کتاب ادب حضور[1] در مورد نحوه ي تدفين ميت آمده است که: پيش از گذاشتن در قبر سه بار جنازه را تا لبه قبر نزديک کنند و بعد وارد قبر کنند، زيرا روايت شده که روح ميّت با اين کار براي سؤال قبر و امور هولناکي که روبرو خواهد شد، آمادگي پيدا مي‌کند. 🎯و نيز در حديثي از امام صادق (ع) نقل شده است که فرموده اند: همين که ميت دفن شد، دو ملکي به نام هاي منکر و نکير سراغ او مي آيند که آوازشان مانند... از ميت مي پرسند: پروردگارت کيست؟ دينت چيست؟ 🎯پس ميت اگر مؤمن باشد مي گويد الله پروردگارم، اسلام دين من است، سپس مي پرسند، راجع به مردي که از ميان شما بيرون آمد چه مي گويي؟ ميت مي گويد: پيامبر را از من مي پرسي؟ شهادت مي دهم که او رسول خداست[2] پی نوشتها: [1] . ادب حضور، ص: 160 [2] . الفروع من الکافي، 3 / 236، حديث 7. 🍃🌹@dobare_zendegi🌹🍃