"بی بصیرتیِ" امت زهرا را به پشت در کشاند. مولا را به عزای پسر نشاند.

زمانی که بی بصیرتی پنبه ی گوش ها و پرده ی چشم ها شد کسی نگفت زهرا بانوی عالمینِ کسی نگفت زهرا بارداره کسی نگفت زهرا دختر رسول الله کسی نگفت زهرا مادر حسینِ کسی نگفت زهرا اساس خلقتِ

اما گناه علی چی بود که باید قرار دلش توی این بی بصیرتی کبود و زخمی میشد ،شکسته بال وپر میشد.

علی بعد از زهرا حسن و حسین و زینب رو بغل میکرد چون بوی زهرا رو میدادن.

صورت حسین رو می بوسید چون دیده بود آخرین ساعات زندگی زهرا حسین‌صورتش رو کف پای مادر گذاشته بود و میگفت: مادر کجا میخوای بری؟ مادر منم حسین پاشو یه لحظه فقط...

اما زینب بعداز حسین کیو بغل کنه که بوی حسین بده؟!

علی اکبرش علی اصغرش رقیه... کدوم؟! همه رفتن.............

دخترا بابایی هستن و چقد سرنوشت زینب شبیه بابا شد...

علی از زهرا جاموند،زینب از حسین...

آری همه چیز از "بی بصیرتی" روانه ی این خانه و خانواده شد...

شرمنده زیاد شد دݪتنگے هامون با این چندجملہ تموم نمیشہ امشب اگہ دلتون شکست ... اگہ اشکتون جارے شد ... براے ظہور مولامون زیاد دعا کنید اون گوشہ هاهم لایق دونستید منم دعا کنید :)💔

بعد از او وای به احوال و دل تنگ علی...!💔