اون موقع است که اون ته مه های دلمون یه جوری میشه...

احساس حقارت میکنیم و با خودمون میگیم وای چقدرررر من گناه کردمو دیگ راهی نیست!

میخوام روشنتون کنم

اولا هیچ کدوم از اونایی کنم این حرفا رو میزنن جدی نگیرید. مذهبیا هم میخوان یه جوری شاخیشونو پر کنن دیگ😂 اگه نصف حرفاشون راست بود الان می خواستیم جمیعا کنار امام زمان چایی بخوریم.

پس بیخیالشون

ثانیا این ناامید شدنه مال شیطونه و باس با شیطون جنگید😉

عاقا نیومدم بگم آره من الم و بلم شما الید بلید:/ و بیشتر اذیتتون کنم

فقط اینکه آبجی من داداش من این جانب به جایی رسیده بود که هـــــــــــیچ چیز براش مهم نبود... هیچی!

هیچی بجز یه نفر...

آقا عباس!

دقیقا یادمه تاسوعای پارسال میشه دیگ... اره پارسال یهو حالم ی جوری شد. از اون یجوریا هاااا...

فقط به این فکر کردم که حاجی، اینا واس چی این همه زجرو تحمل کردن؟ چرا با این همه تو چاه رفتنه هنوز آقا ابوالفضل هوامو داره؟!

اون موقع شک کردم به این همـــــه ساده گرفتن زندگی و لذت بیخود

اینجوری شد که خواستم تغییر کنم

رفقا نگید نمیشه که نمیشه😶 بگید میشه

که بشه

اصلا یه مثال بزنم براتون

اول اینو بگم که من الان شناخت زیادی از مسائل دینی ندارمو دلی تا اینجا اومدم. صحبت فلان آیت الله و بهمان مداحو نمیتونم براتون بگم! پس اینو ببینید

اینجا رو ببینید... این اون تلنگره استا.. همونی که برای من تو تاسوعا اتفاق افتاد... بخوندیدش شما هم بخیر خودتون باید تلنگرتونو پیدا کنید اون میش مشوقتون

اول عکسو بخونید تا بگم براتون

اصلا مهم نیست که الان کجای کاریم... مهم اینه که برای روز قیامت آماده باشیم... یه نمودار از پیشرفتمون بکشیم و سمت قله اش پیش بریم...

شایــــــــــــــد یکی که از اول بهش خوب بودنو یاد دادن بره سمت بی راهه

ولی...

مایی که برا خوب شدن تلاش کردیمو کسی نمیتونه از راهمون خارج کنه.

مهم اینه قیامت بهترین روز ما باشه!