قسمت اول: (کودکی متولد شده از پاکی و نور) ⛺ پدر و مادر پیامبر (ص)، آمنه و عبدالله هر دو از قبیله قریش بودند. قریش قبلیه‌ای بود که بزرگانِ آن،‌ در مکه نفوذ فراوانی داشتند و افرادش از بازرگانان مشهور آن زمان بودند. 🌴پدر محمد (ص) چندماه پس از ازدواج با آمنه و تولد محمد (ص) برای تجارت عازم «شام» شد. پس از انجام تجارتش در حالی که به مکه باز می‌گشت، در «یثرب» از دنیا رفت. پس محمد (ص) را به زنی به نام حلیمه سپردند تا ضمن حضور در فضایی آرام‌تر، در محیط ساده و پاک بادیه پرورش یافته و بزرگ شود. ⚫ ۴ سال بعد، آمنه مادر پیامبر (ص) تصمیم گرفت محمد ۴ ساله را به یثرب ببرد تا خویشاوندان و اقوام فامیلش را ببیند. پس از آن دیدار زمانی که به مکه بازمی‌گشتند، آمنه‌ در «ابواء» درگذشت. او را که ۳۰ سال بیشتر نداشت در همان جا به خاک سپردند. از این رو قرآن و تاریخ همواره از محمد (ص) به عنوان کودکی یتیم که از بچگی سختی‌های بسیاری را تحمل کرده‌است، یاد می‌کند. 🌾 پس از مرگ آمنه، محمد (ص)‌ را به جدش عبدالمطلب سپردند. محمد (ص)‌ ۸ سال بیشتر سن نداشت که پدربزرگش نیز از دنیا رفت. این بار عموی محمد (ص) یعنی ابوطالب بود که حمایت و سرپرستی او را بر عهده گرفت. 🌞 گفتیم که بیشتر افراد قبلیه قریش تاجر بودند. عموی محمد (ص) نیز از تاجران مشهور بود. از این محمد (ص) همواره در سفرهای تجاری همراه عمویش حضور داشت و در کنار او مشغول سفر کردن بود. 🐪 در یکی از این سفرها،‌ یکی از عالمان مسیحی آن زمان به نام «بحیرای نصرانی»، محمد (ص) و عمویشان را ملاقات کرد. در همان جا به ابوطالب،‌ نبوت حضرت محمد (ص) را وعده داد و به او هشدار داد که مراقب خطراتی که از سمت یهودیان آن‌ها را تهدید خواهد کرد،‌ باشند.

قسمت چهارم: (بعثت) 🙏 اگرچه حضرت محمد (ص)‌ قبل از آنکه رسالتشان را از سوی خداوند متعال دریافت نمایند نیز یکتا پرست و خدا پرست بودند، اما آنچه از آن با نام بعثت یاد می‌شود رویدادی است که نخستین نشانه‌های آن از ۴۰ سالگی پیامبر اکرم (ص) نمایان شد. 🌌 پیامبر اکرم (ص)‌ پیش از آنکه خداوند از طریق فرشته وحی به ایشان رسالتشان را ابلاغ کنند،‌ عادت داشتند زمان خود را به تنهایی و مناجات با خدا در غار حرا اختصاص دهند. ایشان که در سن ۴۰ سالگی رویاهای صادقه می‌دیدند، در یکی از شب‌های ماه رجب برای نخستین بار با فرشته وحی ملاقات کردند. ✨ این نخستین باری بود که فرشته وحی در غار حرا بر پیامبر (ص) ظاهر شد و آیات سوره علق را بر ایشان خواند. پیامبر (ص)‌ پس از این واقعه به سرعت به خانه بازگشتند و از اهل منزل خواستند که ایشان را بپوشانند. 🌠 مدتی بعد دیگر خبری از وحی‌ها نبود و پیامبر اکرم (ص)‌ از اینکه دیگر فرشته وحی به سراغ ایشان نیامد اندوهگین شدند. اما یک شب که حضرت در اندیشه آنچه برایشان رخ داده بود به سر می‌بردند، ناگهان فرشته وحی بر ایشان ظاهر شد و اولین ماموریت را از جانب خداوند متعال به ایشان محول کرد. 👪 فرشته وحی از حضرت محمد (ص) خواست که مامور هدایت قوم خود به خداپرستی و رفتار نیک باشند. همچنین از ایشان خواستند که جامعه را از فسادهای دینی و اخلاقی پاک نمایند. 📖 آنچه در قرآن و نوشته‌های تاریخی از زبان خود پیامبر اکرم (ص)‌ نقل شده‌است به این شرح است: جبرئیل نزد من آمد و به من گفت بخوان. به او گفتم که خواندن نمی‌دانم. جبرئیل بار دیگر گفت: «بخوان» از او پرسیدم چه بخوانم؟، گفت: «اقْرَ‌أْ بِاسْمِ رَ‌بِّک الَّذِی خَلَقَ»، یعنی بخوان به نام پروردگارت.

قسمت سوم: (‌ازدواج با خدیجه (س)) 💎 خدیجه (س) شریف‌ترین زن پاکدامن قریش بود که بیشتر عمر خود را مشغول تجارت و کمک به دیگران بود. او که فرزند خویلد بود خواستگاران اشرافی بسیاری داشت. اما خدیجه (س) بیشتر به فکر تجارت و کمک به دیگران بودند و در ذهن خود راهی برای این اشراف باز نمی‌کردند. 💰 از طرفی حضرت محمد (ص) که از کودکی نزد پدر بزرگ و عمویشان راه و روش تجارت قریش را دیده و آموخته بودند، با اندک سرمایه‌ای که داشتند برای خودشان تجارت‌های کوچکی انجام می‌دادند. اگر چه بیشتر زمان خود را مشغول چوپانی بودند. 🐫 در چندین تجارت حضرت محمد (ص)‌ به خدیجه (س) کمک‌هایی رسانده و در مال او امانت‌داری کردند. در چندین سفر تجاری نیز او را یاری دادند. خدیجه (س) که شاهد صفات نیک انسانی و سیرت پاک حضرت محمد (ص) بودند به ایشان علاقه‌مند شده و این راز دل را با ایشان در میان گذاشتند. 🌷 حضرت محمد (ص) نیز به همراه عموی خود ابوطالب رهسپار خواستگاری آن بانو از بزرگانشان شدند. 💍 قرار شد که دو ماه و بیست و پنج رو پس از سفر شام،‌ حضرت محمد (ص) با خدیجه (س)‌ ازدواج کنند. پیامبر اکرم (ص)‌ در آن زمان ۲۵ سال سن داشتند. مهریه خدیجه بیست شتر جوان بود. خطبه عقد را نیز ابوطالب ایراد کرد. 🍂 حضرت خدیجه چند سال بعد از ازدواجش با حضرت محمد (ص) از دنیا رفت.

قسمت ششم: (وفات) 🌴 پیامبر اکرم (ص) در اوایل سال ۱۱ قمری بیمار شدند. پس از آن که دیدند بیماری رو به وخامت می‌رود،‌ مسلمانان را به مهربانی با یکدیگر سفارش کردند و به آن‌ها گفتند: «اگر کسی از بین شما حقی بر گردن من دارد، آن را بستاند یا اینکه حلال کند. همچنین اگر کسی را آزرده‌ام اکنون برای تلافی آماده‌ام.» 🌹 زمانی که جمعی از صحابه به عیادت حضرت محمد (ص) رفته بودند،‌ ایشان فرمودند کاغذ و قلم بیاورید می‌خواهم یادداشتی برایتان بگذارم که به برکت آن هرگز گمراه نشوید. 📝 برخی از حضار گفتند که پیامبر (ص) به علت بیماری دچار توهم شده‌اند و از این رو چنین تقاضایی دارند،‌ عده‌ای اما موافق بودند که کاغذ و قلم بیاورند و فرموده‌های ایشان را یادداشت کنند. پیامبر اکرم (ص) که این اختلافات را دیدند،‌ از همه آن‌ها خواستند که از اطراف ایشان دور شوند. 😞 آن‌ها که مخالف بودند بعدها خود را به شدت سرزنش کردند و معتقد بودند ناکامی آن‌ها ناشی از آن جهالت است. برخی از منابع تاریخی می‌گویند که حضرت محمد (ص) توسط یک زن یهودی مسموم شدند و از این رو ایشان را شهید می‌نامند و معتقدند ایشان رحلت نکرده و شهید شده‌اند.

قسمت پنجم: (جنگ‌ها و سختی‌ها) 📿به خوبی می دانیم که پیامبر اکرم (ص) پس از مبعث و دریافت رسالت خود مبنی بر دعوت علنی مردم به خداپرستی و یکتاپرستی، سختی‌های بسیاری را از جانب دشمنان متحمل شدند. 🙌 در همین راستا نیز به منظور حافظت از مردم بی‌گناهی که اسیر خودخواهی‌ها و منفعت‌طلبی‌های دشمنان اسلام شده بودند و بالاتر از آن به منظور محافظت از دین خدا، مجبور به مشارکت در جنگ‌های بسیار شدند. 💎 ایشان که از هوش و درایت بالایی برخوردار بودند و دارای روحی غنی از صفات نیک و خداپسندانه بودند،‌ برای پیروزی در این جنگ‌ها و وارد شدن کمترین آسیب به خلق،‌ راه‌حل‌های کابردی بسیاری را ارائه می‌کردند و برای پیروزی در این مسیر، نقشه‌های بسیار هوشمندانه‌ای مطرح می‌ساختند. 🌟 از جمله جنگ‌هایی که پیامبر اکرم (ص)‌ برای محافظت از دین خدا یعنی اسلام و گسترش و رساندن پیغام آن به گوش مردم جهان،‌ متحمل شدند، جنگ‌های غزوه، خندق، بدر، خیبر، حنین، فتح مکه و مواردی از این دست بود. 🌱 در دل این جنگ‌ها نیز آموزه‌های زیادی از پیامبر اسلام برای آیندگان باقی ماند. برای مثال می‌توان از رفتار پیامبر با اسیران جنگی درس‌های بسیاری آموخت. ایشان هرگز انسانی را حتی اگر از گروه کافران بود، مورد آزار قرار نمی‌دادند و با اسیران جنگی به ملایمت و مهربانی رفتار می‌کردند. اسیران نیز زمانی که رفتار انسان‌دوستانه و با محبت پیامبر (ص) را می‌دیدند به دین اسلام مشتاق شده و مسلمان می‌شدند، چرا که پیش از آن هرگز چنین رفتاری را از سران گروه‌های کافران ندیده بودند و هیچ گاه فکر نمی‌کردند شخصی چنان بزرگوارانه و با محبت با اسیران جنگی رفتار کند.