مگه داریم؟😂 مگه میشه😃😀؟؟ پس اون جنگولگ بازی های جری موشه تو تام و جری دور از واقعیت نبود! عجب اعجوبه هایی هستند این موشا😁 هادی ساعی هم تو مسابقات جهانی کاراته اینجوری آپ دولیو چاگی نمیزد😂 #عصرونه #لبخند #سرگرمی #لطیفه 😄😉😊 👉 @Dokhtaran_morvarid

📍 طرف زنگ ميزنه پيتزا فروشي ميگه يه پيتزا مي خواستم! فروشنده ميگه . به نام ... ؟ طرف ميگه . آخ آخ .🤦‍♂ ببخشيد . به نام خدا , يه پيتزا مي خواستم 😁🤪 😂😂😂😂😂😂😂😂 📍به طرف ميگن به زنبورايی که از کندو محافظت می کنن چی ميگن؟ ميگه: ميگن خسته نباشيد! 😬😬😬 😂😂😂😂😂😂😂😂 📍دو تا تنبل دراز كشيده بودن، يكيشون داشته خميازه ميكشيده😵 اون يكي ميگه داداش تا دهنت بازه لطفا اين داداش ما رو هم صدا كن😆😆 #عصرونه #لبخند #سرگرمی #لطیفه 😄😉😊 👉 @Dokhtaran_morvarid

هر‌چند‌که‌رسم‌است‌بگویند‌ تبریک‌ پسر‌‌ را‌ به‌ پدر‌ها... میلاد‌‌ پدر‌ بر‌ تو‌ مبارک‌ ای‌ آمدنت‌ راس‌ خبر‌ها. . . 🌷 یاحجة‌بن‌الحسن‌العسڪࢪۍ...💐 #میلاد_امام_حسن_عسکری🌷 #برهمگان_مبارڪ_باد🧡 #استوری ─┅─✵🕊✵─┅─ @Dokhtaran_morvarid ─┅─✵🕊✵─┅─

♡همراهان همیشگی؛ سلام ♡ این حال و هوای نارنجی رنگ پاییز و روز عید، یه چیزی رو کم داره👌 چای عصرونه ای‌ که با یه کوکی خوش طعم و داغ کنار خانواده‌ی نازنینمون میل کنیم☺️ آموزش ویژه ای که براتون از آرشیو پاتوق پیدا کردیم ، خیلی ساده ست😉 پس وقتشه که دست بکار بشیم و شیرین تر و دلچسب تر از هر زمانی خودمون رو آماده ی درست کردن و پخت این 🍪 کوکی کره ای🍪 جانانه کنیم 😊 #آموزش #آشپزی #کوکی_کره_ای                 ─┅─✵🕊✵─┅─              @Dokhtaran_morvarid                 ─┅─✵🕊✵─┅─

🍭‏- دانشمندا میگن بعد از کرونا جهان ۱۵ سال به عقب برمیگرده + از همین حالا گفته باشم: من دوباره مدرسه نمیرم😑 🍭فقط یه دختر می‌تونه با رفیق صمیمیش ۴ ساعت تلفنی صحبت کنه بعد آخرش بگه حالا بقیشو دیدمت برات تعریف میکنم🙂 😂✌️ #عصرونه #لبخند #سرگرمی #لطیفه 😄😉😊 👉 @Dokhtaran_morvarid

✨✨📒✨✨ #رمان_پاتوق ✨✨📒✨✨ 📖 #سرزمین_زیبای_من 📋 #قسمت_اول 📝 #نویسنده_شهیدسیدطاهاایمانی زنده باد ملکه استرالیا … ششمین کشور بزرگ جهان … با طبیعتی وسیع… از بیابان های خشک گرفته تا کوهستان های پوشیده از برف … یکی از غول های اقتصادی جهان … که رویای بسیاری از مهاجران به شمار می رود … از همه رنگ … از چینی گرفته تا عرب زبان … مسیحی، یهودی، مسلمان، بودایی و …   در سرزمین زیبای من … فقط کافی است … با پشتکار و سخت کوشی فراوان … تاس شانس خود را به زمین بیاندازی… عدد شانست، ۴ یا بالاتر باشد … سخت کوش و پر تلاش هم که باشی … همه چیز به وفق مرادت سپری خواهد شد… آن وقت است که می توانی در کنار همه مردم … شعار زنده باد ملکه، سر دهی … هم نوا با سرود ملی بخوانی … باشد تا استرالیای زیبا پیشرفت کند … . این تصویر دنیا … از سرزمین زیبای من است … اما حقیقت به این زیبایی نیست … حقیقت یعنی … تو باید یک سفید پوست ثروتمند باشی … یا یک سفید پوست تحصیل کرده که سیستم به تو نیاز داشته باشد … یا سفید پوستی که در خدمت سیستم قرار بگیری … هر چه هستی … از هر جنس و نژادی … فقط نباید سیاه باشی … فقط نباید در یک خانواده بومی متولد شده باشی …   بومی سیاه استرالیا … موجودی که ارزش آن از سگ کمتر است … موجودی که تا پنجاه سال پیش … در قانون استرالیا … انسان محسوب نمی شد … . در هیچ سرشماری، نامی از او نمی بردند … مهم نبود چه کسی هستی؟ … نام و سن تو چیست؟ … نامت فقط برای این بود که اربابت بتواند تو را با آن صدا کند … شاید هم روزی … ارباب سفیدت خواست تو را بکشد … نامت را جایی ثبت نمی کردند … مبادا حتی برای خط زدنش … زحمت بلند کردن یک قلم را تحمل کنند … #ادامه_دارد ..... #هرشب_راس_ساعت_نه_باماهمراه‌باشید⏱          #پاتوق_دختران_مروارید                   ─┅─✵🕊✵─┅─                  @Dokhtaran_morvarid                    ─┅─✵🕊✵─┅─

✨✨📒✨✨ #رمان_پاتوق ✨✨📒✨✨ 📖 #سرزمین_زیبای_من 📋 #قسمت_دو 📝 #نویسنده_شهیدسیدطاهاایمانی قانون سال ۱۹۹۰ سال ۱۹۶۷ … پس از برگزاری یک رفراندوم بزرگ … قانون … بومی ها را به عنوان یک انسان پذیرفت … ده سال طول کشید تا علیه تبعیض نژادی قانون تصویب شد … و سال ۱۹۹۰ … قانون اجازه استفاده از خدمات بهداشتی – پزشکی و تحصیل را به بومی ها داده شد … هر چند … تمام این قوانین فقط در کتاب قانون ثبت گردید … . برابری و عدالت … و حق انسان بودن … رویایی بیشتر باقی نماند … اما جرقه های معجزه، در زندگی سیاه من زده شد … زندگی یک بومی سیاه استرالیایی …   سال ۱۹۹۰ … من یک بچه ی شش ساله بودم … و مثل تمام اعضای خانواده … در مزرعه کار می کردم … با اینکه سنی نداشتم … اما دست ها و زانوهای من همیشه از کار زیاد و زمین خوردن، زخم بود … آب و غذای چندانی به ما نمی دادند … توی اون هوای گرم… گاهی از پوست های سیاه ما بخار بلند می شد … از شدت گرما، خشک می شد و می سوخت … و من پا به پای خانواده و سایر کارگرها کار می کردم … اگر چه طبق قانون، باید حقوق ما با سفید پوست ها برابر داده می شد … اما حقوق همه ما روی هم، کفاف زندگی ساده ی بردگی ما رو نمی داد …   اون شب، مادرم کمی سیب زمینی با گیاه هایی که از کنار جاده کنده بود پخت … برای خوردن شام آماده می شدیم که پدرم از در وارد شد … برق خاصی توی چشم هاش می درخشید … برقی که هنوز اون رو به خاطر دارم … با شادی و وجد تمام به ما نگاه کرد … – بث … باورت نمیشه الان چی شنیدم … طبق قانون، بچه ها از این به بعد می تونن درس بخونن … . مادرم با بی حوصلگی و خستگی … ودر حالی که زیر لب غرغر می کرد به کارش ادامه داد … . – فکر کردم چه اتفاقی افتاده … حالا نه که توی این بیست و چند سال … چیزی عوض شده … من و تو، هنوز مثل سگ، سیاهیم … هزار قانون دیگه هم بگذارند، هرگز شرایط عوض نمیشه …   چشم های پدرم هنوز می درخشید … با اون چشم ها به ما خیره شده بود … نه بث … این بار دیگه نه … این بار دیگه نه… . #ادامه_دارد ..... #هرشب_راس_ساعت_نه_باماهمراه‌باشید⏱          #پاتوق_دختران_مروارید                   ─┅─✵🕊✵─┅─                  @Dokhtaran_morvarid                    ─┅─✵🕊✵─┅─