فرمول استراحت حتما این فیلم را تا آخر ببینید عالیه👆 @Bsj_khaharan_mahdieh

🔶️ببینید نوابغ قرآنی خردسال در مورد انتخابات چه میگویند؟

📣📣 آزمون آنلاین ۲۰ بهمن ویژه پایه دهم و یازدهم (سال تحصیلی ۰۳-۰۲) شروع شد. ⛔️ نکته مهم: صرفا دانش آموزانی که در آزمون ۲۰ بهمن ثبت نام کرده اند با نام کاربری و رمز عبور آزمونی خود امکان شرکت در آزمون را خواهند داشت. ⏰ دانش آموزان فقط از ساعت ۱۰ تا ۱۱ روز آزمون امکان ورود به بانک سوال و شرکت در آزمون را خواهند داشت. ⚠️ پس از ساعت ۱۱ به هیچ وجه امکان شرکت در آزمون وجود نخواهد داشت. 💻 مراجعه به app.gozine2.ir یا نصب و ورود به اپلیکیشن بانک سؤال 🔗 لینک ورود مستقیم 🌐 app.gozine2.ir/Student/Gozine2AssessmentRun/List کسب اطلاعات بیشتر از طریق هشتگ #آزمون_آنلاین #تعلیم_تربیت_پایگاه #علمی_پژوهشی_پایگاه #پایگاه_بسیج_خواهران_مهدیه #حوزه_مقاومت_بسیج_حضرت_زینب_س @dokhtaranetahoora

#فجر_پیروزی #مسیر_روشن 📸 گزارش_تصویری از: ✨به مناسبت ایام الله #دهه‌فجر و‌پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی ايران 💠حضور حلقه نوجوانان و جوانان در مصلی بقیه الله اعظم در کنار مادران عزیزشان 💠با همراهی اعضای گردان برای حفاظت از نماز جمعه 💢جمعه ۲۰ بهمن 💢مصلی بقیه الله اعظم #ایران_قوی #مسیر_روشن #پایگاه_بسیج_خواهران_مهدیه #حوزه_مقاومت_بسیج_حضرت_زینب_س @banovan_mahdiyeh ═•ஜ🍃🌹🍃ஜ•═

✍ #رهبر_انقلاب : #امام_زمان را فراموش نکنیم . مملکت ما ، مملکت امام زمان است . انقلاب ما ، انقلاب امام زمان است، زیرا انقلاب اسلام است . هر قدمی که در راه استواری این انقلاب اسلامی برمی دارید یک قدم به ظهور مهدی (عج) نزدیک تر می شوید . 📚{انسان ۲۵۰ساله ، ص۴۱۵} #دهه_فجر ✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ❣🌸❣჻ᭂ࿐✦

وَخداخواست‌،که‌یعقوب‌نبینَدیک‌عمر... شهربی‌یار،مگرارزشِ‌دیدن‌دارد...؟! قصّه‌ی‌دست‌وترنج‌است،تماشاگهِ‌عشق.. شکرِ‌وصلِ‌رُخَت،جامه‌دریدن‌دارد... دیدنِ‌رویِ‌تو،راهِ‌دِگَری‌میخواهد... شرحِ‌دیدارِ‌توازشعربریدن‌دارد... "الّلهُــــــمَّ‌عَجِّــــــل‌لِوَلِیِّکَـــــ‌ الْفَـــــــــرَجْ" تعجیل‌درفرج‌آقاامام‌زمان‌‌صلوات ‌التماس‌دعا

دعای امروز 🌷❤️🌷 💕پروردگارا 🌸✨در اولین روز هفته 🌸✨هر آنچه خوب و ناب است 🌸✨نصیب کسانی کن که در هر 🌸✨شرایط تو را میخوانند 🌸✨آنان که از سر صدق 🌸✨دل امید به رحمت تو دارند 🌸✨همراهشان باش 🌸✨و گره از مشکلاتشان بگشا آمیـــن یا رَبَّ الْعالَمین 🙏 ای پروردگار جهانیان 🙏 🌸🍃@dokhtaranetahoora

🌸سخاوتمندی دنیا به اندازه باور شما وسعت میگیرد 🌸🍃 ✨دنیا نه از خود ✨ثروتی دارد نه فقری ✨این ذهن شماست، ✨که انتخاب گر است ✨همیشه دست ✨روی بهترین ها بگذار، ✨کلید انتخاب در باور شماست سلام صبح زیباتون بخیر 🌸🍃 🌸🍃@dokhtaranetahoora

🐸 بَزَک دوزک! ❌ میوه فاسد رو تو بهترین بسته‌بندی هم بذاری، بازم خرابه 😏 حکایت بعضی‌هاس 🔥 سال‌ها کشور رو عقب انداختن و مردم رو دچار مشکل کردند 💫 نو+جوان؛ انرژی امید ابتکار #تعلیم_تربیت_پایگاه #پایگاه_بسیج_خواهران_مهدیه #حوزه_مقاومت_بسیج_حضرت_زینب_س 🌱 @dokhtaranetahoora

فرازی زیبا از وصیتنامه شهیدی که پیکرش بعد از 16 سال سالم به میهن برگشت : 🌷سعی کنید که یکی از افرادی باشید که همیشه سعی در #زمینه_سازی برای #ظهور صاحب الامر دارند 🌷و بکوشید اول #خود و بعد #جامعه را پاک سازی کنید 🌷و دعا کنید که این #انقلاب به #انقلاب_جهانی آقا امام زمان متصل شود. 🌷پس اگر می خواهید دعاهایتان #مستجاب شود به #جهاد_اکبر که همان #خودسازی_درونی است بپردازید. #شهید_محمدرضا_شفیعی #الگوی_خودسازی #واحد_امور_شهدا_و_دفاع_مقدس #آلبوم_خاطرات_دفاع_مقدس #پایگاه_بسیج_خواهران_مهدیه #حوزه_حضرت_زینب_س #ناحیه_مقاومت_بسیج_کاشان #کنگره_ملی_شهدای_استان_اصفهان #ستارگان‌درخشان #شهیدوطن https://eitaa.com/albom_shohada اللهم عجل لولیک الفرج ─┅═ঊঈ🌹ঊঈ═┅─

#داستانک «ولی من رای میدم. چون پسرم اتیسم داره.» همینکه جمله‌ام تمام شد با ترمز محکم و ناگهانی راننده، همه هُل خوردیم سمت جلو. نمی‌دانم خشونت توی ترمزش به خاطر تعجب بود یا از مخالفت صریح و قاطعم با حرف‌هایش جا خورد. مسافران در حال نچ نچ داشتند خودشان را به عقب بر می‌گرداندند که راننده پنجره‌اش را پایین کشید تا صدای «گوسفند» گفتنش به ماشین جلویی برسد. از پنجره باز شده، سوز هوای بهمن‌ماه می‌خورد توی صورتم و مرا با خودش به بهمن پارسال می‌برد؛ وقتی که توی همین تاکسی‌های سبز رنگ نشسته بودم و بین انگشت‌هایمْ کاغذ آدرس داروخانه‌ای در کوچه پس کوچه‌های شهر را فشار می‌دادم. یک واسطه بهم اطمینان داده بود که آنجا رسپیریدون دارد؛ قرصی کوچکتر از عدس. اندازه نقطه‌ای که توی زندگی پسرم بین کلمه مرگ و زندگی فاصله می‌انداخت. پسر دو ساله من، درکی از ارتفاع نداشت. این یک نوع کم‌حسی در اتیسم است. بدون آن قرص، ممکن بود خودش را از هر بالا بلندی به پایین پرتاب کند. آن سطح مرتفع می‌خواست مبل باشد یا قله‌ی سرسره‌ای در پارک. می‌توانست پشت بام خانه‌ای سه طبقه باشد یا پنجره باز ماشین در حال حرکت. وقتی به مقصد رسیدیم هوا تاریک شده بود. رفتم توی داروخانه خلوت. ناخودآگاه با صدای پایین‌تر از معمول از مرد پشت شیشه پرسیدم رسپیریدون دارید؟ مرد چند ثانیه‌ای به من نگاه کرد. انگار می‌خواست از دزاژ استیصال صورتم شناسایی‌ام کند که آیا واقعا کودک اتیستیک دارم یا نه. منتظر جواب دستگاه خیالی دروغ‌سنجی‌اش نماندم. نسخه را از کیفم بیرون کشیدم و گفتم «آقا بخدا برای همین کاغذ ۳۷۰ تومن پول ویزیت روانپزشک اطفال دادم. ثبت اینترنتی هم هست. می‌تونید کدملی بچه‌مو چک کنید.» بغض اگر چهره داشت، در آن لحظه حتما شکل من بود. سراغ رایانه‌اش نرفت. فقط جوری با احتیاط و آهسته برگه قرص را روی پیشخان گذاشت که انگار داریم کوکائین رد و بدل می‌کنیم. تشکرکنان قرص را توی دستم فشار دادم. هنوز در خروجی را باز نکرده بودم که صدای مرد توی داروخانه پیچید: «خانم این آخریش بود. دیگه اینجا نیاین.» آنجا به اشک‌هایم اجازه ریختن ندادم. اما کمتر از یک هفته بعدْ دیگر دلیلی برای اختفای اضطرابم نداشتم و می‌شد راحت و رها گریه کنم. توی تاکسی بودم. قرص‌های تو برگه یا بهتر بگویم، روزهای آرامش خانه‌مان، تمام شده بود. صبح زود، کاسه‌ی چه کنم را برداشته بودم تا آن را سمت متصدی داروخانه بگیرم. راننده، رادیو را برای اخبار ساعت هفت روشن کرد. گوینده اخبار، اول مطمئن‌مان کرد که اینجا تهران است؛ و صدا، صدای جمهوری اسلامی ایران. بعد جوری که انگار مخاطبش فقط خود خود من باشم متن اولین خبر را خواند: «دانشمندان ایرانی توانستند قرص رسپیریدون را بومی‌سازی کنند. ماده اولیه این دارو در لیست جدید تحریم‌ها علیه ایران قرار داشت. این دارو برای درمان و کنترل اتیسم به کار می‌رود...» نه صورتم را پوشاندم و نه صدایم را پایین آوردم. اشک شادی که پنهان کردن ندارد. شیرین‌تر این که تنها بیست روز بعد، همسرم با سه برگه رسپیریدون از داروخانه‌ی محله‌مان به خانه آمد. من رای می‌دهم چون پسرم اتیسم دارد. چون می‌دانم اگر با صندوق‌های خالی اقتدار و امنیت این مملکت خال بردارد، هزاران مادر نگران مثل من، برای یافتن داروهای ساده‌ای مثل تب‌بر و سرماخوردگی، راهی این مسیر پر رنج می‌شوند. این تنها جایی است که نمی‌خواهم هیچ مادری درکم کند‌. صدای بوق ممتد راننده مرا به بهمن ۱۴۰۲ و حوالی انتخابات برگرداند. زنی با غیظ داشت راجع به چای دبش و قیمت گوشت و شاسی‌بلندهای نماینده‌ها حرف می‌زد. پسر جوان کنارش که نگاه خیره‌ی معذب‌کننده‌ای به یقه‌ی باز زن داشت، در تایید حرفش گفت: «آدم یه گوسفند توی مراتع سوییس باشه شرف داره به اینکه یه شهروند باشه تو این مملکت خراب شده» خواستم بگویم اتفاقا خیلی از مردمان سرزمین‌های جنگ‌زده‌ی اطرافمان رفتند سوییس؛ منتها مثل گوشت گوسفندی، قلب و چشم و کلیه‌شان با قاچاق اعضای بدن رفت توی فریزرهای اروپا، نه مراتع سرسبزش! اما نمی‌شد. چون هم به مقصد رسیده بودم و هم بعید بود پسرک خبری از آمار شهروندان ربوده شده یا مفقود شده‌ی لیبی و عراق و سوریه، در خلال جنگ‌های داخلی‌شان داشته باشد. در را که برای پیاده شدن باز کردم از راننده پرسیدم: «این عبارت آهسته ببندید که زیر دستگیره نوشته رو خودتون میدید بزنن یا سازمان تاکسی‌رانی برای همه ماشینا میزنه؟» راننده که انگار سر درد و دلش باز شده باشد گفت: «نه خواهر من! خودم زدم. خون دل خوردم تا این ماشینو خریدم. مردم مراعات نمی‌کنن که! باید خودم حواسم بهش باشه. به امید این و اون باشیم که کلاه‌مون پس معرکه است.» با خنده‌‌ام تاییدی نثارش کردم و گفتم: «چقدر خوبه آدم به چیزی که مال خودش می‌دونه تعلق و تعصب داشته باشه، حالا چه ماشینش باشه، چه وطنش!» #من_رای_میدهم #برای_آبادی #برای_استقلال #به_عشق_وطن