eitaa logo
دولت قوی
627 دنبال‌کننده
81 عکس
19 ویدیو
3 فایل
بستری برای اندیشیدن در سطح «ملی» و «فراملی»؛ منطقه‌ای و جهانی: پیرامون «دولت قوی»، «مقاومت» در برابر نظم ناعادلانه‌ کنونی جهان و «هویت دینی»، «پیشرفت» و «عدالت اجتماعی» 🇮🇷 👤eitaa.com/ahs_tafreshi
مشاهده در ایتا
دانلود
⭕️ پرهیز از نگاه انتزاعی به نظام‌ها و ساختارهای اجتماعی با ملاحظهٔ ارتباطِ تنگاتنگ میان نظام‌ها و ساختارهای اجتماعی با نظام اجتماعیِ محوری و کاربستِ گزارهٔ بهینگی در طراحی و ساختِ نظامات و ساختارها 📖صفحهٔ 1⃣ ♦️برای پرهیز از نگاه انتزاعی به پدیده‌ها به ذکر چند مثال می‌پردازیم. 1⃣ مثالی که به کرات هم مورد استناد واقع می‌شود «چاقو» است که در مورد آن گفته می‌شود: با چاقو، هم می‌توان جان انسانی را گرفت و هم می‌توان در اتاق عمل باعث نجات او از مرگ شد. بنابراین آنچه مهم است، استفاده شما از ابزارهاست؛ همان‌طور که چاقو فی نفسه اقتضای مرگ و زندگی را ندارد. ♦️این جمله زمانی صحیح است که به چاقو با عینک انتزاعی نگاه کنیم اما اگر به مفهوم «بهینگی» توجه داشته باشیم، مسئله متفاوت خواهد بود. توجه به گزارهٔ بهینگی، متغیری است که باعث خروج «چاقو» از حالت انتزاعی می‌شود. ♦️ به‌عنوان نمونه، چاقوی عملِ جراحی قرنیهٔ چشم که باید ظریف، استریل، سبک -برای جلوگیری از خستگی- و با قابلیت برش‌های ظریف و حساس باشد را مقایسه کنید با چاقویی که ساخته‌شده‌است برای درگیری و کشتن، که دندانه‌هایی برای پاره‌کردن امعاء و احشاء، سوراخهایی برای خونریزی بیشتر و هواکشیدن زخم و ایجاد عفونت، مقاومت و وزن بالا برای شکسته‌نشدن در درگیری و ظاهری ترسناک دارد. ♦️ شما این احتمال را نمی‌دهید که در بیمارستان، پزشکی را با چاقویی برای درگیری و کشتن، در حال ورود به اتاق عمل چشم ببینید! البته اگر شرایط خاصی مانند میدان جنگ باشد(شرایط اضطراری)، یک پزشک حاذق، می‌تواند با چنین چاقویی هم عمل جراحی را بر روی مجروحان انجام دهد؛ اما وظیفهٔ طرّاح (که در مقام مدیریت و قدرت و اقامه برای رسیدن به حالت مطلوب است) ، ایجاد بهینگی حداکثر در محصول مورد نظر است. (تسهیلِ تحقق مطلوبیت‌ها) 2⃣ به عنوان مثال اگر تعریف ما از تایر به شکل انتزاعی زیر باشد: «جسم گردی که امکان حرکت افقی با اصطکاک کم را برای ما فراهم کند». ♦️آنگاه با اندکی تفکر در این گزاره که با تعریف فوق، تایر، تایر است پس باید بتوان تایرهای تراکتور و خودروی سواری معمولی را به جای هم استفاده کرد! در حالی که کیفیت تایرها در دو وسیلهٔ نقلیه با هم تفاوت دارد. یک خلأ اساسی در تعریف انتزاعی وجود دارد و آن مسئله‌ی مهم «بهینگی» است. ♦️اگر تایرها به جای یگدیگر استفاده شود قطعاً منجر به متلاشی شدن هر دو خودرو خواهد شد. همان‌طور که اگر تلاش کنید جامعه‌‌ای را با نظام بانکداری، معماری وشهرسازی، «تعلیم و تربیت» و صنعتِ نامتناسب مدیریت کنید، شاهد تلاشی و از هم پاشیده‌شدنِ آن جامعه خواهید بود زیرا این ساختارها متناسب با فرهنگ او طراحی نشده است. ♦️در مثالهای فوق، درست است که در ابتدای مسیر اشتراکات فراوانی بین هر دو محصول وجود دارد اما وقتی پای فرایند «بهینه‌سازی» به میان ‌آید، به مرور فاصله محصول الف با محصول ب بیشتر و بیشتر خواهد شد تا جایی که ممکن است استفاده هریک از آنها به جای دیگری تقریبا غیرممکن شود‌؛ به عبارت دیگر، بهینه‌سازی موجب تمایز دائمی در پدیده‌های مشابه است؛ زیرا مقصد و هدفِ طراحی، متفاوت است و این موجب تفاوت در متغیرهای موثر در طراحی و در نتیجه تفاوت در محصول نهایی خواهد شد. 3⃣ مثال بعدی یک مثال عرفی برای وضوح بیشتر بحث است. در یکی از موسسات آموزشی، یکی از ساختمان‌های موسسه به عنوان خوابگاهِ کسانی در نظر گرفته شده بود که علاقه‌مند به فراگیری مکالمه عربی بودند. اگر با نگاه انتزاعی به مسئله توجه کنیم ممکن است گفته شود: خوابگاه، خوابگاه است، خواه علاقه‌مندان زبان عربی آنجا باشند یا عموم محصلین. این مسئله تفاوتی در طراحی خوابگاه و خوابیدن افراد ایجاد نمی‌کند. ما با رعایت استانداردهای خوابیدن، اقدام به طراحی یک خوابگاه استاندارد می‌کنیم و کاری به اینکه ساکنین آن قرار است به چه چیزی علاقه‌مند باشند نداریم. ♦️اما اگر به نظام امیال توجه کنیم به این نکته خواهیم رسید که ما در حال طراحی خوابگاه برای جمعی از محصلین هستیم که میل‌ِ محوری آن‌ها فراگیری زبان عربی است. مشاهده خواهیم کرد که به هر میزان، ساختارهای اجتماعیِ حاکم در خوابگاه را متناسب با میل محوری ساکنین بهینه نماییم، این خوابگاه با خوابگاه افرادی که میل‌محوری آنها فراگیری زبان انگلیسی است، متفاوت خواهد بود. 🆔@Asre_jadid_57
📖 صفحهٔ 2⃣ و پایانی 4⃣ دو دانشجو را در نظر بگیرید که تمام فعالیت‌های آنها از جمله تفریح، شغل دوم، خوابگاه، غذاخوردن، استراحت، مطالعه و … آنها با هم مشترک است اما یکی از آنها هفته‌ای دو ساعت کلاس آموزش زبان عربی شرکت می‌کند و دیگری هفته‌ای دوساعت در کلاس‌ آموزش زبان انگلیسی. در این حالت اشتراکات این دو دانشجو بسیار زیاد است و تنها ساعاتی از هفته را به فعالیت مورد علاقه خود اختصاص داده‌اند. ♦️حال اگر زبان‌آموزشی، به میل‌ محوری زندگی‌شان تبدیل شود چه تفاوتی ایجاد خواهد شد؟ در این صورت باید کلّ زندگی آنها بر اساس آن میل‌محوری، بازطراحی و بهینه شود و ملاحظه خواهید کرد که اشتراک آنها روز به روز کمتر و کمتر خواهد شد؛ به عنوان مثال اگر به دنبال شغل دوم باشند یکی از آنها جایی خواهد رفت که مترجم زبان عربی بخواهند و دیگری در آگهی‌های مترجم زبان انگلیسی به دنبال شغل مورد علاقه‌اش خواهد بود. در سفر تفریحی یکی از آنها با زائران عرب همراه می‌شود و دیگری با توریست‌های انگلیسی. اگر بخواهند ازدواج کنند یکی از آنها به دنبال خانم دورگه عرب خواهد بود و دیگری به دنبال یک دورگه انگلیسی. وقتی تمام زندگی آنها حول میل‌محوری‌شان بهینه شود ملاحظه می‌کنید که دائما از یکدیگر فاصله خواهند گرفت و در جایی که زندگی آنها با هم مشترک شود یا هر دو ضرر خواهند کرد یا یکی از آنها؛ زیرا خسرانی بالاتر از آن نیست که انسان‌ها از رسیدن به میل‌محوری‌شان دور شوند. ♦️در مثال خوابگاهِ مخصوص علاقه‌مندان زبان عربی، طراحی فضای اجتماعی به گونه‌ای بود که وقتی کسی وارد می‌شد، تصور می‌کرد وارد کشور عراق شده‌ است. همه ساکنین در تمام حالت و فعالیت‌ها موظف بودند که با زبان عربی صحبت کنند، اگر کسی به زبان فارسی صحبت می‌کرد در بار اول ۳۰،۰۰۰ تومان و بار دوم ۵۰،۰۰۰ تومان جریمه می‌شد و برای بار سوم از خوابگاه اخراج می‌شد. ❓حال سوال این است: آیا فردی که علاقه‌مند به فراگیری زبان انگلیسی است نمی‌تواند در این خوابگاه بخوابد؟ پاسخ این است که می‌تواند، اما مشکل آنجاست که در این صورت او از رسیدن به میل‌محوری خود محروم خواهد شد و چه خسرانی بالاتر از این؟ زیرا فلسفه‌ی حیات و هدف نهایی او از زندگی، فراگیری زبان انگلیسی بوده است که در این ساختار، از رسیدن به هدفش محروم خواهد شد. ✅ برای طراحی ساختارهای اجتماعی باید به این نکته توجه کنیم که این طراحی در کدام نظام اجتماعی انجام می‌شود تا در دام نگاه انتزاعی به اجزاء نظام اجتماعی اسیر نشویم. ✅در مقیاس اجتماعی، آنچه به ساختارهای مختلف اجتماعی قِوام و سامان می‌دهد، نظام اجتماعی محوری و مرکزی آن جامعه است که تمام ساختارها را متناسب با مطلوبیت‌های خود طراحی کرده است. 🛑 نقطه مقابل این رویکرد آن است که گفته شود مدرسه، مدرسه است! ، صنعت، صنعت است! ، اقتصاد، اقتصاد است! ، رسانه، رسانه است! و … ؛ اما تنها عرصه‌ای که در مورد جوامع مختلف متفاوت است، مباحث فرهنگی است. اینها جملاتی است که بارها و بارها از زبان کارشناسانی که ساختارها را بدون جهت و انتزاعی فرض می‌کنند، شنیده شده است؛ در حالی که طبق مباحث مطرح شده، اگر زاویه دید خود را از تمرکز بر روی جزئیات به سطح کلان ارتقاء دهیم مشاهده می‌کنیم که تمام ساختارهای اجتماعی در جوامع مختلف، متناسب با نظام اجتماعی مرکزی و در خدمت به آن طراحی شده است. 📕مبانیِ نظری زیست‌ْشهر 📎پی‌نوشت: رسالت حاکمیت، اجرای طراحی‌های بهینه، به‌منظور تسهیل تحقق مطلوبیت‌های مکتب با لحاظ شرایط زمانی و مکانی است. 🆔@Asre_jadid_57
⭕️ضعف در تشخیص موضوعات احکام شرعی؛ مایهٔ ضعف و دست‌ْنیافتن به مقاصد عالی و نهایی در تاریخِ روحانیت شده‌است. 🔰حضرت آیت‌الله خامنه‌ای دام ظله ♦️دومین* موضوعی که در تاریخِ مشعشع روحانیت، مایهٔ ضعف و دست‌نیافتن به مقاصد عالی و نهایی شده‌است، ضعف در تشخیص موضوعات احکام شرعی است که در مواردی (نمی‌گویم در همه جا) مسألهٔ بسیار مهمی است. ♦️من از آقایانی که در مباحث فقهی کار می‌کنند، خواهش می‌کنم روی قضیهٔ تشخیص موضوعات واقعاً تأمّل کنند. ما در گذشته در این زمینه کوتاهی‌هایی داشته‌ایم که امروز هم این کوتاهی‌ها بعضاً ادامه دارد. ما امروز نمی‌توانیم بحث زکات، بحث مالیات‌های اسلامی، بحث بسیاری از معاملات، بحث دیات و بسیاری از مباحث دیگر را درست و فقیهاً حلّ و فصل کنیم، مگر اینکه بدانیم موضوع «پول» چیست. این، از موضوعات امروز ماست که در گذشته شاید به این شدّت مطرح نبوده است. در قدیم پولِ رایج، درهم و دینار بوده و معلوم است که درهم و دینار یعنی چه. امروز که در هم و دینار نیست، ما باید قضیهٔ اسکناس، اعتبار پولی و اعتبار بانکی و نظایر آن را بدانیم. اگر ندانیم، موضوع حکم الهی برای ما روشن نخواهد شد، مسائل بانکداری بر ما روشن نخواهد شد. باید بدانیم که اصلاً بانکداری چیست؟ ندانیم، نمی‌توانیم حکم شرعی را مشخّص کنیم. ♦️در بسیاری از موارد و قضایای عمدهٔ اجتماعی، به‌خاطر دسترسیِ صحیح‌ْنداشتن و عدم تنقیحِ کامل موضوع، حکم بین الأرض والسّماء معلّق مانده‌است! قضیهٔ امر به‌معروف هم از این قبیل قضایاست. اوّلاً مفهوم معروف و منکر و ثانیاً تشخیص موضوعاتی که در یک جامعه، معروف و منکر بر آن می‌تواند اطلاق شود، روشن نیست. به عنوان مثال، کسی که در جامعه نباشد، از کجا می‌فهمد معروف یعنی چه، منکر یعنی چه؟ در قضیه جهاد و سایر قضایا هم، وضع همین‌طور است که دیگر نمی‌خواهم به‌تفصیل وارد بحث شوم. 📕بیانات در دیدار روحانیون خوزستان، در حوزهٔ علمیهٔ اهواز، ۱۳۷۵/۱۲/۱۸ ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ *اوّلین موضوع، «بی اعتنایی به جریان سیاسی کشور و جریان کلّی مردم مسلمان» دانسته شده‌ است. 🆔@Asre_jadid_57
⭕️امروز مشکل عمدهٔ ما در باب افتاء، موضوع است. حوزه، باید علومِ روز را در استنباط احکام شرعی، دخالت دهد. 🔰حضرت آیت‌الله خامنه‌ای دام ظله ♦️پولی که شما به بانک می‌دهید، در همه جای دنیا اسم آن ودیعه است، ولی چرا ما احکام قرض را بر آن بار می‌کنیم و می‌گوییم ربای قرضی؟ بانک از شما قرض می‌گیرد؟! شماکه در بانک، پول می‌گذارید، آیا دارید به بانک، قرض می‌دهید یا دارید ایداع می‌کنید؟ خودتان می‌گویید:«سپرده». سپرده که با قرض، فرق دارد. پولی که ما به بانک می‌دهیم، وقتی بانک، مبلغی روی آن می‌گذارد و به ما می‌دهد، ما می‌گوییم:«این رباست.» چرا؟ چون زیاده در قرض است، پس رباست. دنیایی که بانک را اختراع کرده و به ما داده، آیا اسم این را قرض می‌گذارد یا ایداع؟ خودتان هم می‌گویید:«ایداع». ودیعه‌گذاری، سپرده‌گذاری است. ممکن است سپرده، احکامی داشته باشد که با آنچه در بانک، جاری است، تطبیق نکند، خیلی خب، بگردید روی ودیعه قدری کار کنید. وقتی می‌گوییم حوزه باید از علوم روز استفاده کند، معنایش این است. ♦️البته نه اینکه حالا هرچه اروپایی‌ها دربارهٔ پول گفتند، درست است،اما آنها دربارهٔ پول، بالأخره تحقیق کرده‌اند و خیلی از آن‌ها هم درست است، هر چند ممکن است بعضی از آن‌ها درست هم نباشد. ما باید آن حقایق و آن علوم را در استنباط احکام شرعی و در نوشتن توضیح‌المسائل‌ها دخالت دهیم. ♦️امروز مشکل عمدهٔ ما در باب افتاء، موضوع است. فقیه، فنّانِ استاد در استنباط، گاهی موضوع را می‌بیند، اما نمی‌شناسد (البته همیشه این‌طور نیست، گاهی این‌گونه است) آنگاه چیز دیگری از آب در می‌آید. شما می‌توانيد با نزدیک‌شدن به علوم جدید و روز، ان‌شاءالله از آن‌ها استفاده کنید و به رفع مشکل کمک نمایید. به هرحال ان‌شاءالله خدا به شماها کمک کند. شما، هم فاضل و هم جوانید. امثال شما آقایان، خیلی ما را خوشحال می‌کنید. ان‌شاءالله موفق باشید. 📕بیانات در دیدار اعضای دفتر همکاری حوزه و دانشگاه، ۱۳۷۳/۰۹/۲۸ 🆔@Asre_jadid_57
⭕️سیلی سخت‌تر به غرب، عبارت است از غلبهٔ نرم‌افزاری بر هیمنهٔ پوچ استکبار که نیازمند همت جوانان انقلابی و نخبگان مؤمن ما است. 🔰حضرت آیت‌الله خامنه‌ای؛ رهبر معظم انقلاب اسلامی، در دیدار اعضای ستاد بزرگداشت سالگرد سپهبد شهید سردار سلیمانی و خانواده آن شهید والامقام فرمودند: ♦️ تشییع میلیونی شهید سلیمانی و شهید ابومهدی المهندس در عراق و ایران، اولین سیلی سخت به آمریکایی‌ها بود اما سیلی سخت‌تر «غلبه نرم افزاری بر هیمنه پوچ استکبار» و «اخراج آمریکا از منطقه» است... ♦️حضرت آیت‌الله خامنه‌ای با اشاره به سیلی دیگری که در حمله موشکی به پایگاه آمریکایی عین‌الاسد زده شد، افزودند: اما سیلی سخت‌تر عبارت است از غلبه نرم‌افزاری بر هیمنه پوچ استکبار که نیازمند همت جوانان انقلابی و نخبگان مؤمن ما است و همچنین اخراج آمریکایی‌ها از منطقه که همت ملتها و سیاست‌های مقاومت را می‌طلبد. 📆۱۳۹۹/۰۹/۲۶ 🌐https://khl.ink/f/46940 🆔@Asre_jadid_57
بهائیت یا نسبیت؟.mp3
13.56M
🔰حضرت علامه سید منیرالدین حسینی الهاشمی (۱۳‌۷۵) ♦️در مقابل اسلام، خدا شاهد است که بهائیت قرار ندارد! قادیانی قرار ندارد! یک‌سری عقائد ضعیف در این طرف و آن طرف، در مقابل اسلام قرار ندارند! آنها پهلوان میدان نیستند! ❓چه کسی پهلوان میدان است؟ ⭕️ آن كسی پهلوان میدان است كه «نظامات اجتماعی» را می‌سازد؛ آن كسی است كه تخصیصِ «قدرت و اطلاع و ثروت» را به دست می‌گیرد. ⭕️شما اگر توانستید متاع خودتان را به اهل دنیا ارائه دهید، این جریان‌های اعتقادیِ ضعیف را باد می‌برد! اگر شما مدعی متاعی هستید كه سعادت بشر را می‌تواند تأمین كند، جایی برای وجود آنها باقی نمی‌ماند. اگر شما توانستید انقلاب در ایجاد نظامات اجتماعی و انقلاب در معرفت بشر ایجاد بكنید، جایی برای آنها باقی نمی‌ماند. ⭕️با وجود برخورداری از موهبت حکومت، چرا به صورت انفعالی و تعمیری برخورد می‌كنید؟! شما در تحقیقات میدانی یا كتابخانه‌ای اگر بخواهید وارد بشوید، محدودیت‌های سابق را ندارید؛ نمی‌توانید بگویید این کارها با محدودیت‌های شدیدی كه ما داریم محقق نمی‌شود! سلف صالح می‌توانند چنین حرفی را بزنند، می‌توانند بگویند «ما اگر نیامدیم ادارۀ عینیت را به دست بگیریم، به این دلیل بوده كه مقدوراتی در اختیار نبوده». اما شما كه نمی‌توانید این حرف را بزنید! 🆔@AndisheMonir 🆔@Asre_jadid_57
⭕️فقه برای این صورت و این فرض نوشته شده که یک حکومت ظلمی جوری بر سر کار باشد که بر خلاف «ما أنزل‌الله» دارد حکم می‌کند و اجرا می‌کند، یک عده شیعهٔ مستضعف مظلوم هم یک گوشه‌ای زندگی می‌کنند. این فقه، دستورالعمل آن عده شیعه‌ی مستضعف مظلوم است. فقه حکومتی نیست. 🔰حضرت آیت‌الله خامنه‌ای دامَ ظِلُّه ♦️ما به بازنگری در تمام ابواب و کتب فقهیه احتیاج داریم. فقه غنی و سرشار و ارزشمند ما - که خیلی انصافاً فقه قوی و استدلالی و عمیقی است - یک عیب دارد، آن عیب را شماها باید برطرف کنید. آن عیب، عبارت است از اینکه این فقه برای این صورت و این فرض نوشته شده که یک حکومت ظلمی جوری بر سر کار باشد که بر خلاف «ما أنزل‌الله» دارد حکم می‌کند و اجرا می‌کند، یک عده شیعهٔ مستضعف مظلوم هم یک گوشه‌ای زندگی می‌کنند. این فقه، دستورالعمل آن عده شیعه‌ی مستضعف مظلوم است. فقه حکومتی نیست؛ در تنقیح و تحقیق فقه کنونی ما، روزگاری که این فقه بخواهد نظام جامعه را اداره بکند پیش‌بینی نشده؛ با آن دید، تحقیق شده... این عیب را دارد. این عیب را شما باید برطرف کنید. شما باید یک‌بار دیگر، از طهارت تا دیات، نگاه کنید و فقهی استنباط کنید برای حکومت‌کردن. ♦️ما می‌خواهیم الآن حکومت کنیم، بر مبنای فقه اسلام. اسلام، اقتصاد دارد، روابط اجتماعی دارد، سیاست مالی دارد، سیاست پولی دارد، روابط خارجی دارد، جنگ دارد، صلح و مذاکره دارد، آتش‌بس موقت دارد، نظام کارگری وکارخانه دارد، مسائل حکومتی دارد، قانون‌گذاران دارد، مدیران دارد، بیعت دارد، اولوالامر دارد، اطاعت از اولوالامر دارد، ارتش دارد، سلسله مراکز دارد؛ اینها در اسلام هست، مگر می‌شود بگویید نیست؟ خیلی خب پیدا کنید ببینیم. باید کاری کنید که وقتی کسی رسالهٔ عملیه را باز کرد، بداند چرا مالیات دارند می‌گیرند و چه‌جوری باید بگیرند و اگر نگیرند چگونه می‌شود و بقیهٔ چیزهای دیگر. از اسلام باید اینها استقصاء بشود. این کار را شما باید بکنید. ♦️پنجاه سال وقت داریم ما برای این کار؛ بنده نمی‌گویم اینها را شما سه‌چهارساله درست کنید، پنجاه سال وقت دارید؛ پنجاه‌سال، زمان زیادی است، اما این کار هم بسیار کار عظیمی است. اگر شما قدم اول را برنداشتید قدم پنجاهم برداشته نخواهد شد، این را بدانید. امروز ما داریم حکومت می‌کنیم، اداره می‌کنیم کشور را، اما این ادارهٔ امروز ما، با ناشی‌گری، با بی‌اطلاعی، با عدم تجربه، با ندانستن نظر اسلام در بسیاری از موارد همراه است. همین مقدارش است که در دنیا این غوغا را به پا کرده، همین مقدارش است که قدرت‌ها را از ما می‌ترساند، اگر آن‌جور کامل و صحیحش بود ببینید چه می‌شد. 📕بیانات در دانشگاه علوم اسلامی رضوی، ۱۳۶۴/۰۶/۱۱ 🔗پی‌نوشت: در اثر تصرف در محیط و تغییر دادنِ شرایط، از یک سو مبتنی بر ضرورت عینی و تاریخیْ واحد مطالعهٔ فقه باید از فرد به جامعه، نظامات اجتماعی و تکامل اجتماعیْ ارتقاء پیدا کند. از طرف دیگر، ضرورت نظریْ مقتضیِ نگرشیْ اجتماعی و حکومتی است که در اثر خطای استراتژیکِ تاریخی در مبانی دین‌شناسی منحرف شده‌ایم و به فردگرایی خو کرده‌ایم که در جای خود باید اثبات و تبیین گردد. به عبارت دیگر، فقه ادارهٔ فرد بنا بر ضرورت عینی و نظریْ باید به فقه ادارهٔ جامعه (به‌مثابهٔ کل متغیر متکامل با آن گستردگی و پیچیدگی و تنوع) با نگرشی حکومتی و جهانی ارتقاء پیدا کند. 🆔@Asre_jadid_57
⭕️مدیرانِ اجرایی، سیاسی، اقتصادی و... بر اساس علوم انسانی‌ِ رایج که مسموم و ضدّ اسلام هستند، تربیت می‌شوند و به ادارهٔ نظام و جامعه می‌پردازند. 🔰حضرت آیت‌الله خامنه‌ای دام ظله ♦️اینکه بنده درباره‌ی علوم انسانی در دانشگاه‌ها و خطر این دانش‌های ذاتاً مسموم هشدار دادم - هم به دانشگاه‌ها، هم به مسئولان - به خاطر همین است. این علوم انسانی‌ای که امروز رائج است، محتواهائی دارد که ماهیتاً معارض و مخالف با حرکت اسلامی و نظام اسلامی است؛ متکی بر جهان‌بینی دیگری است؛ حرف دیگری دارد، هدف دیگری دارد. وقتی اینها رائج شد، مدیران بر اساس آنها تربیت میشوند؛ همین مدیران میآیند در رأس دانشگاه، در رأس اقتصاد کشور، در رأس مسائل سیاسی داخلی، خارجی، امنیت، غیره و غیره قرار میگیرند. ♦️حوزه‌های علمیه و علمای دین پشتوانه‌هائی هستند که موظفند نظریات اسلامی را در این زمینه از متون الهی بیرون بکشند، مشخص کنند، آنها را در اختیار بگذارند، برای برنامه‌ریزی، برای زمینه‌سازی‌های گوناگون. پس نظام اسلامی پشتوانه‌اش علمای دین و علمای صاحب‌نظر و نظریات اسلامی است؛ لذا نظام موظف به حمایت از حوزه‌های علمیه است، چون تکیه‌گاه اوست. 📕بیانات در دیدار طلاب و فضلا و اساتید حوزه علمیه قم، ‌۱۳۸۹/۰۷/۲۹ 🌐https://khl.ink/f/10357 🆔@Asre_jadid_57
⭕️شیعه چون حکومت نداشت، چون در اقلیت بود فقه او در پاسخ اینکه « جامعه چگونه باید زندگی کند؟» نیست؛ در پاسخ اینکه « فرد چگونه باید زندگی کند؟» است و این یک نقص بزرگ و یک عیب بزرگ است. 📖صفحهٔ ۱ 🔰حضرت آیت‌الله خامنه‌ای دام ظلُّه ♦️امروز، آقایان محترم! سؤالات زیادی مطرح است از اسلام که جواب اینها را آگاهان و عالمان به دین باید بدهند، اگر آنها ندادند غیرعالمان و ناآگاهان خواهند داد، بعد شما مجبور می‌شوید بروید حرف آن‌ها را رد کنید! بسیاری از مسائل را ما از دین احتیاج داریم که بدانیم و نمی‌دانیم. ♦️در طول این هزارسالی که فقه استدلالی ما داشتیم و علمای بزرگ و استخوان‌های علمی بی‌نظیر یا کم‌نظیری در طول این هزارسال ما داشتیم‌؛ شیعه چون حکومت نداشت، چون در اقلیت بود فقه او در پاسخ اینکه « جامعه چگونه باید زندگی کند؟» نیست؛ در پاسخ اینکه « فرد چگونه باید زندگی کند؟» است. و این یک نقص بزرگ و یک عیب بزرگ است. ♦️اگر بگویند «یک فرد چگونه زندگی کند که مسلمان باشد؟» جوابش در فقه شیعه تا حدود زیادی روشن است؛ احکام نماز مشخص است، احکام روزه مشخص است، احکام زکات مشخص است، خمس مشخص است، حج مشخص است، احکام معاملات مشخص است. یک فرد اینجوری که عمل بکند مسلمان است، اما یک جامعه چطور؟ سیستم اقتصادی جامعه چی؟ آیا دولت در فعالیت‌های اقتصادی جامعه نقشی دارد یا نه؟ آیا بخش خصوصی و مردم در سرمایه‌گذاری‌های جامعه نقش دارند یا نه؟ آیا دولت حق نظارت بر فعالیت اقتصادِ بخش خصوصی دارد یا نه؟ اگر دارد تا کجا و تا چه حد؟ اگر دولت، حق تلاش و فعالیت اقتصادی دارد آن جایی که تعارض و تضادی به‌وجود بیاید، تکلیف چیست؟ آیا اگر مردم خودشان سود بردند، زحمت کشیدند، تلاش کردند، سود بردند، آیا دولت از این سود حقی دارد یا نه؟ آیا خدمات عمرانی عظیمی که در یک کشور لازم است و دولت‌ها متعهد هستند که آن‌هارا انجام بدهند از کجا باید تأمین بشود؟ آیا منابع عمومی‌ای که در یک جامعه وجود دارد مال مردم آن جامعه است که در آن عصر زندگی می‌کنند یا نسل‌های آینده هم در آن سهمی دارند؟ اگر مال مردم آن زمان هست آیا دولت چگونه بایستی از آنها استفاده کند و چگونه باید آن را صرف و خرج کند که به همه مردم برسد؟ ♦️ببینید در مباحث اقتصادی این همه مسائل مهم وجود دارد که این‌ها را نمی‌شود استفتاء کنیم، فقیه بنشیند آنجا یک قلم جواب این‌ها را بنویسد. لازم است مسائل دنیا را بداند آن فقیهی که می‌خواهد جواب بدهد به اینها. نظرات مکاتب دیگر را بداند، اشکالاتی که بر هر کدام از اینها ممکن است وارد بشود یا وارد شده را بداند. تبعات و توالی فاسد یا غیرفاسد هریک از اینها را بداند یا بتواند حدس بزند؛ ذهنی نباشد که بخواهد از روی ذهنیات خودش یک دنیایی را بسازد و از واقعيت، هیچ خبر نداشته باشد. ♦️این فقط در زمینهٔ مسائل اقتصادی است، که یک فقیه اگر بخواهد واقع‌بینانه صحیح، منطبق با کتاب و سنّت، در این باب نظر بدهد بایستی این همه اطلاعات را داشته باشد. این، تازه یک قلم است، اقلام دیگر هم همه از همین قبیل است. مگر فقیه می‌تواند بی‌تفاوت بماند در اینکه آیا ما با کشورهای جهان رابطه داشته باشیم یا نه؟ این رابطه بین کشورهای گوناگون جهان یکسان است یا کشور اسلامی و غیر اسلامی فرق دارد؟ خب شما ممکن است همینجوری بگویید که خب معلوم است که کشورهای اسلامی مقدم است. حالا اگر یک کشور اسلامی منش و روشی داشت که برای جامعهٔ اسلامی مضرتر هست تا آن کشور غیر اسلامی، حالا چی؟ اینجور نیست که بشود همینطور یک قلم برداشت و جواب این استفتاء را نوشت؛ مطالعات زیادی لازم است، آگاهی‌های زیادی لازم است. اصلاً کشورها و ملّتها چنددسته‌اند در رابطه با نظام اسلامی و کشور اسلامی؟ و با هرکدام چگونه باید رفتار کرد؟ آیا در مبادلات اقتصادی ما و کشورها، ما حق داریم به‌عنوان دولت اسلامی آن کشورهای دیگر را استعمار کنیم یا نه؟ یک سؤال است. اگر سرمایه‌گذاری ما برای ما یک سودی از آن کشور عاید کرد آیا این سود حلال است یا نه؟ اگر چنانچه ما سرمایه‌گذاری نکردیم یک قدرت ظالمی رفت آنجا سرمایه‌گذاری کرد که سرمایه‌گذاری ما می‌توانست جلوی آن را بگیرد چطور؟ آیا جایز است ما موارد و درآمدهای کشورمان را ببریم یک کشور دیگر خرج کنیم یا نه؟ اگر جایز است تا چه حد و در چه جور کشوری؟ اسلامی یا غیراسلامی، یا فقط اسلامی؟ اگر تمسک ما به احکام اسلامی و اصول اسلامی موجب بشود که ما یک جا ارتباطمان با یک کشوری به‌هم بخورد آیا آن احکام را باید رعایت بکنیم یا نه؟ اینها آن‌قدر سؤال و استفهام هست که اصلاً وقتی انسان نگاه کند می‌بیند که ما خیلی باید کار کنیم در زمینه پاسخ‌گرفتن اینها از اسلام. 🆔@Asre_jadid_57
📖 صفحهٔ ۲ (صفحهٔ آخِر) ♦️خب حالا البته بعضی‌ها ممکن است بگویند:«آقا! این چه سؤال‌هایی است که شما می‌کنید؟ خب معلوم است اینها جوابش معلوم است. می‌شود همهٔ اینها را توی مجلس جواب داد.» بله می‌شود به استحسان [لکن] «لیس من مذهبنا قیاس»؛ اسلام چی می‌گوید؟ آیات قرآن چی می‌گوید؟ احادیث چی می‌گوید؟ کی دسته‌بندی شده اینها؟ کی استنباط شده؟ باید بشود. ♦️در زمینهٔ تعلیم و تعلم چطور؟ ادارهٔ دانشگاه‌ها چطور؟ آموزش علوم گوناگون چطور؟ این فنون گوناگون را چقدر درس بدهیم؟ چون ما از بیت‌المال داریم خرج می‌کنیم که این دانشگاه را اداره می‌کنیم. آیا جایز است ما این را صرف و خرج کنیم به علومی که مثلاً شبهه است؟ احتمال هست که این‌ها مفید نباشد یا استفادهٔ حرام از آن‌ها مثلاً بشود. در دانشگاه‌ها روش ادارهٔ دانشگاه‌ها و حکومت اخلاقیات و رسوم و عادات در دانشگاه‌ها به چه شکل باید باشد؟ اسلام حکمی ندارد در این باب؟ در باب جنگ با کی جنگ را شروع کنیم؟ با کی شروع نکنیم؟ اگر شروع کردند تا چه حد باید جواب بدهیم؟ ♦️خب شما ملاحظه کنید ما در فقه خودمان علمای بزرگ ما که واقعاً بعضی از آن‌ها از لحاظ فکری نابغه‌اند، آدم وقتی نگاه می‌کند آن دقت‌های فکری‌ای را که مثلاً «شیخ انصاری» یا «محقق قمی» یا «صاحب ریاض» و دیگران توی کتابهایشان دارند آدم حیرت می‌کند. این چه مغزی بوده، این مغز و این فکر در مسائلی که وارد شده تا گاو و ماهی پیش رفته؛ تمام جزئیات را توی مسأله ببینید این عالم پیدا کرده. خب شما همین فروع علم اجمالی را نگاه کنید، اگر علم اجمالی دارد که یک خلل در این نماز به وجود آمده نمی‌داند که در فلان رکعت است یا فلان رکعت، در رکن است یا در غیر رکن است، در این نماز است یا در نماز قبلی است و همینطور و همینطور، صد فرع فروع علم اجمالی است. هی نشسته این عالم فکر کرده، یک فرضی را تصور کرده و فرموله کرده، حکمش را طبق فرمول‌های مشخص فقهی پیدا کرده است. اگر ما بخواهیم مسائل مربوط به سیاست خارجی، به سیاست زراعی، به سیاست صنعتی، به سیاست اقتصادی در داخل کشور، در خارج از کشور، سیاست نظامی، سیاست اداری، سیاست فرهنگی و تعلیم و تربیت و غیره و غیره، اگر بخواهیم دربارهٔ همهٔ این‌ها این‌جور دقت بکنیم که باید هم بکنیم شما ببینید چقدر کار لازم است. 📕بیانات در دیدار طلاب و روحانیون مشهد در دانشگاه رضوی،۱۳۶۵/۰۱/۰۴ 🆔@Asre_jadid_57
⭕️ بدون پشتوانهٔ قدرت، نمی‌شود افکار و آرمان‌ها و آرزوهای دینی را - بلکه هیچ آرمان و آرزویی را - تحقّق بخشید. 🔰حضرت آیت‌الله خامنه‌ای دام ظله ♦️پس قدم بعدی، تشکیل نظام مبتنی به این تفکّر و بر مایه بعثت است. لذا توجّه میکنید از این ترتیب، خوب میشود فهمید حرف کسانی که سعی میکنند تا دین و بخصوص دین اسلام را جدای از حکومت معرفی کنند، غلط است. البته همه ادیان در این جهت مثل هم هستند؛ لیکن این ادّعا در مورد اسلام، خیلی عجیب است که کسی بخواهد دین اسلام را از زندگی، سیاست، اداره کشور و از حکومت جدا کند؛ کنار بگذارد و بین اینها تفکیک ایجاد نماید. اسلام از روز اوّلی که به وجود آمد، با یک مبارزه دشوار، به سمت تشکیل یک نظام و یک جامعه حرکت کرد. بعد از سیزده سال مبارزه هم، پیغمبر اکرم توانست - اگر چه نه در شهر خود و در نقطه ولادت این بعثت، اما در نقطه دیگری از دنیای آن روز - این نظام را سر پا کند و به وجود آورد. ♦️قدم دوم بعد از آن مبارزات طولانی، همین است. ایجاد یک محیط و فضا و یک نظم و نظام بر مبنای این فکر است. تا این نظام و این قدرتِ پشتوانه تفکّرات الهی و اسلامیْ نباشد، نمیتوان افکار و احکام و مفاهیم الهی را در زندگی مردم منتشر کرد وبسط داد. درست عکسِ نظر کج‌بینانه کسانی که مدّعی هستند اگر قدرت با دین همراه شود، دین فاسد میشود! نه؛ قضیه عکس است. دین اگر با قدرت همراه شود، خواهد توانست گسترش و بسط پیدا کند؛ اهداف و آرزوهای دینی را تحقّق ببخشد و آرمانهایی را که دین شعار آنها را میداده است، در جامعه به وجود آورد. اینها بدون قدرت امکان ندارد؛ با قدرت ممکن است؛ مثلاً شما خیال میکنید عدالت اجتماعی را در جامعه، میشود با نصیحت، توصیه، التماس و خواهش به وجودآورد!؟ عدالت اجتماعی، رفع تبعیض و کمک برای استقرار تساوی در قانون را مگر میشود بدون قدرت، در سطح داخل جامعه - به یک صورت - و در سطح جهان - به صورت دیگر به وجود آورد!؟ ♦️همین که کلمه حقّی در دنیا گفته می‌شود، چنانچه قدرت‌های دنیا قابل دانستند که ضربه خود را به آن وارد کنند، معطّل نمیشوند؛ مگر این که قابل ندانند و آن قدر اهمیت ندهند! همیشه همین طور بوده است؛ مخصوص امروز نیست که شما می‌بینید هر جا صدای اسلام و تفکّر اسلامی بلند میشود، فوراً گوشهای مستکبرین و سرمایه‌دارها و کمپانی‌دارهای عالم تیز میشود که ببینند چیست؛ مبادا خطری آنها را تهدید کند! همیشه همین طور بود که هر جا سخن حقّی از زبانی خارج میشد، یا دلی، روحی و انسان بزرگی تصمیم می‌گرفت که این سخن حق را حتما به گوش‌ها برساند، ناگهان حصارها، دیوارها و مشتهای آهنین از سوی دشمنان و مخالفین به وجود میآمدند و در مقابلش صف میبستند و جبهه‌بندی میکردند. البته شکست میخوردند. باطل - در مقابل حق - شکست میخورد؛ در این تردیدی نیست. اگر حق ایستادگی کند، شکّی نیست که باطل شکست خواهد خورد؛ اما مقصود این است که بدون مبارزه و تلاش و بدون پشتوانه قدرت، نمیشود افکار و آرمانها و آرزوهای دینی را - بلکه هیچ آرمان و آرزویی را - تحقّق بخشید. البته پاره‌ای چیزها را میشود با نصیحت و با زبان خوش انجام داد. ♦️بنابراین پیغمبران هم دنبال تشکیل حکومت بودند. واضحترینش هم، پیغمبر بزرگوار ماست که از روز اوّل، مبارزه و تلاش کرد و ایجاد نظام اسلامی را وجهه همّت قرار داد. بعد هم در یثرب، به آن دست پیدا کرد. بعد هم از آن دفاع کرد؛ دامنه را وسعت بخشید و این حرکت تا سالهای متمادی ادامه پیدا کرد. پس قدم بعدی تشکیل حکومت است؛ اما تشکیل حکومت، هدف نیست. نکته اساسی این جاست. تشکیل حکومت برای تحقّق آرمان‌هاست... 📕بیانات در دیدار کارگزاران نظام، ۱۳۷۵/۰۹/۱۹ 🌐https://khl.ink/f/2820 🆔@Asre_jadid_57
📖صفحهٔ 1⃣ ♦️... برخی گمان می‌کنند فقط یک‌سری شبهات نظری در مورد اثبات وجود خدا و نبوت و امامت و... مردم را تهدید می‌کند؛ اما اتفاقاً شبهات نظری خیلی وقت است که در حاشیه قرار گرفته‌است و جای خود را به شبهه‌های عینی و ملموس در زندگی داده‌است؛ یعنی دشمن می‌خواهد مردم را به این نتیجه برساند که اگر این اعتقادات و احکام و اخلاق الهی حق هم باشد، اما در قرن بیستم کاربرد ندارد و تنها همانطور که همه جهانیان زندگی می‌کنند، باید زندگی کرد و زندگی به‌نحو دیگری ممکن نیست. در واقع می‌خواهند این دیدگاه را برجامعه حاکم کنند که زندگی به‌نحو دیگر «امکان عینی» ندارد. یعنی گرچه سخت خدا و پیغمبرش صحیح است اما در عصر حاضر مجبوریم به‌این نحو زندگی کنیم. لذا شبهات اصلی و اساسی، «شبهات عینی» هستند و نه نظری! یعنی غالب مردم ما علی رغم اختلاف ظواهر و سلایق، به توحید و نبوت و امامت و... اعتقادِ ذهنی دارند و بالاتر از آن، در عزاداری‌ها و مراسم محرم و فاطمیه و رمضان و عرفه و امور خیریه و... شرکت می‌کنند؛ اما وقتی می‌خواهند زندگی کنند، احساس می‌کنند که در عمل، گذران زندگی به‌نحو دیگری است. ♦️به‌طور نمونه، اولین چیزی که در موضوع جنگ فرهنگی به ذهن عموم خطور می‌کند، انحراف جوانان است و گفته می‌شود که ظاهر جوانان تغییر کرده و لاابالی شده‌اند و به ظواهر دین توجه ندارند و اهل روابط نامشروع شده‌اند. اما دو نوع نگاه به این مقوله، قابل طرح است: 1⃣ گاه می‌گوییم این جوان نتوانست هوای نفس خود را کنترل کند و شیطان او را فریب داد و نفسِ اماره‌اش براو غلبه کرد و مرتکب گناه شد. 2⃣ اما گاه می‌گوییم با توجه به مدلِ اداره معلوم می‌شود یک محیط و بستر پرورشِ اجتماعی هست که جوانان را به سمتِ گناه می‌کشاند. این مدل می‌گوید با نیروی انسانی چطور باید برخورد کرد: ابتدا در مهدکودک و سپس در دبستان و راهنمایی و دبیرستان باید ۱۲ سال درس بخواند. بعد از آن هم باید ۴ سال یا ۶ سال یا ۸ سال در دانشگاه درس بخواند و بعد از کسب تحصیلات و مهارت‌های لازم، در حوالی ۲۵ سالگی وارد بازار کار شود تا شغل مطلوبی به‌دست آورد. یعنی همه برای تأمین زندگی عملاً باید بر اساس کیفیت خاص از تحصیل و اشتغال حرکت کند. این در حالی است که اگر جوان در یک جامعه دینی مجبور باشد تا سن ۲۵ سالگی درس بخواند و بعد از آن وارد بازار کار شود، در طول این مدت تکلیف نیازِ جنسی و عاطفی او چه می‌شود؟! وقتی اشخاص در سن ۱۵ سالگی بالغ می‌شوند، مگر می‌توان برای همه آن‌ها نسخه‌ای را پیچید که مربوط به درجات بالای عرفان است و از آن‌ها خواست که در طول ده تا دوازده‌سالی که باید برای تحصیلات و کسب مهارت صرف کنند، غرائز خود را کنترل نمایند؟ علاوه بر این که تازه پس از به دست‌آوردنِ یک موقعیت شغلی مناسب، جوانان باید چندسال کار کنند تا سرمایه‌ای برای تشکیل زندگی به‌دست بیاورند. 🔗ادامه دارد... 🆔@Asre_jadid_57
📖صفحهٔ 2⃣ ♦️البته جوامع غربی با این مشکل روبرو نیستند، چرا که آن‌ها برای جوانانِ خود از همان ابتدای بلوغ، فضا و زمینه را برای روابط آزاد جنسی فراهم می‌کنند و با دایرکردن مکان‌های خاصی چون کاباره‌ها و دانسینگ‌ها، پارتی‌ها و...، نیاز عاطفی و جنسی جوانان تخلیه می‌شود. اما در جوامع دینی چه اتفاقی می‌افتد؟! تحت عناوین جذاب «تحصیل و اشتغال» و این که دین هم بی‌سوادی و بی‌کاری را رد کرده، جامعه دچار چالش و دوگانگی می‌شود و جوانان برای تأمین نیازهایشان به روابط نامشروع کشیده می‌شوند. ممکن است گفته شود: خانواده‌ها می‌توانند به فرزندان‌شان کمک کنند تا قبل از اتمام تحصیلات و کار، موفق به ازدواج شوند.» اما باید توجه داشت که مدل ادارهٔ غربی، تعریف فقر و غنی را نیز عملاً تغییر داده‌است. یعنی اگر خانم‌ها ۲۰ سال قبل از این، با گاز پیک‌نیک غذا طبخ می‌کردند وهیچ احساس حقارتی هم نمی‌کردند، امروز اگر در آشپزخانه‌ها گاز رومیزی نباشد، احساس حقارت ایجاد می‌شود! اگر پدری برای دخترِ خود گاز رومیزی و یخچالِ ساید و ماشین لباسشویی و ماسین ظرفشویی و جاروبرقی و ماکروویو و... تهیه نکند، احساس می‌کند که او را تحقیر کرده‌است. لذا حتی اگر والدینِ زوج‌ها به‌آن‌ها کمک مالی کنند، باز هم تهیه چنین زندگی با تمام امکانات هزینه‌ای سنگین خواهد داشت که از عهدهٔ بسیاری برنمی‌آید. چون معنای فقر و غنی و آبرو و بی‌آبرویی و احترام و سرشکستگی، در عمل و با تحول در الگوی مصرف، تغییر پیدا کرده‌است. ♦️پس ساده‌اندیشی است که گمان شود صرفاً با توصیه و نصیحت و ارائه اطلاعات دینی به جوانان، آنان به سمت حجاب و ازدواج و... متمایل شوند؛ چرا که ساختارهای تحصیل و اشتغال و نیز تعریف عینی از فقر و غنی و آبرو و سرشکستگی، مانع اصلی در عمل به این احکام است. یعنی بستری که مدل اداره غربی در تمام جهان به‌وجود می‌آورد، نیروی انسانی را در چنین کانال‌هایی از تحصیل و اشتغال و الگوی مصرف قرار می‌دهد و این کانال‌ها و ساختارها فضایی برای تحقق احکام ازدواج و خانواده‌ و عفاف باقی نمی‌گذارد و امکان عینیِ این امور ارزشی را از بین می‌برد. ♦️پس جنگ فرهنگی چنین عمقی دارد و باید باور کنیم که دنیاپرستی و دچارشدن به لغزشِ کفر و نفاق، فقط به هوای نفس برنمی‌گردد. بلکه ائمهٔ کفر ساکت ننشسته‌اند و اتفاقاً خیلی پُرکار هستند و جاهلیت مدرن، فضای اجتماعی را می‌سازد که مردم را به عمق ظلمات می‌برد: «وَالَّذِينَ كَفَرُوٓا أَوْلِيَآؤُهُمُ الطَّاغُوتُ يُخْرِجُونَهُمْ مِنَ النُّورِ إِلَى الظُّلُمَاتِ». خدای متعال تصریح می‌کند که اولیاء طاغوت، مردم را از نور به سمت ظلمات می‌برند. ❓این امر چگونه امکان‌پذیر می‌شود؟! ❓آیا با تک‌تک مردم صحبت می‌کنند و آن‌ها را فریب می‌دهند؟! ❓یا اینکه بستر‌های اجتماعی می‌سازند و مردم را در کانال‌ها و ساختارهایی قرار می‌دهند که خروج از آن‌ها، مساوی با انزوا و محرومیت از آبرو و جایگاه اجتماعی است؟! 🔗ادامه دارد 🆔@Asre_jadid_57
📖صفحهٔ 3⃣ ♦️در واقع دوری از احکام و اعتقادات الهی فقط به هوای نفسِ درونی برنمی‌گردد؛ بلکه بیش از آن، این محیط‌سازی و شرایط‌سازی در اجتماع است که می‌تواند به زندگی الهی ضربه بزند و هوای نفس را برای تحرکی چندین برابر تحریک کند. لذا نباید دائماً جنگ فرهنگی را منحصر در ماهواره و اینترنت و موبایل و... کرد! حتی اگر فرض‌شود که ماهواره و اینترنتی وجود ندارد، وقتی تعریف تحصیل و اشتغال و فقر و غنی در عمل -و نه در بحث‌های نظری- به مدل ادارهٔ غربی واگذار شود و نسخه جایگزینی ارائه نشود، قهراً بسیاری از جوانانِ دوستدار دین نیز با محاسبه اقتصادی به این نتیجه می‌رسند که توانِ پرداخت هزینه‌های زندگی را ندارند و روابط نامشروع و غیرقاعده‌مند بسیار ارزان‌تر است و لذا برای تأمین نیازهای عاطفی و جنسی خود به آن رو می‌آورند. خصوصاً با توجه به این که بر اساس احکام اسلام در ازدواج، مرد باید نفقه همسر خود را بپردازد که این امر با الگوی مصرف موجود، هزینه‌های کمرشکنی ایجاد می‌کند. اما در کشورهای غربی، زن و مرد هردو باید به‌صورت اشتراکی خرجِ خانه را تأمین کنند و مرد وظیفه‌ای برای پرداخت نفقه ندارد. یعنی مدل ادارهٔ غربی، احکام انسان‌سازِ اسلام چون ازدواج و پرداخت نفقه توسط مرد را که موجباتِ رشد او را فراهم می‌آورد، عملاً به‌چالش می‌کشد. علاوه بر همهٔ این‌ها، مدل اداره که «تنوع» را مبنای انگیزش قرار داده، این امر را به کالاها محدود نکرده‌است بلکه تنوع‌طلبی در امور جنسی نیز جریان دارد و موجب تضییق فضا برای دوام و پایداری ازدواج می‌شود. ♦️پس جامعهٔ ما به نسبتی که مجبور شده مدل غربی و ساختارهای آن در بخش‌های مختلف از جمله در تحصیل و اشتغال را بپذیرد، مبتلا به ناهنجاری‌های ناشی از آن شده و به نسبتی که آن را نپذیرفته و مقاومت کرده است، دین مردم حفظ شده است. اما اگر این روند ادامه پیدا کند و درک از مشکل اصلی ایجاد نشود، خطرات بیشتر شده و ضرباتِ دشمن کاری‌تر خواهد شد. لذا حساسیت‌های متدینین و انقلابیون و مردم باید بر نقطه اصلی متمرکز شود. 🔗ادامه دارد... 🆔@Asre_jadid_57
📖صفحهٔ 4⃣ (بخش پایانی) ♦️به نظر می‌رسد شناخت صحیح از «جنگ اقتصادی» نیز به‌همین مطلب باز می‌گردد. جنگ اقتصادی فقط به‌این نیست که روابط بانکی ما را قطع کردند و از صادرات و واردات کالاها ممانعت می‌کنند. بلکه عمق هجمه اقتصادی دشمن در این نقطه شکل می‌گیرد که هر کشوری برای دستیابی به زندگی خوب و مرفه و تأمین معیشت مردم باید به تولید ثروت بپردازد اما تولید ثروت، الگوی علمیِ مختص به خود را داراست. یعنی هر کشوری برای تولید ثروت، با تلاش دیگر کشور‌ها مواجه است و باید بر سر تصاحب بازارهای جهانی با آن‌ها رقابت کند. کشورهایی در این رقابت موفق بوده‌اند که سرمایه‌های بزرگ وارد کنند و تکنولوژی‌های جدید بخرند و با نوسازی خطوط تولید از طریق واردات سرمایه و تکنولوژی خارجی، کالاهای باکیفیت تولید کنند و موفق به تصاحب بازار شوند. در واقع کیفیت کالا به نحوی که توانایی رقابت در بازار جهانی را داشته باشد، به تکنولوژی برتر و خطِ تولید جدید و پیشرفته منوط است. لذا محاسبات مدلِ اداره به مردم و مسئولین ایران می‌گوید اگر شما هم میخواهید به ثروت دست پیدا کنید، باید از تکنولوژی جدید در کارخانه‌ها استفاده کنید تا کالای باکیفیت و ارزان تولید کنید. اما خریداری این تکنولوژی و استفاده از آن وابسته به سرمایه‌های بزرگ است و مهم‌ترین صاحبان سرمایه کلان و تکنولوژی برتر، همان کشورهایی هستند که شما را تحریم کردند و روشن است که چنین نیازهای اساسی را برای کشوری که با آن‌ها درگیر است، تأمین نمی‌کنند. ♦️لذا پنهانی و آشکار دائماً گفتند و می‌گویند که از شعارهایتان دست بردارید و سخنان غیرواقعی نزنید و واقعیت تولید ثروت و تأمین معیشت مردم در دنیای امروز را بپذیرید! در این صورت است که مشکلاتتان حل خواهد شد. این سخن از زبان برخی مسئولین نیز شنیده می‌شود؛ البته نه به این معنا که او می‌خواهد کشور را به بیگانه بفروشد، بلکه محاسباتِ کارشناسی برای اداره کشور است که چنین تحلیلی را به او تحمیل می‌کند. در مباحث گذشته بیان‌شد که اگر مقام معظم رهبری حفظه‌الله خطر «نفوذ» را مطرح کردند و آن را به «تغییر محاسبات مسئولین نظام» تعریف‌کردند، باید توجه‌داشت که محاسبات مسئولین نظام در مطالعات کارشناسی و توسط علومی مانند اقتصاد و برنامه ریزی و جامعه‌شناسی و مدل ادارهٔ کشور تحت تأثیر قرار می‌گیرد. این علوم و محاسبات، این حقیقت بزرگ را که جمهوری اسلامی در عصر حاضر پرچم توحید و خداپرستی را به‌دست گرفته‌است، نفی می‌کند و همه دستاوردهای انقلاب را شعاری و غیرواقعی می‌داند و می‌گوید همه کشورهای دنیا برای رسیدن به رفاه روزافزون متحد شده‌اند. فقط شما در این میان لجبازی می‌کنید و چند وقت دیگر هم ازاین لجبازی دست برخواهید داشت! پس عمیق‌ترین سطح جنگ اقتصادی و جنگ فرهنگی نیز به مدل ادارهٔ مادی و الحادی برمی‌گردد. ... 📕قیام حسینی در برابر جاهلیت اولی؛ قیام خمینی در برابر جاهلیت مدرن، از صفحهٔ ۲۰۵ تا ۲۱۱ 🆔@Asre_jadid_57
⭕️ قدرت اسلامی(حکومت اسلامی) اثرش در جذب نفوس به طرفِ اسلام از صدها مبلّغ و مانند آن، بیشتر است. 🔰حضرت آیت‌الله خامنه‌ای حفظه‌الله ♦️وقتی اسلام قدرت خود را نشان داد و معلوم شد که می‌تواند دشمن را منکوب کند، دشمنان اسلام حساب کار خود را می‌کنند و زمامداران دشمن متوجّه می‌شوند که دیگر نمی‌شود با این قدرت جنگید و مبارزه‌کرد. بنابراین قرآن می‌فرماید، با آنها مقاتله کنید، شاید متنبّه شده و برگردند. ♦️این بیان توجّه و التفاتی به نقش قدرت در جذب نفوس به طرفِ حقیقت است. این مطلب همان نکته‌ای است که برخی از متفکّران معاصر می‌گویند: «اگر یک گوشه‌ی دنیا، یک قدرت اسلامی به وجود آید، اثرش در جذب نفوس به طرفِ اسلام از صدها مبلّغ و مانند آن، بیشتر است.» 📕کتاب تفسیر سوره‌ی برائت، ص 63 🆔@Asre_jadid_57
⭕️ ریشهٔ تمامی این معضلات در نظرات ناقص تصمیم‌سازانی قابل پیگیری است که بر مبنای معادلات کارشناسی تصمیم‌سازی می‌کنند. تصمیم‌سازان زمینهٔ تصمیم‌گیری‌ها را فراهم می‌کنند. کسانی که خواسته یا ناخواسته، آگاهانه یا ناآگاهانه نسخه‌های نامناسبی را برای درمان دردهای صعب‌العلاج فرهنگی و اقتصادی می‌پیچند و بدون توجه به تبعات سوء این کارشناسی‌ها در درازمدت و تحمیل آثار مخرّب آن بر ساختار فرهنگی نظام اسلامی و ارزش‌های مقبول خاص و عام، تنها راه را در پیروی از چنین سیاست‌هایی می‌دانند. اصولاً معادلات مادی غربیْ نه‌تنها قدرت تشخیص اهداف این انقلاب و ملت را نمی‌تواند داشته‌باشد بلکه با انگیزه‌ها و فرهنگ این مردم سازگاری ندارد. 🔰علامه سیدمنیرالدین حسینی هاشمی ♦️«بنابراین تصمیم‌سازی در تمام بخش‌های جمهوری اسلامی بر مبنای معادلات کارشناسی صورت می‌گیرد. من این مطلب را به‌ قوی‌ترین کارشناس‌های نظام که از سیاست‌های اقتصادی دولت انتقاد می‌کردند نیز بیان نموده‌ام که ریشهٔ تمامی این معضلات در همان نظرات ناقص خودتان قابل پیگیری است. اما آن‌ها می‌گويند تصمیم‌گیری بر عهدهٔ مسئولیتی است که شما انتخاب می‌کنید. می‌گوییم آیا غیر ازاین است که تصمیم‌سازی به عهدهٔ شماست و این شما هستید که طرح‌ها و لوایح را تهیه می‌کنید و سپس توسط روحانیون و دیگر تصمیم‌گیران، آن‌ها را به امضا می‌رسانید؟ اشکال کار این‌جاست که اصولاً معادلات شما قدرت تشخیص اهداف این ملت را نمی‌تواند داشته باشد. لذا باید در این جامعه، معادلهٔ متناسب با آرمان‌هایش حاکم باشد. شما این واقعیت را صادقانه برای ملت اعتراف نمی‌کنید؛ نه برای تصمیم‌گیران اعتراف می‌کنید و نه برای عموم مردم! نه به «تصمیم‌گیران» می‌گویید که درد اصلی از جانب «معادلهٔ شناسایی» ماست... اما اگر می‌بینید که مردم ما علی‌رغم فشار زیاد اقتصادی هنوز حاضر به تحمل مشکلات هستند، به‌دلیل این است که انگیزهٔ مذهبی بر آن‌ها حاکمیت دارد‌؛ نه این‌که کار کارشناسی شما شایستگی دارد. اگر برای ملت روشن شود که فسادهای موجود، از ناحیهٔ معادلاتی است که با انگیزه‌ها و فرهنگ این مردم سازگاری نداشته و در واقع مانع اجرای فرمان رهبری نیز می‌باشند، فکر می‌کنید با این مسأله چگونه برخورد می‌کنند؟ پس این معضل، ریشه در وجود همین «مدیریت علمی» دارد که نارسایی آن نسبت به جامعهٔ اسلامی، هر روز در حال روشن‌ترشدن است.»¹ ♦️«امروز نوک حملهٔ تهاجم دشمنان داخلی و خارجی، و شماتت دوستان ناآگاه، متوجه «تصمیم‌گیران» نظام اسلامی و دولت‌مردان دستگاه‌های اجرایی، تقنینی و قضایی است، و حال آن‌که ریشهٔ معضل را باید در «نظام کارشناسی» کشور دانست که زمینهٔ چنین تصمیم‌گیری‌هایی را فراهم می‌کنند. جا دارد از این افراد به عنوان «تصمیم‌سازان» کشور یاد کنیم؛ کسانی که خواسته یا ناخواسته، آگاهانه یا ناآگاهانه نسخه‌های نامناسبی را برای درمان دردهای صعب‌العلاج فرهنگی و اقتصادی می‌پیچند و بدون توجه به تبعات سوء این کارشناسی‌ها در درازمدت و تحمیل آثار مخرب آن بر ساختارفرهنگی نظام اسلامی و ارزش‌های مقبول خاص و عام، تنها راه را در پیروی از چنین سیاست‌هایی می‌دانند. مسلماً این کلام ما به معنای تخطئه عناصر خدوم و دل‌سوز شعب نظام کارشناسی کشور، نظیر سازمان برنامه و بودجه، و گلوگاه‌های مهم تحقیقاتی نیست. کلام ما متوجه نقصان «روش» موجود و حاکمیت ارزش‌های نامتناسب با آرمان‌های جامعهٔ اسلام بر الگوی عملی فعلی است که خودبه‌خود کارشناسان متعهد و غیرمتعهد جامعه را به سمت چنین نتایجی سوق می‌دهد؛ تا جایی که برخی از این عناصر که از تعهد کمتری برخوردارند، تحقق منویات مقام معظم رهبری را در خصوص برنامهٔ توسعه و نظایر آن، حداقل در شرایط فعلی ناممکن و نامعقول می‌دانند! مسلماً تا زمانی که ابزار کارشناسی، همین ابزار باشد و در معادلات و شاخصه‌ها نیز تحوّلی بنیادین روی‌ نداده‌ باشد، نمی‌توان خواستِ ولیِ اجتماعی نظام اسلامی را که سرپرست توسعه شناخته می‌شود و استراتژی کلی حرکت جامعه را در درازمدت مشخص می‌کند، در سراسر وجود سیاست‌های خرد و کلان نظام جریان داد. در این صورت، طبیعی خواهد بود عده‌ای مدعی شوند که نمی‌توان لااقل بخشی از احکام اجتماعی اسلام را در جامعه پیاده کرد. بله تا زمانی که ابزار و معادلات کاربردی، همین وضع را دارند، هم باید شاهد شماتت‌های ناآگاهان و نااهلان باشیم، و هم خود را از اجرای تمامی احکام نورانی اسلام مغلول‌الید ببینیم.»² ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ ▪️١. حسینی الهاشمی، گامی عملی در جهت اسلامی‌کردن فضای دانشگاه‌ها، صفحهٔ ۲۱ و ۲۲ ▪️٢. حسینی الهاشمی، گامی عملی در جهت اسلامی‌کردن فضای دانشگاه‌ها، صفحهٔ ۲۱ و ۲۲ 🆔@Asre_jadid_57
⭕️دانشمندان غربْ پیامبرانی شکست‌خورده‌اند؛ چرا که دانش مدرن مشکلات عدیده‌ای برای جهان و بشریت بوجود آورده است. در واقعْ بیماری‌های فرهنگی، نه علت، بلکه معلول بیماری‌های علمی‌اند. ♦️«روشنفکران غرب پیامبرانی هستند که ناکام مانده‌اند. شکست آنان نه به دلیل بی‌اعتباری دانش که فراهم آورده‌اند و نه به علت بی‌توجهی موجود به موعظه‌های آنان بوده‌است. آنان بیشتر بدین دلیل شکست خورده‌اند که دانش عرضه‌شده به‌وسیلهٔ آنان و موعظه‌هایی که القا کرده‌اند، به‌آن اندازه‌ای که مورد ادعای بعضی از آنان است، به اصلاح اخلاقی و بهبود اقتصادی اجتماعی غرب کمکی نکرده‌است. آنان به این دلیل شکست خورده‌اند که دانش و موعظهٔ ایشان، خود مشکلاتی برای جامعه به‌وجود آورده است. روشنفکران علوم اجتماعی و انسانی مقصودشان این بوده است که دانشی فراهم سازند که بنیانی برای سیاست‌گذاری باشد، سیاست‌هایی که جامعه را به سمت آیندهٔ بهتر هدایت کند. روشنفکران علوم فیزیک و طبیعی منظورشان این بوده است که دانشی عرضه کنند که کاربرد عملی آن دانش، جامعه را به سوی آیندهٔ بهتر راهنمایی کند. هر دو شکست خورده‌اند؛ اما به دلایل متفاوتی... آثار ناگوار علم تجربی نظیر آثار گوارای آن محصول عرضی و فرعی آن نیست، بلکه ذاتی طبیعت آن است.»¹ ♦️ «میان بیماری‌های عام فرهنگی و بیماری‌های خاصی که با علم ارتباط می‌یابند، نه تنها تطابق‌های آشکار و همه‌جانبه وجود دارد، بلکه وقتی به دقت نگاه کنیم خواهیم دید که بیماری‌های عام فرهنگی، نه علت، بلکه معلول بیماری‌های علمی‌اند.» ² 📕۱.ایوا اتزیونی هالوی، روشنفکران و شکست در پیامبری، صفحهٔ ۱۱ و ۱۰۸ 📕۲.آلن تورن، نقد مدرنیته، صفحهٔ ۳۳۶ 🆔@Asre_jadid_57
⭕️خطر تبدیل اسلام به عنصر توجیه‌گر تمدّن غربی؛ امروز نیز این بلیّهْ حاکم و مسلّط بر ذهن بسیاری است. 🔰حضرت آیت‌الله خامنه‌ای حفظه‌الله ♦️بعضی‌ها اسلام را یک‌بُعدی مطرح می‌کنند، درست مثل آن‌ متفکّرین مسلمان مادّی‌گرای قرن نوزدهم میلادی؛ متفکّران مسلمانی که در حقیقت مادّی بودند، اگر چه به‌ظاهر و به ادّعا مسلمان. ... در قرن نوزدهم میلادی که قرن علم و علم‌گرایی بود و علم، میدان‌دارِ همهٔ این جوامع پیشرفته و مترقّی یا آن جوامعی که حسرت آن پیشرفتگی را میخوردند بود، متفکّرین مسلمانی هم پیدا شدند که به جای اینکه سعی کنند اسلام را بفهمند و اسلام را ارائه بدهند و اسلام را بر تمدّن عرضه کنند تا تمدّن، آن را ناگریز و ناچار بپذیرد و به شکل آن در بیاید، سعی کردند اسلام را با تمدّن تطبیق بدهند و تمدّنِ صنعتی مادّی را بر اسلام تحمیل کنند. از جمله‌ی [اینها] سیّداحمدخان هندی است؛ یک دانشمند متفکّر اسلامی در هندوستان و مفسّر قرآن عجیب این است و به‌وجودآورنده‌ی یک دانشگاه بزرگ اسلامی [به‌ نام] علیگر در هندوستان که هنوز هم آن دانشگاه هست؛ یک متفکّر اسلامی و اسلامی‌اندیش است‌، امّا درست در بافت و کوک حرف‌ها و تفکّراتش که می‌روی آن رگه‌های دوری از معنویّتِ اسلام و نزدیکی و گرایش و اعتقاد به مادّیگری را ملاحظه می‌کنی. هر آیه‌ای در قرآن، هر حدیثی در احادیث اسلامی، هر مطلبی از تاریخ اسلام را که با فرمول‌های علمی محدودِ کشف‌شده‌ی تا آن روز که خیلی خیلی کم بود نسبت به آنچه بعدها کشف شد و نسبت به آنچه دانش بشری تا آخر کشف خواهد کرد اندک منافاتی داشت، رد می‌کرد؛ همه‌ی معجزات انبیا را که در قرآن آمده تأویل و توجیه [می‌کرد]؛ چرا؟ چون عقلش نمی‌فهمید؛ عقلش نمی‌توانست درست قبول کند و بپذيرد چیزی را که خارج از فرمول‌های علمی بود‌؛ شکافتن دریا برای موسی، معجزه‌ی عصای موسی و همه معجزاتی که در قرآن به آن‌ها تصریح شده. این یک بلیّه‌ی بزرگی بود! سعی می‌کردند اسلام را تطبیق بدهند با آن مقدار از علمی که تا آن‌ روز کشف شده که همان‌طور که عرض کردم، خیلی هم کم و ناچیز و کم‌ارزش بود نسبت به اندوخته‌های فرهنگی بشر؛ چه قبل از آن و چه بعد از آن. ♦️امروز آن بلیّه حاکم و مسلّط بر ذهن بسیاری است. فرهنگ غربی در ذهنش هست، سعی می‌کند اسلام را با آن تطبیق بدهد. جزو بلیّه‌های بزرگ یکی است: آزادی و دموکراسی با مفهوم غربی‌اش. سعی می‌کنند آزادی‌ای که در انقلاب اسلامی و در حکومت اسلامی لازم است، هر چه ممکن است نزدیک کنند به آزادی‌ای که مثلاً انقلاب کبیر فرانسه [به مردم] داده و امروز در فرانسه رایج است. و آیا آن آزادی است؟ و آیا آن‌چه امروز در دنیای دموکراسی چه در انگلستان که مادرِ دموکراسی است و چه در فرانسه و چه در سایر کشورهای غربی و چه در آمریکا وجود دارد و رایج است، آزادی است؟ آیا واقعاً انسان‌ها در آن‌جا آزادانه می‌توانند آن‌چه لازمه‌ی شخصیّت و منش انسانی و اصالت انسانی است انجام بدهند و بفهمند؟ این درست است؟ و آیا امروز جایز است که ما آن‌چه به‌عنوان آزادی به دست آورده‌ایم در اشکال قانونی با آن‌چه امروز غرب دارد تطبیق بکنیم؟ معنای وفاداری به اسلام همین است؟ اسلام حدود و ثغور را برای ما معیّن کرده. 📕شرح نهج‌البلاغه، شرح خطبه‌ی اوّل (نبوّت‌ها در نهج‌البلاغه)، صفحهٔ ۳۲ الی ۳۴ 🆔@Asre_jadid_57
⭕️جنگ با اقامه‌گران، نسبت به اشاعه‌کنندگان و مرتکب‌شوندگانْ حرف اوّل را می‌زند. امروزه، تمدّن غربْ باطل و مناسک آن را بسیار پیچیده و ظریفْ اقامه می‌کند. 🔰مرحوم علامه سیّدمنیرالدّین حسینی هاشمی ♦️جنگ با اقامه حرف اول را می‌زند، بعدْ جنگ با اشاعه، بعدْ جنگ با تخلف. غرب حتماً جز اقامه‌کنندگان زناست، حتماً جز اقامه‌کنندگان لواط و کلیه خبائث و بالاتر از همه اقامه‌کننده ماده‌پرستی است. 📕«مباحثی پیرامون سازمان دفتر»، جلسه ۱. 🆔@Asre_jadid_57
دشمن‌شناسی آیت‌الله میرباقری، کانال عصر جدید.mp3
2.67M
⭕️دانشگاه‌ها؛ مهم‌ترین ابزار نوین استعمار غرب 🔰حضرت آیت‌الله میرباقری ♦️دشمنیِ استعمار مدرنْ لایه‌های پیچیده‌ای دارد در مقیاس یک تمدّن، شما در لایه‌های‌شان دستگاه‌های امنیتی و نظامی‌شان را می‌بینید اما دانشگاه‌های‌شان را نمی‌بینید، مهم‌ترین ابزار استعمار مدرن دانشگاه‌های‌شان است. پیچیده‌ترین لایۀ استعمار مدرنْ آکادمی‌های‌شان است، مهم‌ترین پشتوانه‌های استعمار مدرنْ دانشمندان‌شان هستند، من نمی‌خواهم همه را متهم کنم، آدم خوب در کاخ فرعون هم هست... بحث من این است که این جریان‌ لایه‌های دیگری نیز دارد که اگر آن‌ها را نشناسیم کار را تمام می‌کنند. 🆔@Asre_jadid_57
⭕️دانشگاه‌ها؛ مهم‌ترین ابزار نوین استعمار غرب 🔰حضرت آیت‌الله میرباقری ♦️لایه‌های دشمنیِ استعمار مدرنْ لایه‌های پیچیده‌ای است در مقیاس یک تمدّن، شما در لایه‌های‌شان دستگاه‌های امنیتی و نظامی‌شان را می‌بینید اما دانشگاه‌هایشان را نمی‌بینید، مهم‌ترین ابزار استعمار مدرن دانشگاه‌هایشان است. پیچیده‌ترین لایۀ استعمار مدرنْ آکادمی‌های‌شان است، مهم‌ترین پشتوانه‌های استعمار مدرنْ دانشمندان‌شان هستند، من نمی‌خواهم همه را متهم کنم، آدم خوب در کاخ فرعون هم هست... بحث من این است که این جریان‌ لایه‌های دیگری نیز دارد که اگر آن‌ها را نشناسیم کار را تمام می‌کنند. ♦️ما باید این تمدن را در جهاز هاضمۀ تمدن اسلامی هضم کنیم، بحث این نیست مثل داعش با آن مبارزۀ کور کنیم. بحث این نیست که منزوی شویم و یا منفعل باشیم یا نخود لوبیایی سوایش کنیم. خوب‌هایش را بگیریم و بدهایش را بگذاریم کنار، تصور کنیم غرب همه چیزش خوب است فقط اخلاق جنسی‌اش بد است،ما بیاییم به آن یک لااله‌الاالله اضافه کنیم‌، اصلاً اینطور نیست، بت‌پرستی مدرن است. همه چیزش بد است، منتهی به همین معنایی که کردم يُؤْخَذُ مِنْ هَذَا ضِغْثٌ وَ مِنْ هَذَا ضِغْثٌ فَيُمْزَجَانِ، همه جا حق مغلوب باطل است، دانشگاهش همین است، آکادمی‌اش همین است، آدم خوب در دانشگاهشان هست، حتماً هست، حقی آنجا هست، بله هست، فلسفه‌شان همین است، تمام لایه‌هایش همین است. ♦️شما کود حیوانی را پای درخت سیب می‌ریزید میوه‌اش را مصرف می‌کنید ولی نمی‌شود که به‌آن اسانس بزنید و به‌آن زرورق بپیچید و بیاورید سر سفره بگذارید، بعد بگویید بو بکش ببین اگر بد است نخور، این که حرف نشد، ما با چنین تمدنی مواجه هستیم. 🆔@Asre_jadid_57
⭕️بروز معضلات جدی در امر اداره‌ جامعه، بیانگر عجز و ناتوانی مدل کارشناسی موجود در اداره‌ یک جامعه مذهبی است؛ نه عجز دین در امر اداره. 🔰استاد سید منیرالدین حسینی الهاشمی ♦️باید این واقعیت را روشن کنید که حاکمیت نظام کارشناسی در دست کارشناسان است. اگر می‌بینید که نقائصی در کار تصمیم‌گیران نظام وجود دارد از باب این است که تصمیمِ تصمیم‌سازان نظام، یعنی همان‌هایی که با آمار و ارقام و نمودار سروکار داشته و بر اساس مبانی غیرالهی به ارائه طرح‌های کارشناسی مبادرت می‌کنند، بر سبیل صواب نیست! ♦️لذا اگر امروز شاهد بروز معضلات جدی در امر اداره‌ جامعه هستیم قبل از هر چیز بیانگر عجز و ناتوانی مدل کارشناسی موجود در اداره‌ یک جامعه مذهبی است؛ نه اینکه این نقص را بتوان به عجز دین در امر اداره منسوب کرد. ۳ مهرماه ۱۳‌۷۵ ☑️ @AndisheMonir 🆔@Asre_jadid_57
⭕️«فَقاتِلُوا أَئِمَّةَ الْکُفْر»؛ با ائمهٔ کفر باید مبارزه کرد. 🔰حضرت آیت‌الله خامنه‌ای حفظه‌الله ♦️قرآن می‌فرماید: «فَقاتِلُوا أَئِمَّةَ الْکُفْر»؛ ائمّه و امامان کفر را بکُشید؛ نمیگوید «فقاتلوهم»، یا «فقاتلوا الکفر». «امامان کفر»، پیشوایان و زمام‌داران و سردمداران کفرند... «امام کفر»، یعنی «اید‌ئولوگ، تئوریسین، زمام‌دار و هادیِ کفر». آیه‌ی قرآن نمی‌خواهد بگوید با هر کافری که نقض عهد کرد، بجنگید، بلکه مطلب اجتماعی بسیار مهم و دقیقی را بیان‌ می‌کند؛ حکمی در مقیاس جهانی. در واقع امامِ کفر است که نقض عهد میکند، نه آحاد مردم. آیه می‌خواهد بگوید اگر نقض عهد کردند، با ائمّه‌ی آنها بجنگید؛ چون آنها غدّه‌های چرکین اجتماع‌اند که مانع مسلمان‌‌شدن مردم می‌شوند. یکی از مستشرقان مسیحی میگوید: «جنگ اسلام در واقع، جنگ با حکومت‌ها و زمام‌داران و رؤسای زمان بود، نه جنگ با ملّت‌ها.» چه‌ کسی با عیب‌جویی خود از پذیرش اسلام مانع می‌شود؟ آیا توده‌ی مردم مانع‌اند؟ خیر، بلکه کسانی که بر زوایای اجتماع و مردمْ سلطه و قدرت دارند مانع هستند. 📕تفسیر سوره برائت، حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، صص ۱۲۵ تا ۱۲۹(خلاصه). 🌐https://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=39687 🆔@Asre_jadid_57
⭕️"تنگه احد نظام اسلامی"؛ شکاف میان "اعتقادات نظریِ فردی" با "اعتقادات التزامی و القایی از سوی الگوهای اجراییِ غیراسلامی یا ضدّاسلامی". الگوهای غربی طراحی شده‌اند که مبنای غرب در قطع ارتباط با خداوند متعال را در عرصه حیات اجتماعی تحقق بخشند... ♦️تنگه احد نظام اسلامی شکافی است که میان اعتقادات فردی و نظری و اعتقادات التزامی و القایی از سوی الگوهای اجراییِ غیراسلامی یا ضداسلامی رخ می‌دهد. ♦️مردم از سویی معتقدند ربا اعلام جنگ با خداست، ولی الگوهای مالی و پولی بر مبنای ربا شکل گرفته‌اند. مردم معتقدند افزایش جمعیت مایه مباهات پیامبر است، اما ساختارهای اجتماعی و الگوهای اجراییْ نه‌تنها زمینه و امکان تحقق این امر را فراهم نمی‌آورند، بلکه زمینه و امکان آن را از بین می‌برند. وقتی در الگوی مسکن رسماً این امر به تصویب می‌رسد که خانه استاندارد هر ایرانی یک خانه ۷۵ متری است، این الگو (که البته به علوم انسانیِ غربی متکی است) عملاً به معنای انکار ضرورت و مطلوبیت افزایش جمعیت خواهد بود و نهایتاً به شکل التزامی و در مقام عمل انکار سخن اسلام است و نهایتاً انکار رسالت خواهد بود. ♦️...تنگه احد نظام اسلامی، شکاف میان اعتقادات ذهنی و قلبی مردم در مورد اسلام و التزامات عملی و عینی الگوهای اجرایی غربی در مورد اسلام است که منجر به ناکارآمدی عینی و اسلامیِ نظام شده و به‌تدریج موجب تضعیف و از‌بین‌رفتن مقبولیت نظام اسلامی می‌شود و نظام، انقلاب و اسلام را در معرض خطر قرار می‌دهد. ♦️...باید این تصور را که می‌توان الگوهارا از مبانی جداساخت و به‌اجرا گذاشت، خطا دانست؛ زیرا اساساً الگوهای اجرایی به‌وجود آمده‌اند که تحقق‌بخش مبانی خود باشند و الگوهای غربی طراحی شده‌اند که مبنای غرب در قطع اتصال به آسمان، آخرت و خداوند متعال را در عرصه حیات اجتماعی تحقق بخشند... 📕کتاب تنگه احد معاصر، سیدمرتضی حسینی الهاشمی، انتشارات تمدن نوین اسلامی، قم، ۱۳۹۹،صفحه ۵۱ و ۵۲. 🆔@Asre_jadid_57