الْحَمْدُ للهِِ الَّذي اَسْئَلُهُ فَيعْطيني... تنها پناه روزهای بی كسی ام! دلم بد عادت شده به بیراهه رفتن، خودت اين دل را سر به راه كن! چشم به مهربانی ات دوخته ام، مثل هميشه ... و قلبم محتاج نوازش های توست...! #ماه_شیرین_خدا @Dost_an

در ترک توام دلم برجام دستم برجام دهانم برجام روزم را با تضمین های تو شروع میکنم @Dost_an

کشت خشخاش در محوطه سبز مرکز بهداشت شیراز! علی برکت‌الله 😳 @Dost_an البته این خبر رو تایید نمی کنیم ...😐😐😐

◀️ وفاداری ▶️ یک مهندس روسی تعدادی کارگر ایرانی استخدام کرد. کارگر ها موقع اذان نمازشونو می خوندند. یه روز مهندس روسی بهشون اخطار داد که اگه موقع کار نماز بخونید آخر ماه از حقوقتون کم می کنم! بعضیا از ترس این که حقوقشون کم نشه نماز رو بعد از کار میخوندن و بعضی هم همچنان اول وقت... آخر ماه شد. مهندس به اونایی که نماز اول وقت رو ترک نکردن بیشتر از حقوق عادی(ماهیانه)داد! بقیه بهش اعتراض کردند که چرا به اینا حقوق بیشتری دادی؟! گفت:اهمیت دادن این افراد به نماز و چشم پوشی از کسر حقوق نشون میده ایمانشون بیشتر از شماست. این تیپ آدما هیچوقت در کار خیانت نمی کنند همون طور که به نمازشون خیانت نکردند. @Dost_an👈👈

#داستان: ﺭﻭﺯﯼ ﮐﻪ ﺣﺎﻓﻆ از دنیا می‌رود، ﺑﺮﺧﯽ ﻣﺮﺩﻡ ﮐﻮﭼﻪ ﻭ ﺑﺎﺯار ﺑﻪ ﻓﺘﻮﺍﯼ ﻣﻔﺘﯽ ﺷﻬﺮ ﺷﯿﺮﺍﺯ ﺑﻪ ﺧﯿﺎﺑﺎﻥ می‌ریزند ﻭ ﻣﺎﻧﻊ ﺩﻓﻦ ﺟﺴﺪ ﺷﺎﻋﺮ ﺩﺭ ﻣﺼﻼﯼ ﺷﻬﺮ ﻣﯽ‌ﺷﻮﻧﺪ، به این ﺩﻟﯿﻞ ﮐﻪ برخی می گفتند ﺍﻭ ﺷﺮﺍﺏ‌ﺧﻮﺍﺭ ﻭ ﺑﯽ‌ﺩﯾﻦ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻣﺤﻞ ﺩﻓﻦ ﺷﻮﺩ! ﻓﺮﻫﯿﺨﺘﮕﺎﻥ ﻭ ﺍﻧﺪﯾﺸﻤﻨﺪﺍﻥ و علمای ﺷﻬﺮ ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﮐﺎﺭ ﺑﻪ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ برمی‌خیزند. ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺑﮕﻮ ﻣﮕﻮ ﻭ ﺟﺮ ﻭ ﺑﺤﺚ ﺯﯾﺎﺩ، ﯾﮏ ﻧﻔﺮ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻣﯿﺎﻥ ﭘﯿﺸﻨﻬﺎﺩ می‌دهد ﮐﻪ ﮐﺘﺎﺏ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﯿﺎﻭﺭﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻓﺎﻝ ﺑﮕﯿﺮﻧﺪ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺁﻣﺪ ﺑﺪﺍﻥ ﻋﻤﻞ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ. ﮐﺘﺎﺏ ﺷﻌﺮ ﺭﺍ ﺩﺳﺖ ﮐﻮﺩﮐﯽ می‌دهند ﻭ ﺍﻭ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﺎﺯ ‌می‌کند ﻭ ﺍﯾﻦ ﻏﺰﻝ ﻧﻤﺎﯾﺎﻥ ‌می‌شود: «ﻋﯿﺐ ﺭﻧﺪﺍﻥ ﻣﮑﻦ ﺍﯼ ﺯﺍﻫﺪ ﭘﺎﮐﯿﺰﻩ ﺳﺮﺷﺖ ﮐﻪ ﮔﻨﺎﻩ ﺩﮔﺮﺍﻥ ﺑﺮ ﺗﻮ ﻧﺨﻮﺍﻫﻨﺪ ﻧﻮﺷﺖ ﻣﻦ ﺍﮔﺮ ﻧﯿﮑﻢ ﻭ ﮔﺮ ﺑﺪ ﺗﻮ ﺑﺮﻭ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺎﺵ ﻫﺮ ﮐﺴﯽ ﺁﻥ ﺩِﺭﻭَﺩ ﻋﺎﻗﺒﺖ ﮐﺎﺭ ﮐﻪ ﮐﺸﺖ ﻫﻤﻪ ﮐﺲ ﻃﺎﻟﺐ ﯾﺎﺭﻧﺪ ﭼﻪ ﻫﺸﯿﺎﺭ ﻭ ﭼﻪ ﻣﺴﺖ ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﺧﺎﻧﻪ ﻋﺸﻖ ﺍﺳﺖ ﭼﻪ ﻣﺴﺠﺪ ﭼﻪ ﮐﻨﺸﺖ» ﻫﻤﻪ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺷﻌﺮ ﺣﯿﺮﺕ ﺯﺩﻩ می‌شوند ﻭ ﺳﺮﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﺰﯾﺮ می‌افکنند... ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﺩﻓﻦ پیکر حافظ انجام می‌شود ﻭ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﺣﺎﻓﻆ «ﻟﺴﺎﻥ ﺍﻟﻐﯿﺐ» ﻧﺎﻣﯿﺪﻩ ﺷﺪ... 📚تاریخ ﺍﺩﺑﯿﺎﺕ ﺍﯾﺮﺍﻥ، ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺍﺩﻭﺍﺭﺩ ﺑﺮﺍﻭﻥ، ﺟﻠﺪ ﺳﻮﻡ @Dost_an

‼️ تکرار تاریخ ❌ این بار مذهبی ها در خطر هستند (حتما قسمت آخر را بخوانید) ✅ تکرار سه فتنه زمان حضرت علی (ع) – در زمان ما 1- فتنه رنگی جمل سهم خواهی- حبس خانگی – انحراف توسط فرزند – ناکثین 2-فتنه مذاکره با شیطان بزرگ زمانه - و فریب خوردن ابوموسی اشعری -قاسطين 3-فتنه القای ناکارآمدی القای عدم عدالت- توسط مذهبی های احمق – مارقین یا خوارج در فتنه اول: یاران نزدیک پیامبر (طلحه و زبیر) که بعد از پیامبر خیلی ثروتمند شده بودند - وقتی دیدند نمی توانند در حکومت علی (ع) به پست و مقام برسند با همراهی خانواده پیامبر (یعنی عایشه) علیه جانشین پیامبر (یعنی علی ع) شورش کردند– و خیلی ها در این وسط کشته شدند – زبیر از اولین یاران پیامبر و علی (ع) بود – ولی پسرش او را منحرف کرد - و بعد از جنگ به شکل بدی کشته شد- علی (ع) از کشته شدن دوست قدیمی اش (یعنی زبیر) در حال انحراف خیلی ناراحت شد – این فتنه رنگی بود و به جمل (یعنی شتر سرخ) شهرت یافت- در آخر با اینکه عایشه موجب فتنه و قتل خیلی ها شده بود حضرت علی (ع) عایشه را به حبس خانگی محکوم کرد تا فتنه دیگری نشود و مردم بیشتری در این وسط کشته نشوند به نظر شما زبیر زمان ما چه کسی بود؟ در فتنه دوم: سپاه حضرت علی(ع) با سپاه شیطان بزرگ زمان (یعنی معاویه) در جنگ بود و چون معاویه در حال شکست بود پیشنهاد مذاکره داد – برخی یاران حضرت علی فریب خوردند و پیشنهاد مذاکره را باور کردند – حضرت قبول نکرد و فرمود به آنها اعتماد نکنید – ولی مردم با سرگردگی بعضی منافقین داخلی حضرت علی (ع) را مجبور کردند – حضرت پذیرفت ولی کس دیگری را برای مذاکره فرستاد (مالک اشتر) – مردم گفتند مالک را نمی خواهیم او جنگ طلب است – ما فرد باسواد و صلح طلب را میفرستیم (ابوموسی اشعری) – چند مدت مذاکره طول کشید – تا اینکه ابوموسی فریب خورد و ابتدا شرایط را اجرا کرد و انگشتر را درآورد – ولی معاویه و عمروعاص تعهدات را اجرا نکردند – بعد از اینکه مردم دیدند مذاکرات شکست خورده به جای اینکه پشیمان شوند – گفتند ما اشتباه کردیم چرا علی قبول کرد پس علی هم اشتباه کرده باید توبه کند به نظر شما ابوموسی زمان ما چه کسی است؟ اما فتنه سوم: برخی از یاران حضرت علی(ع) (یعنی مذهبی های بی بصیرت) به این نتیجه رسیده بودند که حکومت حضرت ناکارآمد و ناعادلانه است – آنها در نتیجه جنگ های متعدد و تخلف های برخی مدیران به این نتیجه رسیده بودند – آنها حضرت علی(ع) اعتراض میکردند و قصد داشتند ایشان را وادار به توبه کنند – آنها خود را از حضرت علی (ع) عادل تر و دین شناس تر می دانستند - شروع به اعتراض کردند – سه خصوصیت عجیب خوارج این بود که آنها همه را فاسد می دانستند – و برای ولی مسلمین (یعنی علی ع) تعیین تکلیف میکردند – خود را عدالت طلب و دین دار واقعی می دانستند و جلوتر از امام حرکت میکردند – و در آخر باقیمانده خوارج حضرت علی (ع) را کشتند ♦️♦️♦️مواظب باشید این فتنه قصد القای ناکارآمدی و بی عدالت را دارد و همچنین ناامید کردن بچه های مذهبی – توسط افراد ظاهرا مذهبی - با رمز فساد همه گیر- عدالت - امام زمان - ظهور ولی رهبر عزیز در سخنرانی ها امید می دهد و تاکید میکند خیلی از مسئولین فاسد نیستند 🇮🇷 @Dost_an

تاثیر لباس   در شخصیت انسان بسیار واضح است. تاثیر لباس اینقدر زیاد است که حضرت علی علیه السلام در نهج البلاغه در خطبه متقین، که صد و ده صفت مومنین را بیان می کند، می فرمایند دومین صفت، لباس آنهاست. «فَالْمُتَّقُونَ … وَ مَلْبَسُهُمُ الاْقْتِصادُ» لباس مستقیما روی شخصیت انسان تاثیر می گذارد. شما اگر لباسی را بپوشید که برای یک انسان خوب، عالی و بزرگوار است تاثیر خودش را می گذارد. همچنین اگر کسی لباسی بپوشد که برای فلان خواننده بدکاره آمریکایی است، بداند که رویش تاثیر می گذارد. اندازه لباس هم تاثیرگذار است. «من تشبه بقوم فهو منهم»؛ هر کس به قومی شباهت پیدا کند از آن قوم است. چه دلش پاک باشد چه نباشد، کم کم به آن سمت گرایش پیدا می کند.   داستانک: فرعون دلقکى داشت که از کارها و سخنان او لذت مى برد و مى خندید. روزى به در قصر فرعون آمد تا داخل شود، مردى را دید که لباسهاى ژنده بر تن ، عبایى کهنه بر دوش و عصایى بر دست دارد. پرسید: تو کیستى ؟ گفت : من پیامبر خدا موسایم که از طرف خداوند براى دعوت فرعون به توحید آمده ام . دلقک از همانجا بازگشت ، لباسى شبیه لباس موسى پوشیده و عصایى هم به دست گرفت ، نزد فرعون آمد. از باب مسخره و استهزاء تقلید سخن گفتن حضرت موسى علیه السلام کرد. آن جناب از کار او بسیار خشمگین شد. هنگامى که زمان کیفر فرعون و غرق شدن او رسید و خداوند او را بالشکرش در رود نیل غرق ساخت ، آن مرد تقلیدگر را نجات داد. موسى عرض کرد: پروردگارا! چه شد که این مرد را غرق نکردى ، با این که مرا اذیت کرد؟ خطاب رسید: اى موسى ! من عذاب نمى کنم کسى را که به دوستانم شبیه شود، اگر چه بر خلاف آنها باشد. انوار نعمانیه ، ص ۳۵۴٫   اگر زندگی ما شبیه اولیای خدا باشد چه می شود؟   ✨🌸الّلهُـمَّ عَجِّــلْ لِوَلِیِّکَــ الْفَـــرَج🌸✨ 🌤 @Dost_an

✅ #استــاد_پنـاهیـان ❌ فتنـــــہ ای شـــدیـــدتـرازفتنـــــہ دجـــــال بیـن شیعـه ها 😱 #فتنه 🆔 @Dost_an

خانمه زدﻩ به پلیس و باعث منحرف شدنش به داخل جوب شده😑😕 افسره میاﺩ پایین میگه خانوم چیکار میکنى؟ خانومه میگه خوﺩت چیکاﺭ میکنى 😐 @Dost_an

علامت احمق سه چیز است: از هدر رفتن عمر باکی ندارد از حرف های بیهوده سیر نمی شود تاب همنشینی کسی که عیبش را ببیند ندارد... کشکول شیخ بهایی @Dost_an

#داستان: نقل شده: روزی موسی(ع) به پیشگاه خداوند عرضه داشت: خدایا امروز من را به برخی اسرار و امور نهفته آگاه کن! خداوند خطاب به او فرمود: به کنار چشمه برو، خود را در میان گیاهان مخفی کن و نگاه کن چه حوادثی در آنجا رخ می دهد! موسی این کار را کرد و به نظاره ی چشمه پرداخت. در همان لحظه سواری به کنار آب آمد ،لباس خود را در آورد و آب تنی کرد و سپس لباس بر تن کرد و رفت.اما کیسه ی پول های خود را جا گذاشت. کودکی کنار چشمه آمد و کیسه ی پول را برداشت و رفت. موسی شاهد بود که در همان لحظه کوری به کنار چشمه آمد و آنجا نشست. در همین لحظه سوار به دنبال کیسه ی خود بازگشت و چون کیسه را نیافت، از کور پرسید: آیا تو کیسه ی پول مرا ندیدی؟ کور که از هیچ چیز اطلاع نداشت، اظهار بی خبری کرد. سوار که فکر می کرد او خود را به کوری زده و دزدی کرده، باچند ضربه، کور را از پا در آورد و او را کشت و گریخت... موسی(ع) بعد از این واقعه عرض کرد: خدایا! این چه حادثه ای بود که به من نشان دادی؟ حکمت هرچی بود این گونه بود که فرد بی گناه کشته شد!!! خداوند فرمود: ای موسی! پدر این کودک مدت ها نزد مرد اسب سوار، کار کرده بود و دقیقا آنچه در کیسه بود، حق او بود که مرد اسب سوار از پرداخت آن خودداری کرده بود. اینک کودک وارث پدر است که از این راه به حق خود رسید. اما آن کور که تو دیدی در جوانی پدر آن سوار کار را به قتل رسانده بود و اکنون با حکمت و عدالت به سزای عمل خود رسید... @Dost_an