سوخت موشکهای ایران در حمله به پایگاه آمریکایی عین الاسد، خروش میلیونها ایرانی در تشییع پیکر شهید سلیمانی بود.
جمعیت حاضر در بزرگداشت ۱۳ آبان در کشور، بخشی از معادلات آینده را رقم خواهد زد.
۱۴۰۱/۸/۱۱
این جملات دیروز حضرت آقا خیلی مفهوم دارد. ایشان در واقع از مردم ایران خولستند راهپیمایی ۱۳ آبان را بصورت ویژه ای برگزار کنند...
بجنبیم تا زمان نگذشته و مقدمات را فراهم کنیم
همه رو دعوت کنید
این روزها زیاد گفتیم و شنیدیم که من نه با اینها هستم نه با آنها. به نظام منتقدم ولی ضد نظام هم نیستم. از مسئولان دل خوشی ندارم ولی میدانم این نظام هم برود چیز خوبی جایش نمیآید... نمیدانم خود را کجای این زمین میبینید. زمینی که الان دیگر جبهه جنگ شده است. اما این روزها صحنههایی دیدیم که تا به حال در ایران ندیده بودیم. شکنجه و کشتن یک طلبه بسیجی در اکباتان، حمله به پلیس و کشتن چند نفر از آنها در کرج، حمله به یک روحانی و ضرب و شتم و اهانت به او...
حرف من فقط یکی است. خداوند قوم ثمود را عذاب کرد درصورتی که فقط یکی از آنها شتر حضرت صالح را کشته بود. چرا؟ چون همهی قوم به این کار راضی بودند. آیا همهی آنها در دلشان هم راضی بودند؟ نمیدانم. ولی میدانم هیچکدام اعتراضی نکردند و حتی کلمهای در مقابل متجاوزین نگفتند. بدانیم که خداوند هیچ عهدی برای حمایت از ما نبسته است. چه کسی گفته ما نسل ظهوریم؟ ما هم قومی هستیم مثل دیگر اقوام که خداوند وعده داده اگر در مسیر او نباشیم، ما را بر میدارد و قوم دیگری به جایمان میگذارد!
حالا که نخالههای سلطنتطلب و ادامهدهندگان راه منافقین خلق مثل صد سال پیش در کوچهها چادر از سر مردم میکِشند، آخوند میکُشند، بسیجی ترور میکنند و رعب و وحشت به دل مردم ایران میاندازند، مراقب باشیم فرصت زیادی نداریم تا خط خود را از کُشنده شتر صالح جدا کنیم. باید جایی فریاد بکشیم که همهی آن نخالهها صدای ما را بشنوند. فردا یکی از آن فرصتهاست. معلوم نیست اگر از دست رود تا ۲۲ بهمن اوضاع مملکت چه خواهد بود و خداوند ما را به سرنوشت قوم ثمود دچار خواهد کرد یا نه. بیاییم فقط به یک دلیل، از ترس خداوند... از ترس سنتهای قطعی خداوند... الْيَوْمَ يَئِسَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِن دِينِكُمْ فَلَا تَخْشَوْهُمْ وَاخْشَوْنِ