یک توییت: ۱. یک بار در محضر و میهمان استاد محمدرضا شفیعی کدکنی بودم که سخن از استاد محمدرضا حکیمی رفت. او زبان به ستایش حکیمی گشود و گفت: «حکیمی قطعاً از اولیاء الله است.» بعد صحبت از طرز زندگی او پیش آمد. شفیعی گفت یک بار مهدی اخوان ثالث از او خواهش کرد که وی را به دیدن حکیمی ببرد. می‌گفت او را به خانه‌ی حکیمی بردم. حکیمی در زیرزمینی مستأجر بود. او را دیدیم که روی موکت رنگ و رو رفته‌ای نشسته و به جای میز تحریر چند آجر روی‌هم‌ گذاشته و مشغول نوشتن است!‌ یک ساعتی نشستیم. وقتی از خانه بیرون آمدیم اخوان ثالث به سبب شدت تأثر از زهد حکیمی در خیابان گریست. زندگی حکیمی نمونه‌ی یک روحانی وارسته بود که دیگر به ندرت نظیر آن در چهل سال گذشته یافت می‌شود. خوشا او که پارسایانه و فضیلت‌مندانه زیست و زنده‌بادا یاد او، و انسان‌هایی چون او که بس جور و جفاها که از روزگار می‌کشند. ‏ بودیم و کسی پاس نمی داشت که هستیم باشد که نباشیم و بدانند که بودیم.

.

ماجرای ۳ سرباز ایرانی که ۴۸ ساعت مقابل ارتش سرخ شوروی مقاومت کردند.

*كلام في غاية الروعة للسيد الشهيد السعيد محمد باقر الصدر قدس سره :* أكثر الناس يحبون الرجل صالحاً ويكرهونه مصلحاً ، فتجدهم يحبُون الصالحين ويعادون المُصلحين لقد أحبَ أهل مكة محمداً قبل البعثة لأنه صالحاً ، ولكن لما بعثه الله تعالى وصار مصلحًا عادوه ، وقالوا : ساحر ، كذاب ، مجنون السبب لأن المصلح يصطدم بصخرة الأهواء والرغبات والمصالح قال أهل العلم : مصلحٌ واحدٌ أحب إلى الله من ألف صالح ، لأن المصلح قد يحمي الله به أمة كاملة ، والصالح يكتفي بحماية نفسه فقط وقال الله سبحانه وتعالى : وَمَا كَانَ رَبُّكَ لِيُهْلِكَ الْقُرَىٰ بِظُلْمٍ وَأَهْلُهَا *مُصْلِحُونَ* ، ولم يقل *صالحون* اللهم اجعلنا وإياكم من المصلحين الشهيد السعيد السيد محمد باقر الصدر قدس سره الشريف

▪️◼️▪️سوره توحید در طشت طلا افتاده بود در فراق علامه ای بی همتا هستیم. عدالت خواهی بی نظیر، حدیث پژوهی سترگ، اهل قلم و اندیشه، اهل نظر و معرفت، علامه محمدرضا حکیمی، همگی او را با الحیات می شناسند؛ مرامنامه فرهنگی اقتصادی سیاسی و اجتماعی اسلام ناب و تشیع علوی که همگان را به مطالعه این اثر بی نظیر فرا می خوانیم. ▪️◼️شاید برای برخی تازگی داشته باشد که بشنوند این فرهیخته آسمان علم و معرفت، شاعری زبردست و ادیبی تمام نیز بودند و اینک که در ایام سوگواری اباعبدالله الحسین علیه السلام هستیم یکی از بخش‌های خواندنی شعر او را که مرثیه‌ای است در رثای سالار شهیدان با عنوان «سوره توحید» که در کتاب «ساحل خورشید» به چاپ رسیده است تقدیم میشود. ◼️علامه حکیمی در این غزل به شهادت سیدالشهدا(علیه‌السلام) اشاره کرده و حال کاروان کربلا پس از این واقعه را چنین نقل می‌کند: سوره توحید در طشت طلا افتاده بود عرش گویی از مقام کبریا افتاده بود سر، میان طشت خون، تا خون حق جوشد همی تن، به روی خاک داغ کربلا افتاده بود آتش اندر خیمه توحید افکندند، چون آتش اندر خیمه آل عبا افتاده بود چهره ماه بنی هاشم عیان از نوک نی دست عباس رشید آیا کجا افتاده بود شبه پیغمبر فتاده غرق در خون و آفتاب از غم این داغ در حول و ولا افتاده بود در غل و زنجیر سجاد است و عالم واژگون سجده اندر دانه زنجیرها افتاده بود کاخ استبداد ویران گشت از فریاد عدل زآنکه بانگ زینبی، در اشقیا افتاده بود! همردیف اطفال پیغمبر، به زنجیر ستم وه، چه نظمی در حروف «هل اتی» افتاده بود تا نوای حق شود در عالم از هر نی بلند شوری اندر تار و پود نینوا افتاده بود در جلال کعبه عشاق، اندر قتلگاه اسمی از اسمای اعظم برملا افتاده بود! از تقادیر خفی، گویی در این دشت بلا خود برون از پرده، اسرار خدا افتاده بود! رحمت بی‌انتها گردد شفیع مذنبان بحر رحمت، این‌چنین، بی‌انتها افتاده بود ▪️▪️▪️ در انتها عزیزان را به قرائت فاتحه ای یا سوره یس به روان پاک این عاشق واله و عارف فاضل دعوت می کنیم.

#تلنگر پنج انسان سرشناسی که در ایام کهنسالی مهم ترین کارهای زندگی شان را انجام دادند : تولستوی در 82 سالگی کتاب «من نمی توانم ساکت باشم» را نوشت. جرج برناردشاو در 93 سالگی نمایشنامه «قصه های خارق العاده پند آموز» را نوشت. پیکاسو در 90 سالگی بهترین نقاشی هایش را کشید. چرچیل در 82 سالگی کتاب «تاریخ کشورهای انگلیسی زبان» را نوشت. سامرست موام در 84 سالگی کتاب «دیدگاه ها» را نوشت 💠"هیچوقت برای هیچ چیز دیر نیست..." #کتاب_بخوانیم.😍😍😍

✍🏻مرحوم علامه استاد محمدرضا حکیمی 💢 برخورد پیامبر با زنِ خواننده ✳️ ﺳﺎﺭه، ﺩﻭ ﺳﺎﻝ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺟﻨﮓ ﺑﺪﺭ ﺍﺯ ﻣﮑﻪ ﺑﻪ ﻣﺪﯾﻨﻪ ﺁﻣﺪ ﻭ ﻧﺰﺩ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ ﺍﮐﺮﻡ ﺭﻓﺖ. ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻓﺮﻣﻮﺩ: – ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ ﺷﺪه‌ﺍﯼ؟ – ﻧﻪ - ﺑﺮﺍﯼ ﻗﺒﻮﻝ ﺩﯾﻦ ﺍﺳﻼﻡ ﺑﻪ ﻣﺪﯾﻨﻪ ﺁﻣﺪهﺍﯼ؟ – ﻧﻪ – ﭘﺲ ﺑﺮﺍﯼ ﭼﻪ ﺁﻣﺪهﺍﯼ؟ – ﺷﻤﺎ همیشه ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺎ ﭘﻨﺎه ﻭ ﭘﺸﺘﯿﺒﺎﻥ ﺑﻮﺩﯾﺪ، ﺍﮐﻨﻮﻥ ﻣﻦ ﭘﺸﺘﯿﺒﺎنی ﻧﺪﺍﺭﻡ ﻭ ﻧﯿﺎﺯﻣﻨﺪ ﺷﺪهﺍﻡ، ﺁﻣﺪهﺍﻡ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻣﻦ ﮐﻤﮏ ﮐﻨﯿﺪ؛ نه جامه‌ای دارم، نه مرکبی و نه پولی که زندگی ام را بگذرانم. – ﺗﻮ ﮐﻪ در مکه روزگاری ﺁﻭﺍﺯهﺧﻮﺍﻥِ ﺟﻮﺍﻧﺎﻥ ﺑﻮﺩﯼ، ﭼﻄﻮﺭ شد که ﻣﺤﺘﺎﺝ ﺷﺪﯼ؟ – ﭘﺲ ﺍﺯ ﺟﻨﮓ ﺑﺪﺭ ﮐﺴﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺁﻭﺍﺯهﺧﻮﺍﻧﯽ سراغ من نمی‌آید، فراموش خاص و عام شده‌ام، به سختی زندگی می‌کنم. ✳️ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ (ص) ﺑﻪ ﺧﺎﻧﺪﺍﻥ ﺧﻮﺩ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﺩﺍﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺯﻥ ﮐﻤﮏ ﮐﻨﻨﺪ. ﺁﻧﺎﻥ ﮐﻤﮏ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺟﺎﻣﻪ ﻭ ﻣﺮﮐﺐ ﻭ ﭘﻮﻝ ﺩﺍﺩﻧﺪ. 🔻عجیب ﺭﻭﺍیتی است! هم عجیب و هم ﻏﺮﯾﺐ! 🔺ﯾﮑﯽ ﺍینکه ﺍﯾﻦ ﺯﻥ ﻣﻮﻗﻌﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﮑﻪ ﺧﻮﺍﻧﻨﺪه ﺑﻮﺩه، ﻫﻢ ﺍﺯ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ ﮐﻤﮏ ﻣﯽﮔﺮﻓﺘﻪ ﻭ هم ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ ﭘﻨﺎه ﺍﻭ ﺑﻮﺩه است. 🔺ﺩﻭﻡ ﺍینکه ﻧﻔﺮﻣﻮﺩ ﻗﻮﻝ ﺑﺪه ﺧﻮﺍﻧﻨﺪﮔﯽ ﻧﮑﻨﯽ ﺗﺎ ﮐﻤﮑﺖ ﮐﻨﻢ، ﺑﻠﮑﻪ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﺩﺍﺩ ﮐﻤﮑﺶ ﮐﻨﻨﺪ. 🔺ﺳﻮﻡ اینکه ﻫﻨﻮﺯ ﻣﺸﺮﮎ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻧﻤﯽﺧﻮﺍﺳﺖ ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ ﺷﻮﺩ، ﺁﻣﺪ ﮐﻤﮏ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺭﻓﺖ! ❇️ ﺧﺪﺍﯾﺎ! ﻣﺎ ﭼﻪ ﭼﯿﺰﻣﺎﻥ ﺷﺒﯿﻪ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ تو ﺍﺳﺖ؟ 📚 منبع: ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺍﺳﻼﻣﯽ، ﺑﺨﺸﯽ ﺍﺯ ﮐﺘﺎﺏ ﺍﻟﺤﯿﺎﺓ ﺟﻠﺪ ﻧﻬﻢ، ﺹ ۲۳۲، ﻧﺸﺮ ﺍﻟﺤﯿﺎﺓ، ﭼﺎﭖ ﺍﻭﻝ، ۱۳۹۱، به نقل از ﻣﺠﻤﻊ ﺍﻟﺒﯿﺎﻥ، ۹/۲۷۰ #استادمحمدرضاحکیمی↙️ @mohamadrezahakimi t.me/andishmandanmosalman

از #کتابفروشی پرسیدند : وضع کسب و کارت چگونه است؟ گفت : بسیار بد ، چون آنهایی که پول دارند اهل #مطالعه نیستند و آنهایی هم که #سواد دارند پول ندارند ! 😔👍 #کتاب_بخوانیم.😍😍😍

🔰 ذکر در مقابل غفلت 🔸 برای بشر مدرن هر چیزی که ایجاد فراموشی کند، ارزش دارد؛ از جمله سینما و فیلم که باعث شده انسان با شریک شدن در تجربه‌های شخصی دیگران ، خود را فراموش کند و لذت ببرد. بنابراین، فیلم و سوپراستاری که بیشترین فراموشی را به بیننده القا کند، محبوب‌تر است. اساسا پدیده «سوپراستار» فقط در چنین فضایی قابلیت طرح دارد. ورزش قهرمانی، ابزار تولید هیجان و لذت است. دیدن مسابقه فوتبال در واقع، تجربه نود دقیقه خلسهٔ روحی و فکری است. اگر مواد مخدر و الکلیسم با تغییرات فیزیولوژیک زمینه غفلت و فراموشی را فراهم می‌کنند، سینما، ورزش مدرن، موسیقی‌های خاص و ... بستر روان‌شناختی و روحي فراموشی را از طریق تولید لذت و هیجان فراهم می‌کنند. عارضه و اثر فراموشی، لذت [کاذب] و هیجان است. نقطه مقابل فراموشی «یادآوری» است که مفهوم دینی آن «ذکر» است، و ذكر همان است که به انسان یادآوری کرده و متذكر حقایق می‌شود؛ چه بودن و چگونه بودن را یادآوری می‌کند. 🔸 در مفاهیم دینی، انسانِ حقیقی کسی است که اهل ذکر است. حتی در فقه هر چیزی که ارمغانش فراموشی باشد، مورد مذمت قرار گرفته و یا حتی حرام دانسته شده است؛ از مسکرات (مست‌کننده‌ها) گرفته تا موسیقی‌هایی که حالت تفکر و وقار انسان را خدشه‌دار کنند. مفهوم «خلوت» که نزدیک‌ترین مفاهیم به «ذکر» است در مدرنیته حذف می‌شود، چون خلوت برای انسان مدرن دلهره می‌آورد و موجب یادآوری می‌شود. 🔸 حتی معماری مدرن هم خلوت‌گریز است. برخلاف آن در معماری و شهرسازی اسلامی، معانی ویژه حریم، حیا و خلوت قابل رؤیت است. برای مثال، شهرهای اسلامی برخلاف شهرهای مدرن، نه تنها از مفهوم «مرگ» فرار نمی‌کنند که یاد مرگ را عبادت و ذکر می‌دانند؛ از این رو، اغلب قبرستان‌ها در مرکز شهر ایجاد شده‌اند، به طوری که با دیدن آن انسان مفهوم مرگ را متذکر شود. انسان سنتی (اعم از پیروان ادیان ابراهیمی یا حتی تمدن‌های شرقی مانند آیین کنفسیوس یا بودیسم) انسان‌هایی «پل‌گونه»اند؛ یعنی این جهان را پلی می‌دانند برای رسیدن به جهان و حقیقتی بالاتر و بهتر. در واقع انسان پل‌گونه، نقطه مقابل انسان پرومته است و حزن عرفانی او منافی شادی نیست. 📔 ماجرای فکر آوینی - ص ۱۹ و ۲۰ 🏙 معماری هجری @memarihejri_ir

یک کتاب به انتخاب خودت از فیدیبو هدیه بگیر! تا ۴۸ ساعت فرصت داری با وارد کردن کد تخفیف 17ch100 یک کتاب با ۱۰۰٪ تخفیف و به دلخواه خودت از لیست زیر دریافت کنی: https://b2n.ir/q47357