❇️ *مثبت نما 1401,11,21* *بررسی اهم اخبار خوب و امیدوار کننده 24 ساعت گذشته* تعداد: 15 خبر 🟢 *زیر ساخت و خدمات عمومی :* 1. ورود یک فروند ایرباس۳۲۰ به ناوگان هوایی کشور بعد از ۱۱ سال زمین‌گیری https://www.irna.ir/news/85025846 2. بهره برداری از سد پیله‌سهران اردبیل https://www.irna.ir/news/85025727 3. بهره برداری از ۱۲طرح آبرسانی روستایی در ازنا https://www.irna.ir/news/85025896 4. توسعه زیرساخت‌های مخابراتی ملایر با افتتاح ۲۵ پروژه https://www.isna.ir/news/1401112116271 🟢 *کشاورزی،صنعت و تجارت* 1. بهره برداری از طرح پرورش ماهی قفسی با تجهیزات بومی در قشم https://www.irna.ir/news/85025845 2. افتتاح نخستین خط تولید خوراک ویژه دام‌سبک عشایر در مشهد https://www.irna.ir/news/85025726 3. بهره برداری از دو واحد تولیدی در منطقه آزاد ماکو https://www.isna.ir/news/1401112016070 4. افتتاح شرکت اوکسین شیمی چرداول در ۱۸ ماه https://www.irna.ir/news/85026257 5. افتتاح شرکت الکل طبی مهر آیین خرم آباد https://www.irna.ir/news/85026221 6. رشد جهشی در الکترونیکی شدن تجارت https://t.me/eqtesadnameh/28564 🟢 *مسکن و اشتغال :* 1. افتتاح ۸۰ واحد مسکن محرومان در سبزوار https://www.irna.ir/news/85025916 2. ایجاد اشتغال برای ۵۰۰ نفر با افتتاح فاز دوم صنایع غذایی گهر دورود https://www.isna.ir/news/1401112116262 3. ایجاد ۷۰۰۰ فرصت شغلی توسط گروه صنعتی گلرنگ در دورود https://www.isna.ir/news/1401112116261 4. بهره برداری از ۶۰ واحد مسکن محرومان در بابل https://www.isna.ir/news/1401112116180 🟢 *فرهنگی و آموزشی* 1. افتتاح سه مدرسه در ایذه https://www.irna.ir/news/85026014

❇️ *مثبت نما 1401,11,22* *بررسی اهم اخبار خوب و امیدوار کننده 24 ساعت گذشته* تعداد: 9 خبر 🟢 *زیر ساخت و خدمات عمومی :* 1. رونمایی از پایلوت شیرین‌سازی غشایی گاز https://www.irna.ir/news/85026684 2. افتتاح قرارگاه جهادی درمانی ویژه معلولان استان مرکزی https://www.irna.ir/news/85027281 3. افتتاح خط تولید فولاد در بستان آباد https://www.irna.ir/news/85027268 4. رونمایی از نخستین سری واگن‌های مسافری پنج ستاره واگن پارس مپنا اراک   https://www.irna.ir/news/85027254 5. بهره برداری از ۲۰ طرح توسعه فناوری اطلاعات در خراسان رضوی https://www.irna.ir/news/85026929 🟢 *مسکن و اشتغال :* 1. تحویل ۵۷ واحد مسکونی به محرومان دلفان https://www.irna.ir/news/85026535 🟢 *فرهنگی و آموزشی* 1. قهرمانی فرزانه فصیحی دونده در مسابقات دوومیدانی داخل سالن قهرمانی آسیا https://www.farsnews.ir/news/14011122001026 2. افتتاح ۵ پروژه آموزشی و ورزشی در صیدون خوزستان https://www.isna.ir/news/1401112217153 3. کسب مقام سومی تیم هاکی ایران در رقابت های جهانی با شکست آمریکا https://www.sharghdaily.com/fa/tiny/news-869885

اوف 😯

رفقا، با تامل ببینیم... آسمان، شرمنده‌ایم

واکنش «شهرام همایون» به دیدار لیدرهای اپوزیسیون از جمله ربع پهلوی با رهبران کشورهای غربی و التماس از آنها برای جلب حمایت: در سال ۵۷ آیا کسی از اطرافیان (امام) خمینی را دیدید که التماس رهبران غربی را بکند؟ قدرت در کاخ سفید و کاخ الیزه نیست، این کارها افتخار شده. نماینده رئیس جمهور فرانسه به خانه (امام) خمینی در نوفل لوشاتو می‌آمد تا با وی دیدار کند! بی‌بی‌سی التماس می‌کرد تا با وی مصاحبه کند!

#من_بی_نیازم 💢احمقانه‌ترین حرفی که یک انسان ممکن است درباره رابطه‌اش با خداوند بزند #شهید_مطهری ✅عده‌ای از اطرافیان مرحوم آقای بروجردی (ره) که در مرض فوتشان حضور داشتند، گفتند ایشان یک حالت غمناکی به خود گرفته بود و بعد گفت: رفتیم و عملی انجام ندادیم، رفتیم و دست خالی رفتیم. ✅یکی از اطرافیان گفته بود: آقا شما این حرف را می‌زنید؟! شما دیگر چرا؟! شما الحمدلله کسی هستید که حوزه علمیه را احیا کردید، شما چقدر مسجد ساختید، چقدر مدرسه ساختید، چنین کردید، چنان کردید. ایشان حرفی نزد جز یک جمله‌ای که در حدیث است، فرمود: «خَلِّصِ الْعَمَلَ فَانَّ النّاقِدَ بَصیرٌ بَصیرٌ»؛ عمل را خالص کن که آن نقد کننده بسیار دقیق و بیناست. ✅چه اشتباه بزرگی است که انسان چنین توهمی در خیالش پیدا بشود و بگوید: من از مغفرت خدای متعال بی‌نیازم، ما که کار بدی نکردیم که بخواهد ما را بیامرزد، حالا طلب‌هایمان را می‌خواهیم از او وصول کنیم. این احمقانه‌ترین حرفی است که یک بنده در مسائل الهی و در رابطه‌اش با پروردگار بگوید. 📚 آشنایی با قرآن، ج۸، ص۱۸۰

💢استخدام آموزش و پرورش در اردیبهشت ۱۴۰۲ 🔹صدور قطعی مجوز ۳۵ تا ۴۲ هزار نفری در آزمون اردیبهشت ۱۴۰۲ ( سهمیه آزاد / ایثارگری / سه درصد معلولین ) 🔹بیشترین استخدامی ها از رشته های آموزش ابتدایی ، مربی امور تربیتی و دبیری معارف خواهد بود . 🔹 با سن ۳۶ سال برای کارشناسی ( به علاوه افزایش قانون جوانی جمعیت برای فرزند ) و سن ۴۰ سال برای مدرک ارشد

سلام و عرض ادب جدیدا آقای دکتر مردیها مطلبی را در باب محاسن و فواید حکومت پادشاهی نوشته که در زیر علاوه بر اصل نوشته ایشان، نقد بنده بر این نظریه ذکر می‌شود 👇👇👇👇👇

🔶 فرّه ایزدی پادشاه از سال‌ها پیش، فارغ از بحث ایران و تاریخ سیاسی و حکومتی‌اش، در این نکته تامل کرده بودم که ایده پادشاهی و فرّه ایزدی یکی از هوشمندانه‌ترین اختراعات نرم‌افزاری تاریخ بوده است. اولین خرده‌حاکمیت‌های سیاسی در جوامع بدوی لابد به پشتوانه قدرت بدنی و امکانات جنگی قبیله‌ای صورت تحقق بسته بوده است، هرچند به تدریج برای تحکیم معنوی آن پای توتم و تابو و شمن هم به میان آمد. شکل تکامل‌یافته‌تر این سازه، نظام سلطنت بود با دو مؤلفه: اعتقاد به نظرکرده بودن پادشاه یا همان داشتن فرّه ایزدی؛ و موروثی بودن مقام شاهی برای ولایتعهد. در طول اعصار و قرون، ضمن زیر سوال بودنِ اصل کارکردی بودن نظام سلطنت، همواره عمده ایرادات بر همین دو اصل بوده است. منتقدان نظام سلطنت می‌گفتند چه بسا کسی از نخبگان غیرسلطنتی هوش و شجاعت و لیاقت بیشتری داشته باشد، و اینکه داعیه برگزیدگی از سوی ماورا هم قابل اثبات نیست و بسا دروغ باشد. فرّه ایزدی شاهان یک دروغ کارکردی و مفید بود. برای انسان‌هایی که هر کدام خود یا قبیله خود را از لحاظ شانیت برتر یا لااقل همسنگ دیگران می‌دیدند، محدود کردن برتری حاکم به زور او و غلبه‌اش در جنگ، می‌توانست به جنگ دائم میان مدعیان قدرت منتهی شود. این یک ایده هوشمندانه بود که پادشاه به چیزی غیر از قدرت زمینی ممتاز است و شوریدن بر او پنجه انداختن با تقدیر است. هرچند بسیاری، از خواص تا عوام، این دعوا را باور نمی‌کردند، باری همان تعدادی که این را محتمل تلقی می‌کردند کافی بود تا حمایتی بیشتر از جانب رعیت رعایت شود و سیاست کردن مخالفان هم محمل مقبول‌تری بیابد.‌ در مورد وراثت پادشاهی هم بسیاری بر عادلانه نبودن آن تأکید می‌کردند، در حالی که این هم نرم‌افزاری کارکردی و مفید بود. اگر قرار بود پس از درگذشت هر پادشاهی برای یافتن بهترین جانشین او بحث و فحص شود، قطعاً جنگ و ناامنی بسیار بیش از آنی که در تاریخ بود می‌بود. در دوران اخیرتر، مشخصاً از انقلاب فرانسه تا انقلاب ایران، روشنفکران و مبارزان چپ با اتکا به شعار برابری و عدالت، حمله سنگینی را به اصل نظام‌ پادشاهی و مشروعیت آن سازماندهی کردند. بحث ستم و استثمار مردمان از سوی شاهان، همراه با بی‌رحمی و خشونت و صرفاً به منظور اختصاص سهم عمده‌تری از قدرت و ثروت به سلطان و دربخانه سلطنتی چنان قوت‌ گرفت که گویی پادشاهان فرّه ایزدی که ندارند هیچ، فرّه شیطانی دارند. مهم‌ترین مسئله جهان شد ظلم، و مهم‌ترین صفت شاهان هم شد ظالم. نه فقط در میان گشنگان پایین‌دست و تشنگان قدرت در بالا‌دست، بلکه حتی در میان لایه‌های میانه و معتدل جوامع هم چنین دیدگاهی قوت داشت. کافی است به شعر کسی چون پروین اعتصامی بنگریم که در وصف موکب شاهانه، در پاسخ یتیم‌بچه‌ای که می‌پرسد آن جواهرها بر تاج شاه چیست می‌گوید «این اشک دیده من خون دل شماست». و اضافه می‌کند «ما را به رخت و چوب شبانی فریفته است/این گرگ سال‌هاست که با گله آشناست». هم او در جای دیگر خطاب به کودکی (که می‌تواند نماد یک آدم عادی، یک رعیت، باشد) می‌گوید: تو را فرشته بود رهنمون و شاهان را به غیر اهرمنِ نفس، پیرِ راهی نیست قنات مال یتیم است و باغ ملک صغیر تمام حاصل ظلم است، مال و جاهی نیست این میزان از بدبینی نسبت به اعیان و خوشبینی نسبت به عوام، از نگاه من بیش به عقده‌ها متصل است تا به عقل. البته بخش‌هایی از این سخنان شاید راست بوده، اما، آنچه مغفول مانده، غیر از اغراق در میزان محق بودن رعیت و مقدار ظلم، این است که کار پادشاهان فقط ظلم نبوده، ایجاد حداقلی از نظم و امنیت هم نتیجه مهم حاکمیت آنان بوده که در غیاب آن قطعاً حجم بیشتری از شر و نابسامانی گریبان بشر را می‌گرفت. آن چیزی که خردمندان قدیم بیش از روشنفکران اعصار اخیرتر می‌فهمیدند این بود که عادلانه بودن کمتر مهم است تا مصلحت بودن، و منظور از مصلحت این بود که صلح بیشتر و ناامنی کمتر از آن حاصل می‌شد. به عبارتی فرّه ایزدی و حق پادشاهی دروغ‌هایی میتیک بود برای منافعی بشری و اجتماعی. اینکه بعدها، در عرفان و آیین، این ایده به سرقت رفت و شد دروغی آسمانی برای در تنگنای بیشتر گذاشتن زیست زمینی، بحث دیگری است. فرّه ایزدی شاهان برای فراهم آوردن امکان بیشتری برای صلح و ثباتی بود که می‌توانست جامعه را از «جنگ همه علیه همه» کمی بیش نجات دهد. شک نیست که در میان پادشاهان فراوان بوده‌اند کسانی که جز حشمت و جاه و جلال خود به چیزی، به ویژه به راحتِ رعیت، نمی‌اندیشیدند، و در این کار از ستم نمی‌پرهیختند. باری، این را مهم‌ترین مؤلفه و اصلی‌ترین پیامد نظام شاهی دانستن تنها از ذهن‌هایی برمی‌آید که نه‌فقط هر چیزی را که به مذاقشان خوش نیاید، حتی مالیات، ستم می‌انگارند، بلکه اهمیت نظم، امنیت، شغل، و هر چیزی از این قبیل را نادیده می‌گیرند. تازه این وصف سلطنت‌هایی است که چیزی از ابهت و شکوه ملی و پیشرفت و فراوانی در کارش

ان نبوده است. در حالی‌که واقعیت تاریخی حکایت از این دارد که بسا از سلسله‌های سلطانی که از این جهات امتیاز بالایی داشته‌اند. بدیل‌هایی که به ویژه در قرن بیستم با نقد تند و خشن به جنگ نظام سلطانی آمد، همچون نظام های کمونیستی، در بهترین فرض مزیتی بر آنها نداشتند و در فرض بدتر بدتر بودند. بگذریم از نظام‌های بنیادگرا، که بدی‌های نظام شاهی را افزودند و خوبی‌های آن را کنار گذاشتند. یک نکته دیگر که در اهمیت نظام سلطانی قابل ذکر است، تمایل عمومی یا اغلبی آدمیان به برتر انگاشتن کسی و حس خوب داشتن از طریق ستایش او و وفاداری به اوست. تمایل نخست انسان‌ها البته به ستوده شدن است، باری این برای اندکی دست می‌دهد، باقی بسا که می‌کوشند با درآویختن به دامن آنها درجاتی از بزرگی را حس کنند. (این را در دنیای معاصر با علاقه مفرط بسیاری به قهرمانان ورزشی و هنری می‌توان دریافت.) انسان‌ها اگر نتوانستند پادشاه باشند بسا که می‌کوشند تا رعیت خوبی باشند و از این رهگذر  تاحدی در آن جاه و جلال، حسِ شراکت کنند. جریان روشنفکری معاصر ولی چنین تبلیغ کرد که هر کس پادشاه نشد، بهتر که لااقل رعیت بدی باشد و از این راه احساس موجودیت کند. ممکن است به بعض اذهان خطور کند که با این اوصاف، برخی حکومت‌های آیینی هم که خود را فرستاده خدا معرفی می‌کرده‌اند می‌توانند همین‌گونه حسن تعبیر شوند. پاسخ من این است که اگر از این دروغ برای هموارتر کردن راه توسعه و پیشرفت و ایجاد رفاه و امنیت استفاده کرده و آزادی‌ انتخاب سبک زندگی را پاس داشته‌اند، چرا که نه. باری، اگر حکومت راهی برای جبران عقده‌های متراکم مادی و اعوجاجات شخصیتی بوده و حاصل آن فقط اعلام جنگ علیه دنیا و ملت خود و دست زدن به هر کاری که بد است و خودداری از هر کاری که خوب است، بوده باشد، استناد به حمایت الوهی، فقط انزجار و نفرت بیشتر نسبت به چنان حاکمانی را به همراه خواهد داشت. فردوسی بزرگ به شاهان و حتی به برخی پهلوانان نیک‌سیرت نوعی فرّه ایزدی نسبت می‌دهد. باری، نه فقط برخی از آنان (همچون کاووس) به سبب بدکرداری از این وصف عاری می‌شوند، بلکه حتی قهرمانی چون رستم در معرض خطاهای تراژیک قرار می‌گیرد. مولوی ایده فرّه ایزدی را از فردوسی گرفت ولی آن را خرج اولیا و عرفا کرد. این قهرمانان الوهی جدید، از یک سو برخلاف قهرمانان حماسه ملی به اوج خدایی رسانده شدند که هرگز نه خطا می‌کردند و نه خبط، ولی از سوی دیگر کمترین فایده‌ای هم برای آدمیان نداشتند. هر دو البته افسانه بود، ولی با زیاده جدی گرفتن وجه الوهی قهرمان و افول وجه انسانی و اجتماعی آن در عرفان و آیین، این اسطوره به موجودی طلبکار، بی‌خاصیت، و تحقیرگر دیگران بدل شد. نسبت میان فرّه ایزدی سلطان در فلسفه سیاسی نظام پادشاهی با معادل آن در نظام‌های آیینی قرون وسطایی، در واقعیت تاریخی هم تفاوت گویایی داشت؛ کوروش، داریوش، انوشیروان در یک سو، عمربن خطاب، پاپ گرگوری هفتم، و ملاعمر از سوی دیگر. عجب اینکه هنوز هم کم نیستند کسانی که زیر فشار فرقه اخیر، هنوز به برشمردن عیب و ایرادهای دسته نخست و انکار آنان مشغول‌اند. @mardihamorteza

حال نقد اینجانب به نوشته دکتر مردیها 👇👇👇👇

در ابتدای سخن بدون هیچ تعارفی عرض کنم که باعث تأسف است که فردی دانشگاهی اینگونه به خود اجازه می‌دهد تا تنها با ردیف کردن تعدادی کلمات و جملات، آن هم بدون استناد دقیق تاریخی و شدیداً مبتنی بر میل شخصی، موجودیت اعتباری و موهوم نظام پادشاهی را متعالی و هوشمندانه و طراحی نظام عقلانی ولایت فقیه را پست نشان دهد!!!! و جالب آنکه در این راه به راحتی دست به تاریخ سازی زند!!!!! جناب آقای دکتر مردیها، توجیه درستی و مفید بودن نظام پادشاهی پهلوی اول و دوم و درستی روی کار آمدن ربع پهلوی بی کار، بی هنر و دزد نشانه چیست؟؟؟ واقعا لازم است برای این رسیدن به این هدف ناصحیح و البته نا پاک اینقدر دست و پا زد؟ 🔻 حال اشتباهات اصلی آقای دکتر مردیها را در ۳ سرفصل عرض می‌کنم: ۱. ایشان با ذکر اینکه نظریه فره ایزدی پادشاهان مسأله ای دروغ است، اما دروغ مفید و هوشمندانه، خواسته با رویکرد پراگماتیستی نسبت به نظامات سیاسی، به مخاطب خود نشان دهد که تمام حکومت‌ها بر پایه موهومات و دروغ هستند و تنها تفاوت در کارکرد و نتایج آن هست، و لذا نظام پادشاهی موروثی در عمل بهتر از بقیه هست. اما متاسفانه حتی در استفاده از روش پراگماتیستی هم تنها بر اساس امیال و خواسته‌های خود عمل نموده است. زیرا اولا ایشان هیچ ارجاع مستندی به نتایج واقعی و تاریخی نظام ولایت فقیه ندارد. در مدل پژوهش و بررسی و مقایسه پراگماتیستی لازم و ضروری است تا همه نتایج نظریات به دقت و بی طرفانه ذکر شود. برای یک تحقیق نقادانه صحیح و عالمانه باید همه نتایج ذکر شود؛ هم مزایا و هم معایب، چطور ایشان به خود اجازه می‌دهد در بررسی مدل پادشاهی به دروغ اما مفید بودن فره ایزدی اشاره کند، اما اتصال الهی ولایی را تنها تا مفید قلمداد نماید، آیا امکان دارد که نظامی مانند جمهوری اسلامی هیچ نتیجه مفیدی در کارنامه خود نداشته باشد؟ بسیاری از دشمنان قسم خورده نظام ولایی هم در برخی گفته ها و نوشته‌های خود به نتایج مثبت حکومت اسلامی اشاره کرده‌اند، در حالی که نزد این استاد نظام حکومتی مستند به وحی چیزی جز تاریکی و نتایج منفی به دنبال نداشته است. ثانیا ایشان به خود اجازه داده تمام مفاسد واقعی و کثافت کاری های نظام پادشاهی پهلوی رو به راحتی نادیده گرفته و در نظریه پردازی تنها به نتایج مثبت مدل حکومتی موروثی پادشاهی اشاره نماید. ۲. ایشان علاوه بر اشتباهات در تحلیل نظامات سیاسی و حکومتی، در مقایسه بین نظام‌های رایج و متداول و تاریخی، در متن ارائه شده سه مدل حکومت را با هم مقایسه کرده: پادشاهی، کمونیستی و ولایی. اول آنکه ایشان نظام لیبرال دموکراسی را جا انداخته! در حالی که در اندیشه سیاسی یکی از مطرح ترین مدل‌های حکمرانی لیبرال دموکراسی است. همین غفلت تحلیل ایشان را ناصحیح می‌نماید، زیرا حتی بسیاری از مخالفان نظام ولایی، همچون دکتر محمود سریع القلم جایگزین بهتر را مدل حکومت لیبرال دموکراسی می‌دانند. از این رو با جا انداخته شدن یکی از طرف های اصلی مقایسه، نتایج بررسی ایشان از اساس مخدوش خواهد بود. زیرا ایشان با نشان دادن بدی های مدل ولایی و کمونیستی و ذکر محاسن پادشاهی خواسته تنها راه نجات ایران را همین مدل معرفی نماید، در حالی که مدل چهارمی هم مطرح است که جا افتاده است. دوم، جالب آنکه برای نمونه نظام ولایی هم حکومت آباء کلیسا (گرگوری) در قرون وسطا و داعش (ملاعمر) در عصر حاضر نام برده، تا متهم به حمله مستقیم به ولایت فقیه نشود، لابد ما هم نادانیم و سفیه فرض نموده که نفهمیم ایشان چه می‌کند! باید به ایشان عرض نمود که آقای دکتر عزیز مدل حکومت ولایت فقیه شباهت‌هایی به دو نمونه شما دارد، اما در بنیانها و نحوه اجرایی شدن یعنی جمهوری اسلامی تفاوت‌های بسیار زیادی با آنها دارد. پس از این جهت هم استدلال جنابعالی کاملا عقیم و مخدوش است. ۳. با عدم فهم صحیح از عرفان و فلسفه و حکمت به تحلیل نظریات عرفانی، حکمی و فلسفی پرداخته و نتایج تلاش بی نظیر حکمای بی نظیری همچون فردوسی و مولوی رو به سخره گرفته و پوچ و بی ثمر می‌پندارد. ای کاش ایشان به خود اجازه نمی‌داد تا بدون مطالعه دقیق آثار حکمی بی نظیر در طول تاریخ تمدن اسلامی و ابعاد متکثر نظریات گوناگون و متنوع آنها، اینقدر بی محابا و متهورانه ریشه‌های پر ثمر خود را بریده و موجودیت خود را برای هیچ و پوچ بی بن نماید. دکتر محسن حبیبی @drmohsenhabibi