⭕️ تأملی در نماهنگ‌های موسيقی محورِ مذهبی ▪️ در مورد نماهنگ های موسیقی محور مذهبی (همان استراتژی حلال تدریجی): ۱- مطلوب شرعی چیست؟ ۲- آثار اجتماعی این حجم از تولید موسیقی چیست؟ 🔹 در پاسخ به پرسش اول: موسیقی چه به نحو مطلق حرام باشد و چه تنها برخی از انواع آن، هیچگاه مورد تجویز فقهای شیعه نبوده است. فقیهی یافت نمی‌شود که موسیقی را خصوصا برای تبلیغ دین تجویز کرده باشد. موسیقی حلال هم باشد در نظر فقها مقرِّب (یعنی قرب دهنده به سوی خدا) نیست. بسیاری از فقها آن را در ردیف مُبعِّدهایی( دور کننده از خدا) دانسته اند که نهایتا حرام نیست.... حال:  آنچه مقرّب نیست و حتی در ردیف مبعدین است آیا می‌تواند نقش انتقال مفاهیم دینی را داشته باشد؟ پاسخ مثبت نیست. آثار ایجاد شده در این موسیقی ها خیال معنویت است و یا معنویت دینی؟  حال خواندن این موسیقی ها میان ده‌ها دختر تازه بالغ شده و یا نوجوان را به آن اضافه کنیم. 🔸 پاسخ به پرسش دوم: این موسیقی‌ها چه وظیفه ای دارند؟ پاسخ احتمالی: «انتقال مفاهیم دینی به نسل جدید». این نسل اگر در خانواده مذهبی است که تا چندی پیش این خانواده موسیقی محور نبود و کار انتقال مفاهیم را نیز بدون موسیقی انجام می‌داد، اما اکنون با حجم زیاد تولیدات نماهنگ‌های مذهبی، موسیقی محور شده است. پس برای این خانواده‌ها، نتیجه این تولیدات جایگزین شدن موسیقی به جای مداحی است. در نتیجه نسل بعد هیئت را محور فعالیت فرهنگی نخواهد دانست بلکه جایی محور است که با موسیقی بتواند جشن بگیرد و یا حتی عزاداری کند. اگر دو دهه بعد متدینین جمع شوند و در یک کنسرت و همخوانی با موسیقی بر سیدالشهداء علیه السلام عزاداری کنند تعجب نکنیم، آن موقع هیئت‌های امروز تنها برای محاسن سفیدها خواهد بود. و اگر مخاطب خانواده‌های غیر مذهبی است که اصلا مشکل ایشان در دریافت پیام های مذهبی با موسیقی حل نخواهد شد.  این تولیدات تنها خانواده های مذهبی را نسبت به این مقوله غیر مقرب سست می‌کند. در پایان:  این مسیر قدم گذاشتن در راه استراتژی حلال تدریجی است.  ✍ به قلم: دکتر سید محمد صادق کاظمی 💠 عضو هیئت علمی دانشگاه @ebnearabi

🌹 رحمت و مهربانی امام رئوف، حضرت رضا علیه‌السلام نسبت به دوستان و موالیانشان موسی بن سیّار از اصحاب امام رضا صلوات‌ الله‌ علیه ‌گوید: روزی همراه حضرت بودم که به نزدیک دیوارهای شهر طوس رسیدیم؛ ناگهان صدای ناله و شیونی را شنیدیم؛ به جستجوی آن رفتیم و دیدیم جنازه‌ای را می‌آورند؛ در همین حال، حضرت از اسب پیاده شده و به طرف جنازه رفتند و آنرا بلند کرده و چنان به آن جنازه چسبیدند، مانند بچّه‌ای که به مادرش می‌چسبد! آنگاه رو به من نموده، فرمودند: ⭕️ هرکس جنازۀ یکی از دوستان و موالیان ما را تشییع کند، مانند روزی که از مادر متولّد شده، از گناهانش پاک می‌شود. وقتی جنازه کنار قبر گذاشته شد، حضرت کنار میّت نشسته و دست مبارک خود را روی سینۀ او گذاشتند و فرمودند: «ای فلان پسر فلان! تو را به بهشت بشارت می‌دهم که پس از این دیگر ناراحتی نخواهی دید.» (خوشا به سعادتش!) 🔹عرض کردم: «فدایت شوم، مگر این مرد را می‌شناسید، در حالی که اینجا سرزمینی است که تا کنون در آن گام ننهاده‌اید؟!» حضرت فرمودند: 🟩 موسی بن سیّار! مگر نمی‌دانی که اعمال شیعیان ما، هر صبح و شام بر ما ائمّه عرضه می‌شود؛ اگر در آن تقصیر و کوتاهی ببینیم، از خدای تعالی درخواست عفو و بخشش و اگر عمل خیری مشاهده نمائیم، از خداوند پاداش و نعمت برایشان طلب می‌کنیم. 💠 «موسى بن يسار قال: كنت مع الرضا علیه‌السلام وقد أشرف على حيطان طوس وسمعت واعية فأتبعتها فاذا نحن بجنازة ، فلما بصرت بها رأيت سيدي وقد ثنى رجله عن فرسه ، ثم أقبل نحو الجنازة فرفعها ، ثم أقبل يلوذ بهما كما تلوذ السخلة بامها ، ثم أقبل علي وقال : يا موسى بن يسار ، من شيع جنازة ولي من أوليائنا خرج من ذنوبه كيوم ولدته أمه لا ذنب عليه ، حتى إذا وضع الرجل على شفير قبره رأيت سيدي قد أقبل فأخرج الناس عن الجنازة حتى بدا له الميت فوضع يده على صدره ، ثم قال : يا فلان بن فلان أبشر بالجنة فلا خوف عليك بعد هذه الساعة. فقلت : جعلت فداك هل تعرف الرجل؟ فو الله إنها بقعة لم تطأها قبل يومك هذا فقال لي : يا موسى بن يسار أما علمت أنا معاشر الائمة تعرض علينا أعمال شيعتنا صباحا ومساء؟ فما كان من التقصير في أعمالهم سألنا الله تعالى الصفح لصاحبه ، وما كان من العلو سألنا الله الشكر لصاحبه‏.» 📜 مناقب آل ابیطالب علیهم‌السلام (ابن‌شهرآشوب)، ج۴، ص۳۴۱ بحارالانوار (علامه‌مجلسی)، ج‏۴٩، ص٩٨

⭕️ تایید صریح و بی پرده تصوف خانقاهی و فرقه ای توسط سید جواد نقوی، مدیر جامعه عروة الوثقی لاهور و واکنش حجة الاسلام والمسلمین شیخ نعمت علی سدھو به اظهارات او سید جواد نقوی کیست؟ سید جواد نقوی متولد ۱۹۶۲ میلادی، روحانی سرشناس پاکستانی، مدیر حوزه علمیه عروة الوثقی لاهور و از مدرسین کتابهای ابنِ عربی است. وی از شاگردان برجسته آقایان حسن زاده و جوادی آملی بوده است. حوزه علمیه عروة الوثقی تشکیلات وسیعی همچون مدارس و نهاد های فرهنگی، و منابع مالی متعدد در اختیار دارد. غیر از سید جواد نقوی، افرادی دیگری نیز در زمینه ترویج و تبلیغ عرفان صوفیانه فعال هستند. سید جواد نقوی در سخنرانی خود گفته است: «پیغمبرؐ فرمود: زمام امورِ امت به دست علما است. العلماء ورثة الأنبياء: علما هستن وارثان انبیأ. مشائخ تصوف مصداقِ بارز این حدیث هستند. در این همایش که در یکی از خانقاه های مهم کشور برگزار می شود. پیر شفاعت رسول یک پیرِ نو اندیش است. افکارِ مدرن را در خانقاه ارائه کرد. من خودم را از شاگردانِ کوچکِ تصوف می شمارم. من مرشد نیستم و فقط یک شاگرد هستم. بین همه سلسله های مذهبی، تصوف انرژی عظیمی است. صوفیان از علما و فقها انرژی بیشتری دارند. در بین طبقات مختلف اهل علم، صوفیه بزرگ ترین نیروی انسانی است.» وی همچنین چندی پیش، در ۱۶ مه ۲۰۲۳ میلادی، به یکی از خانقاه های صوفیه در شهر قصور رفت و در آنجا مدعی شد که صوفیه همیشه در جامعه نفرت را کاهش داده و صلح و محبت را برقرار کرده اند. گفتنی است که خانقاه های صوفیه در هند و پاکستان، همچون آشرام های هندوان، مراکزی برای فساد مالی و استثمار معنوی مریدان است. شیخ نعمت علی سدھو از علمای بنام پاکستان و مولف کتابهایی همچون تحفه قادیانیه، تحفه صوفیه و تحفه شیخیه در واکنش به سخنان سید جواد نقوی گفت: از زمانی که ما طلبه شدیم اینها اسم تصوف را گذاشتند عرفان. اگر می گفتند که این تصوف است، شیعیان فریب نمی خوردند. شیعیان می دانستند که تصوف از تشیع جداست و صوفیه برای خودشان سلسله هایی جداگانه دارند. ولی چونکه از قم، که مرکزِ علمی تشیع است، اینها، عبا و قبا و عمامه به تن، و با لقب آیت الله این کار را کردند، جوانها هم این را قبول کردند. این کارِ خطرناکی بود‌. درسهای تصوف با اسم تقلبی عرفان برگزار کردند. این فکر به پاکستان هم رسید. دروسِ فصوص الحکمِ ابنِ عربی به راه انداختند. فصوص الحکم را شرح نمودند و چاپ کردند. دانشجویانِ امامیه پاکستان هم به این دام افتادند.... این (سید جواد نقوی) البته جسور تر شده و علناً خودش را صوفی معرفی کرده... امام صادق علیه السلام فرمود: صوفیان دشمنان ما هستند، پس هرکس به آنها میل پیدا کند از آنان است و با آنها محشور خواهد شد. به زودی کسانی پیدا می شوند که ادعای محبت ما را می کنند و به ایشان نیز تمایل نشان می دهند، خود را به ایشان تشبیه نموده و لقب آنان را بر خود می گذارند و گفتارشان را تأویل می کنند. بدان که هرکس به ایشان تمایل نشان دهد؛ از ما نیست و ما از او بیزاریم. و هرکس آنها را رد کند مانند کسی است که در حضور پیامبر (ص) با کفار جهاد کرده است. [قمی، سفینة البحار، ج 2، ص 57.] حال انتخاب با ماست، رد کنیم و در جهاد شرکت کنیم و یا تاویل کنیم و با آنها محشور شویم 📌 مشاهده ویدئو در سایت 🔹 پژوهشی درباره ابن عربی، عرفان و تصوف https://t.me/ebnearabi @ebnearabi

⭕️ دانلود فایل صوتی و تصویری نشست علمی و مناظره اساتید محمدتقی سبحانی و حسین عشاقی پیرامون وحدت شخصی وجود و براهین آن ▪️برگزار کننده: دفتر تبلیغات اسلامی ▪️دبیر علمی: حسین فروغی ▪️ارائه دهنده: حسین عشاقی ▪️ناقد: محمدتقی سبحانی ▪️سطح: تخصصی 📌 مشاهده و دانلود فایل های صوتی و ویدئویی این مناظره در سایت 🔹 پژوهشی درباره ابن عربی، عرفان و تصوف https://t.me/ebnearabi @ebnearabi

⭕️ بررسی چهار دلیل مهم از ادله قرآنی وحدت وجود 🔸درجه علمی: علمی-پژوهشی 🔸نویسنده: دکتر محمدعلی صابری 🔸فصلنامه تحقیقات کلامی، دوره 10، شماره 39، اسفند 1401، صفحه 49-67 🔺 فهرست مطالب: چکیده مقدمه 1. آیه «هُوَ الْأَوَّلُ وَ الْآخِرُ» 1-1. سیر استناد به آیه در جهت وحدت وجود 2-1. تفسیر مشهور از آیه 3-1. نقد تفسیر وحدت وجودی از آیه 4-1. تفسیر آیه در روایات امامیّه 2. آیه «فَأَینَمَا تُوَلّوا فَثَمَّ وَجهُ الله» 1-2. سیر استناد به آیه در جهت وحدت وجود 2-2. تفسیر مشهور از آیه 3-2. نقد تفسیر وحدت وجودی از آیه 4-2. تفسیر آیه در روایات 3- آیه «وَ ما رَمَيْتَ إِذْ رَمَيْتَ» 1-3. نمونه‌هایی از سیر استناد به آیه 2-3. تفسیر مشهور از آیه 3-3. نقد تفسیر وحدت وجودی از آیه 4-3. تفسیر آیه در روایات امامیه 4. آیه «هُوَ مَعَكُمْ أَيْنَ ما كُنْتُمْ» 1-4. نمونه‌هایی از استناد به آیه 2-4. تفسیر مشهور از آیه 3-4. نقد تفسیر وحدت وجودی از آیه 4-4. تفسیر آیه در روایات امامیه نتیجه‌گیری 📌 مشاهده متن کامل مقاله در سایت 🔹 پژوهشی درباره ابن عربی، عرفان و تصوف: https://t.me/ebnearabi @ebnearabi

‏استخدام المصطلحات الصوفیه السيد علاء الموسوي @ebnearabi

⭕️ فتنة الفلسفة والفلاسفة و العرفاء والمتصوفة – آیة الله العظمیٰ الشیخ لطف الله الصافی الكلبايكانی 📌 اقرأ المزيد على الموقع 🔹بحثٌ بطريقة النقد حول ابن عربي، العرفان و التصوف https://t.me/ebnearabi @ebnearabi

⭕️ اعتراض شدید آیت الله سیدان به کتاب و برنامه بی نهایت شو و ترویج مبانی و مطالب صوفیه به عنوان مکتب اهل بیت علیهم السلام آیت الله سیدجعفر سیدان در مراسم رونمایی و تجلیل از مجموعه آثار و تکریم تلاش علمی علامه محقق استاد سیدعلی شهرستانی با اشاره به آیه «فَلْيَنْظُرِ الْإِنْسانُ إِلى‌ طَعامِهِ [2]»، گفت: از حضرت باقر علیه السلام سؤال شد که مقصود از طعام در این آیه چیست و ایشان فرمودند: منظور این است که انسان بداند علم خود را از کجا می‌گیرد.[3] 🔺 ایشان در ادامه تاکید کرد که همه آنچه که از غیر اهل بیت علیهم السلام رسیده و با معارف ایشان همسو نباشد، باطل است. بلغ ما بلغ! از هر که باشد باطل است. 🔺 متاسفانه در مهمترین موضوعات (موضوعات اعتقادی) به اسم اهل بیت علیهم السلام همه امتیازات و امکانات جمعی از مراکز علمی در اختیار گرفته شده، مراکزی که با اسم اهل بیت علیهم السلام به شهرت و احترام رسیده اند، اما این امکانات در راستای مطالبی استفاده می شود که در مقابل معارف اهل بیت علیهم السلام است و اصرار دارند که باید این مطالب تدریس و مطرح شود و اگر کسی نخواند تبعات نادرستی برای او خواهد داشت. 🔺 مثلا در وحی بین خدا و خلق سنخیت نیست ولی در این مراکز اثبات سنخیت بین خدا و خلق (علت و معلول) می شود. 🔺 یا در مساله الواحد لا یصدر عنه إلا الواحد(قاعده الواحد) اصرار می کنند بر اینکه از خدا جز یک کار، ساخته نیست. بسیط حقیقی است و این محال است که بیش از این از او چیزی صادر شود. در صورتی که وحی فریاد می زند که فعال لما یشاء… اذا شاء ان ایراد…، ان یشأ یذهبکم و…. 🔺 در وحی علم و اراده با هم همسو و یکی نیستند بلکه دو چیزند، اما در این مراکز اصرار بر این است که علم و اراده یکی است. 🔺 در مساله حدوث و قدم عالم اصرار می شود بر قدم عالم در صورتی که در معارف قرآنی، بر حدوث عالم اصرار می شود: كَانَ اللّهُ وَلَمْ يَكُنْ مَعَهُ شَيْءٌ و از این قبیل مطالب… 🔺 در حدود بیش از 30 مورد از مسائل مهمه با بررسی دقیق مشخص شده است، که همسو با وحی نیست. همه چیزمان از وحی است اما معارفی که در وحی است مطرود و کنار زده شده و این، بسیار مایه تاسف است. 🔺 ایشان در انتها با اشاره به حدیث امام صادق علیه السلام فرمود: شَرِّقا و غَرِّبا لَن تَجِدا عِلما صَحيحا إلاّ شَيئا يَخرُجُ مِن عِندِنا أهلَ البَيتِ.[4] اینطور نباشد که به اسم اهل بیت مطالب و حرفهای دیگران را بزنیم. بسیار دردآورد است. من از شدت تاثر نفسانی نتوانستم خودم را نگه دارم و در این مجلس به این مباحث اشاره کردم…. باز در حدیث داریم که كَذَبَ مَنْ زَعَمَ أَنَّهُ يَعْرِفُنَا وَ هُوَ مُتَمَسِّكٌ بِعُرْوَةِ غَيْرِنَا. [5] 🔴 اعتراض به برنامه و کتاب بی نهایت شو و کتبی از این دست با کمال تاسف کتاب هایی الان در نوع کتابفروشی ها و… ترویج می شود و مشهور و مشهود است، در حالی که ضد صریح مکتب اهل بیت علیهم السلام است و مدعی اند باید لایتناهی و غیر متناهی شوی (بی نهایت شو) ولی با این حال ترویج می شود. همانگونه که در عرفان ادعا می شود به مرحله ای می رسند که: از جمادی مردم و نامی شدم… از همه چیز پران شدم و او شدم… آنچه در وهم ناید او شدم[6] و از این قبیل مطالب… 📌 مشاهده متن کامل و ویدئوی بیانات ایشان در سایت 🔹 پژوهشی درباره ابن عربی، عرفان و تصوف: https://t.me/ebnearabi @ebnearabi

⭕️ دانلود کتاب فضایح الصوفیه تالیف محمدجعفر بن محمدعلی بهبهانی ◾️ گزارشی از برخی عناوین و موضوعات مطروحه: - مقدمۀ کتاب فضايح الصوفيه درباره مذمت بدعت در دين - لزوم تبعیت از ائمه (علیهم السلام) - پيدايش تصوف درميان اهل تسنن - مخترع تصوف - نامهاي گوناگون صوفيه - چهرۀ تصوف درحديث - اصول فرقه هاي تصوف - فصل اول در بيان اصل مذهب صوفيه - فصل دوم در بيان برخي فروع مذهب صوفيه - معرفي بيست و يک فرقه صوفيه و ذم عقايد آنها - لزوم امر به معروف ونهي از منکر - اخبار وارده درمذمت صوفيه و عقايد باطله آنها - گفتار بزرگان - مذمت گرايش به عقايد صوفيه - استشهاد به برخي از سخنان صوفيه - اخبار وارده در مذمت حسن بصري - حلاج از ديدگاه حديث - عشق از ديدگاه صوفيه و فلاسفه - ساختگي بودن حديث من عشق... - گفتار دانشمندان دربارۀ صوفيه - حرمت شرب خمر و زنا و لواط و غنا و موسيقي - عقايد باطلۀ صوفيه - نشانه هاي شيعيان علي(علیه السلام) - مبارزۀ علما با صوفيه - فضيلت دانش و دانشمند - لزوم متابعت علما - ذم مصاحبت اهل بدعت - وظايف علما و فرومانروايان سوء - سپاس از فرمانروايان دادگر - کيستي اولی الامر - نشانه هاي پايداري نعمت - مسؤليت فرمانروايان و... 📌 مشاهده توضیحات بیشتر و دانلود فایل pdf در سایت 🔹 پژوهشی درباره ابن عربی، عرفان و تصوف: https://t.me/ebnearabi @ebnearabi

ادب عجیب و تواضع عبرت آموز صوفی رومی! در اینکه اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام قرآن ناطق و صاحب علم الکتاب و قرین قرآن اند کوچکترین تردیدی نیست ولی باز در مقام مقایسه میان کلام الله و کلام عترت گوییم کلامشان دون کلام الخالق و فوق کلام المخلوق است. با این حال باید دانست که عرفای بالله از شدت سعه وجودی و احساس فنای در غیب هستی و مستی ناشی از آن، بر این باورند که کلامشان، عِدل قرآن کریم بوده " لا یاتیه الباطل من بین یدیه..." فرق فارقی میان یافته های خود و کلام نورانی حق، قائل نیستند اگر آن را بالاتر ندانند؛ به قول شمس تبریزی " ما نبشته تو را با قرآن نیامیزیم" باری، در همین راستا این ماجرای منقول از مناقب العارفین هم حقا خواندنی و عبرت آموز است. خلاصه آنکه گویند یکی از مریدان مولوی معنوی، به ساحت قدس مولوی عرضه میدارد: علما میگویند چرا مثنوی را باید قرآن گفت؟! مولوی مثنوی نیز در جواب به شدت بر میخروشد و در حالی که به توجیه فرزند دلبندش که آن را تفسیر قرآن، معرفی میکند قانع نمیشود با آن حال عرفانی ناشی از بقا بعد الفنا و صحو عجیب بعد از محو (آنهم احتمالا در تعین ثانی)اینگونه در حالی که لسانش، لسان وجود معرا از ماهیت است میفرماید: " ای سگ! چرا قرآن نباشد؟! ای خر! چرا نباشد؟ ای غر خواهر چرا نباشد" وه! که چه ادب و متانت و غیرتی...آه که چه صلابت و صولتی! آری آن یار سفر کرده نیکو سیرت و سریرت نیز وجود ذیجود خود را یک دوره تفسیر انفسی قرآن میدانست! البته باید دانست که این قبیل سخنان زمانی از زبان دُر فشان ایشان تجلی میکند که وجود لا بشرط مقسمی خود را نظاره گر باشند و الا آنگه که ماهیت خود و عدمهایش را مینگرند هرگز اینگونه نخواهند فرمود. ( دقت شود) 📝 دکتر سیدمحسن هندی @ebnearabi