✅ تلفظ صحیح עַכְשָׁיו:👇 עַכְשָׁיו یا עַכְשָׁו در زبان عبری، چون صدای اُ (וֹ) و او (וּ) هم با حرف واو (ו) مشخص می‌شوند، گاه برای تشخیص خود حرف واو، پیش از آن، حرف یود (י) می‌آورند. به این ترتیب، עַכְשָׁיו همان עַכְשָׁו (عَخْشاوْ- achshav) تلفظ می‌شود و یود ناخواناست. مثال‌های دیگر با این قاعده: - עַל (روی، درباره) هنگامی که ضمیر متصل مفرد مذکر غایب (ו) به این کلمه اضافه می‌شود، برای واو تلفظ شدن ضمیر، پیش از آن یود (י) می‌آید، اما خود یود تلفظ نمی‌شود. עָלָיו (عالاو alav) (درباره او) مثال دیگر با همان حالت بالا: - אֶל (به، به سوی) אֵלָיו (اِلاوْ elav) (به سوی او) ❇️ به تغییر صدای עַל و אֶל دقت کنید. دلیل آن رفتن این کلمات به حالت سمیخوت (ترکیب اضافی) است که پیش از این مطرح شد (تغییر در اسم مضاف).

✅ معرفی کتاب آموزش زبان عبری به زبان فارسی👇 📚 آموزش زبان عبری (دستور زبان) 📝 دکتر محمد سادات منصوری 🔍 زیر نظر آقای آرش آبایی (محقق یهودی ایرانی) 📌 انتشارات فلوطین این کتاب با لهجه میزراخی (شرقی) نوشته شده است.

کتاب آموزش زبان عبری(۱) نویسندگان: دکتر محمود مکوند - دکتر نرجس توکلی محمدی پس از سه سال تلاش پیوسته، مفتخریم به اطلاع اهل علم و فرهنگ برسانیم که کتاب آموزش زبان عبری(۱) انتشار یافته است. این اثر بر اساس ۳۴ درس نخست کتاب هَیسود باز تألیف و ترجمه شده است. قیمت: ۶۰۰۰۰ تومان علاقه‌مندان می‌توانند برای تهیه کتاب از راه‌های زیر اقدام کنند: ۱- وبگاه آثار برتر: https://atharebartar.com/?p=15499 ۲- انتشارات دانشگاه خوارزمی: تهران، خیابان انقلاب، دروازه دولت، خیابان خاقانی، جنب ساختمان اداری دانشگاه خوارزمی، تلفن: ۰۹۱۲۵۶۸۱۰۰۴ ۰۲۱۸۸۳۱۱۸۶۶ (از ساعت ۸ تا ۱۴)

☝️☝️☝️☝️☝️ ✅ قابل توجه مخاطبین محترم از آنجا که آموزش این کانال بر مبنای کتاب انگلیسی هیسود است، این کتاب که ترجمه تقریبا نیمی از آن است، می‌تواند راهگشا باشد.

#جلسه_سوم_سطح_دو👇 #هفت_بینیان_اصلی #قواعد_درس_چهار #تفاوت_כַּאֲשֵׁר_و_מָתַי #اسم_موصول_כַּאֲשֵׁר_و_כְּשֶׁ #معرفه_اسم_عام #صرف_فعل_חַי #کاماتص_کاطان #کلمات_جدید_درس_چهار #بررسی_متن_درس_چهار #متن_ماله_درس_چهار

✅ هفت بینیان اصلی فعل (۳):👇 در مبحث قبل به چهار بینیان از هفت بینیان اصلی اشاره کردیم. در این قسمت، به توضیح سه بینیان باقیمانده می‌پردازیم. ⚛ هیفعیل (הִפְעִיל ‎hifˈil): این بینیان را اصطلاحا بینیان سببی می‌گویند؛ یعنی ریشه‌ای که در بینیان پاعل معنای انجام کاری می‌دهد، در این بینیان معنای سبب انجام کاری شدن می‌دهد؛ مثلا سبب خندیدن دیگری. 🔅این بینیان معمولا معنای معلوم دارد. 🔅دقت داشته باشیم که در این بینیان، تمامی حروف بدون داگش هستند، پس حروف بگد کفت (בּגּדּ כּפתּ) با صدای بدون داگش‌شان ظاهر می‌شوند. *⃣ ریشه כתב در بینیان هیفعیل הִפְעִיל: "פּ" הַפֹּעַל => כ "ע" הַפֹּעַל => ת "ל" הַפֹּעַל => ב - یک حرف اضافه ابتدای این بینیان داریم.=> הִ - صدای "פּ" הַפֹּעַל، شوا است و داگش ندارد، پس כ هم شوا می‌گیرد، بدون داگش.=> כְ - صدای "ע" הַפֹּעַל، خیریک ماله است، پس ת هم خیریک ماله می‌گیرد.=> תִי - "ל" הַפֹּעַל، صدایی ندارد، پس ב هم بی‌صدا می‌ماند.=> ב ⬅️ نتیجه: הִכְתִיב (املا کرد) ⚛ بینیان هوفْعَل (הֻפְעַל ‎hufˈal): بینیان هوفْعَل معمولا باب مجهول بینیان هیفعیل است. یعنی ریشه فعلی را که در بینیان هیفعیل داریم، اگر وارد بینیان هوفْعَل کنیم، معنای مجهول آن فعل را پیدا می‌کند. *⃣ ریشه כתב در بینیان هوفْعَل הֻפְעַל: "פּ" הַפֹּעַל => כ "ע" הַפֹּעַל => ת "ל" הַפֹּעַל => ב - یک حرف اضافه ابتدای این بینیان داریم.=> הֻ - صدای "פּ" הַפֹּעַל، شواست و بدون داگش، پس כ هم شوا می‌گیرد، بدون داگش.=> כְ - صدای "ע" הַפֹּעַל، پتخ است، پس ת هم پتخ می‌گیرد.=> תַ - "ל" הַפֹּעַל، صدایی ندارد، پس ב هم بی‌صدا می‌ماند.=> ב ⬅️ نتیجه: הֻכְתַב (املا شد) ✳️ در متن‌های ماله، הֻפְעַל را بصورت הופעל می‌نویسند. به همین خاطر הֻכְתַב هم می‌شود הוכתב. ⚛ هیتْپَعِّل (הִתְפַּעֵל hitpaˈel): بینیان هیتْپَعِّل باب میانه است؛ یعنی کاری که فاعل روی خود انجام می‌دهد. به عبارت دیگر، فاعل و مفعول یکی است؛ مثلا خود را پوشاندن. گاه نیز می‌تواند حالت دو سویه بودن را نشان دهد؛ مانند باب مفاعله عربی. 🔅این بینیان معمولا معنای معلوم دارد. 🔅حرف دوم ریشه در این بینیان، مشدد است. اما از آنجا که در خود نام بینیان، یعنی הִתְפַּעֵל، حرف دوم ریشه حلقی است، در خود بینیان، نمی‌توانیم مشدد بودن را با داگش نشان دهیم. به همین خاطر، معمولا بالای ע، ستاره‌ای می‌گذاریم که نشان دهد این مکان، مکان داگش است.=> ע* *⃣ ریشه כתב در بینیان هیتْپَعِّل הִתְפַּעֵל: "פּ" הַפֹּעַל => כ "ע" הַפֹּעַל => ת "ל" הַפֹּעַל => ב - دو حرف اضافه ابتدای این بینیان داریم.=> הִתְ - صدای "פּ" הַפֹּעַל، پتخ است و داگش دارد، پس כ هم پتخ می‌گیرد، با داگش.=> כַּ - صدای "ע" הַפֹּעַל، تصره است و داگش دارد، پس ת هم تصره و داگش می‌گیرد.=> תֵּ - "ל" הַפֹּעַל، صدایی ندارد، پس ב هم بی‌صدا می‌ماند.=> ב ⬅️ نتیجه: הִתְכַּתֵּב (نامه‌نگاری کرد) https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅قواعد درس چهار (۲):👇 د) تفاوت כַּאֲשֶׁר و מָתַי: כַּאֲשֵׁר و מָתַי هر دو به زمان مربوط می‌شوند، اما: מָתַי کلمه پرسشی است. מָתַי הוּא עוֹבֵד؟ => او چه زمانی کار می‌کند؟ אֲנִי לֹא יוֹדֵעַ מָתַי הוּא עוֹבֵד. => من نمی‌دانم او چه زمانی کار می‌کند. درحالیکه כַּאֲשֵׁר اسم موصول است. הוּא חַי כַּאֲשֵׁר הוּא עוֹבֵד. => او زندگی می‌کند، زمانی که کار می‌کند. כַּאֲשֵׁר הוּא בַּבַּית, הוּא קוֹרֵא עִיתוֹן. => زمانی که او در خانه است، روزنامه می‌خواند. ✳️ البته تفاوت این دو، برای فارسی‌زبان کاملا مشخص است، چرا که کلمات متفاوتی برایشان به کار می‌رود. اما از آنجا که در متون انگلیسی، یک کلمه when داریم که معنای هر دو را در بر می‌گیرد، در متن باید دقت شود. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ قواعد درس چهار (۳):👇 ه) مخفف اسم موصول כַּאֲשֵׁר:👇 اسم موصول כַּאֲשֵׁר می‌تواند بصورت مخفف כְּשֶׁ بیاید. فقط باید دقت داشته باشیم که: ۱. כְּשֶׁ همیشه به کلمه‌ای که به دنبالش می‌آید، متصل می‌شود. כְּשֶׁאֲנִי עוֹבֵד, אֲנִי חַי. =>زمانی که کار می‌کنم، زندگی می‌کنم. ۲. طبق قاعده زبان عبری، هرگاه کلمه‌ای مخفف شود، اولین حرفی که بعد از آن می‌آید، داگش می‌گیرد. כְּשֶׁשָּׂרָה עוֹבֶדֶת, הִיא חַי. => زمانی که سارا کار می‌کند، زندگی می‌کند. ✳️ دقت داشته باشیم: چنانچه حرف بعد از כְּשֶׁ حلقی (א, ה, ח, ע+ ר) بود، داگش نمی‌گیرد. چرا که حروف حلقی داگش‌پذیر نیستند. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ قواعد درس چهار (۴):👇 و) اسم‌های عمومی: در زبان عبری، زمانی که به اسمی در حالت عمومی و کلی اشاره می‌کنیم، آن اسم باید به صورت معرفه بیاید: او به مدرسه می‌رود. = הוּא הוֹלֵך אֶל בֵּית הַסֵּפֶר. ز) زمان حال فعل חַי: این فعل در صرف زمان حال بی‌قاعده است و به صورت زیر صرف می‌شود: ۱. مفرد مذکر: (אֲנִי- אַתָּה- הוּא) חַי ۲. مفرد مؤنث: (אֲנִי- אַתְּ- הִיא) חַיָּה ۳. جمع مذکر: (אֲנַחְנוּ- אַתֶּם- הֵם) חַיִּים ۴. جمع مؤنث: (אֲנַחְנוּ- אַתֶּן- הֵן) חַיּוֹת https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ کاماتص کاطان:👇 در بین حرکتهای زبان عبری، حرکتی داریم با نام کاماتص. این حرکت معمولا صدای آ می‌دهد که در این حالت به آن کاماتص گادُل (کاماتص بزرگ) گفته می‌شود. (קָמַץ גָּדוֹל Qamatz Gadol) ✳️ همین علامت گاهی صدای ــُ می‌دهد که به آن کاماتص کاطان (کاماتص کوچک) گفته می‌شود. (קָמַץ קָטָן Qamatz Qaṭan) زمانی که علامت کاماتص به هجاهای بسته برسد (حرف بعدی، شوا ناخ داشته باشد یا دارای داگش خازاک باشد)، کاماتص صدای (ــُ) می‌دهد. 🔅داگش خازاک، داگشی است که در غیر حروف بگد کفت (בּגּדּ כּפתּ) قرار می‌گیرد و باعث می‌شود آن حرف مشدد خوانده شود. مثال: צָהֳרַים (tzohorayim) ✳️ به صدای ה دقت کنید. مکان، مکان شواست، اما همانطور که قبلا گفته شد، از آنجا که حروف حلقی معمولا شوا نمی‌گیرند، به جای شوا، یکی از صداهای مسروقه (خطف پتخ، خطف سه‌گل، خطف کاماتص) می‌آید. در اینجا هم خطف کاماتص آمده. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ הַפְּעָלִים שֶׁל שִׁעוּר ד (4)‏ فعل‌های درس چهارم 🔴 این فعل، سالم صرف می‌شود.‏ 1⃣ ע - ב - ד کار کردن עוֹבֵד עוֹבְדִים עוֹבֶדֶת עוֹבְדוֹת ⚫ حرف سوم حلقی ע است.‏ 2⃣ שׁ - מ - ע شنیدن، گوش دادن שׁוֹמֵעַ שׁוֹמְעִים שׁוֹמַעַת שׁוֹמְעוֹת 🔘 از استثناءها در صرف...‏ 3⃣ ח - י - ה زندگی کردن חַי חַיִּים חַיָּה חַיּוֹת https://eitaa.com/ebri_biyamoozim