✅ متن ماله درس پنجاه و دو:👇 הבן בין הבנים היה יום אביב יפה. מזג האוויר היה נעים. רוח צפונית קלה נשבה. השמיים היו כחולים, ואפילו ענן קל לא נראה בהם. קולות מתוקים של ציפורים מילאו את האוויר.  שלוש נשים באו עם כדים ריקים לשאוב מיים מן המעיין. הנשים דיברו זו עם זו. מעניין לעניין עברה השיחה לנושא של בנים. על־יד המעיין ישב לבדו איש זקן ושמע את שיחת הנשים.  אישה אחת אמרה: –יש לי בן יוצא מן הכלל. קשה לתאר כמה יפה הוא וכמה גדול כוחו. צבע השיער שלו שחור, ועיניים שחורות לו. הוא גבור, ולבו כמו לב האריה. הוא בטוח בעצמו ולא יודע כל פחד. הינה, למשל, מקרה שקרה רק לפני מספר שעות. באמצע הלילה שעבר חדר זאב לחצר שלנו. בני הגבור קפץ ממיטתו, תפס מקל פשוט וגירש את הזאב מן החצר.  אמרָה האשה השנייה: -לי יש בן נפלא. אין אף אחד בכפר שיודע לשיר ולנגן בכינור כמוהו. אין לכן מושג מה יפה קולו ומה גדול כוחו בכינור. הוא שר ומנגן בכל חתונה בכפר. בקולו הנעים והמתוק הוא משמח חתן וכלה. הוא אמן, והאנשים בכפר מנבאים לו שם עולמי בעתיד.  האישה השלישית שתקה ולא אמרה כלום.  - האם אין לך בן? שאלו אותה שתי הנשים. - כן, ענתה האשה השלישית בקול שָקט. יש לי בן. הוא לא יוצא מן הכלל. הוא נער כמו כל הנערים.  הנשים מילאו את כדיהן מיים והלכו להן. גם הזקן קם והלך אחריהן.  הנשים הולכות בדרך לאט לאט, ומפעם לפעם עומדות לנוח.  הכדים כבדים והדרך ארכה. והינה שלושה נערים רצים לקראתן. אמרה האישה הראשונה: "הינה הבן הגבור שלי!" אמרה האישה השנייה: "הינה הבן הנפלא שלי!" אמרה האישה השלישית: "הינה הבן שלי!" הבן של האישה הראשונה והבן של האישה השנייה עמדו לרגע, אמרו "שלום", ורצו הלאה. הבן של האישה השלישית ניגש אל אימו בכבוד, ובקול מלא אהבה אמר: –אמא, אני רוצה לעזור לך. תני לי לשאת את הכד. הוא יותר מדי כבד בשבילך. אני אקח את הכד ואשא אותו הביתה. כאשר הזקן שמע את זאת, הוא ניגש אל הנשים, ואמר להן:  - אני רואה שלושה נערים וביניהם רק בן אחד. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

#درس_کتاب_هیسود👇 #قواعد_درس_پنجاه_و_سه #بینیان_هیفعیل #کلمات_جدید_درس_پنجاه_و_سه #بررسی_متن_درس_پنجاه_و_سه #متن_ماله_درس_پنجاه_و_سه #تمرینهای_درس_پنجاه_و_سه https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ قواعد درس پنجاه و سه (۱):👇 مقدمه بینیان هیفعیل (בִּניַן הִפְעִיל) (باب سببی): سومین باب معلوم، در کنار پاعل (פָּעַל) و پعل (פִּעֵל)، هیفعیل (הִפְעִיל) است. ۱. کارکرد اصلی باب هیفعیل، بیان عملی سببی است. من می‌خندم.=> אֲנִי צוֹחֵק. من او را می‌خندانم.=> אֲנִי מַצְחִיק אוֹתוֹ. پدر نگران است.=> הָאָב דּוֹאֵג. پسر، پدر را نگران می‌کند.=> הַבֵּן מַדְאִיג אֶת הָאָב. ۲. هرچند، فعل‌هایی هستند که معنای سببی آنها معلوم نیست، با این حال در باب هیفعیل بیان می‌شوند. احساس کردن=> לְהַרְגִּישׁ موافق بودن=> לְהַסכִּים https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ قواعد درس پنجاه و سه (۲):👇 الف) فعل‌های سالم در باب هیفعیل: (לְהַ~ְ~ִי~) לְהַכְנִיס- واردکردن، درون چیزی گذاشتن حال מַכְנִיס מַכְנִיסִים מַכְנִיסָה מַכְנִיסוֹת گذشته הִכְנַסְתִּי הִכְנַסְנוּ הִכְנַסְתָּ הִכְנַסְתֶּם הִכְנַסְתְּ הִכְנַסְתֶּן הִכְנִיס הִכְנִיסוּ הִכְנִיסָה הִכְנִיסוּ آینده אַכְנִיס נַכְנִיס תַּכְנִיס תַּכְנִיסוּ תַּכְנִיסִי תַּכְנֵסְנָה יַכְנִיס יַכְנִיסוּ תַּכְנִיס תַּכְנֵסְנָה امر הַכְנֵס הַכְנִיסוּ הַכְנִיסִי הַכְנֵסְנָה https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ قواعد درس پنجاه و سه (۳):👇 ب) ویژگی‌های بینیان هیفعیل: ۱. در مصدر، گذشته و امر، ה پیشوند است: לְהַכְנִיס, הִכְנִיס, הַכְנֵס ۲. מַ پیشوند زمان حال است.=> מַכְנִיס ۳. حرکت تمامی پیشوندها پتخ است، جز در زمان گذشته که حرکت ה، خیریک است.=> הִכְנִיס ۴. حرکت حرف اول ریشه همیشه شواست. לְהַכְנִיס, מַכְנִיס, הִכְנַסְתָּ, תַּכְנִיס, הַכְנֵס https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ کلمات درس پنجاه و سه:👇 אֶמְצָעִי (אֶמְצָעִים): وسیله، ابزار אָרוֹן (אֲרוֹנוֹת): تابوت؛ گنجه (בטח, לְהַבְטִיחַ) הִבְטִיחַ לְ...: قول داد، اطمینان داد גּוּף (גּוּפוֹת): بدن (דאג, לְהַדְאִיג) הִדְאִיג: نگران کرد (זמן, לְהַזְמִין) הִזְמִין: دعوت کرد חֶרֶב (חֲרָבוֹת): شمشیر (כנס, לְהַכְנִיס) הִכְנִיס: داخل گذاشت، وارد کرد מַחֲנֶה (מַחֲנוֹת): اردوگاه (מלך, לְהַמְלִיךְ) הִמְלִיךְ: تاجگذاری کرد (סכם, לְהַסְכִּים) הִסְכִּים: موافقت کرد סַכָּנָה (סַכָּנוֹת): خطر (צחק, לְהַצְחִיק) הִצְחִיק: خنداند (רגש, לְהַרְגִּישׁ) הִרְגִּישׁ: حس کرد، فهمید רוֹמָאִי (רוֹמָאִים): رومی רָעָב: قحطی، گرسنگی רְשׁוּת (רְשֻׁיּוֹת ~ רשויות): اجازه שׁוֹמֵר (שׁוֹמְרִים): نگهبان، محافظ שָׁלִיחַ (שְׁלִיחִים): فرستاده שַׁעַר (שְׁעָרִים): در שַׂר צָבָא: فرمانده ارتش מֵחָדָשׁ: دوباره، از نو לְאֵין מִסְפָּר = הַרְבֵּה מְאֹד: بی‌شمار עָשָׂה אֶת עַצְמוֹ: وانمود کرد، جعل کرد https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ بررسی متن درس پنجاه و سه (۱):👇 הַיְשִׁיבָה שֶל יַבְנֶה یشیوای یَبْنه 🔅حوزه علمیه یهود با نام یشیوا شناخته می‌شود. 🔅یَبْنه: شهری در فلسطین اشغالی לִפְנֵי אַלְפַּיִם שָׁנָה, בְּעֵרֶךְ, دو هزار سال پیش، حدوداً، בָּאוּ הָרוֹמָאִים آمدند رومیان וְכָבְשׁוּ אֶת אֶרֶץ יִשְׂרָאֵל. و اشغال کردند سرزمین اسرائیل را. 🔺וְכָבְשׁוּ: וְ + כָּבְשׁוּ אַחֲרֵי מֵאָה שָׁנָה שֶׁל כִּבּוּשׁ קָשֶׁה וָמַר, پس از صد سال اشغال سخت و تلخ، קָמָה כַּת שֶׁל קַנָּאִים מִבֵּין הַיְהוּדִים برخاستند فرقه‌ای از متعصبان از میان یهودیان 🔅این گروه در تاریخ به نام جنبش فدائیان یا افراطیون یا زیلوت‌ها معروف‌اند (سده اول میلادی). וְנִלְחֲמָה בָּרוֹמָאִים. و جنگیدند با رومیان. בְּמֶשֶׁךְ זְמַן קָצָר در مدت زمان کوتاهی 🔺זְמַן קָצָר: عبارت وصفی، انطباق در جنس، شمار، شناس. גֵּרְשׁוּ הַקַּנָאִים אֶת הָרוֹמָאִים מִן הָאָרֶץ. بیرون کردند متعصبان رومیان را از کشور. אָז אָסְפוּ הָרוֹמָאִים צָבָא חָדָשׁ سپس جمع کردند رومیان لشکر جدیدی וּבָאוּ מִן הַצָּפוֹן و آمدند از شمال 🔺וּבָאוּ: וְ + בָּאוּ 🔅رسیدن حرف عطف به کلمه‌ای که با یکی از حروف بومَف (בּ, ו, מ, פ) شروع شده. تغییر صدای וְ از شوا به شروک. לְהִלָּחֵם עִם עַם יִשְׂרָאֵל. تا بجنگند با ملت اسرائیل. דָּם רַב נִשְׁפַּךְ בַּמִּלְחָמָה הַזֹּאת. خون‌های زیادی ریخته شد در این جنگ. כָּל הָאָרֶץ הָיְתָה חֲזִית גְּדוֹלָה אַחַת. تمام کشور بود یک خط مقدم بزرگ. 🔺כָּל הָאָרֶץ: اسم بعد از כָּל معرفه آمده، تمام آن چیز معنا می‌شود. בְּמֶשֶׁךְ שָׁנָה אַחַת در طول یک سال، כָּבְשׁוּ הָרוֹמָאִים מֵחָדָשׁ כִּמְעַט אֶת כָּל הָאָרֶץ, اشغال کردند رومیان دوباره تقریباً تمام کشور را. וּבָאוּ עַד שַׁעֲרֵי יְרוּשָׁלַיִם. و رسیدند تا دروازه‌های اورشلیم. 🔺שַׁעֲרֵי יְרוּשָׁלַיִם: سمیخوت (ترکیب اضافی). הַשְּׁעָרִים שֶׁל יְרוּשָׁלַיִם بوده. ۱. برداشتن حرف تعریف مضاف (שְׁעָרִים)؛ ۲. برداشتن שֶׁל؛ ۳. تغییر در اسم مضاف (שַׁעֲרֵי). در اینجا مضاف جمع مذکر است که در ترکیب سمیخوت ם حذف و خیریک تبدیل به تصره می‌شود. אֲבָל נִצְחוֹנָם לֹא הָיָה שָׁלֵם. اما پیروزی آنها نبود کامل. 🔺נִצְחוֹנָם: נִצָּחוֹן שֶׁלָּהֶם גִּבּוֹרֵי יִשְׂרָאֵל נִלְחֲמוּ כְּמוֹ אֲרָיוֹת, قهرمانان اسرائیل جنگیدند مانند شیر 🔺גִּבּוֹרֵי יִשְׂרָאֵל: سمیخوت (ترکیب اضافی). הַגִּבּוֹרִים שֶׁל יִשְׂרָאֵל بوده. ۱. برداشتن حرف تعریف مضاف (גִּבּוֹרִים)؛ ۲. برداشتن שֶׁל؛ ۳. تغییر در اسم مضاف (גִּבּוֹרֵי). در اینجا مضاف جمع مذکر است که در ترکیب سمیخوت ם حذف و خیریک تبدیل به تصره می‌شود. וְחַיָּלֵי רוֹמָא עָמְדוּ שָׁם שְׁתֵּי שָׁנִים. و سربازان رومی ایستادند آنجا دو سال. 🔺חַיָּלֵי רוֹמָא: سمیخوت הַחַיָּלִים שֶׁל רוֹמָא הַקֶּשֶׁר בֵּין יְרוּשָׁלַיִם וּבֵין שְׁאָר הָאָרֶץ נִפְסַק. ارتباط بین اورشلیم و بقیه کشور قطع شد. 🔺בֵּין... וּבֵין: اصطلاح «بین این و آن». قبل از هر دو طرف مقابله، لفظ «بین» می‌آید. בָּעִיר לֹא הָיָה דֵּי אֹכֶל, در شهر نبود غذای کافی، וְהָרָעָב גָּדַל מִיּוֹם לְיוֹם. و گرسنگی بیشتر می‌شد روز به روز. אֲנָשִׁים לְאֵין מִסְפָּר מֵתוּ מֵרָעָב וּמִמַּחֲלוֹת. افراد بی‌شماری مردند از گرسنگی و بیماری. 🔺לְאֵין מִסְפָּר: اصطلاح برای «بی‌شمار» 🔺מֵרָעָב: מִן + רָעָב 🔅מִן مخفف شده، اما چون حرف اول کلمه بعد، به جبران حذف ן باید داگش بگیرد و ר داگش نمی‌گیرد، حرکت מ از خیریک به تصره تبدیل شده‌. 🔺וּמִמַּחֲלוֹת: וְ + מִן + מַחֲלוֹת 🔅رسیدن حرف عطف به کلمه‌ای که با یکی از حروف بومَف (בּ, ו, מ, פ) شروع شده. تغییر صدای וְ از شوا به شروک. 🔅چون מִן مخفف شده، حرف اول מַחֲלוֹת که به دنبالش آمده، داگش گرفته. בִּירוּשָׁלַיִם חַי אָז אִישׁ גָּדוֹל בַּתּוֹרָה در اورشلیم زندگی می‌کرد ربی بزرگی בְּשֵׁם רַבִּי יוֹחָנָן בֶּן זַכַּאי. به نام ربی یوحنان بن زکای הוּא הִרְגִּישׁ שֶׁהָעָם נִמְצָא בְּסַכָּנָה גְּדוֹלָה. او احساس کرد که ملت هستند در خطر بزرگی. 🔺סַכָּנָה גְּדוֹלָה: عبارت وصفی، انطباق در جنس، شمار، شناس. לֵילוֹת וְיָמִים הוּא חָשַׁב עַל הַמַּצָּב בָּעִיר, شب‌ها و روزها او فکر می‌کرد به اوضاعی که شهر [بود] וְלִבּוֹ לֹא יָדַע מְנוּחָה. و دلش آرام نمی‌گرفت. 🔺לֹא יָדַע מְנוּחָה: راحت نمی‌دانست؛ اصطلاحی برای «آرام‌گرفتن». הַכֹּל נִרְאָה שָׁחוֹר, همه‌چیز به نظر می‌رسید سیاه، 🔺הַכֹּל: کلمه כֹּל در حالت اصلی‌اش آمده، خلام خاسر دارد. اگر در حالت سمیخوت و مضاف باشد، کاماتص کاطان می‌گیرد (כָּל). בְּלִי תִּקְוָה לְנִצָּחוֹן. بدون امید به پیروزی. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ بررسی متن درس پنجاه و سه (۲):👇 הוּא לֹא הָיָה יָכוֹל לִסְבֹּל עוֹד אֶת הַמַּצָּב, او نتوانست تحمل کند بیشتر اوضاع را، וְהוּא שָׁלַח אֶחָד מִן יְדִידָיו و فرستاد یکی از دوستانش را 🔺יְדִידָיו: הַיְדִידִים שֶׁלּוֹ לֶאֱסֹף אֶת תַּלְמִידָיו. تا جمع کند شاگردانش را. 🔺תַּלְמִידָיו: הַתַּלְמִידִם שֶׁלּוֹ. 🔺לֶאֱסֹף: فعل دوم به صورت مصدر آمده. כַּאֲשֶׁר בָּאוּ, وقتی آمدند، אָמַר לָהֶם: گفت به آنها: - הַמַּצָּב בָּעִיר מַדְאִיג אוֹתִי מְאֹד. - وضعیت شهر نگران می‌کند من را خیلی. 🔺הַמַּצָּב בָּעִיר: وضعیت شهر. 🔅به نوع نوشتن عبری و ترجمه فارسی دقت کنید. אֲנִי מְחַפֵּשׂ אֶמְצָעִים אֵיךְ לָצֵאת מִן הָעִיר, من گشته‌ام به دنبال طرح‌های چگونگی خروج از شهر כְּדֵי לִרְאוֹת אֶת אֶסְפַּסְיָנוּס, שַׂר הַצָּבָא שֶׁל הָרוֹמָאִים. تا ببینم وسپاسیان، فرمانده ارتش روم، را. אַחֲרֵי זְמַן־מָה پس از مدت زمانی עָשָׂה רַבִּי יוֹחָנָן אֶת עַצְמוֹ חוֹלֶה. ساخت ربی یوحنان خود را بیمار. הוּא אָסַף אֶת תַּלְמִידָיו בְּחֹשֶׁךְ הַלַּיְלָה او جمع کرد طلابش را در تاریکی شب וְצִוָּה אוֹתָם לְסַפֵּר בִּרְחוֹבוֹת הָעִיר و دستور داد به آنها که بگویند در کوچه‌های شهر 🔺בִּרְחוֹבוֹת: בְּ + רְחוֹבוֹת 🔅حرف اضافه בְּ بر سر کلمه‌ای آمده که با شوا شروع شده (רְחוֹבוֹת). ممنوعیت دو‌ شوا در ابتدای کلمه. تغییر صدای حرف اضافه از شوا به خیریک. 🔺רְחוֹבוֹת הָעִיר: سمیخوت (ترکیب اضافی). اصلش הָרְחוֹבוֹת שֶׁל הָעִיר بوده. ۱. برداشتن حرف تعریف مضاف (רְחוֹבוֹת)؛ ۲. برداشتن שֶׁל؛ ۳. تغییر در اسم مضاف (הָעִיר). در اینجا مضاف جمع مؤنث است که در ترکیب سمیخوت تغییری پیدا نمی‌کند. שֶׁהוּא מֵת מִכְּאֵב לֵב. که او مرده است از درد قلب. 🔺מִכְּאֵב: מִן + כְּאֵב 🔺כְּאֵב לֵב: سمیخوت (ترکیب اضافی). اصلش הַכְּאֵב שֶׁל לֵב بوده. ۱. برداشتن حرف تعریف مضاف (כְּאֵב)؛ ۲. برداشتن שֶׁל؛ ۳. تغییر در اسم مضاف (כְּאֵב). اسم‌هایی با این وزن در ترکیب سمیخوت تغییری پیدا نمی‌کنند. אָז הוּא צִוָּה אוֹתָם לָשִׂים אוֹתוֹ בְּאָרוֹן, پس او دستور داد به آنها که بگذارند او را در تابوتی וְלָשֵׂאת אֶת הָאָרוֹן מִחוּץ לְשַׁעֲרֵי יְרוּשָׁלַיִם. و ببرند تابوت را بیرون دروازه‌های اورشلیم. וְכֵן עָשׂוּ. و همینطور کردند. 🔺וְכֵן: וְ + כֵּן 🔅افتادن داگش حرف اول، به خاطر اضافه‌شدن حرف عطف به ابتدای آن. כַּאֲשֶׁר הַתַּלְמִידִים בָּאוּ אֶל הַשַּׁעַר, وقتی طلابش آمدند به سمت دروازه، נִגַּשׁ שׁוֹמֵר אֶל הָאָרוֹן, نزدیک شد نگهبانی به تابوت וְרָצָה לְהַכְנִיס בּוֹ חֶרֶב, و خواست فرو کند شمشیری در آن 🔺לְהַכְנִיס: فعل دوم به صورت مصدر 🔺בּוֹ: مرجع ضمیر، تابوت است. לִבְדֹק אִם בֶּאֱמֶת נִמְצָא בּוֹ גוּף מֵת. تا بررسی کند آیا واقعاً پیدا می‌شود در آن جسد مرده‌ای. 🔺לִבְדֹק: فعل دوم بعد از רָצָה به صورت مصدر - כָּבוֹד לָרַבִּי! - احترام بگذار به ربی! צָעֲקוּ הַתַּלְמִידִים. فریاد زدند طلاب. אָסוּר לְהַכְנִיס חֶרֶב בָּאָרוֹן שֶׁל אִישׁ גָּדוֹל בַּתּוֹרָה. حرام است فروکردن شمشیر در تابوت مرد بزرگ توراتی (ربی). הַשּׁוֹמֵר הִסְכִּים, نگهبان موافقت کرد וְנָתַן לָהֶם לָצֵאת מִן הָעִיר. و اجازه داد به آنها که خارج شوند از شهر. 🔺לָצֵאת: فعل دوم به صورت مصدر כַּאֲשֶׁר הַתַּלְמִידִים הָיוּ רְחוֹקִים מִן הַשַׁעַר, وقتی طلاب دور شدند از دروازه، יָצָא רַבִּי יוֹחָנָן מִן הָאָרוֹן, بیرون آمد ربی یوحنان از تابوت וְהָלַךְ יָשָׁר אֶל הַמַּחֲנֶה שֶׁל הָרוֹמָאִים. و رفت مستقیم به اردوگاه رومیان. הוּא בָּא לִפְנֵי אֶסְפַּסְיָנוּס, او آمد نزد وسپاسیان וְקָרָא: و بلند گفت: - שָׁלוֹם עָלֶיךָ, אֲדוֹנִי הַמֶּלֶךְ! - درود بر تو، ای آقای من، پادشاه! - אֲנִי לֹא הַמֶּלֶךְ, אָמַר אֶסְפַּסְיָנוּס. من نیستم پادشاه، گفت وسپاسیان. אֵין אֲנִי אֶלָּא שַׁר צָבָא שֶׁל רוֹמָא. من نیستم جز فرمانده ارتش روم. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ بررسی متن درس پنجاه و سه (۳):👇 בָּרֶגַע הַזֶּה בְּדִיּוּק בָּא שָׁלִיחַ מֵרוֹמָא در همان لحظه دقیقا، آمد قاصدی از رُم 🔺מֵרוֹמָא: מִן + רוֹמָא וּמִכְתָּב בְּיָדוֹ. و نامه‌ای در دستش. וּמִכְתָּב: וְ + מִכְתָּב 🔅رسیدن حرف عطف به کلمه‌ای که با یکی از حروف بومَف (בּ, ו, מ, פ) شروع شده. تغییر صدای וְ از شوا به شروک. בַּמִּכְתָּב הָיָה כָּתוּב در نامه بود نوشته שֶׁהַמֶּלֶךְ מֵת, که پادشاه مرده است וְהַזְּקֵנִים שֶׁל רוֹמָא הִמְלִיכוּ אֶת אֶסְפַּסְיָנוּס עַל רוֹמָא. و بزرگان رُم به پادشاهی برگزیدند وسپاسیان را بر روم. אָז הִזְמִין אֶסְפַּסְיָנוּס אֶת רַבִּי יוֹחָנָן אֶל הָאֹהֶל שֶׁלּוֹ. بنابراین، دعوت کرد وسپاسیان ربی یوحنان را به خیمه‌اش. רַבִּי יוֹחָנָן קִבֵּל אֶת הַהַזְּמָנָה בְּשִׂמְחָה ربی یوحنان پذیرفت دعوت را با خوشحالی וְנִכְנַס לָאֹהֶל. و وارد شد به خیمه. - אֲנִי בָּטוּחַ שֶׁאַתָּה אִישׁ קָדוֹשׁ, - من مطمئنم که تو مردی مقدسی، אָמַר אֶסְפַּסְיָנוּס, گفت وسپاسیان، לָמָּה בָּאתָ לִרְאוֹת אוֹתִי? چرا آمده‌ای برای دیدار من؟ 🔺לִרְאוֹת: فعل دوم به صورت مصدر מַה בַּקָּשָׁתְךָ וְתִנָּתֵן לְךָ! آنچه خواسته‌ات است، داده خواهد شد به تو! - בַּקָּשָׁתִי הִיא, - درخواست من این است תֵּן לִי רְשוּת بدهید به من اجازه לִבְנוֹת יְשִׁיבָה בָּעִיר יַבְנֶה, تا بسازم یشیوایی در شهر یبنه، עָנָה רַבִּי יוֹחָנָן. پاسخ داد ربی یوحنان. הַבַּקָּשָׁה שֶׁל רַבִּי יוֹחָנָן הִצְחִיקָה אֶת אֶסְפַּסְיָנוּס, درخواست ربی یوحنان به خنده انداخت وسپاسیان را، וְהוּא אָמַר: و او گفت: –הַאִם זֹאת הִיא כָּל בַּקָּשָׁתְךָ? - آیا این تمام خواسته‌ات است؟ 🔺כָּל: اسم بعد از כָּל اگر معرفه باشه، כָּל معنای تمام می‌دهد. اینجا اسم بعد از כָּל معرفه به صفت ملکی است. אֲנִי אֲמַלֵּא אוֹתָהּ בְּרָצוֹן רַב. من برآورده خواهم کرد آن را با اشتیاق فراوان. אֲנִי מַבְטִיחַ לְךָ שֶׁיַּבְנֶה תִּנָּתֵן לְךָ! من اطمینان می‌دهم به تو که یبنه داده خواهد شد به تو! אֶסְפַּסְיָנוּס לֹא יָדַע שֶׁהַתּוֹרָה יוֹתֵר חֲזָקָה מֵהַחֶרֶב. وسپاسیان نمی‌دانست که تورات قدرتمندتر از شمشیر است. רוֹמָא נָפְלָה, روم سقوط کرده است، אֲבָל עַם יִשְׂרָאֵל חַי! اما ملت اسرائیل زنده است! מִתּוֹךְ מַעְיַן הַתּוֹרָה שֶׁל יַבְנֶה, از چشمه تورات یبنه، שָׁאֲבוּ הַדּוֹרוֹת הַבָּאִים כֹּחַ וְתִקְוָה دریافت کردند نسل‌های آینده نیرو و امید לַעֲמֹד בִּפְנֵי כָּל הַשּׂוֹנְאִים שֶׁל עַם יִשְׂרָאֵל. تا بایستند در برابر تمام دشمنان ملت اسرائیل. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ تمرینهای درس پنجاه و سه:👇 1. אֲנִי מֵבִין שֶׁאַתָּה לֹא יָכוֹל לְהַסְכִּים לְבַקָּשׁוֹתַי (לבקשותיי) (לַבַּקָּשׁוֹת שֶׁלִּי). 🔅به تفاوت לְבַקָּשׁוֹתַי و לַבַּקָּשׁוֹת שֶׁלִּי دقت کنید. در اولی، בַּקָּשׁוֹת مضاف در ترکیب سمیخوت است، پس حرف تعریف ندارد که با לְ ادغام شود. داگش בּ هم به خاطر آمدن לְ بر سرش، افتاده. اما در دومی، چون ترکیب اضافی را با שֶׁל انجام داده‌ایم، مضاف حرف تعریف گرفته و با לְ ادغام شده است. داگش בּ هم درواقع داگشی است که حرف تعریف به آن داده. 2. אֲנִי עֲדַיִן (עדיין) זוֹכֶרֶת אֶת הַשִּׂיחָה הַנִּפְלָאָה שֶׁהָיְתָה לִי אִיתוֹ לִפְנֵי חֹדֶשׁ (חודש). 3. אֲנִי מַבְטִיחַ לָךְ שֶׁאֲנִי אָבוֹא. 4. אַתָּה תַּדְאִיג אוֹתִי אִם תַּחֲזֹר (תחזור) הַבַּיְתָה (אֶל הַבַּיְת) מְאֻחָר (מאוחר). 5. הַשָּׁלִיחַ שִׁקֵּר (שיקר) לְשַׂר הַצָּבָא (לַשַּׂר שֶׁל הַצָּבָא). 🔅שַׂר הַצָּבָא: سمیخوت (ترکیب اضافی). اصلش הַשַּׂר שֶׁל הַצָּבָא بوده. اسمهایی با وزن שַׂר در ترکیب سمیخوت تغییری ندارند. 🔅به تفاوت לְשַׂר و לַשַּׂר دقت کنید. در اولی، چون שַׂר مضاف در ترکیب سمیخوت است، حرف تعریف ندارد که با לְ ادغام شود، اما اگر ترکیب اضافی را با שֶׁל انجام دهیم، مضاف حرف تعریف می‌گیرد و با לְ ادغام می‌شود. 6. הָרוֹמָאִים שַׂרְפוּ אֶת הַמִּקְדָּשׁ לְפָנַי אַלְפַּיִם (אלפיים) שָׁנָה. 7. חַיַּי (הַחַיִּים שֶׁלִּי) הָיוּ בַּסַּכָּנָה, אֲבָל הָיָה לִי מַזָּל, הַהוֹרִים שֶׁלִּי מָצְאוּ רוֹפֵא מְצֻיָּן (מצוין). 8. הַשּׁוֹמֵר עָמַד עִם חֶרֶב בְּיָדוֹ (בַּיָּד שֶׁלּוֹ) וְלֹא נָתַן לִי לְהִכָּנֵס (להיכנס) דֶּרֶךְ הַשְּׁעָרִים. 9. בִּזְמַן מִלְחָמָה תָּמִיד יֵשׁ רָעֵב. 10. אֲנִי מַבְטִיחַ לְךָ שֶׁאַכְנִיס אֶת הַבֵּן שֶׁלִּי לַיְּשִׁיבָה. 11. הַזְּקֵנִים הִמְלִיכוּ אֶת הַבֵּן כִּי אָבִיו עָמַד לָמוּת. 12. הֵם הִזְמִינוּ אֶת כָּל אַנְשֵׁי הַכְּפָר (הָאֲנָשִׁים שֶׁל הַכְּפָר) לְחֲתֻנַּת (לחתונת) הַבֵּן הַצָּעִיר בְּיוֹתֵר. 🔅לְחֲתֻנַּת (לחתונת) הַבֵּן: לַחֲתֻנָּה שֶׁל הַבֵּן باز هم به تفاوت ל در לְחֲתֻנַּת و לַחֲתֻנָּה دقت کنید. 13. הֵם רָחֲצוּ אֶת הַגּוּף וְשָׂמוּ אוֹתוֹ לְאָרוֹן יָקָר. 14. בַּקַּיִץ אֲנַחְנוּ שׁוֹלְחִים אֶת הַיְּלָדִים לְמַחֲנֶה בֶּהָרִים. 15. אַבָּא שֶׁלִּי אוֹהֵב לְהַצְחִיק אוֹתָנוּ. 16. הַאִם קִבַּלְתָּ (קיבלת) רְשׁוּת לָצֵאת מֵהַחֶדֶר? https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

🔷 عشق است دیگر...🖤 🔆 وقتی سال ۶۸ #امام یک امت به رحمت خدا رفت، میلیون‌ها نفر خودشان را به تهران رساندند، آنقدر اتوبوس و وسایل نقلیه کم آمد که گروه زیادی از مردم #گیلان برای اینکه در تدفین و تسلیت #رحلت_امام شان حاضر باشند به ناچار #پای_پیاده از رشت تا تهران را طی کردند. این سنت باقی ماند و هر سال گیلانی‌ها این #کاروان_پیاده را به راه انداختند. امسال هم چند روزی همراه با #دهه_هشتادیها حرکت آغاز شده، متاسفانه رسانه‌ها از این سوژه خوب غافلند. دوستان رسانه‌ای که این پیام را می‌خوانند کاری کنند. این کاروان به گمانم از قزوین عبور کرده باشد‌. 🔆 #راه_بیداری 🔆 #امام_خمینی #خبر 🔅🔆🔅 راه‌بیداری 🔅🔆🔅 با ما همراه شوید🔻 بله: ble.im/join/YjIzYzU0N2 ایتا: eitaa.com/rahe_bidari روبیکا: rubika.ir/rahe_bidari 👈روبینو 🔻 صفحه جدید لطفا حمایت کنید: @rahe_bidari

✅ متن ماله درس پنجاه و سه:👇 הישיבה של יבנה לפני אלפיים שנה, בערך, באו הרומאים וכיבשו את ארץ ישראל. אחרי מאה שנה של כיבוש קשה ומר, קמה כת של קנאים מבין היהודים ונלחמה ברומאים. במשך זמן קצר גירשו הקנאים את הרומאים מן הארץ. אז אספו הרומאים צבא חדש ובאו מן הצפון להילחם עם עם ישראל. דם רב נשפך במלחמה הזאת. כל הארץ היתה חזית גדולה אחת. במשך שנה אחת כיבשו הרומאים מחדש כמעט את כל הארץ, ובאו עד שערי ירושלים. אבל ניצחונם לא היה שלם. גיבורי ישראל נלחמו כמו אריות, וחיילי רומא עמדו שם שתי שנים. הקשר בין ירושלים ובין שאר הארץ נפסק. בעיר לא היה די אוכל, והרעב גדל מיום ליום. אנשים לאין מספר מתו מרעב וממחלות. בירושלים חי אז איש גדול בתורה בשם רבי יוחנן בן זכאי. הוא הרגיש שהעם נמצא בסכנה גדולה. לילות וימים הוא חשב על המצב בעיר, ולבו לא ידע מנוחה. הכל נראה שחור, בלי תקווה לניצחון. הוא לא היה יכול לסבול עוד את המצב, והוא שלח אחד מן ידידיו לאסוף את תלמידיו. כאשר באו, אמר להם: - המצב בעיר מדאיג אותי מאוד. אני מחפש אמצעים איך לצאת מן העיר, כדי לראות את אספסינוס, שר הצבא של הרומאים. אחרי זמן־מה עשה רבי יוחנן את עצמו חולה. הוא אסף את תלמידיו בחושך הלילה וציווה אותם לספר ברחובות העיר שהוא מת מכאב לב. אז הוא ציווה אותם לשים אותו בארון, ולשאת את הארון מחוץ לשערי ירושלים. וכן עשו. כאשר התלמידים באו אל השער, ניגש שומר אל הארון, ורצה להכניס בו חרב, לבדוק אם באמת נמצא בו גוף מת. - כבוד לרבי! צעקו התלמידים. אסור להכניס חרב בארון של איש גדול בתורה. השומר הסכים, ונתן להם לצאת מן העיר. כאשר התלמידים היו רחוקים מן השער, יצא רבי יוחנן מן הארון, והלך ישר אל המחנה של הרומאים. הוא בא לפני אספסינוס, וקרא: - שלום עליך, אדוני המלך! - אני לא המלך, אמר אספסינוס. אין אני אלא שר צבא של רומא. ברגע הזה בדיוק בא שליח מרומא ומכתב בידו. במכתב היה כתוב שהמלך מת, והזקנים של רומא המליכו את אספסינוס על רומא. אז הזמין אספסינוס את רבי יוחנן אל האוהל שלו. רבי יוחנן קיבל את ההזמנה בשמחה ונכנס לאוהל. –אני בטוח שאתה איש קדוש, אמר אספסינוס, למה באת לראות אותי? מה בקשתך ותינתן לך! –בקשתי היא, תן לי רשות לבנות ישיבה בעיר יבנה, ענה רבי יוחנן. הבקשה של רבי יוחנן הצחיקה את אספסינוס, והוא אמר: - האם זאת היא כל בקשתך? אני אמלא אותה ברצון רב. אני מבטיח לך שיבנה תינתן לך! אספסינוס לא ידע שהתורה יותר חזקה מהחרב. רומא נפלה, אבל עם ישראל חי! מתוך מעיין התורה של יבנה, שאבו הדורות הבאים כוח ותקווה לעמוד בפני כל השונאים של עם ישראל. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim