✅ بررسی متن درس پانزدهم (۱):👇 📝הַחֲלוֹם 📝خواب לַיְלָה. شب [است]. 🔺לַיְלָה در اصل לַיְל و مذکر بوده. اما به مرور، برای بلاغی شدن، به صورت לַיְלָה درآمده، درحالیکه حالت مذکرش را حفظ کرده. הַשֶּׁמֶשׁ כְּבָר שָׁקְעָה. خورشید دیگر غروب کرده است. 🔺הַשֶּׁמֶשׁ: اسامی خاصی مثل خورشید، آسمان، زمین و... معمولا همیشه در حالت معرفه می‌آیند. דָּוִד הַקָּטָן בַּמִּטָּה. داوود کوچک در تخت‌خواب است. 🔺דָּוִד הַקָּטָן: موصوف و صفت. اسم خاص خودش معرفه است و نیاز به حرف تعریف ندارد، اما صفتش نیاز دارد. 🔺בַּמִּטָּה: בְּ + הַ + מִטָּה הָאֵם אוֹמֶרֶת לוֹ مادر می‌گوید به او "לַיְלָה טוֹב" «شب بخیر» 🔺לַיְלָה טוֹב: چون לַיְלָה مذکر است، گزاره‌ای که برایش آمده (טוֹב) نیز مذکر است. וְיוֹצֵאת מִן הַחֶדֶר. و بیرون می‌رود از اتاق. זְמַן מָה עוֹבֵר زمانی کوتاه می‌گذرد וּפִתְאֹם הִיא שׁוֹמַעַת و ناگهان او می‌شنود 🔺וּפִתְאֹם: וְ + פִּתְאֹם 🔅رسیدن حرف عطف به کلمه‌ای که با یکی از حروف بومَف (בּ, ו, מ, פ) شروع شده و تغییر صدای حرف عطف. 🔅آمدن حرف عطف بر سر کلمه و افتادن داگش حرف اول کلمه. אֶת הַקּוֹל שֶׁל דָּוִד. صدای داوود را. 🔺אֶת مفعولی بر سر مفعول معرفه. הוּא צוֹעֵק. او فریاد می‌زند. הָאֵם רָצָה אֶל הַחֶדֶר שֶׁל דָּוִד. مادر دوید به سمت اتاق داوود. - דָּוִד! מַדּוּעַ צָעַקְתָּ? - داوود! چرا داد زدی؟ הַאִם חָלַמְתָּ חֲלוֹם רַע? آیا خواب دیدی، خوابی بد؟ - כֵּן אִמָּא. - بله مامان. חָלַמְתִּי חֲלוֹם רַע מְאֹד. خواب دیدم، خوابی خیلی بد. - מֶה חָלַמְתָּ? - چه خواب دیدی؟ - חָלַמְתִּי כִּי הַיּוֹם "יוֹם הָעַצְמָאוּת". خواب دیدم که امروز «روز استقلال» [است]. כָּל הַכִּתָּה יוֹשֶׁבֶת עַל הַסַּפְסָלִים همه کلاس نشسته‌اند روی نیمکت‌ها בְּבֵית הַכְּנֶסֶת. در کنیسه. 🔺בְּבֵית הַכְּנֶסֶת: בְּ + בֵּית הַכְּנֶסֶת 🔅از آنجا که در اسم‌های دو بخشی، بخش دوم حرف تعریف را می‌گیرد، در اینجا نیز کلمه בֵּית כְּנֶסֶת برای معرفه شدن، حرف تعریفش بر سر כְּנֶסֶת آمده. حال اگر حرف اضافه بخواهد به آن اضافه شود، داگش حرف اول בֵּית می‌افتد و בֵית می‌شود. این اتفاق برای تمامی اسمهایی شبیه این کلمه می‌افتد. مثل: בֵּית חוֹלִים (بیمارستان), בֵּית סֵפֶר (مدرسه), בֵּית קָפֶה (قهوه‌خانه). כַּאֲשֶׁר גָּמַרְנוּ אֶת הַתְּפִלּוֹת, زمانی که تمام کردیم نمازها را، אָמַרְתִּי "שָׁלוֹם" לְכָל הַחֲבֵרִים בַּכִּתָּה, گفتم «خداحافظ» به تمام دوستان در کلاس، 🔺לְכָל: לְ + כָּל וְהָלַכְתִּי לַחוּץ. و رفتم بیرون. 🔺לַחוּץ: לְ + הַ + חוּץ בַּחוּץ חַם מְאֹד. بیرون گرم بود بسیار. 🔺בַּחוּץ: בְּ + הַ + חוּץ 🔅ما در فارسی نمی‌گوییم «در بیرون» و فقط از لفظ بیرون استفاده می‌کنیم. اما در عبری «در» هم می‌آید. این نکته را باید توجه کنیم هنگام نوشتن متن به عبری. בָּדֶּרֶךְ פָּגַשְׁתִּי אֶת הֶחָבֵר דָּנִיאֵל در راه دیدم دوست[م] دانیال را וְהָלַכְנוּ יַחַד אֶל הַיַּעַר. و رفتیم با هم به جنگل. הָלַכְנוּ בָּרֶגֶל בַּשְּׁבִילִים בֵּין הָעֵצִים, رفتیم پیاده در جاده‌های میان درختان، 🔺בַּשְּׁבִילִים: בְּ + הַ + שְׁבִילִים וְהִנֵּה נָהָר. و این هم رودخانه. עַל הַחוֹל לְיַד הַנָּהָר روی شن کنار رودخانه רוֹאֶה דָּנִיאֵל שַׂקִּית מְלֵאָה לֶחֶם. دید دانیال کیفی پر [از] نان. 🔺מְלֵאָה حرف اضافه ندارد، اما در فارسی نیاز به حرف اضافه داریم. הוּא לוֹקֵחַ אֶת הַשַּׂקִּית او برداشت کیف را וְזוֹרֵק אֶת הַלֶּחֶם و پرت کرد نانها را לַדָּגִים הָרְעֵבִים. برای ماهی‌های گرسنه. 🔺לַדָּגִים: לְ + הַ + דָּגִים 🔺הַדָּגִים הָרְעֵבִים: موصوف و صفت. انطباق در جنس، شمار و شناس. הָלַכְנוּ הָלְאָה, رفتیم پیشتر، וְהִנֵּה אֲנַחְנוּ רוֹאִים و حالا ما داریم می‌بینیم 🔺הִנֵּה: به انواع الفاظی که می‌توان برای ترجمه הִנֵּה آورد، فکر کنید. ضمن اینکه הִנֵּה همراه با فعل حال، می‌تواند معنای حال مستمر پیدا کند. גֶּשֶׁר חָדָשׁ עַל הַנָּהָר. پلی جدید روی رودخانه. 🔺גֶּשֶׁר חָדָשׁ: موصوف و صفت. انطباق در جنس، شمار و شناس. הָלַכְנוּ עַל הַגֶּשֶׁר, رفتیم روی پل، וְכִמְעַט עָבַרְנוּ אֶת הַנָּהָר. و تقریبا گذشتیم از رودخانه. 🔺וְכִמְעַט: וְ + כִּמְעַט 🔺עָבַרְנוּ: به فعل עָבַרְנוּ دقت کنید. در زبان عبری این فعل، مفعول دارد. انگار ترجمه‌ دقیقش می‌شود: «گذشتیم رودخانه را.» اما در فارسی این فعل متمم دارد. یعنی بعد از فعل حرف اضافه می‌آید و بعد کلمه به عنوان متمم و می‌شود: «گذشتیم از رودخانه.» اینها نکات ظریفی است که در ترجمه، به‌ویژه فارسی به عبری باید به آنها توجه کرد. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ بررسی متن درس پانزدهم (۲):👇 פִּתְאֹם שָׁמַעְנוּ רַעַשׁ גָּדוֹל. ناگهان شنیدیم صدایی بلند. 🔺רַעַשׁ גָּדוֹל: موصوف و صفت. انطباق در جنس، شمار و شناس. הַגֶּשֶׁר רָעַד וְנָפַל, پل لرزید و افتاد، וַאֲנַחְנוּ נָפַלְנוּ יַחד עִם הַגֶּשֶׁר לַמַּיִם. و ما افتادیم با هم با پل در آب. 🔺וַאֲנַחְנוּ: וְ אֲנַחְנוּ 🔅تغییر صدای حرف عطف به پتخ، به دلیل رسیدن به صدای خطف پتخ. פִּתְאֹם קָפַץ מִן הַמַּיִם ناگهان [بیرون] پرید از آب דָּג גָּדוֹל. ماهی بزرگی. 🔺דָּג גָּדוֹל: موصوف و صفت. انطباق در جنس، شمار و شناس. הַדָּג פָּתַח אֶת הַפֶּה. ماهی باز کرد دهان را. אָז צָעַקְתִּי בְּקוֹל גָּדוֹל. پس فریاد زدم با صدای بلندی. וְהִנֵּה אֲנִי רוֹאֶה و الان دارم می‌بینم כִּי אַתְּ עוֹמֶדֶת עַל יַד הַמִּטָּה. که تو ایستاده‌ای کنار تخت. - זֶה חֲלוֹם מְעַנְיֵן. - این خواب جالبی [است]. בְּוַדַּאי לְמַדְתֶּם בְּבֵית הַסֵּפֶר قطعا خواندید در مدرسه עַל יוֹנָה הַנָּבִיא. درباره یونس نبی. 🔺יוֹנָה הַנָּבִיא: شیوه آوردن اسم پیامبران. - נָכוֹן, אִמָּא. - درسته، مامان. אַתְּ צוֹדֶקֶת. تو درست می‌گویی. אִמָּא, אַתְּ חֲכָמָה. مامان! تو باهوش [هستی]. אֶתְמוֹל גָּמַרְנוּ בַּכִּתָּה دیروز تمام کردیم در کلاس אֶת הַסֵּפֶר "יוֹנָה", کتاب «یونس» را. וַאֲנִי יוֹדֵע אֶת הַסֵּפֶר הַזֶּה و من بلدم این کتاب را 🔺הַסֵּפֶר הַזֶּה: موصوف و صفت اشاره. انطباق در جنس، شمار و شناس. עַל פֶּה از حفظ כִּמְעַט בְּלִי שְׁגִיאוֹת. تقریبا بدون غلط. 🔺בְּלִי שְׁגִיאוֹת: ما در این حالت، غلط را مفرد می‌آوریم، اما در عبری اصطلاحش را در حالت جمع می‌آورند. ✳️ به فعلها دقت کنید. فعلهای حال همه فاعل دارند؛ یا اسم، یا ضمیر‌. اما فعل زمان گذشته، چون فاعل در آن آمده، جز در صیغه مفرد مذکر غایب، نیاز به فاعل نداریم. البته آوردنش غلط نیست و می‌توان از هر دو حالت استفاده کرد. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ متن ماله درس پانزدهم:👇 החלום לילה. השמש כבר שקעה. דוד הקטן במיטה. האם אומרת לו "לילה טוב" ויוצאת מן החדר. זמן-מה עובר ופתאום היא שומעת את הקול של דוד. הוא צועק. האם רצה אל החדר של דוד. - דוד! מדוע צעקת? האם חלמת חלום רע? - כן אימא. חלמתי חלום רע מאוד. - מה חלמת? - חלמתי כי היום "יום העצמאות". כל הכיתה יושבת על הספסלים בבית הכנסת. כאשר גמרנו את התפילות, אמרתי "שלום" לכל החברים בכיתה, והלכתי לחוץ. בחוץ חם מאוד. בדרך פגשתי את החבר דניאל והלכנו יחד אל היער. הלכנו ברגל בשבילים בין העצים, והנה נהר. על החול ליד הנהר רואה דניאל שקית מלאה לחם. הוא לוקח את השקית וזורק את הלחם לדגים הרעבים. הלכנו הלאה, והנה אנחנו רואים גשר חדש על הנהר. הלכנו על הגשר, וכמעט עברנו את הנהר. פתאום שמענו רעש גדול. הגשר רעד ונפל, ואנחנו נפלנו יחד עם הגשר למים. פתאום קפץ מן המיים דג גדול. הדג פתח את הפה. אז צעקתי בקול גדול. והנה אני רואה כי את עומדת על יד המיטה. - זה חלום מעניין. בוודאי למדתם בבית הספר על יונה הנביא. - נכון, אימא. את צודקת. אימא, את חכמה, אתמול גמרנו בכיתה את הספר "יונה", ואני יודע את הספר הזה על פה כמעט בלי שגיאות. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

سردار دل‌ها: امروز غزه و لبنان، نقاط تولید اضطراب دائم برای اسرائیل است و هر موشکی که از فلسطین شلیک می‌شود، می‌توان اثر انگشت عماد مغنیه را در آن دید. به مناسبت ۱۲ فوریه، سالگرد شهادت مرد شماره دوی حزب الله، شهید حاج عماد مغنیه. الشهيد القائد: اليوم، غزة و لبنان، هما مصدر القلق الدائم لإسرائيل، و أي صاروخ يُطلق من فلسطين يمكن أن نرى فيه بصمات عماد مغنية. بمناسبة 12 فبراير، ذكرى استشهاد الرجل الثاني في حزب الله، الشهيد الحاج عماد مغنية. גנרל המרטיר סולימני: כיום, עזה ולבנון הן המקורות לחרדה מתמדת עבור ישראל, וכל רקטה שנורתה מפלסטין ניתן לראות בה את טביעות האצבעות של עימאד מורנייה. לרגל ה-12 בפברואר, יום השנה למות הקדושים של האדם השני של חיזבאללה, המרטיר חאג' עימאד מורנייה. The Martyr Gen. Soleymani: Today, Gaza and Lebanon are the sources of constant anxiety for Israel, and the fingerprints of Imad Mughniyeh can be seen in any rocket fired from Palestine. On the occasion of February 12th, The anniversary of the martyrdom of the second man of Hezbollah, Martyr Haj Imad Mughniyeh. #سردار_دل‌ها #موشک‌های_مقاومت #صواريخ_المقاومة #غزه #لبنان #فلسطین #عماد_مغنیه #גנרל_סולימני #רקטות_התנגדות #עזה #לבנון #פלסטין #עימאד_מורנייה #Gen_Soleymani #Resistance_Rockets  #Gaza #Lebanon #Palestine #Imad_Mughniyeh

#جلسه_هشتم_سطح_سه👇 #پاسخ_تمرین‌های_درس_پانزده #قواعد_درس_شانزدهم #صرف_فعل_گذشته_با_حرف_یود_یا_واو_در_عین_هپعل #پسوند_مقصد #مکان_عدد_یک #اسم_موصول_אֲשֶׁר #کلمات_جدید_درس_شانزده #درباره_کلمه_نویسنده_סוֹפֵר #صرف_فعل‌های_درس_شانزدهم

✅ تمرین‌های درس پانزدهم کتاب هیسود:👇 1. מַה חֲלוֹם (אַתָּה) חָלַמְתָּ בַּלַיְלָה? 2. יֵשׁ לָהּ קוֹל טוֹב וְהִיא שָׁרָה יָפֶה. 3. אֲנִי יוֹדַעַת הַרְבֵּה שִׁירִים עַל פֶה. 4. הֲאִם זֹאת הַדֶּרֶךְ הַנְּכוֹנָה אֶל הַגֶּשֶׁר (לַגֶּשֶׁר)? 5. הִיא יוֹשֶׁבֶת בַּכִּתָּה (בכיתה) וְחוֹלֶמֶת כַּאֲשֶׁר הַשִּׁעוּר (השיעור) לֹא מְעַנְיֵן (מעניין). 6. הַיֶּלֶד בַּמִטָּה (במיתה) כִּי הוּא חוֹלֶה. 7. הַרְבֵּה תַּלְמִידִים עָבְרוּ בָּרְחוֹב הַזֶּה (בִּרְחוֹב זֶה) בַּדֶּרֶךְ אֶל בֵּית הַסֵּפֶר (לְבֵית הַסֵּפֶר). 8. אַתְּ צוֹדֶקֶת, זֶה הַחֶדֶר שֶׁל הַמֶּלֶךְ. 9. הוּא פָּתַח אֶת הַפֶּה, אַבָל הוּא לֹא אָמַר שׁוּם דָּבָר. 10. אֵיִן שָׁלוֹם בֵּיִן הָאֲנָשִׁים הָרָעִים. 11. יֵשׁ יַעַר גָּדוֹל עַל יַד (לְיַד) הָעִיר הַקְּטַנָה. 12. הָאֵם קָפְצָה מִן הַמִּטָּה (מן המיטה) (מֵהַמִטָּה) כִּי הַיֶּלֶד צָעַק. 13. כַּאֲשֶׁר הַתַּלְמִידִים גָּמְרוּ אֶת הַסֵּפֶר, הֵם אָמְרוּ אֶל הַמּוֹרֶה: "אַתָּה צָדַקְתָּ. זֶה סֵפֶר מְעַנְיֵן (מעניין)." 14. יֵשׁ הַרְבֵּה דָּגִים בַּנָהָר הַזֶּה (בְּנָהָר זֶה). 15. יוֹנָה הַנָּבִיא הָלַךְ אֶל עִיר (לְעִיר) גְּדוֹלָה. 16. (אֲנִי) חָשַׁבְתִי זְמַן מָה עַל הַשְׁאֵלָה וְאָז (אֲנִי) כָּתַבְתִּי אֶת הַתְּשׁוּבָה הַנְּכוֹנָה. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ قواعد درس شانزدهم (۱):👇 الف) گذشته افعال ע"י و ע"ו: افعال دسته ע"י و ע"ו (عین هپُعَل‌شان یود یا واو است)، حرف وسطشان را هنگام صرف گذشته، از دست می‌دهند (مانند زمان حال. رک. به: درس ۱۱). در همه صیغه‌ها حرف اول، صدای پتخ می‌گیرند، جز در سوم شخص‌ها که کاماتص می‌گیرند. קום - برخاستن אֲנִי קַמְתִּי אֲנַחְנוּ קַמְנוּ אַתָּה קַמְתָּ אַתֶּם קַמְתֶּם אַתְּ קַמְתְּ אַתֶּן קַמְתֶּן הוּא קָם הֵם קָמוּ הִיא קָמָה הֵן קָמוּ שׂים - گذاشتن אֲנִי שַׂמְתִּי אֲנַחְנוּ שַׂמְנוּ אַתָּה שַׂמְתָּ אַתֶּם שַׂמְתֶּם אַתְּ שַׂמְתְּ אַתֶּן שַׂמְתֶּן הוּא שָׂם הֵם שָׂמוּ הִיא שָׂמָה הֵן שָׂמוּ ✳️ توجه داشته باشید که دو صیغه مفرد مذکر و مؤنث غایب، در گذشته نیز مانند زمان حال هستند و تنها از متن می‌توان زمان را تشخیص داد. البته برای صیغه مؤنث یک تفاوت هست و آن اینکه در زمان گذشته تکیه صدا روی هجای اول است و در زمان حال روی هجای دوم. ب) زمان گذشته فعل בוא از دسته ע"ו: در صرف زمان گذشته این فعل، حرف اول ریشه בוא، صدای کاماتص می‌گیرد. בוא - آمدن אֲנִי בָּאתִּי אֲנַחְנוּ בָּאנוּ אַתָּה בָּאתָּ אַתֶּם בָּאתֶּם אַתְּ בָּאתְּ אַתֶּן בָּאתֶּן הוּא בָּא הֵם בָּאוּ הִיא בָּאָה הֵן בָּאוּ ✳️ دقت کنید که א در این صرف بی‌صداست، جز در مفرد مؤنث غایب و جمع مذکر و مؤنث غایب. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ قواعد درس شانزدهم (۲):👇 ج) پسوند مقصد: حرکت به سمت مکانی معرفه را می‌توان هم با آوردن לַ... یا אֶל הַ... بر سر کلمه مقصد بیان کرد، هم می‌توان با افزودن ـָה به انتهای کلمه مقصد، آن را نشان داد. אֲנִי הוֹלֵךְ אֶל הַבַּית.=> אֲנִי הוֹלֵךְ הַבַּיתָה. אַתָּה הוֹלֵךְ לָעִיר. => אַתָּה הוֹלֵךְ הָעִירָה. הוּא הוֹלֵך לְ‏שָׁם.=> הוּא הוֹלֵך שָׁמָה. ✳️ دقت داشته باشید که این قانون تنها برای مقصد معرفه است. د) مکان عدد یک (אֶחָד و אַחַת): عدد یک (אֶחָד: مذکر، אַחַת: مؤنث) مانند صفت بوده و بعد از اسمی می‌آید که تعدادش را مشخص کرده است. یک روز => יוֹם אֶחָד یک سال => שָׁנָה אַחַת ✳️ در جنسیت نیز عدد یک تابع و مطابق با معدود است. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ قواعد درس شانزدهم (۳):👇 هـ) اسم موصول אֲשֶׁר: برای اسم موصول «که»، «آنچه که» و «آنکه» از אֲשֶׁר، یا مخفف آن שֶׁ- استفاده می‌شود. ✳️ همانطور که پیشتر آموختیم، کلمات مخفف‌شده به حرف اول کلمه بعد از خود، داگش می‌دهند. در اینجا نیز שֶׁ- به کلمه بعد خودش متصل می‌شود و حرف اول آن کلمه، داگش می‌گیرد. من داستانی را که خواندیم، فراموش کردم.=> שָׁכַחְתִּי אֶת הַסִּפּוּר אֲשֶׁר לָמַדְנוּ.=> שָׁכַחְתִּי אֶת הַסִּפּוּר שֶׁלָּמַדְנוּ. 🔅دقت داشته باشیم، چنانچه حرف اول کلمه بعد از שֶׁ- حلقی باشد، شوا نمی‌گیرد. جوانی که دوستش دارم، بسیار زیباست.=> הַבָּחוּר אֲשֶׁר אֲנִי אוֹהֶבֶת, הוּא יָפֶה מְאוֹד.=> הַבָּחוּר שֶׁאֲנִי אוֹהֶבֶת, הוּא יָפֶה מְאוֹד. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ کلمات جدید درس شانزدهم:👇 אֶחָד: یک (مذکر) אַחַת: یک (مؤنث) אֲשֶׁר; שֶׁ...: که، آنکه، آنچه که... דֶּלֶת (דְּלָתוֹת): در חַג (חַגִּים): تعطیلی לָבַשׁ: پوشید מַהֵר: با سرعت، سریع מֻקְדָּם: زود (قید) מֻקְדָּם, מֻקְדֶּמֶת: زود (صفت) סָגוּר, סְגוּרָה: بسته סוֹפֵר (סוֹפְרִים): نویسنده، مؤلف סִפּוּר (סִפּוּרִים): داستان סִּפְרוּת: ادبیات רֶגַע (רְגָעִים): لحظه שׁוֹטֵר (שׁוֹטְרִים): پلیس מִשְׁטָרָה: اداره پلیس שָׁכַח: فراموش کرد שֶׁקֶט: سکوت תִּיק (תִּיקִים): کیف 🔅عبارات جدید: כָּל אֶחָד: هر کس שָׂם לֵב: توجه کرد ✅ درباره کلمه نویسنده (סוֹפֵר):👇 ✳️ اگر از حروف اصلی ספר، در باب پاعل فعل بسازیم، معنای «شمردن و حساب کردن» می‌دهد: סָפַר. در این حال، فعل مضارع و اسم فاعلش می‌شود: סוֹפֵר به معنی «حسابدار» و «حساب می‌کند». 🔅اما کلمه סוֹפֵר با ریشه ספר، بر وزن קוֹטֵל، به معنی «نویسنده، مؤلف» نیز هست که در این معنا، برخلاف اسم‌های هم‌وزن خود که هم اسم فاعل هستند و هم می‌توانند به‌عنوان فعل مضارع به کار روند، تنها اسم فاعل است. فعل این اسم فاعل، یعنی «قصه گفتن، روایت کردن» در باب پِعِّل ساخته می‌شود: סִפֵּר (סיפר). https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ הַפְּעָלִים שֶׁל שִׁעוּר טז (16) فعل‌های درس شانزدهم 🔴 فعلی که سالم صرف می‌شود: 1⃣ ל - ב - ש پوشیدن 🔅زمان حال: לוֹבֵשׁ לוֹבְשִׁים לוֹבֶשֶׁת לוֹבְשׁוֹת 🔅زمان گذشته: לָבַשְׁתִּי לָבַשְׁנוּ לָבַשְׁתָּ לְבַשְׁתֶּם לָבַשְׁתְּ לְבַשְׁתֶּן לָבַשׁ לָבְשׁוּ לָבְשָׁה לָבְשׁוּ 🔵 فعلی که حرف سومش حلقی (ח, ע) است: 2⃣ ש - כ - ח فراموش کردن 🔅زمان حال: שׁוֹכֵחַ שׁוֹכְחִים שׁוֹכַחַת שׁוֹכְחוֹת 🔅زمان گذشته: שָׁכַחְתִּי שָׁכַחְנוּ שָׁכַחְתָּ שְׁכַחְתֶּם שָׁכַחְתְּ שְׁכַחְתֶּן שָׁכַח שָׁכְחוּ שָׁכְחָה שָׁכְחוּ ✳️ این نوع فعل در زمان حال، دو صیغه مفردش دچار تغییر می‌شود. در زمان گذشته اما تغییری ندارد. ✳️ دقت داشته باشید که خ اول خاف است و قاعده خاصی ندارد. خ دوم که حرف سوم است، حلقی است و اگر قرار بر تغییری باشد، روی این حرف انجام می‌شود. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

#جلسه_نهم_سطح_سه👇 #بررسی_متن_درس_شانزده #متن_ماله_درس_شانزده