💧امیرالمومنین علیه السلام پدر چشمه و قنات(۲) 🌑چشمه‌های موقوفه حضرت علی علیه السلام در ینبُع عبارت بود از: 1. البُغَیبِغات (بُغَیبغه): «بُغَیبغه» چاهی است که آب آن نزدیک باشد، و به قولی، چاهی که به عمق یک قد یا در همین حد باشد. گویند: چاهی است نزدیک « رَشاء» در اطراف مدینه. (ابن‌شبه،1410، ج1، ص223) اولین چشمه‌ای که امام علی علیه السلام در ینبُع احیا کردند «بغیبغات» نام داشت. (همان، ص220) این چشمه، خود مشتمل بر چندین چشمه دیگر بود به نام‌های خِیف الأَراک، خِیف لَیلی، و خِیف بَسطاس. (سمهودی، 1403، ج3، ص277) ابن شَبَّه بر اساس روایتی می‌نویسد: عبدالعزیز بن عمران، از سلیمان بن بلال، از جعفر بن محمّد، از پدرش نقل کرده است که گفت: چون آب از چشمه‌های بُغَیبِغَه جوشید به علی در این‌باره مژده داده شد. فرمود: وارثان را خوشحال کند. سپس فرمود: این چاه‌ها وقف بر بینوایان، در راه ماندگان و فقرا است که هر کدام نزدیک‌تر باشند بهره ببرند. (سمهودی، 1403، ج4، ص1150) «بُغَیبِغَه» مزرعه‌ای بود متعلّق به امام علی علیه السلام که امروزه به آن «ینبُع النَخل» می‌گویند. آن حضرت این مزرعه را وقف مسلمانان تهی‌دست کردند. (حرّ عاملی، 1409، ج19، ص196) واقدی می‌نویسد: میوه‌های بُغَیبِغَه در زمان علی علیه السلام به هزار وسق رسید. (سمهودی، 1403، ج 2، ص 263) بُغَیبِغات از چاه‌هایی است که علی علیه السلام خود حفر و اراضی آن‌ها را آباد کردند و آن‌گاه آن‌ها را وقف کردند. این‌ها همچنان در شمار صدقات و اوقاف ایشان بود تا هنگامی که حسین بن علی علیه السلام آن‌ها را به عبدالله بن جعفر بن ابی‌طالب داد تا از محصولاتش بخورد و خرج و بدهی خود را از محل درآمد آن بدهد، بدین شرط که دختر خویش را به همسری یزید بن معاویهْْ بن ابی‌سفیان در نیاورد. عبدالله این چشمه‌ها را به معاویه فروخت. این چشمه‌ها همچنان در تصرف ماند تا هنگامی که بنی‌هاشم صوافی را در اختیار گرفتند. در این زمان، عبدالله بن حسن بن حسن درباره چشمه‌ها با ابوالعبّاس سفّاح، خلیفه عباسی، گفت‌وگو کرد و خلیفه آن‌ها را به اوقاف یا همان صدقه به علی بن ابی‌طالب علیه السلام برگرداند. این چشمه‌ها وقف ماند تا آنکه ابوجعفر منصور در دوران خلافت خود، آن‌ها را تصرف کرد. هنگامی که مهدی عبّاسی به خلافت رسید حسن بن زید در این‌باره با او گفت‌وگو کرد و تاریخ این اوقاف را برای او بازگو نمود. مهدی خلیفه عباسی نیز به زُفَر بنِ عاصم هلالی، که کارگزار او در مدینه بود، نامه نوشت و وی این چشمه‌ها را همراه دیگر اوقاف علی علیه السلام برگردانید. (ابن‌شَبَّه،1410، ج1، ص221) 2. العِینُ أبی نَیزَر: چشمه معروف دیگری در ینبُع «عین أبی‌نَیزَر» نام دارد که حضرت این چشمه را به نام «أَبی‌نَیزَر» که از بردگان آزاد شده ایشان است، نامیدند. (سمهودی، 1403، ج1، ص127) خود أَبی‌نَیزَر ماجرای احیای این چشمه را چنین گزارش کرده است: حضرت کلنگ را برداشتند و به درون چاه رفتند و مشغول کندن شدند، ولی آب برنیامد، از آنجا بیرون آمدند، در حالی که پیشانی مبارکشان خیس عرق بود. عرق از پیشانی پاک کردند و باز کلنگ را برداشتند و به درون چاه رفتند و پیوسته کلنگ می‌زدند، به حدی که صدای نفس مبارکشان به گوش می‌رسید. ناگاه آب فوران کرد و مانند گردن شتر از زمین بیرون جست، امام به سرعت از چاه بیرون آمدند و فرمودند: خدا را گواه می‌گیرم که این چشمه آب، صدقه است. کاغذ و قلم برایم بیاور. من به سرعت کاغذ و قلم آوردم. حضرت نوشتند: «به نام خداوند بخشنده مهربان. این چیزی استذ که بنده خدا علی، امیرمؤمنان صدقه داده است. این دو چشمه به نام‌های «عین ابی‌نیزر» و «"بُغَیبغه» را بر فقرای مدینه و در راه‌ماندگان وقف نمودم تا بدین وسیله، در روز قیامت چهره خود را از آتش دوزخ مصون دارم. کسی حق فروش و بخشش آن‌ها را ندارد تا آن‌گاه (یعنی قیامت) که خدا وارث آن‌ها شود و خدا بهترین وارثان است، مگر آنکه حسن و حسین بدان‌ها محتاج شوند که ملک خالص آن‌ها خواهد بود و هیچ‌کس دیگر حقّی در آن‌ها ندارد.» (کلینی، 1401، ج7، ص54) ادامه...

💧امیرالمومنین علیه السلام پدر چشمه و قنات(۳) چشمه ابی‌نیزر در نزدیکی بُغَیبغه قرار داشته است و صیغه صدقات این دو چشمه با هم توسط حضرت علی علیه السلام خوانده شده و برای فقیران اهل مدینه و در راه‌ماندگان وقف شده است. از آن‌رو که ابی‌نیزر در زمین و مزرعه‌های این چشمه کار می‌کرده، «چشمه ابی‌نیزر» نام گرفته است؛ چه اینکه در وقف‌نامه حضرت هم تصریح شده است که ابی‌نیزر در آنجا پنج سال کار کند و از درآمد آن، زندگی خود و خانواده‌اش را تأمین نماید. 3. العِینُ البُحَیر: ابن‌شَبه می‌نویسد: اموال علی در یَنبُع چشمه‌های پراکنده‌ای است. از جمله آن‌ها چشمه‌ای است به نام "عین البُحَیر". (ابن‌شبه‌، 1410، ج1، ص222) 4. العین نوُلاَ: ابن‌شَبه می‌نویسد: از موقوفات علی در یَنبُع چشمه‌ای دیگر است به نام «عین نولا»، که امروز آن را «عَدَر» می‌گویند و همان است که گفته‌اند: علی ـ علیه‌السلام ـ با دستان خود، در آن کار می‌کرد. در جوار همین چشمه و در همین محله، مسجدی است که رسول خدا ـ صلی‌الله علیه وآله ـ در راه ذی‌العشیره و هنگامی که برای رویارویی با کاروان قریش عازم آنجا بودند در آن نماز گزاردند. (همان) 5. العِینُ الحَدَث: ابن‌شَبه می‌نویسد: برای علی است، نهری از چشمه‌ای به نام «عین الحدث» در یَنبُع. (همان) 6. العِینُ العُصَیبِه: ابن‌شَبه می‌نویسد: علی در یَنبُع چشمه‌ای به نام « العُصَیبِه» داشت که شامل باریکه‌هایی از اراضی موات بود. (همان) حضرت در وقف‌نامه خود، به چاه و چشمه‌های وقف شده در ینبُع اشاره نموده و می‌فرمایند: چاه و چشمه‌هایی که در  یَنبُع داشتم و به نام من شناخته می‌شود و همچنین اراضی اطراف، همه صدقه‌اند و غلامانی که در این اراضی کار می‌کنند همه وقف هستند غیر از «رباح» و «ابی‌نَیزَر» و «جبیر» که اینان آزادند. کسی بر آنان حقی ندارد و آنان وابستگان من هستند و پنج سال در این چاه و مزرعه کار می‌کنند و خرجی و روزی خود و روزی کسانشان از عایدات همین املاک داده شود. (کلینی ، 1401، ج7، ص49 / طوسی، 1401، ج9، ص146 /ابن‌شبه، 1410، ج1، ص225) بر اساس روایات، میزان محصولاتی که از این چشمه‌ها و چاه‌ها به دست می‌آمد زیاد بود. برای مثال، واقدی درآمد حاصل از میوه‌های بُغَیبِغَه را افزون بر هزار وسق برشمرده است. از روایتی که درباره عین ابی‌نیزر وارد شده تا حدی می‌توان به ارزش بالای آن‌ها پی برد. ابومحلم محمّدبن هشام می‌گوید: زمانی امام حسین علیه السلام بدهکار شد، معاویه دویست هزار دینار برای خرید عین ابی‌نیزر نزد امام فرستاد و ایشان از فروش آن خودداری نموده، فرمودند: پدرم آن‌ها را صدقه داد تا چهره خود را از آتش دوزخ مصون دارد و من آن‌ها را به هیچ قیمتی نخواهم فروخت. (مبرّد، 1413، ج3، ص1128) ب. وادی ُالقُرَی: «وادی القری» از توابع خیبر و شهر آبادی است که نخلستان‌های بسیار و باغ‌ها و چشمه‌های فراوان دارد. (یاقوت حموی، 1399، ج6، ص348) بر اساس برخی روایات، منطقه وادی القری در سال هفتم هجری به طریقی مشابه خیبر فتح گردید و با قراداد مشابهی در دست یهودیان قرار گرفت و در زمان عمر، بین فاتحان آن تقسیم گردید و سهمی از آنجا به امام علی علیه السلام تعلّق گرفت. حضرت علی علیه السلام در زمان پیامبر اکرمˆ مالک برخی چشمه‌ها و مزرعه‌های این وادی بودند (سمهودی،1403، ج1، ص327) که در وقف‌نامه خود به آن‌ها اشاره نموده‌اند: «آنچه در وادی القری داشته‌ام یک سوم آن به اقطاع از آن فرزندان من است و غلامان در این املاک، صدقه‌اند. (کلینی،1401، ج7، ص49 / طوسی، 1401، ج9، ص146 /ابن‌شبه، 1410، ج1، ص225) 1. العِینُ المَواَت: ابن‌شبه می‌نویسد: همچنین علی در وادی القری چشمه‌ای به نام «موات» داشت. به روزگار فرمان‌روایی عبّاس بن حسن، این چشمه در اختیار دو تن به نام‌های مصدر کبیر (وابسته حسن بن حسن) و مروان بن عبدالملک بن خارست بود، حمزه بن حسن درباره این ملک برضد این دو اقامه دعوی کرد. به سود حمزه حکم کردند و در نتیجه، این ملک نیز در شمار اوقاف قرار گرفت.» (ابن‌شبه، 1410، ج1، ص224) 2. العِینُ الناَقَه: یکی دیگر از اوقاف و صدقات حضرت علی علیه السلام است که در وادی القری واقع شده است. این ملک را «العین الحسن» هم می‌گویند و در «بیره»، از سرزمین «عُلا» قرار دارد. در روزگاران اخیر (به نقل از ابن‌شبّه) (همان، ص221) ادامه...

💧امیرالمومنین علیه السلام پدر چشمه و قنات(۴) 3. وادی تُرعه: «تُرعه» نام دره‌ای است که از طرف قبله به «وادی إضم» می‌پیوندد و برخی آن‌ را دنباله إضم می‌دانند. (سمهودی، 1403، ج4، ص1161) همچنین گفته شده: صحرایی است در حدود «فدک» دارای نخل و آبی که از کوه ریزش می‌کند. ابن‌شبه می‌نویسد: علی در ناحیه فدک و میان دو «حره» شرقی و غربی، یک وادی به نام «تُرعه» داشت که در آن نخل‌هایی چند و باریکه‌ای از آب بود که در جوی کوچکی جریان می‌یافت و در شمار اوقاف او جای دارد. (ابن‌شبه، 1410، ج1، ص225) حضرت در متن وقف‌نامه خود، از این وادی نام برده و فرموده‌اند: آنچه در وادی تُرعه داشته‌ام و نیز کسان این وادی وقف و صدقه‌اند، و البته برای زریق همان حق و پیمانی است که برای دیگر دوستانش نوشته‌ام. (کلینی، 1401، ج7، ص49 / طوسی، 1401، ج9، ص146 / ابن‌شبه‌، 1410، ج1، ص225) سایر موقوفات حضرت علی علیه السلام عبارت است از: 👈ذاتُ کَمات: ابن‌شبه می‌نویسد: ذاتُ کمات چهار چاه است در حَره الرَّجلاء به نام‌های «ذوات العشراء»، «قعین»، «معید» و «رعوان» که مجموعاً از جمله موقوفات علی است. (ابن‌شبه،1410، ج1، ص222) 👈 عُبّادان: در روایت ابن‌شهر‌آشوب تصریح شده که حضرت علی علیه السلام در «عُبّادان» در سمت غربی دجله و شمال بصره، که در جزیره بین دو نهر، قرار گرفته است، (یاقوت حموی، 1399، ج1، ص166)، چاهی حفر کرده و سپس وقف نمودند و این چاه تا مدت‌ها وجود داشت و محل مراجعه مردم بود. (ابن‌شهرآشوب، 1404، ج2، ص132) 👈بِئْر المَلک: ابن‌شبه از دیگر موقوفات حضرت علی علیه السلام از چاهی به نام «بئْر المَلک» در وادی قناه[11] در شمال مدینه نام برده است. (همان، ص223) 👈مزرعه‌ای در عِینُ(چشمه) السُکر: ابن‌شبه می‌نویسد: علی در عین سُکر نیز مزرعه‌ای موقوفه داشت. (ابن‌شبه، 1410، ج1، ص223) 👈عَقیقُ الاَکبَر: معروف‌ترین وادی مدینه، «وادی عقیق» است که گاه آب آن در برخی فصول بسیار فراوان است و آب مزارع غرب مدینه به سمت جنوب را تأمین می‌کند. این وادی را «وادی مبارک» نیز می‌نامند؛ زیرا رسول خداˆ نسبت به آن عنایت ویژه داشتند. یاقوت حموی وادی عقیق را به سه ناحیه: «صغیر»، «کبیر» و «اکبر» تقسیم نموده و «عقیق اکبر» را با «بئر علی» معرفی می‌کند و مکان آن را در بطن ذی‌الحَلیفه می‌داند. (یاقوت حموی، 1399، ج4، ص139) سمهودی نیز در ذکر حدود وادی عقیق، به نقل از مطری یک حد وادی عقیق را بئر علی علیا ـ معروف به «خلیقه» ـ و یک حد دیگر آن را بئر علی در «ذوالحلیفه محرّم» معرفی نموده است. (سمهودی، 1403، ج3، ص1041) با توجه به مجموعه این قرائن، می‌توان گفت: چاه‌های مزبور در همین مکانی که اکنون به «آبار علی» معروف است و در کنار مسجد شجره واقع است، حفر گردیده بود. برخی تعداد چاه‌های امام در این منطقه را 23 حلقه ذکر کرده‌اند. (قائدان، 1374، ص403) از سرانجام این موقوفه در کتب تاریخی چیزی ذکر نگردیده است. 👈سُوَیعه (سُوَیقه): نام مکانی است نزدیک مدینه و آل‌علی علیه السلام در آن جا سکونت داشتند و از جمله موقوفات امیرالمؤمنین علی علیه السلام بود. (یاقوت حموی، 1399، ج3، ص386) ابن ابی‌الحدید در شرح نامه 24 نهج‌البلاغه می‌نویسد: همگان می‌دانند که علی ـ علیه‌السلام ـ با دست‌رنج خود و به تن خویش در«مدینه»و«ینبُع» و«سُویعه»، آب‌های فراوانی استخراج و زمین‌های بسیاری را احیا و آباد نموده است و سپس آن‌ها را از تملّک خود بیرون کرده و به عنوان صدقه جاریه برای مسلمانان وقف نموده است. ابن شهرآشوب نیز می‌نویسد: حضرت علی ـ علیه‌السلام ـ در این منطقه (سُوَیعه) چاه‌ها و چشمه‌های موقوفه‌ای داشته است. وی در ادامه اضافه می‌کند که حضرت چاه‌های دیگری نیز داشته که حضرتش وقف کرده است: 👈چاه‌هایی در راه مکه 👈چاهی در مدینه نزد مسجد فتح 👈چاهی در راه مدینه 👈چاهی در کوفه 👈چاهی در بصره؛ (ابن‌شهرآشوب، 1404، ج2، ص132) ✍نویسندگان: عفت خوشندودی، اصغر منتظرالقائم فصلنامه شیعه شناسی شماره 48

📗رسول خدا حضرت محمد صلی الله علیه و آله: هفت چیز است که بعد از مرگ ثواب آنها برای بنده نوشته می‏‌شود؛ 1) کسی که درختی بکارد 2) یا چاهی حفر کند 3) یا نهری جاری کند 4) یا مسجدی بنا کند 5) یا قرانی بنویسد و بگذارد 6) یا علمی از خود باقی گذارد 7) یا فرزند صالحی بعد از خود داشته باشد که از برای او استغفار کند. متن حدیث: قَالَ ابْنُ عَبَّاسٍ رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص‏: سَبْعَةُ أَشْیَاءَ یُکْتَبُ لِلْعَبْدِ ثَوَابُهَا بَعْدَ وَفَاتِهِ: رَجُلُ غَرَسَ نَخْلًا وَ حَفَرَ بِئْراً وَ أَجْرَی نَهَراً وَ بَنَی مَسْجِداً وَ کَتَبَ مُصْحَفاً وَ وَرَّثَ عِلْماً وَ خَلَّفَ وَلَداً صَالِحاً یَسْتَغْفِرُ لَهُ بَعْدَ وَفَاتِه. "تنبیه الخواطر، جلد 2، صفحه 110- معدن الجواهر،صفحه 59" 👈احیای چشمه و قنات، احیای تمدن

🌐نافع ترین صدقه برای درگذشتگان چیست؟ . روزی سعد از رسول خدا(صلی الله علیه وآله) پرسيد: ای رسول خدا مادرم فوت كرده است و می دانم اگر او زنده بود، صدقه مي‌داد. اينك اگر از ناحيه او صدقه بدهم برای او فايده‌ای خواهد داشت؟ رسول خدا فرمود: آری. آنگاه پرسيد: چه صدقه‌ای نافع‌تر است اي رسول خدا؟ فرمود: آب. سعد چاهي را حفر كرد و رسول خدا(صلی الله علیه و آله) فرمود: ثواب حفر اين چاه هديه به روح مادر سعد باشد. 📗منبع: داستان‌های الغدير نويسنده علامه امينی(ره)

🍀آیا میدانستید امام حسین (علیه السلام) برای تهیه آب در کربلا اقدام به حفر چاه کردند؟ ۱ – بنا به نقل برخی از روایات “… امام کلنگی برداشت و پشت خیام زنان به فاصله نه گام به طرف جنوب زمین را کند آبی گوارا بیرون آمد و آن حضرت و همراهان همه آب آشامیدند و مشک ها را پر کردند … . [۱] با توجه به نزدیکی کربلا به رود خانه فرات و بالا بودن سطح آب اصحاب نیز از این شیوه استفاده کرده باشند ولی این امر موجب گردید که دشمن از این امر مطلع شود و از آن به شدت جلو گیری کند!. ۲ – در تاریخ آمده است: “چون این خبر به عبیدالله زیاد رسید در ضمن نامه ای به عمرسعد، از او خواست که نگذارند اهل بیت امام حسین (ع) به آبی دست پیدا کنند و در نامه اش نوشت: به من چنان رسانیده اند که حسین (ع) و یاران او چاه ها حفر کرده و آب بر می دارند، به همین جهت امکان هیچ شکستی برای ایشان نیست، چون بر مضمون نامه مطلع شوی باید که حسین بن علی (ع) و یاران او را از کندن چاه منع کنی و نگذاری که دنبال آب بگردند. [۲] ۳ – از مناقب نقل شده که اهل بیت امام حسین (ع) در سه شبانه روزی که از آب ممنوع بودند، گاهی برای استعمال آب غیر شرب چاه حفر می کردند که دشمنان آنرا پر کردند (ممکن است آب چنین چاهایی با عمق بسیار کم مناسب نوشیدن نبوده است)، و گاهی حضرت ابوالفضل (ع) شجاعانه محاصره شریعه فرات را شکسته و آب می آوردند. در شب عاشورا، حضرت علی اکبر (ع) با ۵۰ نفر به شریعه رفت و آب آورد ولی از صبح عاشورا دیگر ممکن نشد که آبی به حرم امام حسین (ع) [۳] برسد که هدف دشمن هم این بود که اهل بیت (ع) بر اثر شدت تشنگی از پا درآیند چرا که از شجاعت آنان با خبر بوده و می دانستند که اگر تشنگی بر آنان اثر نگذارد، هرگز قادر بر غلبه بر اهل بیت (ع) نیستند و در نهایت هم با این حربه غیر انسانی توان جسمی لشکریان امام حسین را گرفته و آنان را به شهادت رساندند [۴] . مآخذ: [۱] مدینه المعاجز، الباب الثالث فی معاجز الامام ابی عبدالله الحسین (ع)، ص ۲۴۵. [۲] الفتوح، ابومحمد احمد بن علی اعثم کوفی، شرکت انتشارات علمی و فرهنگی، چاپ اول، ۱۳۷۲، بخش دوم، فصل ششم امام حسین (ع)، یزید، قیام، ص ۸۹۳. [۳] منتهی الآمال، شیخ عباس قمی (ره)، انتشارات بهزاد، چاپ دوم، ۱۳۸۱، باب پنجم، مقصد سوم، فصل اول، ص ۴۲۷، حاشیه. [۴] نک: زندگانی امام حسین (ع)، سید هاشم رسولی محلاتی، چاپ چهارم، نقد نشر فرهنگ اسلامی، ۱۳۷۸، ص ۳۸۷. منبع: اسلام کوئست

👆دولت و قوه قضائیه تمام تلاش خود را برای تعطیلی کشاورزی و دامپروری و ایجاد قحطی مصنوعی به کار میبرد. اگر نتایج این خدمات را حس نمیکنید اشکال از شماست نه دولت محترم 👈دولت با دستور سازمان صهیونیستی فائو؛ سالانه ده ها هزار چاه آب را بخصوص در چند سال اخیر پر از بتن میکنید و مجوز چاه، قنات و چشمه را به بهانه ی کم آبی نمیدهد! میزان برداشت آب تمام چاه های کشاورزی را با کنترهای هوشمند کنترل میکند تا هرگز کشاورزی برای کشاورزان صرفه نداشته باشد! زمان نیاز کشاورزان سدها را میبندد و زمان عدم نیاز با باز کردن آب سیل ایجاد میکند! حتی اجازه ی احداث یک چشمه و قنات را به احدی نمیدهد! با آبیاری قطره ای و بارانی کلیه سفره های زیر زمینی را میخشکاند! کشت دوم را در سرزمین های غرق در آب شمال، ممنوع میکند! کشت دیم که نیاز به آب هم ندارد را حتی الامکان ممنوع میکند! 😜اینکه چرا هنوز نتوانسته اند آثار گرانی و کمبود غذا را به مردم نشان بدهند یا ضعف دولت است، یا قوت ملت!

🥇شاهکار زیبای عربستان سعودی، ایجاد بزرگترین مزرعه زیتون جهان، برای "سلامتی مردمِ" خود، آنهم در این کشورِ بی‌آب و علف!!! که در نتیجه‌، میزان ابتلا به انواع سرطان‌ها در این کشور ۶۷٫۳۴ درصد کاهش داشته است!!!! 🔶بزرگترین مزرعه زیتون دنیا به وسعت ۷ هزار هکتار، با بیش از ۱۸ میلیون درخت زیتون، ۲۵ خط روغن‌کشی با ظرفیت تولید بیش از یک صد هزار تن روغن زیتون در سال، که با شیرین‌کردن آب دریا ایجاد کرده تا روغن استصحال شده به مردم کشورش دهد، که مبادا از روغن‌های پالم استفاده کنند و سونامی سکته‌های قلبی، مغزی و سرطان پیش بیاید❗️ 🌟تحقیقاتی که دانشگاه علوم غذایی و بهداشتی مریلند در کشور عربستان سعودی انجام داده است نشان می‌دهد که از ده سال قبل که این مزرعه با تمام ظرفیت به تولید نشسته است و محصولات متنوع روغنی آن در کشور به وفور و ارزان در دسترس همگان است، میزان ابتلا به انواع سرطان‌ها در این کشور ۶۷٫۳۴ درصد کاهش داشته است !🤔🍀🤔🌿🤔🌴🤔🌳🤔🌵 🔺

از کاسبی پرسیدند: چطور در این کوچه‌ی پَرت و بی‌عابر کسبِ روزی می‌کنی؟ با آرامش گفت: آن خدایی که فرشته‌ی مَرگش مرا در هر سوراخی که باشم پیدا می‌کند، چگونه فرشته‌ی روزیَش مرا گُم می‌کند؟! 💠کانال اقتصاد اسلامی«استاد قاسمی» https://eitaa.com/joinchat/3848995129Ce91ba86e04

آقا #دم_خروس زد بیرون! #بحران گرمی هوا 🌞 نسبت دادن به مصرف سوخت فسیلی این یعنی تمامی کشورهای که سوخت فسیلی دارن یا باید برای همیشه باج بدهند یا از آن استفاده نکنند! جالبه یکسری میان میگن #انرژی_اتمی می خواهیم چکار ؟! ماه گذشته میلادی رو هم گرم‌ترین ماه کره‌زمین معرفی میکنند! #بحران_مصنوعی_گرمی_زمین 💠کانال اقتصاد اسلامی«استاد قاسمی» https://eitaa.com/joinchat/3848995129Ce91ba86e04

📌 علوفه برای زمستانی حیات وحش فراهم می کنند و آنها را از طبیعت جدا میکنند، اما علوفه و خوراک دام اهلی را نمیدهند و دامداری ها استان تعطیل می کنند 🤦‍♂️ 💠کانال اقتصاد اسلامی«استاد قاسمی» https://eitaa.com/joinchat/3848995129Ce91ba86e04

#قحطی_مصنوعی @tebeslami_ir