هر که شد گمنام‌تر ، زهرا خریدارش شود بر درِ این ‌خانه از نام و نشان باید گذشت ..

شهداٰ ستاره های راه هستند که با نورشان راه ما را معین می‌کنند !”

مرا اسیرِ خودش کرده غصه‌ی دنیا بگو یکی برساند مرا کنارِ حسین :) 💔

کاش به زودی دست رو سینه بذاریم و بگیم : سلام حسینِ بی کسای عالم سلام حسین ، رفیق روز سختی :)

-

امام رضا جان .. نمیتوانم به کسی بفهمانم در من چه می‌گذرد من حتی دیگر نمیتوانم آن را برای خودم توضیح دهم ، اما تو که میدانی حواست باشد 💔

الهی به رقیه (س) ..

« هرگاه دنیا برایت تنگ شد زیارتِ عاشورا بخوان » که سلام بر حسین علیه السلام حیات است.

گفتم از حسین چه می دانی ؟! گفت : کربلا و عاشورا و سر بریده و اسارت .. گفتم از راهش چه ؟! گفت : راهش بماند برای اهلش ، ماییم و ذکر جنونمان .. گفتمش : شمر هم اگر در صفین ، زخمِ عمیق تری میخورد شهید میشد و شاید الگوی ما قرار میگرفت ، اما راهش گم گشت و مسیرش به کربلا رسید 💔 و دستانش به خون آل الله آغشته شد ... اگر راه را نشناسی ؛ جنون تو را آخر کار به امام کُشی وا میدارد !

‌ برای تو چه بگویم ؟! بگویم زخمم آن‌قدر عمیق شده که می‌توان در آن درختی کاشت ؟! ‌

حال یک جامانده را جامانده میفهمد فقط دوستانم یک به یک رفتند و تنها مانده‌ام💔

‌ خادم همیشه با اربابش است. اصلاً خادم بی‌ارباب نمی‌شود ، برای همین به او می‌گویند : خادمِ ارباب ! همهٔ عزت و آبرویش در گرو اضافه شدن به نام سیدالشهداست ! این‌جاست که قشنگ‌تر می‌شود نجوا کرد و در خواست نمود : نوکر رخ ارباب نبیند سخت است ..💔 ‌