« هرگاه دنیا برایت تنگ شد زیارتِ عاشورا بخوان » که سلام بر حسین علیه السلام حیات است.

گفتم از حسین چه می دانی ؟! گفت : کربلا و عاشورا و سر بریده و اسارت .. گفتم از راهش چه ؟! گفت : راهش بماند برای اهلش ، ماییم و ذکر جنونمان .. گفتمش : شمر هم اگر در صفین ، زخمِ عمیق تری میخورد شهید میشد و شاید الگوی ما قرار میگرفت ، اما راهش گم گشت و مسیرش به کربلا رسید 💔 و دستانش به خون آل الله آغشته شد ... اگر راه را نشناسی ؛ جنون تو را آخر کار به امام کُشی وا میدارد !

‌ برای تو چه بگویم ؟! بگویم زخمم آن‌قدر عمیق شده که می‌توان در آن درختی کاشت ؟! ‌

حال یک جامانده را جامانده میفهمد فقط دوستانم یک به یک رفتند و تنها مانده‌ام💔

‌ خادم همیشه با اربابش است. اصلاً خادم بی‌ارباب نمی‌شود ، برای همین به او می‌گویند : خادمِ ارباب ! همهٔ عزت و آبرویش در گرو اضافه شدن به نام سیدالشهداست ! این‌جاست که قشنگ‌تر می‌شود نجوا کرد و در خواست نمود : نوکر رخ ارباب نبیند سخت است ..💔 ‌

‌ شما رفتید تا ما بمانیم .. امّا نه فقط برای زنده بودن ؛ بلڪه برای زیستن به‌ شیوه‌‌ی شما ! « بی‌ریا ، بی‌توقع ، و سرشار از عشق به این خاک » ‌

راهی شده‌ها ، سلام ما را به حسین برسانید :)

رسالت زندگی‌تون رو توی چه چیزی می‌دونید ؟! https://harfeto.timefriend.net/17475565021789

جای تأمل هست ...

همه این حرفا درست ، ولی حرف من اینه: لذتی که علی اکبر امام حسین برد ، حبیب نبرد !

سلام بر آن‌ها که می‌خندند در حالیکه سالیانی‌ست در قلب هایشان می‌گریند ...

پایه هستید دوباره مثل گذشته یک کار فرهنگی پیش ببریم ؟!