30 - روزی‌ ‌که‌ ‌هر‌ کس‌ ‌هر‌ آنچه‌ ‌از‌ نیک‌ و بد کرده‌ ‌است‌ حاضر می‌یابد و آرزو می‌کند کاش‌ میان‌ ‌او‌ و کار بدش‌ فاصله‌ای‌ دور ‌بود‌، و ‌خدا‌ ‌شما‌ ‌را‌ ‌از‌ [کیفر] ‌خود‌ برحذر می‌دارد، و ‌خدا‌ ‌به‌ بندگان‌ رئوف‌ ‌است‌ 31 - بگو: ‌اگر‌ ‌خدا‌ ‌را‌ دوست‌ می‌دارید ‌از‌ ‌من‌ پیروی‌ کنید ‌تا‌ ‌او‌ نیز دوستتان‌ بدارد و گناهانتان‌ ‌را‌ بیامرزد، و ‌خدا‌ آمرزنده‌ی‌ مهربان‌ ‌است‌ 32 - بگو: ‌خدا‌ و ‌رسول‌ ‌را‌ اطاعت‌ کنید ‌پس‌ ‌اگر‌ رویگردان‌ شدند [بدانند ‌که‌] ‌خدا‌ کافران‌ ‌را‌ دوست‌ ندارد 33 - همانا ‌خدا‌ آدم‌ و نوح‌ و خاندان‌ ابراهیم‌ و خاندان‌ عمران‌ ‌را‌ ‌بر‌ مردم‌ جهان‌ برگزید 34 - فرزندانی‌ ‌که‌ برخی‌ ‌از‌ نسل‌ برخی‌ دیگرند، و ‌خدا‌ شنوای‌ داناست‌ 35 - آن‌گاه‌ ‌که‌ همسر عمران‌ ‌گفت‌: پروردگار! آنچه‌ ‌در‌ شکم‌ دارم‌ نذر تو کردم‌، آزاد ‌برای‌ [خدمت‌ خانه] تو، ‌پس‌ ‌از‌ ‌من‌ بپذیر ‌که‌ تویی‌ شنوای‌ دانا 36 - ‌پس‌ چون‌ فرزند ‌را‌ بزاد، [‌با‌ حسرت‌] ‌گفت‌: پروردگارا! ‌من‌ ‌آن‌ ‌را‌ دختر زاییدم‌‌-‌ و ‌خدا‌ بهتر می‌داند ‌که‌ ‌او‌ چه‌ زاده‌ و پسر همچون‌ دختر نیست‌‌-‌ و ‌من‌ ‌او‌ ‌را‌ مریم‌ نامیدم‌ و ‌او‌ و خاندانش‌ ‌را‌ ‌از‌ شرّ شیطان‌ مطرود ‌به‌ تو می‌سپارم‌ 37 - ‌پس‌ پروردگارش‌ مریم‌ ‌را‌ ‌به‌ نیکی‌ پذیرا شد و ‌او‌ ‌را‌ نیکو بار آورد و زکریّا ‌را‌ سرپرست‌ وی‌ قرار داد ‌هر‌ بار ‌که‌ زکریّا ‌در‌ محراب‌ ‌بر‌ ‌او‌ وارد می‌شد نزد ‌او‌ رزق‌ و روزی‌ خاصّی‌ می‌یافت‌، [یک‌ روز] ‌گفت‌: ای‌ مریم‌! ‌این‌ روزی‌ ‌از‌ کجا ‌برای‌ تو می‌رسد! پاسخ‌ داد: ‌این‌ ‌از‌ جانب‌ خداوند ‌است‌ ‌خدا‌ ‌به‌ ‌هر‌ ‌که‌ خواهد بی‌حساب‌ روزی‌ می‌دهد