✅مادام كه تلقى مردم از خود و از دنيا دگرگون نشود تحمل حكومت الهى و علوى را نخواهند داشت...
🔶استاد علی صفایی حائری:
مادام كه تلقى مردم از خود و از دنيا دگرگون نشود تحمل حكومت الهى و علوى را نخواهند داشت كه در بحثهاى قبل اشاره كرديم كه مردم حتى با شهادت اباعبدالله عليه السلام به على ابن الحسين عليه السلام روى نياورند و با كنار زدن يزيد به حكومت علوى نپيوستند، كه نان و رفاهى كه آنها مىخواستند به اين ولايت سنگين نياز نداشت. «ان امرنا صعب مستصعب لا يحتمله الا ملك مقرب او نبى مرسل او مؤمن امتحن الله قلبه للايمان.» ١
تحمل امر و حكومت معصوم،به شهود تمام و يا دل عاشق و مبتلا و ساخته شده نياز دارد.
حكومتى كه هدف هدايت و رحمت و بينات و ميزان و فرقان را دارد و تمامى نسلها را در نظر مىگيرد و تمامى عوالم را ملاحظه مىكند، پايههاى محكم و دلهاى استوار را مىطلبد. دلهايى كه با درك ضرورت و با احساس اضطرار،به تسليم و اطاعت و به همراهى و معيّت رسيدهاند و از تقدم و تأخر نجات يافتهاند و از نكث و مروق و قسط پاك شدهاند، كه ناكث مارق قاسط، يا جلوتر مىرود و يا عقب مىماند كه؛
«المتقدم عليكم مارق و المتأخر عنكم زاهق»، «فمعكم معكم».
📚 وارثان عاشورا، صفحه 36
🌿 @einsad
✅«لَيْسَ لِلاِنْسانَ الاّ ما سَعى»
🔶استاد علی صفایی حائری:
در اين راه بلند، نمىتوان نشست و آرام بود و نمىتوان به كهولت رفت و مضطرب بود و نمىتوان با شتاب از مسير بيرون زد.بايد سعى، سرعت و اعتدال را با هم داشت.
🎯آنچه از تو مىخواهند، عمل نيست، كه سعى است و اين سعى بايد در لحظهى مناسب، تحقّق بيابد و از حدود خارج نشود. اين، قرآن است كه مىگويد: «لَيْسَ لِلاِنْسانَ الاّ ما سَعى». ١
سعى، تنها دارايى ماست و سعى،با عمل تفاوت دارد. سعى، نسبتِ عمل با قدرت و توانايى انسان را با خود دارد.كسى كه از سرمايهاش بخشيده،با كسى كه از نانش كم كرده و بخشيده است،برابر نيستند. گرچه عملها و حجم عمل آن ثروتمند زيادتر است، ولى سعى او اندك است. و آنچه براى انسان مىماند، سعى است، نه عمل؛ كه عمل بدون توجّه به توانايى، عامل غرور مىشود.آنچه تو را از غرور مىرهاند، اين مقايسهى مستمر ميان عمل با توانايى ، ميان عمل تو و عملهاى ديگرانى است، كه براى دنيا مىكوشند؛ ميان عمل تو براى خدا و عمل تو براى خودت است. اين مقايسهها، تو را از غرور مىرهاند؛ كه مىفهمى براى او سعى نداشتهاى و حتّى مىفهمى كه سعى تو، سرعت نداشته و در جايگاه مناسب خود ننشسته است.
📚 نامه های بلوغ، صفحه 57
🌿 @einsad
✅رمز انتخاب شهداء
🔶استاد علی صفایی حائری:
در هر راهى رنج و گرفتارى هست و براى تمامى مردم تحول و گردش هست.
و با همين رنج و تحول مؤمن عاشق مشخص مىشود و غفلت زدهى موقعيتها و غايب و گرفتار در نعمتها كه بر خود ستم كردهاند و حركت خود را در گرو شرايط و امكانات گذاشتهاند كنار مىروند و شهدا كه حضور مستمر داشتهاند انتخاب مىشوند و گواهان اتخاذ مىشوند، مؤمن غربال مىشود و كافر به هلاك مىرسد.بهشت بدون جهاد و صبر به دست نمىآيد و با همين جهاد و شهادت است كه تمناى كسانى كه آرزوى مرگ را داشتند، ولى با ديدار آن،به آن خيره شدند و ايستادند، محك مىخورد. و همينطور صبر و استقامت آنهايى كه همراه محمد و پس از محمد صلى الله عليه و آله از راه او باز نمىگردند و پشت نمىكنند، مشخص مىشود، كه خدا صابر را مشخص مىكند و به شاكرها پاداش مىدهد.
📚 وارثان عاشورا، صفحه 64
🌿 @einsad
🌿 اسارت ها، ما را از #حسین جدا می کند...
استاد علی صفایی حائری
اسارتها را بايد شناخت. وقتى كه من به تجارت، به صنعت، به علم و طبابت و يا فقه و اصول خودم مشغول باشم و در كنار اين شغلها به تربيت مردم و تلقى جديد تودهها فكر نكنم و در كنار شغلها به تربيت مهرههاى كارساز و به جايگزينى آنها فكر نكنم، فقط و فقط خودم را بخواهم و پفك، شيرينى و لباس رنگارنگ و هوسهاى بچههايم را، خوب معلوم است كه ولىّ محصور مىشود و تنها مىماند و معلوم است كه وتر موتور مىگردد.
مشكل در همين اسارتهاست كه ما را از حسين عليه السلام جدا مى كند. معيّت حسين عليه السلام و همراهى او در دنيا و آخرت، رزق معرفت و رزق برائت مىخواهد.
📚 وارثان عاشورا، ص 271
🌿 @einsad
✅ عشق به امام
🔶استاد علی صفایی حائری
#انتظار
آنچه ما با نام عشق امام، با آن مأنوس شدهايم و به آن دل بستهايم، عشق نيست و اين نيازِ ادامه يافتن و حركت كردن نيست، كه نياز به سرگرم شدن و تنوع داشتن است.
آنچه ما در برابر امام داريم هنوز تا اين عشق فاصله دارد. ما از امام نه خودش و نه خودمان، كه خانه و زندگى را مىخواهيم و از او به جاى مغازه و بيل و كلنگ استفاده مىكنيم. ما بيشترها را فداى كمترها كردهايم. و اين است كه عشق نيست، بازى است. مثل بازى بچههايى است كه متكاها را زير پايشان مىگذارند، تا به عروسكهايشان برسند و همين كه رسيدند، فرار مىكنند.
سوداگرى است، مثل سوداگرىِ آن رند كه مىگفت حيف است كه انسان از غير امام چيزى بخواهد؛ در حالى كه 👈 حيف است از امام، غير از امام، چيزى بخواهيم.
ما از امام، امامت را مىخواهيم و اين عشق ماست و از او وسيله راه يافتن و جهت گرفتن مىسازيم و اين توسل ماست. جز اين عشق و توسل، ظلم است، جفاست.
امام وسيله است، براى چه؟ براى نان و آب و زن و فرزند؟! اينها كه وسيلههايى ديگر دارند.
او وسيله رسيدن است، جهت يافتن است، حركت كردن است. پس توسل به او، به كار گرفتن او در جايى است كه جايگاه اوست و در خور اوست. از او بايد حركت، جهت و هدايت گرفت. او را براى اين كارها گذاشتهاند.
📚 تو مى آيى، ص 86
🌿 @einsad
🔶استاد علی صفایی حائری:
از جاهاى كوچك زندگى خودمان مىتوانيم دردهاى بزرگ خودمان را شناسايى كنيم. و بعد از آنكه آفتها را در خودمان شناسايى كرديم به دنبال راه حل باشيم و درمانش كنيم و بدانيم اگر كسى بخواهد با بدى در يك نقطه برخورد كند موفق نمىشود. با يك آفت در وسعت گستردهاى كه از آنجا برخاسته بايد درگير شد.
📚 روزگار ستمگر، صفحه 45
🌿 @einsad
✅ تسبیح
🔶استاد علی صفایی حائری
اگر حتی یک شن و سنگ ریزه را در جایگاه خود نشناختی، تو مسبح نیستی. تسبیح یعنی اینکه در دل و زبان و پرونده خدا، گلایه ای و شکایتی را نیاورده باشی و از او آشفته نباشی.
📚 نامه های بلوغ، ص110
🌿 @einsad
✅انچه باعث اخلاص می شود
🔶استاد علی صفایی حائری:
آنچه كه اخلاص را در نيّت و در عمل و در دين مىنشاند، تا در نيّت از دنيا كه هيچ، حتى از طمع بهشت و ترس جهنم فراتر برود، و در عمل از بدعت و فساد و انحراف جدا شود و در دين از التقاط و تبعيض اعتقاد، نجات بيابد، آنچه كه اخلاص در اين وسعت را مىطلبد و زمينه سازى مىكند همين دل بزرگ كردن و از دنيا بيشتر خواستن و از پوسته بيرون زدن است.
اخلاص كه جهت عمل و صالح بودن عمل را شكل مىدهد چون حسنات و خوبىها آنگاه صالحات مىشوند كه در جايگاه و در جهت مناسب نشسته باشند، اخلاص، كه اين صلاحيت را مىسازد، ريشه در رجاء لقاء خدا و اشتياق لقاء خدا و انس به لقاء خدا و تمناى لقاء خدا دارد و هر اندازه كه درجهى رجاء بالاتر برود و به تمنا و اشتياق و انس برسد، اخلاص عميقتر و گسترده تر خواهد شد و تصعيد نيّت و توفير نيّت ١شكل خواهد گرفت.
دلى كه موقف دنيا براى او گشاد است و اين مرتع براى او سرسبزى و شادابى دارد، كوچ نمىكند و رحل نمىبندد و بانگ رحيل را انتظار نمىكشد و حتى بر نمىتابد كه خط زندگى او با خط مرگ تقاطع دارد و مرگ او را از كارها و خواستهها و آرزوها و نتايج كارهايش جدا مىكند و از بتهايش دور مىسازد.
📚 وارثان عاشورا، صفحه 17
🌿 @einsad