⭕️#حدیث_روز
🔸امام علی علیه السلام:
🔹طوبى لِمَن ذَلَّ في نَفسِهِ ، و طابَ كَسبُهُ ، و صَلُحَت سَريرَتُهُ (سِيرَتُهُ) ، و حَسُنت خَليقَتُهُ ، و أنفَقَ الفَضلَ مِن مالِهِ ، و أمسَكَ الفَضلَ من لِسانِهِ.
🔹خوشا آنكه خود را خوار انگاشت و درآمدى (عملى) پاك و نهادى سالم و شايسته و اخلاقى نيكو يافت و زيادى مال و ثروتش را انفاق كرد و زبانش را از زياده گويى نگه داشت. (نهج البلاغة : الحكمة ١٢٣)
🆔 @ejta_ir
حق الماره
برخی از مردم هنگام عبور از جاده ها، براحتی از میوه درختان یا باغ ها می خورند و وقتی علت را می پرسی می گویند: حق الماره است.
در حالی که حق الماره و استفاده از میوه درختان، شرایطی دارد.
مثلا این‌گونه نباشد که افراد به قصد میوه‌خوردن مسیر را عوض کنند، یعنی در همان مسیر باشد؛ و به شرطی که به درخت، زمین و محصول ضربه‌ای نزنند و همچنین میوه‌ای را همراه خود نبَرند و فقط بخورند؛ آن هم در صورتی که آنجا حصاری نداشته باشد یا منعی از طرف صاحب باغ یا زمین نشده باشد. یک‌وقت هست تابلویی زده شده که «ورود ممنوع»؛ اینجا کسی نباید عبور کند و وارد شود و میوه بخورد که این کار جایز نیست. همچنین مسیرهایی که معلوم نیست حق الماره در آنها صدق می‌کند یا خیر، مسیر خصوصی است و کسی برای خودش قرار داده است، در اینجاها هم نمی‌شود رفت در آنجا و میوه خورد.
اگر هم عرف محل به‌گونه‌ای است که زمین‌ها و باغ‌ها حصار ندارد ولی ما می‌دانیم که صاحبانشان راضی نیستند که ما میوه‌ها را بخوریم، در این جاها هم خوردن میوه جایز نیست و به‌طورکلی در موارد مشکوک احتیاط خوب است.
پایگاه اینترنتی آیت الله العظمی خامنه ای
http://eitaa.com/ejta_ir