#رمان_پلاک_پنهان #قسمت_صد_و_هفتم ــ ولی تو رشته ات علوم سیاسی بود،علوم سیاسی کجا و موسسه فرهنگی کجا؟ ــ بعد اون اتفاق دیگه آخرین چیزی که بهش فکر میکردم رشته و علایقم بود،نه من نه خاله نمیخواستم زیر بار کسی بریم، برای همین باید زود میرفتم سرکار،اون موقع فقط میخواستم زندگی خاله سر بگیره و خاطرات تو ،تو این خونه کمرنگ بشه،نه اینکه فراموشت کنیم،نه،ولی خاله تو هر گوشه از خونه با تو یه خاطره داشت،بعضی شبا تا صبح برام از خاطراتتون میگفت با بغض پرسید: میدونی اون لحظه چی نابودم میکرد؟ کمیل سوالی نگاهش کرد،سمانه نتوانست خودش را کنترل کند و با گریه گفت: ــ اینکه چرا من اینقدر با تو خاطره دارم کمیل به طرفش رفت و او را در آغوش کشید،همیشه گریه های سمانه حالش را بد می کرد،ب*و*سه ای بر سرش کاشت سمانه اینبار با گریه ی شدیدتر نالید: ــ همه ی این چهارسال با این چند خاطره سر کردم،از بس تکرارشون کردم خودم هم خسته شده بودم،همش با خودم میگفتم ای کاش خاطرات بیشتری داشتم ای کاش وقت بیشتری کنارش میموندم،ای کاش... گریه دیگر به او اجازه ادامه حرفش را نداد،کمیل چشمان نشسته بر اشک اش را پاک کرد و گفت: ــ قول میدم اینقدر برات خاطره بسازم که اینبار از زیاد بودنشون خسته بشی. ربع ساعتی گذشته بود اما سمانه از کمیل جدا نشده بود،و بدون هیچ حرفی در اغوش همسرش ماند،به این ارامش و احساس امنیت احتیاج داشت. با ضربه ای که به در زده شد از کمیل جدا شد با صدای "بفرمایید" کمیل در باز شد و صغری با استرس وارد اتاق شد اما به محض دیدن چشمان اشکی و دستان گره خورده ی ان دو لبخندی زد و گفت: ــ مامان خوراکی اماده کرده میگه میتونید بیاید پایین یا بیارم براتون بالا کمیل سوالی به سمانه نگاه کرد که سمانه با صدای خشدارش بر اثرگریه گفت: ــ میایم پایین صغری باشه ای گفت و از اتاق خارج شد،کمیل به سمت سمانه چرخید و آرام اشک های سمانه را پاک کرد و با آرامش گفت: ــ همه چیز تموم شد،خودتو اماده کن چون دوباره باید منو تا آخر عمر تحمل کنی،الان هم پاشو بریم پایین به قَلَــــم فاطمه امیری زاده

#رمان_پلاک_پنهان #قسمت_آخر ــ چی شد صغری؟ صغری ذوق زده گفت: ــ صلح برقرار شد سمیه خانم خندید و گفت: ــ مگه جنگ بود مادر!! ــ والا این چیزی که من دیدم بدتر از جنگ بود ــ بس کن دختر،علی نمیاد ــ نه امشب پرواز داره ــ موفق باشه ان شاء الله *** سر از مهر برداشتن ،وقتی نگاهشان به حرم امام حسین افتاد،لبخندی بر لبان هر دو نشست،نور گنبد ،چشمان سمانه را تر کرد،با احساس گرمای دستی که قطره اشکش را پاک کرد،سرش را چرخاند،که نگاهش در چشمان کمیل گره خورد. کربلا،بین الحرمین و این زیارت عاشورای دو نفره بعد از آن همه مشکلاتی که در این چند سال کشیدند،لازم بود. سمانه به کمیل خیره شد،این موهای سفید که میان موهایش خودنمایی میکردند،نشانه ی صبر و بزرگی این مرد را می رساند،در این ۳سال که زیر یک سقف رفته بودند،مشکلات زیادی برایش اتفاق افتاد و کمیل چه مردانه پای همه ی دردهایش و مشکلاتش ایستاد. مریضی اش که او را از پا انداخته بود و دکترها امیدی به خوب شدنش نداشته اند،و درخواست طلاقی که خودش برای او اقدام کرده بود،حالش را روز به زود بدتر کرده بود،اما کمیل مردانه پای همسرش ایستاد،زندگی اش را به خدا و بعد امام حسین سپرد،و به هیچ کدام از حرف های پزشکان اعتنایی نکرد،وقتی درخواست طلاق رادید ،سمانه را به آشپزخانه کشاند و جلوی چشمانش آن را آتش زد،و در گوشش غرید که "هیچوقت به جدایی از من حتی برای یه لحظه فکر نکن"،با درد سمانه درد میکشید،شبایی که سمانه از درد در خود مچاله می شد و گریه می کرد او را در آغوش می گرفت و پا به پای او اشک می ریخت ،اما هیچوقت نا امید نمی شد. در برابر فریادهای سمانه،و بی محلی هایش که سعی در نا امید کردن کمیل از او بود،صبر کرد،آنقدر در کنار این زن مردانگی خرج کرد که خود سمانه دیگر دست از مبارزه کشید. خوب شدن سمانه و به دنیا آمدن حسین،زندگی را دوباره به آن ها بخشید. ــ چیه مرد به جذابیه من ندیدی اینجوری خیره شدی به من! سمانه خندیدو پرویی گفت! حسین که مشغول شیطونی بود را در آغوش گرفت و او را تکان داد و غر زد: ــ یکم آروم بگیر خب،مردم میان بین الحرمین آرامش بگیرن من باید با تو اینجا کشتی بگیرم کمیل حسین را از او گرفت و به شانه اش اشاره کرد: ــ شما چشماتونو ببندید به آرامشتون برسید،من با پسر بابا کنار میام سمانه لبخندی زد و سرش را روی شانه ی کمیل گذاشت و چشمانش را بست،آرامش خاصی داشت این مکان. کم کم خواب بر او غلبه کرد و تنها چیزی که می شنید صدای بازی کمیل و حسین بود.... #پایان به قلم فاطمه امیری زاده

اینم چهار پارت آخری رمان🙂🌹 امیدواریم لذت برده باشید🌿 بخاطر تأخیر هاهم معذرت میخوام🦋

#انتخابآت یڪبار‌ڪسۍ‌رو‌انتخاب‌ڪردیم‌ڪِ،، گرا‌داد‌برا‌قتل‌ژنرالمون،، بعدم‌ڪِ‌مملڪت‌دستش‌بود مینالیدیم‌و‌طلبڪار‌بودیم،،ڪِ‌ڪجاست‌ #انتقام‌سخت! جادارھ‌در‌جواب‌این‌سوال‌بگیم..: منتقم‌‌خیلۍ‌قبلِ‌ـاین‌ماجرا‌ها‌راے‌نیاورد😊!" جاے‌اینڪِ‌حالا‌هم‌بھ‌فڪرِ‌وعدھ‌هاے‌دروغین‌و یارانھ‌هاے‌نجومۍ‌باشیم،، یھ‌منتقمو‌انتخاب‌ڪنیم!" ڪِ‌اولاً، با‌وجود‌ش‌مصیبت‌نبینیم!✌️🏻 و‌دوماً، اگھ‌دیدیم‌پابھ‌پاےرهبرمون‌اشڪ‌بریزھ!ジ

#تلنگرانہ استادی میگفت •✨• گاهی یک پیام به نامحرم ••📝 یک صحبت با نامحرم •🍃• بسیاری از لطف هارا •• از انسان می گیرد ••🎈 لطف رسیدن به مراتب الهی! •☝️🏼• لطف رسیدن به شهدا‌! •• لطف رسیدن به مقامِ سربازیِ امام زمان‹عج› ••✨💫 فقط این را بدانیم •• شهدا هرگز اهلِ رابطه •• با نامحرم نبودند...:) •🕊•❌ #زهرایی‌باش ✨🌿

﷽🌿 #امام_صادق_ع 🦋لِکُلِّ داءٍ دَواءٌ وَ دَواءُ الذَّنبِ اَلاِستِغفارُ؛ 🌿🍃هر دردی دوا و درمانی دارد. داروی گناه، طلب آمرزش و استغفار کردن است. #ثواب_‌الا_عمال، ص ٣۶۵ #حدیث🕊✉️

#چــادرانــہ🌿🌸 •🐚⃟ ⃟🎐• دلم هوای شهادت ڪہ مےڪند↶ پناھ میبرم بہ چادرم ڪہ تا آسمان راھ دارد... چادر من بوۍ شـهــــادت میدهد چرا ڪه چشم شهدا بہ اوستـ(: ڪه مبادا چون چادر مادرشان فاطمه"س"خاڪے شود...🌸

#خداگونہ هࢪچہ‌میخواهیدازفضل‌ خدابخواهیدنہ‌ازخلق🌿! وخداسٺ‌صاحب‌هࢪچہ‌خوبۍ💚🖐🏻‘‘

#حدیث ❤️ #امام_هادی(ع) : 🍃 به جای حسرت و اندوه برای عدم موفقیتهای گذشته،با گرفتن تصمیم و اراده قوی جبران کن.✨ 📖 میزان الحکمه، ج6، ص454.

Γ.🕊' برون‌‌نمیروداز‌خآطرم‌خیاݪِ‌وصاݪت اگرچہ‌نیست‌وصالے ولےخوشم‌بہ‌خیالت(:💚🌿 . • #ارباب . . .

ایشان را می‌شناسید؟ پدرِ فرمانده دلاور عزالدین القسام #محمد_الضيف؛ شال سبز و #القدس_لنا برگردنِ پدر می‌درخشد... امين بابازاده 🇮🇷🇵🇸

📸در توییت نوشته شده است: لاک پشتی به نام جاناتان متولد ۱۸۳۲ هست و سن فعلی او ۱۸۹ ساله کاربری در پاسخ نوشته است: او بزرگتر از تاریخ اسرائیل است