✨دختر بسیجی °•| پارت شصت و ششم |•° _چون من خودم رو گذاشتم جای تو.... به ........._ _اصال دلم نخواست برای یک ثانیه هم که شده جای تو باشم، شاید درست نباشه گفتنش ولی منم اگه جای تو بودم همین کار رو می کردم. _خوش به حالت که جای من نیستی! با رفتن امیر حسین پرهام رو صدا زدم و ازش خواستم به یکی بسپاره تا ماش ین آرام رو به پارکینگ خونه ی خودم ببره و وسایل رو توی خونه بزاره. دلم نمی خواست با دیدن وسا یل دوباره خاطره ها برام زنده بشن و می خواستم هر جور شده به این اوضاع جد ید عادت کنم و چه سخت بود عادت به چیز ی که طاقتش رو نداشتم. *آخر هفته بود و من و بابا برای رفتن به خونه ی بهرامی آماده شده بود یم! مامان برای رفتن دست دست می کرد و بابا سرش غر می زد که چرا اینجور رفتار می کنه و زود تر آماده نمیشه. آوا هم با دلسوزی و ناراحتی به من که ساکت و ناراحت بودم نگاه می کرد که با قرار گرفتن مامان کنارمون اشکاش روی گونه اش ریخت و از پله ها بالا رفت. بابا که معنی رفتار آوا و مامان رو نمی فهمید با تعجب جلو تر از ما از خونه خارج شد و خودش پشت فرمون نشست. توی خونه ی بهرامی هم مامان ناراحت بود و سعی ای برا ی نشون ندادن ناراحتیش نمیکرد و با حرص به سایه که از اول مجلس با لباس کوتاه و باز جلوش نشسته بود نگاه می کرد.این مجلس برخلاف مجلس خاستگاری آرام گرم و صمیمی نبود و من و بابا و مامان به اجبار توش شرکت کرده بودی م و برای اینکه همه چیز زود تموم بشه بدون هیچ مخالفتی هر چی که بهرامی و خانمش می گفتن رو قبول می کردیم حتی تعداد بالای مقدار مهریه رو! موقع برگشتن به خونه هم مامان اولین کسی بود که از خونه ی بهرامی بی رون زد و توی ماشین نشست. با رسیدنمون به خونه مامان خیلی سریع از ماش ین پیاده شد و به سمت خونه رفت و بابا هم به دنبالش وارد خونه شد و من هم بعد اندکی معطل کردن از ماش ین پیاده شدم و به سمت خونه رفتم ولی با شنیدن صدای مامان که با گریه حرف می زد پشت در نیمه باز وایستادم و به حرفاش گوش دادم که می گفت : دیگه نمی تونم تحمل کنم! آرام کجا و این دختره کجا؟ دیگه بس که ساکت بودم و چیزی نگفتم دارم خفه می شم! من چشم دیدن این دختره رو ندارم! دلم آرام رو می خواد منصور! دلم برای آرادم می سوزه که م یبینم روزبه روز لاغر تر و ضعیف تر میشه و نمی تونم کار ی براش بکنم. ای خدا منو مرگ بده و راحتم کن. مثل امشب قرار بود تو ی عروسیشون کل بکشم و شادی کنم و رو ی سرشون گل بریزم! روی سر آرام توی لباس عروسی که زیر تخت آراد داره خاک می خوره! برای رسیدن امشب لحظه شماری می کردم و چه می دونستم قراره به جای گرفتن عروسی براش میرم خاستگاری کسی که ازش بدم میاد. دارم دیوونه می شم منصور! آخه چرا یهو همه چی اینجور به هم ریخت؟از در فاصله گرفتم و به قصد رفتن به خونه ی آیدا تو ی ماشین نشستم.

✨دختر بسیجی °•| پارت شصت و ششم |•° خونه ی آیدا تنها جایی بود که این روزا زیاد می رفتم و تنها دلیلش هم این بود که فقط دوبار با آرام به خونه اش رفته بودم و خاطرهی زیاد ی ازش نداشتم وگرنه همه ی جای این شهر برام یاد آور خاطره ای از آرام بود. زنگ واحد آیدا رو زدم که در رو برام باز کرد و با خوشرویی گفت :سلام داداش خوش اومد ی! با ورودم به خونه مرسانا خودش رو بهم رسوند و نگاهی به پشت سرم انداخت و گفت :پس چِیا زن دادی ی و نیاودی؟ آیدا روبه رو ی مرسانا و روی زمین زانو زد و گفت :عزیزم! زن دایی نمی تونه بیاد! تو برو توی اتاقت بازی کن و دختر خوبی باش تا بیاد. مرسانا با ناراحتی نگاهی به من انداخت و گفت :داد اگه دختل خوبی باشم زن دادی ی و هم با خودت میالی؟ ! آیدا اخماش رو توی هم کشید و گفت :مرسانا دایی خسته است وهمین که تو داری ازش سوال میپرسی کار بد یه. مرسانا با ناراحتی به اتاقش رفت و من روی مبل نشستم و گفتم :سعید خونه نیست؟ _نه خونه ی باباشه...رفته بهشون سر بزنه! زود بر می گرده. سرم رو ی پشتی مبل گذاشتم و چشمام رو بستم و آیدا پرسید :شام خوردی؟ _نه! نمی خوام! اگه می شه یه قهوه ی تلخ برام بیار. _تو خسته نشد ی بس که قهوهی تلخ خوردی؟ _تنها چیزیه که یادم می ندازه تلخ تر از حال و روزگار من هم چیزی وجود داره. آیدا بدون گفتن هیچ حرف ی به آشپزخونه رفت و مدتی بعد با قهوه برگشت و یهو گفت:آراد تو حالت خوبه؟! خوب نبودم! درد معده ای که این روزها بیشتر وقت همراهم بود و رهام نمی کرد امانم رو بریده بود. با بی حالی گفتم:خوبم فقط یه کم معده ام درد می کنه اگه یه کم دراز بکشم خوب می شم. _مطمئنی نمی خوای بر ی دکتر؟! _آره! _خیلی خب! پس پاشو برو رو ی تخت دراز بکش. از جام برخاستم که درد معده ام شد ید تر شد و خودم رو به زحمت به اتاق خواب رسوندم و رو ی تخت نشستم و آیدا کمکم کرد و کتم رو از تنم در آوردم و روی تخت دراز کشیدم. آیدا در حالی که کت توی دستش رو به چوب لباس ی آویزون می کرد سرم غر زد: این معده ی بیچاره خیلی هم دووم آورده تا حالا! تو ناهار و شام و صبحانه ات شده قهوه و قهوه و قهوه! الان خودم یه شام زود هضم درست می کنم و برات میارم و تو هم مجبوری همه اش رو تا آخر بخوری! آیدا با گفتن این حرف از اتاق خارج شد و من به عکس رو ی میز آرایشش خیره شدم. عکس دسته جمعی از روز برفی که آدم برفی درست کردیم. به لبای خندون آرام زل زدم و قطره ی اشکی از گوشه ی چشمم چکید که آیدا دوباره به اتاق اومد و خواست چیزی بگه که با دیدن چشمای اشکی من رد نگاهم رو دنبال کرد و به قاب عکس خیره شد. کنارم و روی تخت جوری نشست که من عکس رو نبینم و پرسید : بهتر ی؟ _معده ام بهتره ولی قلبم درد می کنه. آیدا! امشب قرار بود من داماد باشم و آرام عروسم باشه ولی حالا.... _آراد من خیلی چیزا از آرام یاد گرفتم و یکیش هم همین توکل کردن و امیدوار بودنه! _دیگه چطور امیدوار باشم من همه ی پل های پشت سرم رو خراب کردم و دو هفته ی دیگه مراسم نامزدیمه! کاش اون مراسم مراسم تشییع جنازه ام بشه! _هیسسس! تو رو خدا نگو آراد! ادامه دارد...

پارت شصت و ششم تقدیم نگاهتون🌿 بزرگواران همانطوری که اول رمان گفته شد این رمان با پایانی خوش تموم میشه☺️🌹 و نویسنده این رمان : به قلم خانم اسماء مومنی هست✍ #همراهمون_باشید

●سقف خونمون رو چجوری ساختن ●دیوار خونمون رو کی رنگ کردیم ●دیوار ما چرا کجه ●چرا پنجره اتاق اینقد بزرگه مثلا اگه کوچیک تر بود چجوری بود تفکرات من هنگام درس خوندن😂 #شادکنک 🤣❤

•••|🌿 - - - - - شھدا یہ تیپے زدن ☁️^] ڪہ خـ♡ـدا نگاهشوݩ ڪرد! دنبال این بودݩ ڪھ.. خوشگل خوشگلا ‌🌱🥰^] یوسُف زَهرا امام زماݩ[؏ـج نگاشوݩ ڪنہ..🌱^] حالا ټو برو هرتیپۍ😖-] ڪہ میخواۍ بزن . . . اما . . . حواسټ باشہ{☝🏻} ڪے داره نگات میڪنہ…!👀🍃 حاج حسین یکتا... ‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‎‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‎‌‎‌ ‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‎‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‎‌‎‌‌‌‎‌ ‌‎‌

#دخترونه 🌿 🌼چـادرݥ را باد نیاورده ڪه باد ببره...😏 چــادرݥ پرچم غیرتِ💚 همه ے مردان سرزمینم است🌱 ڪه سرخـ♥️ـے خونشان را به سیاهے آن بخشیده اند...☺️ ‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‎‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‎‌ ‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‎‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‎‌‎‌‌‌‎‌

کی فکرشو میکرد یه روزی تمام ترس و هیجان شهربازی رو با یه دونه سرفه تجربه کنیم، جوری ضربان قلب و آدرنالین رو میبره بالا که اصلا ترن هوایی سگ کیه بعد بگید کرونا بده #کرونا

❤ شوخی دانشجوها ✌ با رهبر انقلاب آقا بعد از افطار😅 ‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‎‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌ ‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‎‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‎‌‎‌‌‌‎‌ ‌‎‌‌

خیال دیدنٺ چہ دلپذیࢪ بود🌿 جوانے ام دࢪ این امید پیࢪ شد... نَیـــــٰامَدِے دِیـــــࢪْ شُـــــدْ... ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‎‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‎‌‎‌ ‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‎‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‎‌‎‌‌‌‎‌

آنها که از پل‌ صراط‌‌ می‌گذرند قبلا از خیلی‌ چیز‌ها گذشته‌اند؛ باید بِـگذری‌ تا بُـگذری‌ ...! #شایدتلنگر . . .🌱

آیت الله بهجت ره: #نماز مانند لیمو شیرین است هر چه از #اول وقت دورتر شود تلخ تر می شود. هر که عادت به تاخیر نمازها کرده؛ خود را برای تاخیر در امور #زندگی آماده کند! تاخیر در #ازدواج، تاخیر در #اشتغال، تاخیر در #تولد اولاد، تاخیر در #سلامتی! هر قدر که امور نمازت #منظم باشد، امور زندگیت هم #تنظیم خواهد شد!

❌دست بچه میکروفون بدی همینه دیگه 😱😱😳