eitaa logo
امام حسین ع
19.4هزار دنبال‌کننده
401 عکس
2هزار ویدیو
1.9هزار فایل
کانال مداحی و شعر و سبک https://eitaa.com/emame3vom
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
babollharam mirzamohamadi.mp3
1.2M
💠 مناجات با عجل الله تعالی فرجه الشریف عرفه 94 🎤🎤 حجت الاسلام میرزامحمدی
🍂🍂🍂🍂🍂 دهانم خشک و جسمم غرق خون و دیده دریایی  عجـب کـردند اهـل کوفـه از مهمان پذیرایی  همان‌هایی که در این شهر گرداندند رو از من  فـراز بام‌هــا در چشمشـان گشتـم تمـاشایی  سـرم را بـرد قاتـل هدیـه از بهــر عبیــدالله  تنـم در کوچه‌هــا گردیـده گـرم راه‌پیمایـی  به جسم تا که ممکن بود آمد زخم روی زخم  نبــودی کوفیــان را بیشتــر از ایـن توانـایی  رسیـده ضربه‌هــا بـر سینـه و پهلـو و بازویم  بیا بنگر که مسلم پـای تـا سر گشتـه زهرایی  از آن ترسم که چـون‌آیـی نبینم ماه رویت را  ز بس از چشـم گریانـم عطش بگرفته بینایی  اگر چه رنگ خون زیباست بر روی شهید اما  تماشا کن که روی من به خون بخشیده زیبایی  تمـام شب کنـار کوچه‌هـا تنهـا تو را دیدم  خـدا دانـد نکـردم لحظـه‌ای احساس تنهایی  بیـا نامـردی و پستـی اهـل کوفــه را بنگـر  که بهر کشتن یک تن کند شهری صف‌آرایی  سزد «میثم» به یاد کام عطشان و لب خشکم  کند تا جان به تن دارد به اشکِ دیده، سقّایی  استاد حاج غلامرضا سازگار .
شانه‌های زخمی‌اش را هیچ‌کس باور نداشت بار غربت را کسی از روی دوشش بر نداشت در نگاهش کوفه کوفه غربت و دلواپسی عابر دل‌خسته جز تنهائی‌اش یاور نداشت بام‌های خانه‌های مردم بیعت‌فروش وقت استقبال از او جز سنگ و خاکستر نداشت می‌چکید از مشک‌هاشان جرعه‌جرعه تشنگی نخل‌هاشان میوه‌ای جز نیزه و خنجر نداشت سنگ‌ها کمتر به پیشانی او پا می‌زدند نسبتی نزدیک اگر با حضرت حیدر نداشت روی گلگون و لبی پر خون و چشمانی کبود سرنوشتی بین نامردان از این بهتر نداشت سر سپردن در مسیر سربلندی سیره‌اش جز شهادت آرزوی دیگری در سر نداشت دخترش با دیدن بازارهای کوفه گفت خوب شد بابای من در دست انگشتر نداشت 🔸شاعر: ______________________________ 🔹اشعار ناب آئینے🔹
ای ماهِ شبِ دیده ی بیدار کجایی دارم ز فراقت دل خونبار کجایی می گریم و می سوزم و می نالم ازین هجر ای غمزده را سید و سالار کجایی محروم منم من که ندیدم رخ ماهت ای روشنی راه شب تار کجایی گفتم عرفات است و به وصلت برسم من افسوس میسر نشد این کار ، کجایی افسوس نشد هم نفس چشم تو گردم ای چشم تو از عاطفه سرشار کجایی مگذار که نادیده رخت  بگذرم اینجا بگذار ببینم رخت ای یار کجایی در این شب آدینه دلم آینه دار است تا آن که ببیند ز تو رخسار کجایی رنجورترین عاشقم اما شود ای دوست وصل تو طبیب دل بیمار کجایی با اشک تو می رفت دلم جانب کوفه تا با تو کند گریه ی بسیار ، کجایی ریزد ز رخ حضرت مسلم غم و غربت آنجا که زده تکیه به دیوار ، کجایی افتاد تن غرقه بخونش بروی خاک بردند سرش را به سر دار  کجایی “یاسر” ز  پی ات  آمده تا نور بگیرد ای روی تو آیینه ی گلزار کجایی منتظر مانده زمین تا که زمانش برسد صبح همراه سحرخیز جوانش برسد خواندنی تر شود این قصه از این نقطه به بعد ماجرا تازه به اوج هیجانش برسد پرده ی چاردهم وا شود و ماه تمام از شبستان دو ابروی کمانش برسد لیله القدر بیاید لب آیینه ی درک سوره ی فجر به تاویل و بیانش برسد نامه داده ست ولی عادت یوسف اینست عطر او زودتر از نامه رسانش برسد شعر در عصر تو از حاشیه بیرون برود عشق در عهد تو دستش به دهانش برسد ظهر آن روز بهاری چه نمازی بشود که تو هم آمده باشی و اذانش برسد یعقوب نداری که به این هجر بسوزد حق داری که از غیبت خود باز نگردی ای یوسف گمگشته کسی منتظرت نیست با کلبه ی احزان خودت باز چه کردی میخواهم از این هجر بگویم ،نفسی نیست اینبار بگویم به چه رویی و چه دردی؟ ای حضرت خورشید که در پرده ی ابری تا کی به شب تیره تو در فکر نبردی چشمی به نبودت نرسیدست ، که تر نیست کی جمعه گذشت و به غمت گریه نکردی؟ ای درد که عمریست به زندان زمینی ای داغ قدیمی ، تو چرا تازه نگردی؟ امسال گذشت و به تماشا نرسیدیم صد حیف ، زمستان سپری شد به چه سردی ای چاه نشینی که به کنعان نرسیدی از گرگ صفت ها تو چرا شکوه نکردی؟ ای چاره ساز مشکل ما را تو چاره کن برحال عاشقان خرابت نظاره کن پرده ز رخ نمی کشی ای ماه دل، مکش حرفی بزن به جانب ما یک اشاره کن خورشید آسمان علی، ماه فاطمه شام سیاهِ بخت مرا پر ستاره کن بنگر چه آمده به سرم از فراق تو زخم دل شکستۀ ما را شماره کن ما از نفس فتاده و در راه مانده ایم ما را به روی مرکب لطفت سواره کن ای سایۀ عنایت تو بر سر همه بر سائل شکسته نگاهی دوباره کن باید عریضه ای نویسم برای تو خواهی بخوان تو نامۀ من… یا که پاره کن رسیده ام به چه جایی… کسی چه می داند رفیق گریه کجایی؟ کسی چه می داند میان مایی و با ما غریبه ای… افسوس چه غفلتی! چه بلایی! کسی چه می داند تمام روز و شبت را همیشه تنهایی «اسیر ثانیه هایی» کسی چه می داند برای مردم شهری که با تو بد کردند چگونه گرم دعایی؟ کسی چه می داند تو خود برای ظهورت مصمّمی اما نمی شود که بیایی کسی چه می داند کسی اگرچه نداند خدا که می داند فقط معطل مایی کسی چه می داند اگر صحابه نباشد فرج که زوری نیست… تو جمعه جمعه می آیی کسی چه
⇦• روضه و توسل به دوطفلان حضرت زینب سلام الله علیها اجرا شده شبِ چهارم ماهِ محرم سال 1397 به نفسِ حاج حسین سازور✨ •┈┈••✾❀🕊✿🕊❀✾••┈┈• *شبِ زینب و شبِ عقیله ی بنی هاشم ‌.. شبِ اوج زینبِ .. شبِ دوطفلانِ زینبِ .. یادِ همه ی مادرانِ شهدا بخیر .. خیلی قدرِ مادراتونُ بدونید ، اگه میخواید لذتِ اشکِ بر ابی عبدالله رو خدا بهتون بچشونه ، بعد از هر روضه دستِ مادرتونُ ببوسید* از ازل خورشید انور زینب است حافظ الله اکبر زینب است پیکر اسلام‌ را سر زینب است حیدر کرّار دیگر زینب است بعد زهرا روحِ کوثر زینب است پیش پایش آسمان خم می شود مرجع تقلیدِ مریم می شود کعبه ی غم های عالم‌ می شود آیت الله معظم می شود محشرِ صحرای محشر زینب است یک‌ زن اما لشگری را صف شکن یک‌ تنه بابُ المرادِ پنج تن تکیه بر این شانه ها دارد حسن ذوالفقاری دارد از جنسِ سخن منبری ها ! جان‌ِ منبر زینب است از امام‌ خود حمایت می کند از گنهکاران شفاعت می کند گاه در میدان قیامت‌ می کند گاه در خیمه عبادت‌ می کند مادری از جنس‌ خواهر زینب است در خطرها بال و پر را می دهد می رود خونِ جگر را می دهد موقع پیکار سر را می دهد پایِ عشقش دو پسر را می دهد فانیِ عشقِ برادر زینب است ای غریبِ کربلا جانم فدات نه پسر ! دو نوکر آوردم برات این دو تا خاک‌ اند خاکِ زیر پات سهم‌ من‌ را هم‌ بده از کربلات بین‌ِ خیمه زار و مضطر زینب است مادری وقتی که دارد دو پسر با خودش هم‌ تیغ دارد هم‌ سپر امنیت دارد به هنگام خطر کی‌ می افتد بر‌ زمین بین گذر روضه خوان‌ِ داغ مادر زینب است این دو تا هستند ؛ شأن من به جاست حرمتم ضربُ المثل در کربلاست دور از من چشم های بی حیاست چادرِ زینب کجا در زیر پاست ؟! در حفاظ دو دلاور زینب است هر دو تا سیراب از یک باده اند این دو آقا زاده حیدر زاده اند تا ابد بر عشق تو دل داده اند اذن میدان را بده آماده اند نه نگو ! امید آخر زینب است تو نرو گودال ! این ها می روند هر دو با سربندِ زهرا‌ می روند زیر شمشیر و سنان ها می روند جان‌ِ من‌ غصه نخور تا می روند غصه دارِ دیده ی تر زینب است بهتر این که وقت غارت نیستند *رسید خدمت امام مجتبی عرضه داشت آقا چرا انقدر زود موهای سر و صورتتون سفید شده ؟! .. حضرت یه تاملی کرد ، فرمود ما اهل بیت زود پیر میشیم .. (آره والا چی بگه والا ؟!!) بگه اگه جلو چشمات مادرت رو زمین افتاد بود ، تو جوون میموندی ؟! .. اونم مادری مثل مادرِ من .. مادر من که حوریه بوده .. آی مردم ، حوریه وقتی برگِ گل رو صورتش می افته ، از لطافت صورت حوریه جا می افته .. نامرد تو کوچه جلو چشم من چنان به مادرم سیلی زد ... حسین جان ؛ نکنه میخوای بچه های من شاهد باشن ، اون ساعتی که من میام تو گودی قتله گاه .. راوی میگه دیدم خودشُ انداخت رو بدنِ حسین .. هیشکی دیگه باقی نمانده بود .. دو سه تا دختر بچه با زینب آمده بودند ، جنگ تا غروب طول کشیده بود ، همه گفتند این خانم مزاحم ماست .. ملا قادر راوندی مقتل نویسه ، میگه انقدر با لگد زینبُ زدن .. بی بی رو از گودال انداختن بیرون .. خوب شد بچه هات ندیدن خانم ...* بهتر این که وقت غارت نیستند می روم‌ وقتی‌ اسارت نیستند می خورم سیلیِ غربت نیستند وقت‌ تقسیم غنیمت نیستند موقعی که بین لشگر زینب است شاعر : سید پوریا هاشمی *بچه ها اومدند مقابل ابی عبدالله حضرت یه نگاه کرد به سرو پاشون یه دفعه حسین گریه کرد .. فرمود: برگردین پیش مادرتون . اومدن مقابلِ مادر هی پا به زمین میکوبیدند .. مادر چه عیبی در ما دیده حسین .. تو سفارش کن .. کفن به تنشون کرد .. خودش براشون شمشیر حمایل کرد .. گفت یه رمزی بهتون میگم ، یه قسمی .. اگر رفتید خواست برتون گردونه ، بگید مادرمون گفته به حق مادرت .. اذن گرفتند رفتند "نحن ابنا الزینب" گفتند جنگ کردند ، این دو تا آقازاده رو سنگ باران و تیر باران ، بدن هاشون افتاد .. اما زینب بیرون نیامد .. بچه ها رو تو خیمه ی دار الحرب آوردن .. گذشت قافله اومد مدینه ، عبدالله صدا کرد خانم چرا نرفتی استقبالشون ؟! صدا زد عبدالله از گوشه ی خیمه نگاه میکردم .. دیدم با یه خجالتی بچه هارو داره میاره ...* ای حسین .... ________ ┄┅═✧❁۞══۞❁✧═┅┄
   ....دعای عرفه را رها کنیم و بگذریم.امروز بیایید فقط به امام حسین(ع) نگاه کنیم و فقط محو جمال او باشیم.به مناجات کردن او نگاه کنیم و لذت ببریم؛ مثل وقتی که زیارت ال یاسین را میخوانیم و سلام به ارکان نماز امام زمان(عج) میدهیم و ومیگوییم:(السلام و علیک حین تصلی و تقنت السلام و علیک حین ترکع و تسجد...)امروز هم به ارکان مناجات او خیره شویم و سلام دهیم سلام به ان دندان قشنگ حسین(ع) چقدر زیبا دعا می خوانی و مناجات میکنی ! چقدر زیبا با خدا حرف میزنی!...نمی دانم ان نامرد چطور دلش امد با چوب خیزران به این لب و دندان بکوبد؟لب و دندانی که تلاوت قران میکند بوسیدنی است،یزید ! چطور به این لب و دندان اهانت میکنی؟ ظالما بر قلب من اذر مزن چوب کین بر این لب انور مزن گرزنی پنهان بزن ای بی حیا  پیش چشم نازنین دختر مزن رحم کن بر حال زار مادرش بر دل زهرا دگر نشتر مزن بوسه کرده فاطمه بر این لبان اتش کین بر لب مادر مزن شرم کن از روی جدش مصطفی اتش اندر قلب پیغمبر مزن باب زارش کرده بوسه این لبان  اتش کین بر دل حیدر مزن   منبع:كتاب گریزهای مداحی،نویسنده: محمد هادی میهن دوست،انتشارات: صبح امید  ادامه مطلب... موضوعات مرتبط : گریزهای مداحی ادعیه و زیارات , روضه های امام حسین علیه السلام
یادش بخیر عطر خوشِ باغ سیب ها  یادش بخیر شهرِ رسولِ نجیب ها  دلتنگِ چشمهایِ قشنگِ توأم حسین  بستم دخیلِ اشک به أمن یُجیب ها  کمتر کسی دلش ز غمت شور می زند  در کوفه اندک اند شبیه حبیب ها  فتوا به قتل و غارتِ آل نبی دهند  بالای منبر پدر تو ، خطیب ها  مثل علی محاسنم از خون خضاب شد  در کوفه شُهره ایم به شیب الخضیب ها  قتلم بهانه ای شده تا متحد شوند  گودال می کَنَند برایم رقیب ها  کار از هجوم نیزه و شمشیر هم گذشت  با سنگ می زنند مرا نانجیب ها  با کشتنم به تجربه هاشان اضافه شد  برگرد سویِ مکه امام غریب ها 🔹🔹 .
. شب شده و توی کوچه آوارم ، وای ولی با این همه غم تورو دارم ، وای نیا کوفه عوض بکن مسیرت رو ، وای ببین کشیده شده به کجا کارم ، وای اینجا تنها مسلمه که بی تو دلتنگه یا حسین توی دست بیعتشون نیزه و سنگه یا حسین ... یا حبیبی کوفه میا ، یا حبیبی کوفه میا ... بویی نبُرده از خدا و دین کوفی ، وای آقای من نشسته تو کمین کوفی ، وای تنها یه پیرزنه که وفاداره ، وای امان از کوفه و امان از این کوفی ، وای برا ساقی نقشه دارن ، برا ساغر نقشه دارن برا شیش ماهه و برا علی اکبر نقشه دارن ... یا حبیبی کوفه میا ، یا حبیبی کوفه میا ... به هیچ جایی نمیرسه صدای من ، وای روضه ها شروع شد با روضه های من ، وای بشنو سلام آخرمو از اینجا ، وای دارالإماره شد دارالعزای من ، وای شده تنهاییِ من از خبرای تازه ی شهر خواهی دید آقا سرمو به سر دروازه ی شهر ... یا حبیبی کوفه میا ، یا حبیبی کوفه میا ... هر موقعی که روضه هاشو میبینم ، وای انگاری که کرب و بلاشو میبینم ، وای وعدشو به دلم دادم که امسالم ، وای محرم و حال و هواشو میبینم ، وای دوباره آواره بشو ، دلتو دلداده بکن محرم اومد سینه زن خودتو آماده کن ... سیدی مولا یا حسین ، سیدی مولا یا حسین ... لب به ثنای تو وا میکنم آقا ، حسین تو روضه دلو شیدا میکنم آقا ، حسین یه لحظه اگه تو رها کنی من رو نمیدونم چه سرنوشتی پیدا میکنم آقا ، حسین خودمو مرضیه دل حضرت زهرا میکنم هر زمانی که به شما توسل پیدا میکنم ... سیدی مولا یا حسین ، سیدی مولا یا حسین ...
🌻🍃🌻🍃 🍃🌻🍃 🌻🍃 🍃 💧همه جا، محضر امام زمان عج💧 ❤️آیت الله بهجت ره درباره راه رسیدن به محضر فرمود: 🔰مومن باید خود را در همه حال در محضر آن حضرت ببیند‌. تو‌‌جه داشته باشید که هر کاری که می کنید ، در محضر اوست. او حتی از خیال شما آگاه است ؛ ☑️حتی افرادی مانند سید مرتضی کشمیری (درون) افراد را فهمیده اند ؛ چه رسد به امام عصر علیه السلام 📚 منبع : کشکول_موعود ،کلام حکیمانه ،صفحه ۱۲۴ ❣اللّٰھـُــم ؏جِّل لِوَلیڪَ الفَرَجْ❣ 🍃 پی نوشت: اما متاسفانه، بد فهمی برخی به آنجا رسیده که میگوید: در منزل نیز با چادر باش چرا که امام زمان تورا می بیند و ناظرت است!! لیکن نمیداند که در محضر امام زمان بودن یعنی عمل به اوامر و نواهی قرآن و عترت، نه روگرفتن از امام زمان عج...! 🍃🌻🍃
. آقا بیا تا زیر پایت جا بگیرم شاید کنار مقدمت مأوی بگیرم من نذر کردم تا ظهور چشمهایت شب های جمعه تا سحر احیا بگیرم بی نام تو یک واژه ی بیهوده هستم وقتی که یادت می کنم معنا بگیرم من حاجت چندین و چند ساله ام را آنقدر می گریم به پایت تا بگیرم باید همین امروز بگیرم حاجتم را شاید نبودم یا نشد فردا بگیرم من کربلا می خواهم از دست تو آقا آنقدر می گریم که تا امضا بگیرم تا اینکه امروز دست هایم را بگیری ناچارم آقا روضه ی سقا بگیرم
تقدیر نما پر بزنم سوی حسین مستانه بگردم به سر کوی حسین افتاده به دل باز هوای حرمش آید به مشام جان و دل بوی حسین غرق است دلم به رحمت واسعه اش جانم به فدای طلعت و روی حسین در سر هوس موکب و چایش دارم من پای پیاده بروم سوی حسین من در هوس بهشت، نوکر نشدم جنت به فدای تاری از موی حسین جنت به چه کار تا که دلبر دلرم؟ عشق است جمال ماه و دلجوی حسین من ره بلدم ، صراط حق را دارم باشد به خدا صراط، ابروی حسین میلی به نگاه این و آن نیست مرا عشق است همان نگاه دلجوی حسین این منسب نوکری ز مادر دارم زهراست هوادار مدد جوی حسین نوکر ز شهش جدا شود می میرد نوکر شده دیوانه ی نیکوی حسین بیمار منم ، جنون بی حد دارم درمان شود این حال به داروی حسین عشق است مرا چنین به محشر خوانند (عبد)حسن و کلب سر کوی حسین /عبدِ کریم/ .
. ای یوسف زهرا نظری بر ما کن مرده دل من بیا مرا احیا کن جا مانده ی بزم شب قدرم آقا ... حالا تو بیا و نامه ام امضا کن ---------- وقتی که به باغ آرزویت آیی در جمعِ اسیرِ جست و جویت آیی گفتی که سراسیمه عزیز زهرا در مجلس روضه ی عمویت آیی ---------- روز عرفه اوج مناجات آمد هنگام دعا و عرض حاجات آمد ذکر همه عاشقان اباصالح شد با وجه خدا وقت ملاقات آمد -----------
متن شعر روز عرفه"سرافکنده" -(گناه کار ترین بنده ی توام یا رب) گناه کار ترین بنده ی توام یا رب به جان فاطمه شرمنده ی توام یا رب ببین به پا شده بتخانه در دلم اما هنوز مدعی ام بنده ی توام یارب تمام عمر مرا سربلند کردی و من تمام عمر سرافکنده ی توام یارب گناه خیمه ی غم در دلم زده اما هنوز منتظر خنده ی توام یارب به روسیاهی من بیشتر اضافه شده که بین خلق نماینده ی توام یارب اگر نظر کنی از لطف رام خواهم شد منی که عبد گریزنده ی توام یا رب گناهکار ترین بنده ام ولی دلخوش به دست رحمت بخشنده ی توام یارب خدا، تو را به خدا می دهم قسم، العفو! به حق آل عبا می دهم قسم، العفو! نگاه ما به تو از هر کجا زیادتر است چرا که عفو تو از جرم ما زیاد تر است به ناامیدی از این در نرفتم و دیدم که خواجه گفت امید عطا زیاد تر است تمام عمر اگر سوختم در آتش خوف ولی به حکم محبت رجا زیاد تر است منی که در پی آسایشم، نمی فهم که در مسیر تقرب بلا زیاد تر است اگرچه در عرفاتند حاجیان اما نگاه تو طرف کربلا زیاد تر است گریز روضه دوباره رسیده تا گودال چرا که در دل آن روضه ها زیاد تر است سر حسین اگر از جلو بریده نشد غم بریدن آن از قفا زیاد تر است شاعر:
علیه السلام باور نمی کردم گذرها را ببندند من را که می بینند درها را ببندند خورشید بودم زیر نور ماه رفتم جان خودت تا صبح خیلی راه رفتم در شهر کوفه کوچه گردی کم نکردم این چند شب یک خواب راحت هم نکردم من شیر بودم کوفه در زنجیرم انداخت این کوچه های تنگ آخر گیرم انداخت امروز جان دادم اگر جانت سلامت دندان من افتاد دندانت سلامت حالا که می آیی کفن بردار حتما ای یوسف من پیرهن بردار حتما حالا که می آیی ستاره کم بیاور با دخترانت گوشواره کم بیاور حیرانم اما هیچ کس حیران من نیست باور کن اینجایی که دیدم جای زن نیست اینجا برای خیزران لب را نیاری آقا خدا ناکرده زینب را نیاری اصلا ببین گل ها توان خار دارند ؟ پرده نشینان طاقت بازار دارند ؟ من راضی ام انگشتر من را بگیرند وقت کنیزی دختر من را بگیرند اینجا برای نعل پا دارند آنقدر کنج تنور خانه جا دارند آنقدر مهر و وفا که نه جفا دارند ، اما اینجا کفن نه بوریا دارند اما باید مسیر تو چرا اینجا بیفتد حیف از سر تو نیست زیر پا بیفتد 🔹🔹 .
قربانی هر که خواهد رنگ خود را رنگ رحمانی کند باید اول هر چه جانان خواست قربانی کند هر که خواهد گوهر مقصود جان را لازمست بی محابا قصد این دریای طوفانی کند باید ابراهیم بندد چشم اسماعیل را تا مبادا فتنه ای را نفس شیطانی کند نازم آن ذبح عظیمی را که در محراب خون بنده حق باشد و بر خلق سلطانی کند هر که را باشد ید بیضا ز لطف کردکار می تواند با عصایی کار ربانی کند گر نباشد لطف جانان گل نمی روید به باغ اسمان گر خاک را صد بار بارانی کند پیش اهل دل نشاید ادعا را بهتر آن کز ابتدا اظهار نادانی کند .
تنگ غروب عرفه غم تو دلم پا مي گيره دلم هوايي مي شه و بونۀ آقا مي گيره اين روزايي كه دم به دم غريبي رو حس مي كنم با گريه ياد غربت عزيز نرگس مي كنم تا كه بياي تو از سفر تا كه ببيني حالمو نذر نگاهت مي كنم اين اشكاي زلالمو ميون طوفان غمت شكسته بال و پر من كاشكي بياي پا بذاري به روي چشم تر من كوچه رو صبح جمعه ها هم نفس بوي گلاب با مژه جارو مي زنيم با اشكامون مي پاشيم آب كاشكي بياي و سوغاتي برام بياري بوي سيب يا كه يه مهر و تسبيح از تربت ارباب غريب كاشكي بياي برامون از تشنگي و آب بخوني بياي رو منبر بشيني روضۀ ارباب بخوني مسلميه دم بگيري با گريه و شور و نوا بياي و با هم بخونيم "حسين من كوفه نيا" كوفه نيا كه اينجاها قحطي آبه به خدا حرمله چشم انتظار طفل ربابه به خدا اينجا تموم مردمش تشنۀ خون لاله اند با كعب ني منتظر رقيۀ سه ساله اند همه با فكر انتقام روز مي كنن شباشونو نعلاي تازه مي زنن تموم مركباشونو رو خاك گرم كربلا سه روز مي مونه پيكرت خورشيد نيزه ها مي شه اينجا سر مطهرت 🔸شاعر: ________________________
مناسب برای خواندن در مساجد و اجتماعات نماز عید قربان عید قربان بر مؤمنین بادا مبارک... جشن بندگی و یقین بادا مبارک عید قربان بر مؤمنین بادا مبارک عید قربان بر مؤمنین بادا مبارک... لَبّیکَ اللهمّ لَبّیکْ،ای ربّ یکتا آمدم قربانی کنم نَفسانیَت را عید قربان بر مؤمنین بادا مبارک... من همان عبدِ عاصیِ نامه سیاهم ای پناهِ بی پناهان بده پناهم عید قربان بر مؤمنین بادا مبارک... از مَشعرِ علایقِ تُهی و فانی آمده ام سوی مِنا بهرِ قربانی عید قربان بر مؤمنین بادا مبارک... ما را کمک کن ای خدا به حقّ زهرا دائم باشیم در اِحرامِ وَرَع و تقویٰ عید قربان بر مؤمنین بادا مبارک... به حقّ او که در رَهَت جان را فدا کرد در راهِ دین حجّ خود را نیمه رها کرد جانم حسین جانم حسین ای حسین جانم... آن آقایی که دلها را تا به خدا بُرد قربانی هایش را سوی کرببلا برد جانم حسین جانم حسین ای حسین جانم... 👇
به سبک ای صفای قلب زارم .... بند ۱ عید قربان آمد و دل ها پر از نور جلی شد ذکرِ بر روی لب هامون نام زیبای علی شد فدای او منم / گدای او منم غلام و نوکر / سرای او منم ( علی مولا علی ۴ ) ۲ بند ۲ عیدتان بادا مبارک عید رحمت عید نور است روزیتان ای محبان شادی و شور و سرور است دلم را ده جلا / به من هم کن عطا بده عیدی به ما / برات کربلا ( علی مولا علی ۴ ) ۲ بند ۳ تو مَه روی زمینی ، سرور اهل یقینی کوری چشم حسودان ، تو امیر المومنینی دلم شد منجلی / به این ذکر جلی امیر ما بود / فقط مولا علی ( علی مولا علی ۴ ) ۲ بند ۴ عاشق صحن و سراتم ، عاشق ایوون طلاتم نجفت باغ بهشتم ، خاک پای نوکراتم منم خاک درت / غلام و نوکرت به قربان تو و / نبی و همسرت ( علی مولا علی ۴ ) ۲ بند ۵ در فراق روی ماهت عقده ی دل وا نکردم هر چه گشتم خیمه ات را من ولی پیدا نکردم کجایی ماه من / قدم بر دیده زن به جان مادرت / بیا یابن الحسن ( بیا یابن الحسن ۴ ) ۲
دوبیتی های دشتی جوان و نوجوان و.... بسان بلبلی از غم فسردم غم هجران تو بر شانه بردم خوشی از خانه و کاشانه ام رفت از اون روزی که در خاکت سپردم گلای خونمون بی تو خزونه چشام از داغ تو همرنگ خونه انیس و مونسم بعد از تو اشکه امان از دست این دور زمونه خودم دیدم که در گِل جا گرفتی که روی دوش ما مأوا گرفتی تو رفتی و ولی با رفتن خود که جون از مادر و بابا گرفتی خودم بر شانه ها بردم تنت را که شاید بشنوم خندیدنت را الهی کاش می مردم ، ولیکن نمی دیدم کفن پوشیدنت را حسین کریمی نیا نیم از عالم خاک
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
عید سعید منای عشق -(عید قربان است رو بردرگه یزدان کنید) عید قربان است رو بردرگه یزدان کنید درمنای عشق جانان نفس را قربان کنید عید قربان است روز امتحان بندگی مثل اسماعیل باجان روی برجانان کنید عید قربان است روز تابش مهریقین با فروغی ازیقین جان را پُر از ایمان کنید عید قربان است روز شوق و روز سرنوشت دامن از گلهای اشک شوق گلباران کنید عید قربان روز عید و روز پیمان بستن است درچنین روزی وفا برعهد و برپیمان کنید عید قربان جلوه ای از روز تسلیم و رضاست جان ودل تسلیم امر حضرت جانان کنید میزبان آفرینش میهمانی می دهد از ره اخلاص خود را برخدا مهمان کنید درمحیط بندگی با عشق وایمان ویقین توشه ای آماده بهر برزخ و میزان کنید زآفتاب حشر ایمن می شوید ،امروز اگر رو به سوی آستان عترت و قرآن کنید . درچنین عید بزرگی ازخداوند کریم آرزوی وصل مهدی درشب هجران کنید چون «وفایی» دل به دریای ولایت افکنید ساحل اندیشه را لبریز ازمرجان کنید شاعر: