▫️رمضان امسال را با تمام دعاهای فرج وقت افطارش، با تمام گله‌های هر شب افتتاحش، با تمام «عجّل» های شب‌های قدرش، می‌سپارم به شما ای آقای من! به این امید که به یمن آمین‌هایت، آخرین رمضان بی حضورت باشد! #رمضان #گرافیک_مهدوی ▫️مولای من شرمنده ایم .... نشدیم لایق دیدار 😔💔

#استوری_وداع_بارمضان وقت خداحافظیه مهمونی هم تموم شد حسرت این روزای خوش بغضی توی گلوم شد😔 صابخونه ممنون توام هیچ چیزی کم نزاشتی با این که لایق نبودم سنگ تموم گذاشتی نمیتونم دل بکنم جدایی خیلی سخته💔 بدرقه رفتن این طوری خدایی خیلی سخته🥀

#کلیپ 🎬 #استاد_شجاعی ※ قدرت شب عید فطر، به اندازه‌ی جمع تمام شبهای ماه رمضانه! ※ چجوری بیشترین بهره رو میشه ازش برد؟ ویژه #عید_فطر 🌟

عید سعید فطر بر شما خوبان مبارکباد❤️😍🌹🌺

🍃 آیت الله بهجت رحمه الله علیه: ✍🏼 یکی از عوامل #حضور_قلب این است که در تمام بیست و چهار ساعت، باید #حواس خود را کنترل کنیم؛ زیرا برای تحصیل حضور قلب، باید مقدماتی را فراهم کرد! باید در طول روز، گوش، چشم و هم چنین سایر اعضا و جوارح خود را کنترل کنیم!

سلام امام زمانیها نماز و روزه هاتون قبول باشه موضوع این هفته:گذشت

در صحنه زندگی اجتماعی بشر، کمتر کسی را می توان یافت که از عیب پاک بوده و از لغزش مصون باشد. اگر هم چنین افرادی پیدا شوند، بسیار نادرند؛ زیرا انسان همواره گرفتار کشمکش غرایز حیوانی و تمایلات عالی انسانی خویش است و هر کاری هم که از او سر می زند، فرایند نزاع این دو نیروست. پس به طور طبیعی، نمی توان انتظار داشت همه کارهای یک فرد درست و پسندیده باشد. هر کس به مقتضای حال خود کم و بیش لغزش هایی دارد. زیان ناشی از این لغزشها، همیشه منحصر به خود انسان نمی شود، بلکه در مواردی گریبان دیگران را نیز می گیرد و موجودیّت و منافع آنان را به خطر می اندازد. به نظر شما با این گونه لغزشها که گهگاه از این و آن سر می زند چه باید کرد؟

اگر قرار باشد همه خطاکاران با هر وضعیّتی که دارند مجازات شوند و هر کس بخواهد آزار و اذیّت دیگری را تلافی کند و دیر یا زود از او انتقام بگیرد، چه پیش خواهد آمد و صحنه زندگی بشر را چه جهنّم سوزانی از خشم، کینه و نفرت فرا خواهد گرفت؟ اینجاست که سخن از مکارم اخلاقی و فضایل عالی انسانی به میان می آید و ارزش والای آنها مشخص می شود. عفو و گذشت یکی از این مکارم والا و بلکه به قول امام علی ـ علیه السلام ـ تاجی زینت بخش بر سر همه آنهاست: «العفوُ تاجُ المکارِمِِ» گذشت زینت بزرگواریهاست.

این خوی پسندیده، پرتوی از مسرّت واقعی و موجی از عواطف و احساسات انسان دوستانه را در دلها ایجاد می کند. کینه ها و دشمنی ها را از آن می زداید و موجب می شود که خصم دست از خصومت برداشته و طرح دوستی و محبّت بریزد.

پیشوایان بزرگوار اسلام از یکسو در سیره عملی خود. انسان های باگذشت و بزرگواری بودند، چنان که نقل شده روزی ابوهریره نزد امام علی ـ علیه السلام ـ آمد و سخنان ناروایی درباره آن حضرت گفت: فردای آن روز شرفیاب شد و خواسته هایی را خدمت حضرت مطرح کرد. حضرت علی ـ علیه السلام ـ همه آنها را برآورده ساخت. این کار امام بر برخی از اصحاب گران آمد و موجب اعتراض آنان شد. آن حضرت به ایشان فرمود: «اِنّی لَاَسْتَحْیی اَنْ یَغْلِبَ جَهْلُهُ عِلْمی وَ ذَنْبُهُ عَفْوی وَ مَسأَلَتُهُ جُودیِ» من از اینکه نادانی او بر علمم، گناه او بر عفوم و درخواست او بر بخشایشم چیره شود، شرم می کنم.