امیرالمؤمنین صلوات الله علیه فرمودند: من درخت بخشـش و پوشـش مردم، صاحب دنیا، حجت انبیاء، لسان مبین، ریسـمان استوار و نبأ عظیم هستم که از آن روي بر میگردانید و از آن سوال می شوید و در آن اختلاف دارید. مناقب آل أبي طالب عليهم السلام (لابن شهرآشوب)

ابن عباس میگوید:   در نزد رسول خدا صلی الله علیه و آله بودیم که امیرالمومنین علیه السلام وارد شد، پس پیامبر صلی الله علیه و آله لبخندی زدند و فرمودند: ! خوش آمدی که خداوند تو را ۴۰۰۰۰ سال قبل از پدرش خلق کرده است پس اصحاب منظور حضرت را متوجه نشدند که حضرت از خلقت نور و روح امیرالمومنین علیه السلام صحبت میکنند نه خلقت جسم و بدن حضرت پس گفتیم: یا رسول الله، آیا پسر قبل از پدر وجود داشته است؟! پس حضرت فرمودند: آری! خداوند نور من و علی علیه السلام را از یک نور و ۴۰۰۰۰ سال قبل خلقت جسم آدم را بیافریند سپس آن نور را به دو قسمت تقسیم نمود، از یک قسمتش من، و از قسمت دیگر علی علیه السلام را خلق کرد، قبل از اینکه هیچ موجودی را خلق کند سپس خداوند اشیا را در هنگامی که در تاریکی بودند خلق فرمود، در هنگامیکه خداوند نور ما را در سمت راست عرش خویش قرار داده بود! سپس خداوند فرشتگان را خلق فرمود، و ملائکه هنوز در لحظه اول خلقت خویش بودند که نور ما را در کنار عرش مشاهده کردند، پس ما تسبیح خدا گفتیم، و ملائکه نیز از ما تسبیح را یاد گرفتند و تسبیح گفتند و ما لا اله الا الله گفتیم پس ملائکه یاد گرفتند که خدایی جز الله نیست پس هر کس که خدای را تسبیح کند، و تکبیر گوید از تعلیم من و علی علیه السلام است و در علم خداوند در ازل چنین گذشته بود که آنها از تعلیم من و علی  علیه السلام خداوند را بشناسند،  و جمیع اشیاء بوسیله ما تسبیح و تکبیر گفتند.  البرهان ۱۱۷٫ تاویل‏ آیات‏ الظاهره ص ۴۸۸

رسول خدا صلی الله علیه و آله: در تفسیر قول خدای عزوجل سوره واقعه آیه ۱۰ و ۱۱ : السابقون السابقون اولئک المقربون: سبقت گیرندگان در انجام اوامر الهی همان مقربان درگاه الهی هستند ؛ فرمودند : جبرئیل به من خبر داده سابقون علی علیه السلام ر و شیعیانش میباشند آنها هستند که به بهشت سبقت گیرند و به جهت کرامتی که خداوند به آنها نموده مقربان درگاه الهی می باشند.  امالی شیخ مفید صفحه ۳۳۹

گروهی از عهد شکنان و خارج شدگان از دین به ابلیس لعنه الله گفتند: آیا حدیثی درباره اميرالمؤمنين علیه السلام  نمی گویی؟  گفت：گوش کنید تا برایتان بگویم: خدا را در میان طایفه جن دوازده هزار سال عبادت کردم و وقتی آنها به هلاکت رسیدند از تنهایی خود به خداوند شکایت کردم مرا به آسمان دنیا بردند در آنجا هم دوازده هزار سال در جمع فرشتگان خدا را پرستش کردم  و در حالی که به تسبیح و تقدیس پروردگار مشغول بودیم ناگهان نوری که تشعشع و درخشندگی آن زیاد بود از مقابل ما گذشت فرشتگان همگی برای آن نور سجده کردند و گفتند: سبوح قدوس: پاک و منزه است خداوند، این نور فرشته ای مقرب یا پیغمبری مرسل است ندایی آمد: این نور طینت و سرشت علی بن ابی طالب صلوات الله علیهما است. امالی صدوق：۴۲۷ ح ۶ مجلس ۵۵ بحارالانوار：۱۶۲/۳۹ ح  ۱ مدینه المعاجز： ۱۲۳/۱ ح  ۷۰ علل الشرایع： ۱۴۳ ح  ۹ القطره: ج ۱ ح  ۱۸/۱۱.

مفضّل بن عمر گويد پيشواى ششم امام صادق عليه السلام به من فرمود: خداوند متعال در فرمان روايى و ملك يكتاست. پس خود را به بندگانش شناسايى نمود، آنگاه امر خويش را بر آنان واگذار كرده و بهشت را بر آنان ارزانى نمود، خداوند هر كه از جنّ و انس را بخواهد دلش را پاك نمايد ولايت ما را به اوشناسايى مى كند و هر كه را بخواهد دلش را فاسد كند از معرفت ما ممانعتش مى نمايد آنگاه فرمود: يا مفضّل! واللَّه، ما استوجب آدم أن يخلقه اللَّه بيده وينفخ فيه من روحه إلّا بولاية عليّ عليه السلام وما كلّم اللَّه موسى تكليماً إلّا بولاية عليّ عليه السلام ولا أقام اللَّه عيسى بن مريم آية للعالمين إلّا بالخضوع لعليّ عليه السلام اى مفضل! سوگند به خدا حضرت آدم عليه السلام سزاوار آفرينش به دست خداوند ودميدن روح خويش در او نشد جز به سبب ولايت على عليه السلام خداوند با حضرت موسى سخن نگفت مگر به سبب ولايت على عليه السلام و خداوند حضرت عيسى را آيت و نشانه براى جهانيان قرار نداد جز به واسطه فروتنى و خضوعى كه نسبت به على عليه السلام داشت. سپس فرمود: أجمل الأمر، ما استأهل خلق من اللَّه النظر إليه إلاّ بالعبوديّة لنا كوتاه تر بگويم:هيچ آفريده اى شايستگى توجّه از سوى خداوند را پيدا نكرد جز به واسطه بندگى براى ما. الإختصاص: ۲۴۴، بحار الأنوار: ۲۹۴/۲۶ ح ۵۶، نظير اين روايت را علّامه مجلسى رحمه الله در ج: ۹۶/۴۰ از سليم نقل كرده. و گفتنى است كه اين روايت در ج ۵۵۰/۱ ح ۳۸۲ همين كتاب نقل شد القطره :صفحه(۴۷_۴۸)

امیرالمومنین صلوات الله علیه فرمود: همانا من قیوم و پاینده هر قیم و (راه راست و سرپرست ) هستم؛و من احاطه به همه عالم دارم و بسیار دانا هستم.

امیرالمؤمنین صلوات الله علیه فرمود: من وجه الله هسـتم و من جنب الله هسـتم، اول و آخر، ظـاهر و بـاطن منم و من وارث زمینم، سبیل الله منم و به او بر او سوگنـد خوردم.

سلمان فارسی گوید رسول خدا صلی اللّه علیه وآله فرمود:    من شهر علم هستم و علی صلوات الله علیه درب آن است. همان موقع  خوارج شنیدند  به علی صلوات الله علیه حسادت کردند،ده نفر از سران خوارج را جمع کرد و گفتند هرکدام یک سوال واحد بپرسیم و ببینیم چگونه جواب می دهد اگر جواب واحد داد،می فهمیم که علم ندارد. یکی از آنها آمد پرسید یا علی! علم بهتر است یا ثروت؟ فرمود: علم بهتر است گفت:به چه دلیل علم برتر است؟ فرمود:زیرا علم میراث انبیاست و مال و ثروت میراث قارون و فرعون و هامان و عاد و شداد است. آن مرد نزد یارانش آمد و خبر داد کسی دیگر آمد گفت علم بهتر است یا ثروت؟ فرمود: علم بهتر است گفت:به چه دلیل علم برتر است؟ فرمود:زیرا علم تو را حفظ می‌کند،ولی مال و ثروت را تو مجبوری که حفظ کنی آن مرد نزد یارانش آمد و خبر داد  نفر سوم آمد پرسید علم بهتر است یا ثروت؟ فرمود: علم بهتر است گفت:به چه دلیل علم برتر است؟ فرمود:زیرا برای شخص عالم دوستان بسیاری است،ولی برای ثروتمند دشمنان بسیار آن مرد نزد رفقایش برگشت و جواب حضرت را گفت نفر چهارم آمد پرسید علم بهتر است یا ثروت؟ فرمود: علم بهتر است گفت:به چه دلیل علم برتر است؟ فرمود: زیرا اگر از مال انفاق کنی کم می‌شود؛ ولی اگر از علم انفاق کنی و آن را به دیگران بیاموزی بر آن افزوده می‌شود آن شخص برگشت نزد رفقایش خبر داد نفر پنجم آمد پرسید علم بهتر است یا ثروت؟ فرمود: علم بهتر است گفت:به چه دلیل علم برتر است؟ فرمود: زیرا مردم شخص پولدار و ثروتمند را بخیل می‌دانند،ولی از عالم و دانشمند به بزرگی و عظمت یاد می‌کنند آن مرد هم برگشت نزد رفقایش و جواب حضرت را اعلام کرد نفر ششم آمد پرسید علم بهتر است یا ثروت؟ فرمود: علم بهتر است گفت:به چه دلیل علم برتر است؟ فرمود: زیرا ممکن است مال را دزد ببرد،اما ترس و وحشتی از دستبرد به علم وجود ندارد آن مرد هم برگشت و جواب حضرت را به رفقایش گفت. نفر هفتم برخواست و آمد پرسید علم بهتر است یا ثروت؟ فرمود: علم بهتر است گفت:به چه دلیل علم برتر است؟ فرمود: زیرا مال به مرور زمان کهنه می‌شود،اما علم هرچه زمان بر آن بگذرد،پوسیده نخواهد شد آن مرد نزد یارانش آمد و خبر داد نفر هشتم برخواست آمد پرسید علم بهتر است یا ثروت؟ فرمود:علم بهتر است پرسید به چه دلیل؟ فرمود:چون صاحب مال روز قیامت او را حساب و کتاب می کنند بر علیه او ولی صاحب علم روز قیامت برادران خود را شفاعت می کند آن مرد نزد یارانش آمد و خبر داد نفر نهم برخواست آمد پرسید : علم بهتر است یا مال؟ فرمود:بلکه علم گفت:به چه دلیل علم برتر است؟ فرمود: زیرا مال و ثروت انسان را سنگدل می‌کند،اما علم موجب نورانی شدن قلب انسان می‌شود آن مرد نزد یارانش آمد و خبر داد و نفر دهم آمد پرسید علم بهتر است یا ثروت؟ فرمود: علم بهتر است گفت:به چه دلیل علم برتر است؟ فرمود: زیرا ثروتمندان تکبر دارند،تا آنجا که گاه ادعای خدایی می‌کنند،اما صاحبان علم همواره فروتن و متواضع‌اند آن مرد هم برگشت و خبر داد،همه گفتند خدا و رسول او صلی اللّه علیه وآله راست گفته اند که بی شک علی صلوات الله علیه باب همه علوم است امیرالمومنین صلوات الله علیه فرمود:اگر تمام مردم دنیا همین یک سؤال را از من می‌پرسیدند تا زمانی که زنده بودم خسته نمی شدم و ،به هر کدام پاسخ متفاوتی می‌دادم.تا آخر روزگاران بخاطر فضل خدا بر ما. کشکول بحرانی ۱/۵۶ چاپ المکتبة الحیدریة