پـر می زند دوبـاره قلم در هوای تو
چون آسمان گرفته دلش در عزای تو
موسای مـا تویـی و فقط با اشـاره ای
نیلـی روان ز چشم تـرم با عصـای تو
آیـا شـود گـدای حریـم شمـا شوم؟
هستـم دخیـل دامـن ابـن الرضای تو..
شب تا سحر از عشق خدا میسوزی
ای شمع، چقدر بیصدا میسوزی
یک روز دلت هواییِ معصومهست
یک روز ز دوریِ رضا میسوزی
آقا جان یا موسی بن جعفر من
ز دوری امام رضا علیه السلام می سوزم
خوب یا بد، هر چه باشد، عیبِ دلتنگی ست این
من به هر کس میرود مشهد، حسادت میکنم... 💔💔
باز هم می گویم حتی به دیوار منزلمان که فرش حرم امام رضا علیه السلام بر آن نصب شده است نیز حسادت می کنم.
#مقیم_حرم
#شعر
#چهارشنبه_های_امام_رضایی