#داستانک شب 💎‌«دست نوازش» ‌ روزى در يك دهكده كوچك، معلم مدرسه از دانش‌آموزان سال اوّل خود خواست تا تصوير چيزى را كه نسبت به آن قدردان هستند، نقاشى كنند. او با خود فكر كرد كه اين بچه‌هاى فقير حتماً تصاوير بوقلمون و يا ميز پُر از غذا را نقاشى خواهند كرد؛ ولى وقتى «داگلاس» نقاشى ساده كودكانه خود را تحويل داد، معلم شوكه شد! ‌ او تصوير يك «دست» را كشيده بود، ولى اين دست چه كسى بود؟ ‌ بچه‌هاى كلاس هم مانند معلم از اين نقاشى مبهم، تعجب كردند! يكى از بچه‌ها گفت: من فكر مى‌كنم اين دست خداست كه به ما غذا مى‌رساند و يكى ديگر گفت: شايد اين دست كشاورزى است كه گندم مى‌كارد و بوقلمون‌ها را پرورش مى‌دهد. هركس نظرى مى‌داد تا اينكه معلم، بالاى سر داگلاس رفت و از او پرسيد: اين دست چه كسى است، داگلاس؟ ‌ داگلاس در حالى كه خجالت مى‌كشيد، آهسته جواب داد: «خانم معلم، اين دست شماست.» ‌ معلم به ياد آورد از وقتى كه داگلاس پدر و مادرش را از دست داده بود، به بهانه‌هاى مختلف نزد او مى‌آمد تا خانم معلم دست نوازشى بر سر او بكشد... ‌ نکته: شما چطور؟! آيا تا به حال بر سر كودكى يتيم، دست نوازش كشيده‌ايد؟ بر سر فرزندان خود چطور؟ ‌ ‌‌ " اى پروردگارى كه حيات بخشيده‌اى مرا، قلبى به من ببخش مالامال از قدرشناسى و عشق." ويليام شكسپير ‌ ┄┅•═༅𖣔✾‌🌷✾𖣔༅═•‏ ‌┅ 🇮🇷 همراه ما باشید و دوستان خود را به کانال مسجدامام حسن مجتبی(ع) در پیام رسان ایتا دعوت کنید : 👇👇👇 @emamhsanmohammadyehmasjed

🍃🌹🍃 #داستانک 🧕زن فقیری با یک برنامه رادیویی تماس گرفت و از خدا درخواست کمک کرد. مرد بی‌ایمانی که داشت به این برنامه رادیویی گوش می‌داد، تصمیم گرفت سر به سر این زن بگذارد. آدرس او را به دست آورد و به منشی‌اش دستور داد مقدار زیادی مواد خوراکی بخرد و برای زن ببرد. ضمنا به او گفت: «وقتی آن زن از تو پرسید چه کسی این غذا را فرستاده، بگو کار شیطان است.» وقتی منشی به خانه زن رسید، زن خیلی خوشحال و شکرگزار شد و مشغول بردن خوراکی‌ها به داخل خانه کوچکش شد. منشی از او پرسید: نمی‌خواهی بدانی چه کسی این خوراکی‌ها را فرستاده؟ زن جواب داد: نه، مهم نیست. وقتی خدا امر کند، حتی شیطان هم فرمان می‌برد. 🍃🌹🔹ـــــــــــــــــــــــــ @emamhsanmohammadyehmasjed

#داستانک شب رفیقی داشتم که از دار دنیا یه پیکان درب و داغون سفید یخچالی داشت و می‌‌پرستیدش! با اینکه ماشینه خیلی هم سرِ پا و مدل بالا نبود ، اما خیلی هوای اون رو داشت . می‌گفت  من که پول ندارم عوضش کنم ، پس بهتره از همین چیزی که دارم خوب مراقبت کنم . یه روز اومد دنبالم که باهم بریم بیرون. دیدم یه برچسب بزرگ طرح ِ برند‌های معروف ماشین‌های خارجی رو روی شیشه‌ سمت ِ شاگرد چسبونده ، خندم گرفت و گفتم این چیه چسبوندی بابا ، خیلی ضایعه‌ ، انگار ندید بدیدی ، بعد برچسب شیشه رو کشیدم و کندم . دقیقه‌ای نشد که یهو نصف شیشه‌ ماشین افتاد پایین و خورد شد . خیلی ناراحت شد و منم از اتفاقی که افتاده بود جا خوردم . در بین راه می‌گفت که پول نداشته شیشه ماشین رو عوض کنه ، واسه همین یه برچسب زده روش که کسی جای ترک خوردگی رو نبینه تا بلکه پولی دستش بیاد و یه شیشه‌ نو بندازه . کلّ اون روز رو دمق بودم . با اینکه چیزی بهم نگفت اما از خودم و کاری که کرده بودم شرمنده شدم . وقتی من رو رسوند دم ِ در خونه بهم گفت  "غصه نخور ، فدای سرت رفیق . یه چیزی رو رفاقتی بهت بگم !؟ اینکه یه شیشه بود و مهم نیست ، بالاخره حلش می‌کنم ، اما خواستم بهت بگم که مواظب باشی اگه یه روز کسی رو دیدی که یه جای زندگیش رو خیلی دوست داره و قشنگ نشونش میده ، نزنی تو پَرش . حالش رو نگیری ، شاید خواسته جای یه زخم رو بپوشونه تا کسی باخبر نشه . خیلی وقت‌ها مجبوریم روی یه سری مشکلات ، غم و غصه‌هامون برچسب خوشحالی و امید بچسبونیم تا حداقل کسی از وجودشون باخبر نشه . *حواسِمون باشه به برچسب‌های قشنگِ زندگیِ آدم‌ها دست نزنیم* @emamhsanmohammadyehmasjed

#داستانک 💠 عنوان داستان : اجرای عدالت یعقوب لیث صفاری شبی هر چه کرد؛ خوابش نبرد. غلامان را گفت: حتما به کسی ظلم شده؛ او را بیابید. پس از کمی جست و جو؛ غلامان باز گشتند و گفتند: سلطان به سلامت باشد، دادخواهی نیافتیم. اما سلطان را دوباره خواب نیامد؛ پس خود برخواست و با جامه مبدل، از قصر بیرون شد. در پشت قصر خود؛ ناله ای شنید که می گفت خدایا: یعقوب هم اینک به خوشی در قصر خویش نشسته و در نزدیک قصرش اینچنین ستم می شود. سلطان گفت: چه می گویی؟ من یعقوبم و از پی تو آمده ام؛ بگو ماجرا چیست؟ آن مرد گفت: یکی از خواص تو که نامش را نمی دانم؛ شبها به خانه من می آید و به زور، زن من را مورد آزار و اذیت و تجاوز قرار می دهد. سلطان گفت: اکنون کجاست؟ مرد گفت: شاید رفته باشد. شاه گفت: هرگاه آمد، مرا خبر کن؛ و آن مرد را به نگهبان قصر معرفی کرد و گفت: هر زمان این مرد، مرا خواست؛ به من برسانیدش حتی اگر در نماز باشم. شب بعد؛ باز همان سرهنگ به خانه آن مرد بینوا رفت؛ مرد مظلوم به سرای سلطان شتافت. یعقوب لیث سیستانی؛ با شمشیر برهنه به راه افتاد، در نزدیکی خانه صدای عیش مرد را شنید؛ دستور داد تا چراغها و آتشدانها را خاموش کنند آنگاه ظالم را با شمشیر کشت. پس از آن دستور داد تا چراغ افروزند و در صورت کشته نگریست؛ پس در دم سر به سجده نهاد. آنگاه صاحب خانه را گفت قدری نان بیاورید که بسیار گرسنه ام. صاحبخانه گفت: پادشاهی چون تو؛ چگونه به نان درویشی چون من قناعت توان کردن؟ شاه گفت: هر چه هست؛ بیاور. مرد پاره ای نان آورد و از شاه سبب خاموش و روشن کردن چراغ و سجده و نان خواستن سلطان را پرسید. سلطان در جواب گفت: آن شب که از ماجرای تو آگاه شدم؛ با خود اندیشیدم در زمان سلطنت من؛ کسی جرأت این کار را ندارد مگر یکی از فرزندانم. پس گفتم چراغ را خاموش کن تا محبت پدری مانع اجرای عدالت نشود. چراغ که روشن شد ؛ دیدم بیگانه است. پس سجده شکر گذاشتم. اما غذا خواستنم از این رو بود که از آن شب که از چنین ظلمی در سرزمین خود آگاه شدم؛ با پروردگار خود پیمان بستم لب به آب و غذا نزنم تا داد تو را از آن ستمگر بستانم. اکنون از آن ساعت تا به حال چیزی نخورده ام. گر به دولت برسی؛ مست نگردی؛ مردی گر به ذلت برسی؛ پست نگردی؛ مردی اهل عالم همه بازیچه دست هوسند گر تو بازیچه این دست نگردی، مردی. 🆔️ @emamhsanmohammadyehmasjed

#داستانک #داستان_مذهبی پاداش یک گواهی حضرت یوسف علیه السلام در کاخ خود بر روی تخت پادشاهی نشسته بود. جوانی با لباسهای چرکین از کنار کاخ او گذشت. جبرئیل در حضور آن حضرت بود. نظرش به آن جوان افتاد. گفت: یوسف! این جوان را می‌شناسی؟ یوسف(ع) گفت: نه! جبرئیل گفت: این جوان همان طفلی است که پیش عزیز مصر، در گهواره به سخن درآمد و شهادت بر حقّـانیّت تو داد. حضرت یوسف(ع) گفت: عجب! پس او بر گردن ما حقّی دارد. با شتاب مأمورین را فرستاد، آن جوان را آوردند و دستور داد او را تمیز و پاکیزه نمودند و لباس‌های پر بها و فاخر بر وی پوشاندند و برایش ماهیانه حقوقی مقرّر نموده و عطایای هنگفتی به او بخشیدند. حضرت جبرئیل با دیدن این منظره، تبسّم کرد. یوسف(علیه السلام) گفت: مگر در حق او کم احسان کردم که تبسّم می‌کنی؟ جبرئیل گفت: تبسّم من از آن جهت بود که مخلوقی در حق تو که مخلوق هستی، بواسطه ی یک شهادت بر حق در زمان کودکی از این همه إنعام و احسان برخوردار شد. حال خداوند کریم در حق بنده ی خود که در تمام عمر، شهادت بر توحید او داده است، چقدر احسان خواهد کرد؟! 📚پندهای جاویدان، ص٢٢٠ @emamhsanmohammadyehmasjed

#داستانک📚 🔰می‌گفت از عاشورا چیزی برایم تعریف کن که قند در دلم آب شود و کیفور شوم. گفتم کجای عاشورا قند در دل اب می‌کند. عاشورا همه‌اش خون دل است. گفت نه! آنجا که قاسمِ سیزده ساله به ازرق شامی می‌گوید با کفشی که بندش باز است به جنگ آمده‌ای؟ و او را در لحظه‌ای که حواسش پیِ کفشش می‌رود، به درک واصل می‌کند و بعد از آن پسرانش را، آن همانجایی‌ست که قند در دل آب می‌کند. ❇️راست می‌گفت. زندگی ائمه اطهار پر از مصیبت اما سرشار از افتخار و عزت است. فقط از مصیبت صحبت کردن شاید بی انصافی باشد. 🔆مثلا امام حسن عسکری! در زندان سامرا محصور بودند و در جوانی به شهادت رسیدند. حاکمانِ در راس قدرت به شدت ظالم و عالمان درباری‌اشان غرق در فسق و فجور بودند. 💫اما با این شرایط شیعه قوی می‌شود. تشکیلاتی می‌شود. امام نائبانی دارد که وجوهات را از مردم می‌گیرند نامه بینشان رد و بدل می‌شود. آنچنان شیعه رشد پیدا می‌کند که حاکم ظالم او را در همان جوانی می‌خواهد از میان بردارد و اینکار را می‌کند. عظمت و قدرت شیعه در زمان امام حسن عسکری با وجود شرایط سخت و دشوار، قند در دل انسان آب می‌کند. •┈•✾•☘️🌸🍀•✾•┈• 🆔 @emamhsanmohammadyehmasjed