سلام #مولای_من اللّٰهُمَّ بَلِّغْ مَوْلايَ صاحِبَ الزَّمانِ صَلَواتُ اللّٰهِ عَلَيْهِ عَنْ جَمِيعِ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِناتِ، فِي مَشارِقِ الْأَرْضِ وَمَغارِبِها، وَبَرِّها وَبَحْرِها، وَسَهْلِها وَجَبَلِها، حَيِّهِمْ وَمَيِّتِهِمْ، وَعَنْ والِدَيَّ وَوُلَْدِي وَعَنِّي مِنَ الصَّلَواتِ وَالتَّحِيَّاتِ زِنَةَ عَرْشِ اللّٰهِ وَمِدادَ كَلِماتِهِ، وَمُنْتَهىٰ رِضاهُ، وَعَدَدَ مَا أَحْصاهُ كِتابُهُ، وَأَحاطَ بِهِ عِلْمُهُ. اللّٰهُمَّ إِنِّي أُجَدِّدُ لَهُ فِي هٰذَا الْيَوْمِ وَفِي كُلِّ يَوْمٍ عَهْداً وَعَقْداً وَبَيْعَةً فِي رَقَبَتِي؛ اللّٰهُمَّ كَمَا شَرَّفْتَنِي بِهٰذَا التَّشْرِيفِ، وَفَضَّلْتَنِي بِهٰذِهِ الْفَضِيلَةِ، وَخَصَصْتَنِي بِهٰذِهِ النِّعْمَةِ، فَصَلِّ عَلَىٰ مَوْلايَ وَسَيِّدِي صاحِبِ الزَّمانِ، وَاجْعَلْنِي مِنْ أَنْصارِهِ وَأَشْياعِهِ وَالذَّابِّينَ عَنْهُ، وَاجْعَلْنِي مِنَ الْمُسْتَشْهَدِينَ بَيْنَ يَدَيْهِ طائِعاً غَيْرَ مُكْرَهٍ فِي الصَّفِّ الَّذِي نَعَتَّ أَهْلَهُ فِي كِتابِكَ فَقُلْتَ: ﴿صَفًّا كَأَنَّهُمْ بُنْيٰانٌ مَرْصُوصٌ﴾ عَلَىٰ طاعَتِكَ وَطاعَةِ رَسُولِكَ وَآلِهِ عَلَيهِمُ السَّلامُ . اللّٰهُمَّ هٰذِهِ بَيْعَةٌ لَهُ فِي عُنُقِي إِلَىٰ يَوْمِ الْقِيَامَةِ. ⚘اَݪٰلّہُـمَّ؏َجِّل‌ݪِوَلیِّڪَ‌الفَرَجـ‌⚘ #قیام_برای_رسیدن_به_قائم #اللهُمَّ_بارِک_لِمَولایَ_صاحِبَ_الزَّمان کوی جانان صاحب الزمان علیه السلام @emamzadehazezollah

نفت رقادي #باسم_كربلايي كوي جانان صاحب الزمان علیه السلام @emamzadehazezollah

#درفراق_صاحب_الزمان عليه السلام «سُدَیر صیرفی» می‌گوید: به همراه «مفضّل»، «ابوبصیر» و «ابان» خدمت امام صادق(علیه السلام) رسیدیم  و دیدیم که آن حضرت بر روی #خاک‌ها نشسته جامه‌ای خیبری به تن دارد،و همانند مادر فرزند مرده در حال گریه و زاری است.  سراسر وجود او را حزن و اندوه فرا گرفته بود؛  آثار غم و اندوه در صورتش ظاهر گشته بود؛ رنگ چهره ي او به کلّی دگرگون شده بود،  سیل اشک از دل پر خون و قلب پر التهاب او برخاسته بود و بر گونه‌هایش فرو می‌ریخت  و این گونه #زمزمه می‌کرد: *سیّدی غیبتک نَفَت رُقادی و ضیّقت علیّ مهادی، و ابتزّت منّی راحة فؤادی... ای آقا و سرور من! غیبت تو خواب از دیدگانم ربوده،  عرصه را بر من تنگ نموده و آسایش و آرامش را از قلبم گرفته است. سدیر می‌گوید: هنگامی که امام صادق(علیه السلام ) را این چنین پریشان دیدیم، دل‌هایمان آتش گرفت!   و هوش از سرمان پرید که چه مصیبت جانکاهی برای حجّت خدا، امام صادق علیه السلام روی داده و چه فاجعة اسفباری بر او وارد شده است. عرض کردیم: ای فرزند بهترین خلایق! چه #حادثه‌ای بر شما روی آورده که این چنین سیل اشک از دیدگانتان فرو می‌ریزد  و اشک چون باران بهاری بر چهره‌تان سرازیر می‌شود؟  چه فاجعه‌ای شما را این چنین بر سوک نشانده است؟ امام صادق(عليه السلام) چون بید لرزید و نفس‌های مبارکش به شماره افتاد، آنگاه آهی عمیق به پهنای قفسۀ سینه از اعماق دل برکشید و به ما روی کرد و فرمود: صبح امروز کتاب «جَفر» را نگاه می‌کردم و آن کتابی است که همۀ مسائل مربوط به مرگ و میرها، بلاها و حوادث را تا پایان جهان در بر دارد. این کتاب را خداوند به پیامبر خویش و پیشوایان معصوم از تبار او اختصاص داده است.  در این کتاب، تولد، غیبت، درازی غیبت و دیرزیستی قائم ما و گرفتاری باورداران در آن زمان، راه یافتن شکّ و تردید در دل مردم در اثر طول غیبت و مرتد شدن غالب مردم از آیین مقدّس اسلام را خواندم  و دیدم که چگونه رشتة #ولایت را که خداوند در گردن هر انسانی قرار داده است، می‌گسلند و از زمرۀ اسلام بیرون می‌روند،  دلم به حال مردم آن زمان سوخت  و امواج غم و اندوه بر پیکرم فرو ریخت........   #سيدي_غيبتك_نفت_رُقادي کوی جانان صاحب الزمان علیه السلام @emamzadehazezollah

حاج منصور ارضي شهادت امام صادق علیه السلام كوي جانان صاحب الزمان علیه السلام @emamzadehazezollah