رفتار خانوما بیرون خونه و توی خونه.... دکتر عزیزی @energyi_mosbat

الهی آمین 🤲🏻🤲🏻 @energyi_mosbat

طبق این روایت از امیرالمومنین(ع) رسیدن به خوشبختی یعنی👇 رعایت حال شیعیان و مومنین، خاصه از جایی که آسیب پذیری بیشتری دارن❤️‍🩹 چقدر جوانمردانه و زیباست نه؟🥲 @energyi_mosbat

🟣خیلی از موضوعات،خاطرات بچگیه... #دکتر_سعید_عزیزی @energyi_mosbat

اما محترم بودن شرط پایداری هر رابطه ایه 🦋 و واقعا زن و مرد فرقی نداره... . @energyi_mosbat

آواز زیبای کرمانجی🌸🌹 @energyi_mosbat

خوشی زده بود زیر دلش !!! 🌟 #دکتر_سعید_عزیزی @energyi_mosbat

آهنگ زیبای روزگار از معين بهترین آرایش ها در زندگی حقیقت برای لب ها بخشش برای چشم ها نیکوکاری برای دست ها لبخند برای صورت عشق برای قلب💖 @energyi_mosbat

تو کتاب " هنر و زندگی پیکاسو " یه جمله‌ی بی‌نظیری بود؛ که باید بعنوان نصیحت برای تمام عمرمون بهش نگاه کنیم. میگه : « وقتی برای دیگران لقمه بزرگتر از دهانشان باشی، آنها چاره ای ندارند جز آنکه خُردت کنند، تا برایشان اندازه شوی! پس مراقب معاشرت هایت باش.. » @energyi_mosbat

آهنگ زیبا ودلنشین🌸💐 شاد و پر انرژی باشین 🌺 @energyi_mosbat

داستان کوتاه⚘ شاه عباس‌کبیر یک روز گفت: خدا را شکر! همه "اصناف" در مملکت "ایران" به نوایی رسیده اند و هیچ کس نیست که "بدون درآمد" باشد. سپس خطاب به مشاوران خود گفت: "همین طور است؟!" همه سخن شاه را تایید کردند. از نمایندگان اصناف پرسید، آن ها هم بر حرف شاه "صحّه" گذاشتند و از "تلاش های شاه" در "آبادانی مملکت" تعریف کردند. اما وزیر عرض کرد: قربانتان بشوم، فقط "تنبل ها" هستند که سرشان بی کلاه مانده. شاه بلافاصله دستورداد؛ تا تنبلخانه ای در "اصفهان" تاسیس شود و به امور تنبلها بپردازد. "بودجه ای" نیز به این کار اختصاص داده شد. کلنگ تنبل خانه بر زمین زده شد و تنبل "خانه مجلّل و باشکوهی" تاسیس شد. تنبل ها از سرتاسر مملکت ، در آن جای گرفتند و زندگیشان از "بودجه دولتی" "تامین" شد. تعرفه بودجه ی تنبل خانه ، روز به روز بیشتر می شد. شاه گفت: این همه پول برای تنبل خانه؟ عرض کردند: بله. تعداد تنبلها زیاد شده و هر روز هم بیشتر از دیروز می شود! شاه به صورت "سرزده" و با لباس مبدّل به صورت ناشناس از تنبلخانه بازدید کرد. دید تنبلها از در و دیوار بالا می روند و جای "سوزن انداختن" نیست! شاه خودش را معرفی کرد. هرچه گفتند: شاه آمده، فایده ای نداشت، آن قدر شلوغ بود که شاه هم نمی توانست داخل بشود. شاه دریافت که بسیاری از این ها تنبل نیستند و خود را تنبل جا زده اند تا "مواجب" بگیرند. شاه به کاخ خود رفت و "مسئله" را به شور گذاشت. مشاوران هریک "طرحی"" ارائه" دادند تا تنبل ها را از غیر تنبل ها تشخیص بدهند ، ولی هیچ یکی از این طرح ها "عملی" نبود. سرانجام دلقکِ شاه گفت: برای تشخیص "تنبل های حقیقی" از تنبل نماها ، همه را به حمامی ببرند و منافذ حمام را ببندند و "آتش حمام" را به تدریج زیاد کنند، تنبل نماها تاب حرارت را نمی آورند و از حمام بیرون می روند و "تنبلهای حقیقی" در حمام می مانند. "شاه این تدبیر را پسندید و آن را به اجرا درآورد." "تنبل نماها" یک به یک از حمام فرار کردند. فقط دو نفر باقی ماندند که روی سنگ های "سوزان" کف حمام خوابیده بودند. یکی ناله می کرد و می گفت: آخ سوختم! آخ سوختم! دیگری حال ناله و فریاد هم نداشت، گاهی با صدای ضعیف، می گفت: "بگو،،، رفیقم هم سوخت! " @energyi_mosbat

خانانی🥹😂. لبتون خندون😂😂 @energyi_mosbat