شما قادر به تغییر رفتار مردم یا آنچه که راجع به شما می گویند نیستید. تنها چیزی که می توانید انجام دهید تغییر دادن نوع عکس العمل تان نسبت به آن است.
#change:تغییر #all
#treat:رفتار کردن
#react:عکس العمل نشان دادن
@englishforfun
#عبارت‌های وجه وصفی
#ParticipleClauses
📌عبارت‌های وجه وصفی گونه‌ای از عباراتِ قیدی یا adverbial clause هستند که به وسیله آنها می‌توانیم منظورمان را با استفاده از کلمات کمتر بیان کنیم.
ا📌ولین نکته مهم: ما وقتی اجازه داریم از عبارت‌های وجه وصفی کنیم که خودِ وجه وصفی و فعلی که در عبارتِ اصلیِ جمله می‌آید، هر دو فاعلِ یکسان داشته باشند. این مثال را ببینید:
Waiting for my friend, I practiced some English.
«درحالِ انتظار برای دوستم، کمی انگلیسی تمرین کردم.»
در این مثال و در بخش اول ما یک present participle یا وجه وصفی زمان حال داریم که فاعلش خودِ گوینده است؛ و عبارت دوم جمله که بخش اصلی جمله نیز هست، همچنان به رفتارِ خود گوینده مربوط است و فاعلش ضمیرِ «I» می‌باشند.
اگر به اشتباه بگوییم:
Waiting for my friend, the teacher taught me some English.
و منظورمان این باشد که:
«در حالی که برای دوستم انتظار می‌کشیدم، مدرس کمی انگلیسی به من تدریس کرد.»
← در این صورت منظور ما کاملا نادرست بیان شده است.
شنونده انگلیسی زبان از این جمله اینطور برداشت می‌کند که مدرس، منتظر دوستِ فردِ گوینده بوده است. و در مدت زمانِ انتظار، کمی انگلیسی تدریس کرده است. یعنی این مدرس است که منتظر بوده، در حالی که شما قصد دارید بگویید خودتان منتظر بوده‌اید.
📌نحوه ساختنِ عبارت‌های وجه وصفی
برای ساختن عبارت‌های وجه وصفی یا participle clauses باید مفهوم خودِ وجه وصفی یا participle را بشناسیم.
📌در زبان انگلیسی participle شکلی از فعل است که می‌تواند در زمانِ حال و یا گذشته ساخته شود. برای زمانِ حال، ما این ساختار را وجه وصفی زمان حال یا present participle می‌نامیم. برای این کار کافیست به انتهای فعل پسوند ing– را بیافزاییم.
اما برای زمان گذشته ما این ساختار را وجه وصفی زمان گذشته یا past participle می‌نامیم؛ شما این ساختار را به اسمِ شکل سوم فعل نیز می‌شناسید.
📌شکل سوم پرکاربرترین فعل‌های بی قاعده انگلیسی
از نظر معنایی، عبارت‌های وجه وصفی در زمانِ حال، برای «بیانِ حالت فاعل» به کار می‌روند (همانطور که در مثالِ waiting for my friend مشاهده کردیم)؛ از سوی دیگر، در عبارت‌های وجه وصفی در زمان گذشته، ما همان بیان حالتِ فاعل را داریم ولی این بار با ساختار مجهول. این مثال را ببینید:
Speaking loudly, Ali walked home with his friend.
«در حال بلند بلند صحبت کردن (منظور علی است)، علی با دوستش به سمت خانه پیاده‌روی کرد.»
← این جمله دارای عبارت وجه وصفی زمان حال است.
Spoken to loudly, Ali walked home with his friend.
«در حالیکه بلند بلند (با علی) صحبت می‌شد، علی با دوستش به سمت خانه پیاده‌روی کرد.»
← این جمله با عبارتِ وجه وصفی زمان گذشته آغاز شده است.
📌وجه وصفیِ کامل یا Perfect Participle
حال اگر بخواهیم از همین ساختار برای بیان این موضوع استفاده کنیم که یک رفتار، قبل از دیگری انجام شده است می‌توانیم از وجه وصفیِ کامل یا perfect participle استفاده کنیم؛ این عبارت شامل فعلِ having بعلاوه past participle .
Having finished the homework, Ali smiled.
«پس از تکمیل کردنِ تکلیف، علی لبخند زد.»
Having been told the good news, Ali jumped for joy.
«با گفته شدن خبر خوش (به او)، علی با شادی از جای پرید.»
در عکس های زیر مثالهای بیشتری را دنبال کنید.👇👇👇👇👇👇👇
#وجه وصفی
@englishforfun