📝ذاتی یا اعتباری بودن منزلت ایام در بیان #شهید_مطهری : (زمان مطالعه: 3 دقیقه) - در موضوع نحوست ایام دو مسئله‌ است. • یک مسئله‌ این است که: - ما برخی روزهای سال را مبارک می‌شماریم و برخی را نحس و شوم، به اعتبار حادثه‌ای که در آن روز واقع شده؛ و مقصود ما این نیست که این روز از آن جهت که این روز است مبارک است یا این روز از آن جهت که این روز است شوم است، بلکه مقصود ما این است که این روز برای ما یادآور حادثه پربرکتی است یا این روز برای ما یادآور حادثه شومی است. مثلًا ما روز #عید_غدیر را روز مبارک می‌دانیم ولی نه به اعتبار اینکه هجدهم ذی‏الحجه [است، که‏ چون ماه، ماه ذی‏الحجه است و این روز هجدهمین روز ماه ذی‏الحجه است مبارک است اعمّ از اینکه در این روز حادثه‌ای واقع شده باشد یا نشده باشد، اعم از اینکه در این روز پیغمبر صلی الله علیه و آله علی علیه السلام را به خلافت نصب کرده باشد یا نکرده باشد؛ این روز، روز مبارک است و چون این روز مبارک بود پیغمبر صلی الله علیه و آله علی علیه السلام را در این روز به خلافت #نصب کرد؛ یعنی بخت حادثه یوم الغدیر بلند بوده که در این روز واقع شده است؛ این روز از قدیم الایام و قبل از این هم روز مبارکی بوده، از اوّلی که این آسمان و زمین درست شده روز هجدهم ذی‏الحجه روز مبارکی بوده و حادثه غدیر در روزی که خودش مبارک بود واقع شد. - این طرز فکر، اساسی نمی‌تواند داشته باشد. نه عقل می‌تواند آن را قبول کند و نه از نظر نقل ما می‌توانیم تأییدی برای آن بیاوریم. •• ولی یک وقت به آن معنای دوم است: - هجدهم ذی‏الحجه، چون در این روز برای ما حادثه مبارکی رخ داده است ما این روز را مبارک می‌شماریم. هجده ذی‏الحجه مبارکی خودش را از حادثه غدیر دارد نه حادثه غدیر از هجدهم ذی‏الحجه. دهم محرم شومی خودش را (نه اینکه بالذات شوم است) از شهادت امام حسین دارد نه کشته شدن و قتل امام حسین شومی خودش را از دهم محرم دارد. - نظیر لفظ و معنا می‌شود. الفاظ از نظر اینکه الفاظند یعنی حروف الفبا هستند ترکیب می‌شوند از الف و ب و پ و ت و ث و ج تا آخر. هیچ لفظی با هیچ لفظ دیگری فرق نمی‌کند. ولی الفاظ برای معانی مختلفی #وضع می‌شوند، بعضی الفاظ برای معانی بسیار عالی و لطیف وضع می‌شوند، مثل اینکه ما از الف و دو تا لام مشدّد و یک الف دیگر و یک «ه» لفظ «الله» را ساخته‌ایم که نام خداوند است. چون معنا مبارک است لفظ هم برای ما لفظی است مبارک، حتی احترام دارد و وقتی که به صورت کتبی درمی‌آید دست بی ‏وضو هم به آن نمی‏زنیم. لفظ، بالذات قبحی ندارد، قبح از معناست، لفظ به تبع معنا و چون نام این معناست قبیح شمرده می‌شود. - آشنایی با قرآن، ج ۵، ص۲۴۴ #جعل_تکوینی #جعل_اعتباری #پاره_فکر ❞ زندگی برای علوم انسانی ❝ ༺ https://eitaa.com/joinchat/2795962370C57415e19ef ༻