❓چرا حجاب؟ به شهادت متون تاریخی،در اکثر قریب به اتفاق ملت ها و آئین های جهان،حجاب در بین زنان معمول بوده است و مورخان به ندرت از اقوامی که زنانشان دارای پوشش مناسب نبوده یاد میکنند. در اینجا به بعضی از ملت ها و آئین ها که به پوشش و حجاب زنان اهمیت خاصی میدادند اشاره میکنیم: 1️⃣ حجاب در یونان: در دایره المعارف لاروس درباره ی پوشش زنان باستان آمده است:«زنان یونانی در دوره های گذشته،صورت و اندامشان را تا روی پا می پوشاندند» 2️⃣ پوشش زن در ایران: در مورد پوشش زنان ایران باستان، مطالب زیادی در تاریخ وجود دارد. ویل دورانت می گوید:«زنان طبقات بالای اجتماعی جرات آن را نداشتند که جز در تخت روان(تختی که در گذشته پادشاهان روی آن می نشستنند و غلامان آن را بر دوش گرفته راه می رفتند) روپوش دار از خانه بیرون بیایند.به طور کلی در نقش هایی که در ایران باستان بر جای مانده،هیچ صورت زن دیده نمی شود و نامی از ایشان به نظر نمی رسد.» 3️⃣ حجاب در شریعت حضرت ابراهیم و موسی: در کتاب تورات چنین میخوانیم:«رفقه(همسفر) چشمان خود را بلند کرده و اسحاق را دید و از شتر خود فرود آمد،زیرا از خادم پرسید:این مرد کیست که در صحرا به استقبال ما می آید؟خادم گفت:آقای من است.پس برقع(روی بند) خود را گرفته،خود را پوشانید.» ویل دورانت نیز درباره ی پوشش یهودیان میگوید:«در طول قرون وسطا،یهودیان همچنان زنان خویش را با البسه فاخر می آراستند،لکن به آن ها اجازه نمیدادند که با سر عریان به میان مردم بروند.» 4️⃣ حجاب در شریعت حضرت عیسی: جرجی زیدان نویسنده ی مسیحی می نویسد:مسیحیت نه تنها احکام دین یهود در مورد زنان را تغییر نداده و قوانین شدید آن را استمرار بخشیده است،بلکه در برخی موارد،قدم را فراتر نهاده و با تاکید بیشتری وجوب حجاب را مطرح ساخته است. در انجیل نیز می خوانیم:«همچنین زنان خویشتن را بیارایند به لباس مزین به حیا و پرهیز،نه به زلف ها و طلا و مروارید و رخت گران بها.»

امیرالمومنین علی(ع): ناتوان ترین مردم کسی است که از دعا کردن ناتوان باشد. (غررالحکم ح۳۰‌۷۷)

✅ نقش خواب و افزایش کارایی بدن 🔊حکیم حسین خیراندیش

❗️تلنگر

🌸امام علی(ع): زمانی که #مهدی ظهور کند، زمین چنان برکات و گنج هایش را خارج می کند که دیگر فقیری یافت نمی شود که به آن صدقه دهند.😍 📗بحار ج۵۲ ص۳۳۸

✨ﻣﻨﺎﺟﺎﺕ ﺯﯾﺒﺎﯾﯽ از ﺩﮐﺘﺮ ﭼﻤﺮﺍﻥ: ﺧﺪﺍﯾﺎ ... ﺍﺯ ﺑﺪ ﮐﺮﺩﻥ ﺁﺩﻣﻬﺎﯾﺖ ﺷﮑﺎﯾﺖ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﺑﻪ ﺩﺭﮔﺎﻫﺖ ... ﺍﻣﺎ ﺷﮑﺎﯾﺘﻢ ﺭﺍ ﭘﺲ ﻣﯿﮕﯿﺮﻡ ... ﻣﻦ ﻧﻔﻬﻤﯿﺪﻡ ... ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻡ ﮐﻪ ﺑﺪﯼ ﺭﺍ ﺧﻠﻖ ﮐﺮﺩﯼ ﺗﺎ ﻫﺮ ﺯﻣﺎﻥ ﮐﻪ ﺩﻟﻢ ﮔﺮﻓﺖ ﺍﺯ ﺁﺩﻣﻬﺎﯾﺖ ... ﻧﮕﺎﻫﻢ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺑﺎﺷﺪ ... ﮔﺎﻫﯽ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﮐﻪ ﻭﻗﺘﯽ ﮐﺴﯽ ﮐﻨﺎﺭﻣﻦ ﻧﯿﺴﺖ ... ﻣﻌﻨﺎﯾﺶ ﺍﯾﻦ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎﯾﻢ ... ﻣﻌﻨﺎﯾﺶ ﺍﯾﻨﺴﺖ ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﺭﺍ ﮐﻨﺎﺭ ﺯﺩﯼ ﺗﺎ ﺧﻮﺩﻡ ﺑﺎﺷﻢ ﻭ ﺧﻮﺩﺕ ... ﺑﺎ ﺗﻮ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﻣﻌﻨﺎ ﻧﺪﺍﺭﺩ ... ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺍﻡ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺷﺘﻢ ﭼﻪ ﻣﯿﮑﺮﺩﻡ ... ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻡ؛ﺧﺪﺍﯼ ﺧﻮﺏ ﻣﻦ.

⚡️قرائت آیات قرآن یا تدبر در معانی و مفاهیم آن قرآن به پيامبرصلى الله عليه وآله میفرمايد: ✨«قُلْ هذِهِ سَبِيلِي أَدْعُوا إِلَى اللَّهِ عَلى‏ بَصِيرَةٍ أَنَا وَ مَنِ اتَّبَعَنِي»؛سوره يوسف آيه۱۰۸ « بگو: این راه من است که من و هر کس که پیرو من است با بصیرت و بینایی به سوی خدا دعوت می کنیم.». ✅ اما تدّبر در قرآن عبارت است از تامل(اندیشه و تفکر) در عواقب يك امر. آيات قرآن، از معارف و دستورهايى سخن می‏گويد؛ از مسئوليت‏‌هاى انسان و نظام پاداش و جزا می‏گويد و عواقب مثبت و منفى رفتارش را متذكر می‏شود. تدبر در آيات قرآن؛ يعنى، توجه به عواقب و لوازم آيات و آثار مترتب بر عمل كردن يا نكردن بر مقتضاى آن با اين تدبر است كه دل و قلب انسان راه می ‏افتد و از بشارت‏‌هاى قرآن بهره می‌گيرد و تهديدهايش در او مؤثر می ‏افتد. 📖 قرآن در اين زمينه می‏فرمايد: «أَ فَلا يَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ أَمْ عَلى‏ قُلُوبٍ أَقْفالُها»؛سوره محمد آيه۲۴ « پس آیا در این قرآن تدبر و اندیشه نمی کنند یا بر دل های آنها قفل های[عناد و قساوت و لجاجت] نهاده شده است؟!» ❕ پس تفكر و تدبر در قرآن، به ايجاد روح بصيرت و روشن بينى و زنده شدن و فعال شدن قدرت درک قلب و جان آدمى است. در روايات نيز ثواب تدبّر در آيات قرآن، از قرائت آن بيشتر معرفى شده است: ⭕️ «لا خير فى قرائة ليس فيها تدبر»؛ خيرى در تلاوت قرآن بدون تفكّر و ارزيابى آن وجود ندارد. (بحارالانوار، ج۹۲ ص۲۱۱) ☑️ اصولاً از مقايسه آيه ۱۲۱ سوره بقره «الذين آتينا هم الكتاب يتلونه حق تلاوته اولئك يؤمنون به» و آيه ۲۹ سوره «جن» - كه هدف از نزول قرآن را بهره‏ مندى و تدبر در آن میداند در می یابيم كه «تلاوت راستين» در جريان تدبر در آيات است. در اين باره توجه به چند نكته، لازم است: ۱. الهى بودن قرآن بدون «تدبر در آن» معلوم نخواهد شد: «أَ فَلا يَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ وَ لَوْ كانَ مِنْ عِنْدِ غَيْرِ اللَّهِ لَوَجَدُوا فِيهِ اخْتِلافاً كَثِيراً»؛ سوره نساء آيه۸۲ ۲. بدون تدبر در قرآن، نمیتوان از ذخاير بیكران و پر خير و بركت كلام خدا بهره ‏اى جست. ۳. بدون تدبر نمی‏توان از ظلمت شك و ترديد و سرگردانى نفاق، خود را رهانيد و به ايمانى راسخ و استوار، دست يافت. ۴. بدون تدبّر، عمق و مغز آيات را نمی‏توان دريافت و به حقايق شگفت و حيرت آورش پى برد. ۵. تدبّر كننده در قرآن با تمام وجود، در جاى جاى قرآن، حضور خدا را حس می‏كند و دل و جانش را از نور خدا سرشار مینمايد. 🔶 بهتر است برای تدبر در قرآن ، علاوه بر خواندن ترجمه آیات، از قرآن هایی که همراه با شرح آیات منتخب است و به قرآن حکیم معروف است، استفاده نمود. همچنین برای درک کامل تر مفهوم آیات، میتوان به کتب جامع تفسیری مراجعه کرد. 📚منابع: تقى پور، ولی ‏اللَّه، پژوهشى پيرامون تدبر بر قرآن، قم انتشارات اسوه، ۱۳۷۱چاپ اول، ص ۳۱ /سایت پرسمان دانشجویی

امیرالمؤمنین علی علیه السلام: اعمال، همه بر باد است(بیهوده است)، مگر آنچه از روى اخلاص(فقط برای خدا) باشد. (غررالحكم حدیث۱۴‌۰۰)

🌹پیامبراکرم صلی الله علیه و آله و سلم میفرمایند: ❗️هر که مومنی را اندوهگین کند و در مقابل همه دنیا را به او بدهد، کفاره گناه او نبوده و پاداشی بر کارش نمی گیرد. 📕مستدرک الوسایل و مستنبط المسایل ج۹ ص۹۹

شخصی به علامه طباطبایی گفت: یه ریاضتی برای پیشرفت معنوی به من بفرمایید. علامه فرمود: بهترین ریاضت، خوش اخلاقی در خانواده است.

امام صادق(ع): آنکه کارهای خود را به خدا بسپارد، همواره در زندگی به آرامش می رسد. (مصباح الشریعه ۵۲۱)

✅ شیوه صحیح انتقاد از اعضای خانواده و دوستان و آشنایان 🔸زمان انتقاد : زمانی انتقاد کنیم که شخص مورد نظر ، آمادگی روحی و ذهنی لازم برای شنیدن انتقاد را داشته باشد. 🔸مکان انتقاد : هیچگاه در جمع ، انتقاد نکنیم. 🔸زبان انتقاد: با رویی گشاده و گفتاری دوستانه و لحنی مهربانانه انتقاد کنیم. 🔸شکل انتقاد : تا حد ممکن انتقادها را به صورت غیرمستقیم بگوییم. 🔸میزان انتقاد: انتقادات زیاد موجب می شود که فرد مورد نظر احساس کند ما فردی عیب جوییم و فقط به دنبال نقص های او می گردیم. 🔸گفتن خوبی ها در کنار انتقاد : باید ، پیش و پس هر عیبی ، خوبی های او را هم به او یادآوری کنیم. 🔸قالب انتقاد: گاهی می توان در قالب یک نامه یا پیامک انتقاد کنیم. 🔸نیت انتقاد: انتقاد ، تنها و تنها باید برای اصلاح عیب فرد مورد نظر آنهم با نیت خشنودی خدا انجام شود. 🔸حفظ حریم خصوصی در انتقاد : نباید انتقاد از یک فرد را به کسی دیگر به جز خود او گفت. 🔸عیب جویی ممنوع : انتقاد به معنای ذرّه بین به دست گرفتن و به دنبال عیب‌های دیگران گشتن نیست. 🔸زمینه سازی برای شنیدن و پذیرش انتقاد : پیش از انتقاد از خودمان انتقاد کنیم. سعی کنیم خود به آنچه که می خواهیم عمل کنیم. سخنان مقدماتی برای ورود به انتقاد خیلی مهم است.