eitaa logo
کانال عشق
317 دنبال‌کننده
13.9هزار عکس
10.8هزار ویدیو
95 فایل
الله کانالی عمومی بافرهنگ معنوی خاصان ان شاالله اللهم عجل لولیک الفرج ❤️🍎عشق یعنی : به ؛ خدای حسین رسیدن خدای حسین راداشتن خدای حسین راچشیدن خدای حسین رابه ادراک نشستن و... ♥️ارتباط با ادمین خادم عزیزان دل @eshgh_14
مشاهده در ایتا
دانلود
╭▫️🔸🔸 ▫️ 🔸 ـ🌱﷽ ▫️دست در دست او عصمت اگرچه یک استعداد موهبتی برای کلّ انسان‌هاست؛ اما مقام فعلیّت و احراز آن، عمومی نیست. فقط کسانی به آن می‌رسند که اراده‌شان در اراده‌ی خدا فانی است و هیچ یک از موانع را برای خود، بن‌بست نمی‌دانند. حضرات که فعلیّت اتمّ و اکمل عصمت را دارند، ظهور ذات الهی هستند و هیچ رنگ و حدّی نگرفته‌اند که اراده‌ای جز اراده‌ی حق داشته باشند. بقیه نیز هرچند نسبت به خدا حد و حجاب گرفته‌اند، اما برای رسیدن به عصمت، باید دست به دست معصومین(علیهم‌السّلام) دهند و خود را به آنان برسانند. مثل بذری که در دست باغبان قرار می‌گیرد تا ثمر دهد؛ او فقط شاهد بزرگ شدن خود خواهد بود. @ketabezendagi 🔸https://eitaa.com/eshgh14 ╰─────🔸▫️🔸
╭▫️🔸🔸 ▫️ 🔸 ـ🌱﷽ ▫️تنها عاملِ عروج ما مثل بذری هستیم که هروقت باغبان می‌خواهد آن را در خاک بگذارد، می‌گوییم: «می‌ترسم»؛ و دست امام را می‌بندیم. بذر برای میوه شدن، کاری نمی‌کند، جز اینکه خود را به دست باغبان می‌دهد. آن وقت اگر هم خاک آفت زد یا علف هرزی رویید و یا هر خطر دیگری بذر را تهدید کرد، باغبان بالای سرش است و از او مراقبت می‌کند. ولی ما فقط در اعتقاد، امام را ولیّ خود می‌بینیم؛ اما در عمل چون خودمان را می‌بینیم، از هر چیزی می‌ترسیم و دست و پا می‌زنیم. غافل از اینکه در راه کمال باید اختیار خود را به دست ولیّ بدهیم و از هیچ چیز نترسیم؛ که او تنها عامل طهارت نفس و عروج ماست: "وَ جَعَلَ صَلاتَنَا عَلَیْکُمْ وَ مَا خَصّنَا بِهِ مِنْ ولایَتِکُم طِیباً لِخَلْقِنَا وَ طَهَارَةً لِأنْفُسِنَا وَ تَزْكِیةً لَنَا وَ كَفَّارَةً لِذُنُوبِنَا". آن‌که بی پیرایه خود را بسپارد، ترس و حزنی ندارد: "فَمَنْ تَبِعَ هُدایَ فَلاخَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلاهُمْ یَحْزَنُونَ" @ketabezendagi 🔸https://eitaa.com/eshgh14 ╰─────🔸▫️🔸
╭▫️🔸🔸 ▫️ 🔸 ـ🌱﷽ ▫️دست در دستِ باغبان اغلب گرفتاری‌های ما از این است که می‌خواهیم خودمان دین‌داری کنیم. نظرات و سلیقه‌های خود را به دین پیرایه زده‌ایم و همین، کارمان را سخت کرده است. دین ما مثل درخت کریسمس شده که هرچه خواسته‌ایم، به شاخ و برگش آویزان کرده‌ایم و اگرچه اصل درخت هم هست، اثری از آن نیست! البته وقتی هم خود را به دست باغبان سپردیم، او هر لحظه از ما امتحان می‌گیرد تا استعدادهایمان را باغبانی کند؛ امتحان بذر بودن، در خاک رفتن، شکافته شدن، ریشه دادن، سر از خاک برآوردن و... . امّا اغلب آنچه ما فکر می‌کنیم امتحان است، قیودات خودمان است. @ketabezendagi 🔸https://eitaa.com/eshgh14 ╰─────🔸▫️🔸
╭▫️🔸🔸 ▫️ 🔸 ـ🌱﷽ گزینشِ حق فرق ائمه(علیهم‌السّلام) با ما همین است که آنان هرگز غیر را ندیده‌اند و بدون هیچ پیرایه، باغبانی خدا را قبول کرده‌اند؛ لذا وجود را عیناً ظهور داده‌اند و همان شده‌اند که باید می‌شده‌اند. خدا هم که از آغاز این را می‌دانسته، آنان را گزینش کرده و باغبانی خلق را به دستشان داده تا استعداد هیچ کس هدر نرود. مثل شاگردی که استعداد خاص دارد و معلم به او درس‌های خصوصی می‌دهد تا او برای دیگران هم مفید شود. @ketabezendagi 🔸https://eitaa.com/eshgh14 ╰─────🔸▫️🔸
╭▫️🔸🔸 ▫️ 🔸 ـ🌱﷽ ▫️تنها کارِ ما ائمه(علیهم‌السّلام) خود را به باغبان سپرده‌اند و سعی خود را به دست او کرده‌اند، ولی ما هم به دست باغبان، هم به دست خودمان، یعنی هم دنیا هم آخرت! کار ما معرفت است، معرفت؛ باید رابطه و نسبت خود را با این باغبانان بشناسیم و درک کنیم، تا بتوانیم حقیقتاً وجودمان را بی چون و چرا به دستشان بسپاریم؛ همان گونه که بدن خود را برای رشد، به دست طبیعت سپرده‌ایم. این همان معنای "أخْلَصَ حُبَّنَا" است که در روایت خواندیم. @ketabezendagi 🔸https://eitaa.com/eshgh14 ╰─────🔸▫️🔸
╭▫️🔸🔸 ▫️ 🔸 ـ🌱﷽ ▫️رازِ مگو اصل وجود ائمه(علیهم‌السّلام) هرگز برای ما قابل درک و شناخت نیست، اما در رتبه‌ی خود می‌توانیم آنان را بشناسیم و مظهرشان شویم تا ما نیز گوشه‌ای از رازهای مگوی هستی را از آنان بشنویم. معیار حرکت درست و دل‌سپردگی به ولایت، سختی و آسانی در دنیا نیست؛ دنیا دار تضاد و مشکلات است. این، برخورد ما با هر مشکل است که مشخص می‌کند با آن به سوی کمال می‌رویم و به خدا نزدیک می‌شویم یا برای خود کار می‌کنیم و از حق، فاصله می‌گیریم. @ketabezendagi 🔸https://eitaa.com/eshgh14 ╰─────🔸▫️🔸
╭▫️🔸🔸 ▫️ 🔸 ـ🌱﷽ ▫️محبوبین و مُحبّین ائمه(علیهم‌السّلام) جایگاه خاصّی در خلقت دارند و هیچ حدّ و حجابی نگرفته‌اند. آنان محبوبین هستی‌اند. انسان‌ها سه دسته‌اند: محبوبین، محبّین و دنیاطلبان. گروه سوم کسانی‌اند که اصلاً کاری به دین و ایمان ندارند. اما دین‌داران به دو گروه محبّ و محبوب تقسیم می‌شوند؛ محبوبین، اهل جذبه‌اند و بلا کِش؛ امّا محبّین، اهل مجاهده‌اند و بار‌کِش. آنان ثقل و حجابی ندارند و تلاشی برای رفع وجه‌الخلقی نمی‌کنند؛ اما اینان لابدّ از تلاش، توبه، طی منازل، قضای مافات و جبران گذشته‌اند. هیچ پیامبر یا امامی برای پیامبر یا امام شدن، مجاهده نکرده؛ امّا همواره در سخت‌ترین ابتلاها بوده اند. @ketabezendagi 🔸https://eitaa.com/eshgh14 ╰─────🔸▫️🔸
╭▫️🔸🔸 ▫️ 🔸 ـ🌱﷽ ▫️آرامشِ محبّ محبوبین، با عشق تمام بلاها را به جان می‌خرند؛ اما کار محبّین، هم در علم و هم در عمل، بسیار سخت است و در انتها هم معلوم نیست به مقصد برسند یا نرسند. به همین خاطر است که یکی از ویژگی‌های اَسعدالناس، "أخْلَصَ حُبَّنَا" است. یعنی محب بودن به تنهایی برای سعادتمندترین شدن، کافی نیست. امّا محبوب شدن نیز موهبت خاصّ حقّ است و همه محبوب نیستند. پس محبّین باید تحت تربیت محبوبی قرار گیرند؛ وگرنه هرچند مدتی در مسیر سعادت باشند، در ابتلاهای گوناگون رد می‌شوند؛ مانند طلحه و زبیر! چون محب، بار می‌کشد و تا به بلا می‌رسد، نمی‌تواند و متوقف می‌شود. اما محبوب از آغاز در کوره‌های بلا پرورش یافته است و می‌تواند دست محب را بگیرد و او را آرام کند. @ketabezendagi 🔸https://eitaa.com/eshgh14 ╰─────🔸▫️🔸
╭▫️🔸🔸 ▫️ 🔸 ـ🌱﷽ ▫️عشقِ خالص محب پیوسته در خطر مغضوب و ضالّ است؛ محبوب است که او را از افراط و تفریط نجات می‌دهد، چون در صراط است. او محب را از افتادن نگه می‌دارد و اگر هم افتاد، بلندش می‌کند. همه‌ی ما محبّیم؛ اما معلوم نیست بتوانیم حبّ خود را خالص کنیم و اسعد شویم؛ در حالی که آخرالزمان پر از فتنه و بلاست و در این زمان اگر دست به محبوبی ندهیم و حبّ خود را خالص نکنیم، نمی‌توانیم از فتنه‌ها نجات یابیم. بنابراین باید حبّ و عشق را از هر غیریّتی پاک و خالص کنیم؛ "أخْلَصَ حُبَّنَا". @ketabezendagi 🔸https://eitaa.com/eshgh14 ╰─────🔸▫️🔸
╭▫️🔸🔸 ▫️ 🔸 ـ🌱﷽ ▫️عشقی شفاف عشق در ماده و ناسوت، معنا نمی‌شود و متعلق به عوالم برتر است. پس اگر به چیزی یا شخصی به لحاظ ناسوتی دل ببندیم، شهوت و خودخواهی است، نه عشق؛ که به محض مردن، رشته‌ی آن گسسته می‌شود. اما اگر آن را به ولایت پیوند زنیم، در آخرت هم با ماست. در عشق پاک، هیچ طمعی نیست؛ لذا محبوبین هرگز طمع ندارند، نه از معشوق، نه از خود و نه از غیر. اما محبّین، طمع دارند و همین طمع نمی‌گذارد پیش روند؛ چون توقع، سوءظن، قیاس، حسد و بغض می‌آورد. در حالی که اگر طمع را به کلی کنار بگذارند و معشوق را برای خودش، نه داده‌هایش دوست بدارند، عشقشان شفاف می‌شود و هرچه را سدّ راه معشوق باشد، فانی می‌کند. @ketabezendagi 🔸https://eitaa.com/eshgh14 ╰─────🔸▫️🔸
╭▫️🔸🔸 ▫️ 🔸 ـ🌱﷽ ▫️طمع در عشق کسی که خود را کنار زد، فقط محبوب را می‌بیند و نه حسرت چیزی را می‌خورد، نه از کسی گلایه و توقع دارد؛ چون فقط برای خدا کار می‌کند و هیچ شک و شرطی در این راه ندارد. او همه را دوست دارد، چون با خدا که صاحب همه است، رفیق است. محبوب هرگز کم نمی‌آورد و نمی‌بُرد. او در هر شرایطی به خدا عشق می‌ورزد، بی آنکه طمعی داشته باشد. اما تضمینی نیست که محب در هر شرایطی، به عشق خود پای‌بند بماند و دل‌سرد نشود. ممکن است در فراز و فرودهای ابتلا گلایه کند و عشقش را به طمع بیالاید. @ketabezendagi 🔸https://eitaa.com/eshgh14 ╰─────🔸▫️🔸
╭▫️🔸🔸 ▫️ 🔸 ـ🌱﷽ ▫️سنگِ طمع طمعِ در محبّت، مثل سنگی است که در مسیر آب قرار می‌گیرد و نه تنها نمی‌گذارد آب جاری شود، بلکه خار و خاشاک را جمع می‌کند. آبِ محبّت را موهبتی در دل ما ریخته‌اند، بی آنکه مجاهده‌ای برای آن کرده باشیم؛ ولی ما مدام در مسیرش سنگ طمع انداخته‌ایم و نگذاشته‌ایم جاری شود. برای اینکه آن را خالص کنیم، باید در سه منزل، قطع طمع کنیم: از غیر، از خود و از حق‌تعالیٰ. @ketabezendagi 🔸https://eitaa.com/eshgh14 ╰─────🔸▫️🔸