هدایت شده از سخنرانی ها/حجت الاسلام غفاری
شب یلدا178.MP3
21.27M
حجتالاسلام والمسلمین علی صالح غفاری
موضوع شب یلدا
https://eitaa.com/eslam20
🔘 مؤمنان كمياب اند...
الإمامُ عليٌّ عليه السلام : أيُّها النّاسُ ، لا تَسْتَوحِشوا في طريقِ الهُدى لِقلّةِ أهلِهِ ، فإنّ النّاسَ اجْتَمَعوا على مائدةٍ شِبَعُها قصيرٌ، و جُوعُها طويلٌ .
امام على عليه السلام :اى مردم! در راه راست، به دليل شمار اندك رهروان آن، احساس تنهايى نكنيد؛ زيرا مردم بر سفره اى گرد آمده اند كه سيرى آن ، كوتاه مدّت و گرسنگى اش طولانى است.
📚نهج البلاغه خطبه ۲۰۱
https://eitaa.com/eslam20
🔘چهار توصیه نبی(ص) به علی(ع)
پيامبر خدا صلىاللهعليهوآلهوسلم:
يا عَلىُّ بادِر بِاَرْبَعٍ قَبْلَ اَرْبَعٍ : شَبابِكَ قَبْلَ هَرَمِكَ وَ صِحَّتِكَ قَبْلَ سُقْمِكَ وَ غِناكَ قَبْلَ فَقْرِكَ، وَ حَياتِكَ قَبْلَ مَوْتِكَ
اى على! چهار چيز را پيش از چهار چيز درياب:
جوانىات را پيش از پيرى؛
سلامتىات را پيش از بيمارى؛
ثروتت را پيش از فقر
زندگىات را پيش از مرگ.
📚 کتاب من لا یحضره الفقيه: ج ۴، ص ۳۵۷، ح ۵۷۶۲
https://eitaa.com/eslam20
▪️مصائب فاطمی...
رُوِىَ اَنَّها عليهاالسلام ما زالَتْ بَعْدَ اَبيها صلي الله عليه و آله مُعَصَّبَةَ الرَّأْسِ ناحِلَةَ الْجِسْمِ مُنْهَدَّةَ الرُّكْنِ باكِيَةَ الْعَيْنِ مُحْتَرَقَهَ الْقَلْبِ يُغْشى عَلَيْها ساعَةً بَعْدَ ساعَةٍ
روایت شده است: حضرت فاطمه عليهاالسلام پس از پيامبر صلي الله عليه و آله پيوسته سرى بسته از شدت درد و جسمى نحيف و در خود فرو شكسته و چشمى گريان و قلبى سوخته داشت كه ساعت به ساعت از خود مى رفت و بى هوش مى شد.
📚المناقب ج۳ ص ۳۶۲
https://eitaa.com/eslam20
🔘غبطه و حسادت
إِنَّ الْمُؤْمِنَ یَغْبِطُ وَ لَا یَحْسُدُ وَ الْمُنَافِقُ یَحْسُدُ وَ لَا یَغْبِطُ.
امام صادق علیه السلام می فرمایند: مؤمن غبطه میخورد و حسادت نمی ورزد، منافق حسادت میورزد و غبطه نمی خورد.
(غبطه آن است که آرزو کنی آنچه دیگری دارد، داشته باشی بدون اینکه آرزوی نابودی نعمت دیگری را داشته باشی و حسد آن است که بخواهی نعمتی را که دیگری دارد، نداشته باشد).
📚 الکافی ج۲، ص ۳۰۷
https://eitaa.com/eslam20
🔘عنايت خداوند به خادمه حضرت زهرا سلام الله عليها
ام ایمن از بانوان بسیار ارجمند و پاک سرشت است که فرزندش «اَیمن» در جنگ حنین به شهادت رسید.
از افتخارات این بانوی بلند مقام اینکه از شاگردان و کنیزان حضرت زهرا علیها السلام بود، پس از شهادت حضرت زهرا علیها السلام ام ایمن به قدری ناراحت شد که دیگر نتوانست در مدینه بماند و جای خالی حضرت زهرا علیها السلام را بنگرد، تصمیم گرفت به مکه برود و در آنجا در کنار خانه خدا به زندگی ادامه دهد. بار سفر بست و به سوی مکه حرکت کرد، در مسیر راه در بیابان تشنه شد، آبی که همراه داشت، تمام شده بود، شدت تشنگی او به حدی رسید که در خطر مرگ افتاد، در این لحظه دل به خدا بست و چنین دعا کرد: «یا رب انا خادمه فاطمه اتقتلنی عطشا؟»؛ پروردگارا! آیا مرا بر اثر تشنگی می مرانی، با اینکه من کنیز فاطمه علیها السلام هستم. پس از این دعا، خداوند دلوی پر از آب از آسمان برای او نازل کرد، او از آب آن آشامید، از آن پس، تا هفت سال گرسنه و تشنه نشد، حتی در روزهای گرم تابستانی، در بیابانها مردم می دیدند او تشنه نمی شود.
📚 بحار الانوار، ج ۴۳، ص ٢٨
https://eitaa.com/eslam20
🔘 راهکاری برای افزایش عمر...
امام صادق علیهالسلام:
یَعیشُ النّاسُ بِاِحْسانِهِمْ اَکْثَرَ مِمّا یَعیشونَ بِاَعْمارِهِمْ وَ یَموتون بِذُنوبِهِمْ اَکْثَرَ مِمّا یَموتونَ بِآجالِهِمْ
مردم، بیشتر از آنکه با عمر خود زندگی کنند، با احسان و نیکوکاری خود زندگی میکنند و بیشتر از آنکه با اجل خود بمیرند، بر اثر گناهان خود میمیرند.
📚دعوات الراوندی: ص ۲۹۱، ح ۳۳
https://eitaa.com/eslam20
🔘 زندانی واقعی...
امام صادق عليهالسلام:
المَسجونُ مَن سَجَنَتهُ دُنياهُ عَن آخِرَتِهِ
زندانى [واقعى] كسى است كه دنيايش او را از آخرتش بازداشته باشد.
📚 الكافي: ج ۲، ص ۴۵۵، ح ۹
https://eitaa.com/eslam20
🔘آن دو نفر...
عنْ حَنَانِ بْنِ سَدِيرٍ عَنْ أَبِيهِ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا جَعْفَرٍ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ عَنْهُمَا فَقَالَ يَا أَبَا اَلْفَضْلِ مَا تَسْأَلُنِي عَنْهُمَا فَوَ اَللَّهِ مَا مَاتَ مِنَّا مَيِّتٌ قَطُّ إِلاَّ سَاخِطاً عَلَيْهِمَا وَ مَا مِنَّا اَلْيَوْمَ إِلاَّ سَاخِطاً عَلَيْهِمَا يُوصِي بِذَلِكَ اَلْكَبِيرُ مِنَّا اَلصَّغِيرَ إِنَّهُمَا ظَلَمَانَا حَقَّنَا وَ مَنَعَانَا فَيْئَنَا وَ كَانَا أَوَّلَ مَنْ رَكِبَ أَعْنَاقَنَا وَ بَثَقَا عَلَيْنَا بَثْقاً فِي اَلْإِسْلاَمِ لاَ يُسْكَرُ أَبَداً حَتَّى يَقُومَ قَائِمُنَا أَوْ يَتَكَلَّمَ مُتَكَلِّمُنَا ثُمَّ قَالَ أَمَا وَ اَللَّهِ لَوْ قَدْ قَامَ قَائِمُنَا أَوْ تَكَلَّمَ مُتَكَلِّمُنَا لَأَبْدَى مِنْ أُمُورِهِمَا مَا كَانَ يُكْتَمُ وَ لَكَتَمَ مِنْ أُمُورِهِمَا مَا كَانَ يُظْهَرُ وَ اَللَّهِ مَا أُسِّسَتْ مِنْ بَلِيَّةٍ وَ لاَ قَضِيَّةٍ تَجْرِي عَلَيْنَا أَهْلَ اَلْبَيْتِ إِلاَّ هُمَا أَسَّسَا أَوَّلَهَا فَعَلَيْهِمَا «لَعْنَةُ اَللّٰهِ وَ اَلْمَلاٰئِكَةِ وَ اَلنّٰاسِ أَجْمَعِينَ».
حنان بن سدير از پدرش روايت می كند كه گفت: از امام باقر سلام الله علیه از آن دو نفر پرسيدم؟ حضرت فرمود: اى ابو الفضل (كنيۀ سدير است) راجع به آن دو نفر از من چه ميپرسى؟ به خدا سوگند هيچ گاه كسى از ما نمرده است جز آنكه بر آن دو نفر خشمگين بوده است، و امروزه نيز كسى از ما نيست جز آنكه بر آن دو خشمگين است، و اين چيزى است كه پيران ما به خردسالانمان سفارش می كنند، به راستى كه آن دو نفر به حق ما ستم كردند و سهم ما را از ما جلوگيرى كردند، و نخستين كسى بودند كه بر گردن ما سوار شدند (و ما را كوبيدند) و رخنهاى را به روى ما در اسلام باز كردند كه هرگز مسدود نشود تا قائم ما قيام كند يا سخن گوى ما به سخن آيد. سپس فرمود: هان بخدا سوگند اگر قائم ما قيام كند يا سخنگوى ما به سخن آيد از كارهاى آن دو چيزهایی را كه تا آن وقت مكتوم و پنهان است آشكار سازد، و مكتوم سازد از كارهاى آن دو آنچه را كه بدان تظاهر كردند، به خدا سوگند هيچ گرفتارى و واقعهاى كه بر سر ما خاندان آيد پايهگذارى نشد جز آنكه اساس و پايۀ آن را آن دو نفر پايهگذارى كردند، پس بر آن دو لعنت خدا و فرشتگان و همه مردمان باد.
📚 الکافي ج ۸، ص ۲۴۵
https://eitaa.com/eslam20
🔘 از اخلاق دوستی
هَارُونُ عَنِ اِبْنِ صَدَقَةَ عَنْ جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ عَنْ أَبِيهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: إِنَّ عَلِيّاً عَلَيْهِ السَّلاَمُ صَاحَبَ رَجُلاً ذِمِّيّاً فَقَالَ لَهُ اَلذِّمِّيُّ أَيْنَ تُرِيدُ يَا عَبْدَ اَللَّهِ قَالَ أُرِيدُ اَلْكُوفَةَ فَلَمَّا عَدَلَ اَلطَّرِيقُ بِالذِّمِّيِّ عَدَلَ مَعَهُ عَلِيٌّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فَقَالَ لَهُ اَلذِّمِّيُّ أَ لَيْسَ زَعَمْتَ تُرِيدُ اَلْكُوفَةَ قَالَ بَلَى فَقَالَ لَهُ اَلذِّمِّيُّ فَقَدْ تَرَكْتَ اَلطَّرِيقَ فَقَالَ لَهُ قَدْ عَلِمْتُ فَقَالَ لَهُ فَلِمَ عَدَلْتَ مَعِي وَ قَدْ عَلِمْتَ ذَلِكَ فَقَالَ لَهُ عَلِيٌّ هَذَا مِنْ تَمَامِ حُسْنِ اَلصُّحْبَةِ أَنْ يُشَيِّعَ اَلرَّجُلُ صَاحِبَهُ هُنَيْئَةً إِذَا فَارَقَهُ وَ كَذَلِكَ أَمَرَنَا نَبِيُّنَا فَقَالَ لَهُ هَكَذَا قَالَ قَالَ نَعَمْ فَقَالَ لَهُ اَلذِّمِّيُّ لاَ جَرَمَ إِنَّمَا تَبِعَهُ مَنْ تَبِعَهُ لِأَفْعَالِهِ اَلْكَرِيمَةِ وَ أَنَا أُشْهِدُكَ أَنِّي عَلَى دِينِكَ فَرَجَعَ اَلذِّمِّيُّ مَعَ عَلِيٍّ فَلَمَّا عَرَفَهُ أَسْلَمَ .
✅ امام باقر (عليه السّلام) از امام على(عليه السّلام) نقل میکند که ایشان همراه مردى ذمى(يهود يا ترسا در پناه اسلام)براه افتاد و او از حضرتش پرسيد اى بنده خدا قصد كجا دارى؟فرمود:قصد كوفه دارم ،و چون ذمى راهش جدا شد و به راه دیگر رفت حضرت على(عليه السّلام) هم با او حرکت کرد ،ذمى بآن حضرت گفت: مگر نميخواستى بروى كوفه؟ فرمود:چرا ذمى گفت:از راه عدول كردى،فرمود:ميدانم، گفت:پس چرا بهمراه من آمدى با اينكه ميدانستى؟ باو فرمود:اين براى خوش رفاقتى است كه هر كس رفيقش را هنگام جدا شدن تا اندازهاى مشايعت كند و پيغمبر(صلّى اللّه عليه و آله) ما چنين فرموده است. گفت: واقعا چنين گفته است ؟ فرمود:آرى،آن ذمى گفت از اين رو پيروى او را كرده،هر كه كرده براى اين كارهاى كريمش، و من هم گواهم كه بر دين توام! و با على(عليه السّلام)برگشت و چون آن حضرت را شناخت مسلمان شد.
📚بحارالانوار ج ۴۱ ص ۵۳
https://eitaa.com/eslam20