#پاسخ_شبهات
💢 باوجود اینکه همه امامان به شهادت رسیده اند، چرا #شیعیان فقط برای امام حسین(ع) اینگونه عزا میگیرند؟
#پيشوايان دين از زمان پيغمبر اكرم و زمان ائمه اطهار دستور اكيد و بليغ داده‌اند كه بايد نام حسين بن على زنده بماند، بايد #مصيبت حسين بن على هر سال تجديد بشود، چرا؟ بحث در اين «چرا» است. اين چه دستورى است در اسلام؟ چرا اين همه ائمه دين به اين #موضوع اهتمام داشتند؟ چرا براى زيارت حسين بن على اين همه اهتمام و ترغيب است، اين همه تشويق است؟ ما بايد به اين «چرا» دقت كنيم.
ممكن است كسى بگويد: «اين براى اين است كه تسلى خاطرى براى حضرت زهرا باشد.» آيا اين #حرف مسخره نيست كه بعد از هزار و چهار صد سال، هنوز حضرت زهرا احتياج به تسليت داشته باشد؟ در صورتى كه به نصّ خود امام حسين و به حكم ضرورت دين، بعد از #شهادت امام حسين ديگر امام حسين و حضرت زهرا نزد يكديگر هستند.
اين چه حرفى است؟! مگر حضرت زهرا بچه است كه بعد از هزار و چهار صد سال هنوز هم دائماً به سر خودش بزند، گريه كند، بعد ما برويم به ايشان سرسلامتى بدهيم! اين حرفها دين را خراب مى‌كند.
حسين مكتب عملى در #اسلام تأسيس كرد. حسين عليه السلام نمونه عملى قيام‌هاى اصلاحى است. خواستند مكتب حسين #زنده بماند، خواستند حسين سالى يك بار با آن نداهاى شيرين و عالى و حماسه انگيزش ظهور پيدا كند، فرياد كند: «أَ لا تَرَوْنَ إلى الْحَقَّ لا يُعْمَلُ بِهِ وَ الْباطِلَ لا يُتَناهى عَنْهُ لِيَرْغَبِ الْمُؤْمِنُ فى لِقاءِ اللَّهِ مُحِقّاً» خواستند «الْمَوْتُ اوْلى مِنْ رُكوبِ الْعارِ» (مرگ از زندگى ننگين بهتر است) براى هميشه زنده بماند. خواستند «لا ارَى الْمَوْتَ الّا سَعادَةً وَ الْحَياةَ مَعَ الظّالِمينَ الّا بَرَماً» براى هميشه زنده بماند. #زندگى با ستمكاران براى من خستگى‌آور است؛ مرگ در نظر من جز سعادت چيزى نيست. خواستند آن جمله‌هاى ديگر حسين: «خُطَّ الْمَوْتُ عَلى وُلْدِ آدَمَ مَخَطَّ الْقَلادَةِ عَلى جِيدِ الْفَتاةِ» زنده بماند، «هَيْهاتَ مِنَّا الذِّلَّةُ» زنده بماند.
📚حماسه حسینی، ج 1 ص 78
شب یازدهم محرم
شام غریبان کربلا
نخستین شب #عزا و #سوگ خاندان پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) پس از #شهادت امام حسین (علیه‌السلام) است،
#شبی تیره تر از سیاهی ! #شبی جانسوز که در آن تلخ ترین لحظات بر #خاندان امام حسین (علیه‌السلام) گذشت،
آیا می‌شود #رنج و #سوز و #مصیبت بازماندگان امام حسین (علیه‌السلام) را در آن شب بیان کرد و یا حتی تصور نمود ؟
آیا کسی درک می‌کند که دیدگان خونفشان #عمه‌ی امام زمان (علیه‌السلام) و #اهل‌بیت چقدر و چگونه بر امام حسین (علیه‌السلام) گریستند ؟
آیا می‌تواند تصور کند که #آه و #ناله‌ی سوزناک آن عزیزان چگونه بوده است ؟
با چه زبانی و با چه لفظی می توان #دل‌های_شکسته، #قلب‌های جریحه دار، ناله و نوای بلبلان بال و پر سوخته‌ی گلستان نبوی و علوی، و #سوز_دل یتیمان و بانوان حسینی (علیهم السلام) را بیان کرد ؟
#شام_غریبان است ! کودکان یتیم که دیشب پدر داشتند، و بانوان بی‌سر پرست که دیشب سر پرست و کاشانه داشتند؛ امشب با #آشیانه‌ی سوخته و #دل‌های داغدار، #بدون سرورشان امام حسین (علیه‌السلام) چه می‌کنند ؟
تفاوت بین این دو شب چقدر است :
شب عاشورا و شب یازدهم ؟ دیشب چه سالاری داشتند ؟ دیشب چه کسی از خیمه‌ها محافظت می‌کرد ؟ دیشب چه کسانی در خیمه‌ها بودند ؟ امروز اما #بدن مبارکشان #بدون سر روی زمین است ! آن شب چه کسی سر پرستی علویات و فاطمیات را بر عهده داشت ؟ #حضرت_زینب_کبری (سلام‌الله‌علیها) آن شب چه حالی داشت ؟ از یک سو مراقبت از حجت خدا #امام_سجاد (علیه‌السلام) و همسران و یتیمان برادر، و از سوی دیگر به #دنبال دختران گمشده !! همه ی اینها در سرزمینی که بدن برادرش و عزیزانش با آن وضع روی زمین افتاده باشند !
آه چه شبی بود آن شب و چه حالی داشت #دختر امیرالمؤمنین (علیه‌السلام)، «سَلامٌ علی قَلبِ زَینبِ الصَّبُورِ وَ لِسانِهَا الشَّکُورِ»./مهدویت
نهج البلاغه ایها
استکبار ستیزان