آیه ۱۱۲ انعام را رهبر انقلاب در سخنرانی نوروزی مطرح کردند: «وَ کَذٰلِکَ جَعَلنا لِکُلِّ نَبِیٍّ عَدُوًّا شَیٰطینَ الاِنسِ وَ الجِنِّ یوحی بَعضُهُم اِلیٰ بَعضٍ زُخرُفَ القَولِ غُرورا» و گفتند:« هم دشمنان جنّی، هم دشمنان انسی وجود دارند و اینها به هم کمک هم میکنند؛ سیستم‌های اطّلاعاتیِ خیلی از کشورها علیه ما با همدیگر همکاری میکنند؛». منظور صحیح این تفسیر که با آیه هماهنگ باشد این است که اجنه و انسانهای شیطانی با کمک‌هم علیه جمهوری اسلامی‌همکاری می کنند. ولی قید شیطان‌نشان می دهد این کمک از جنس کار شیطانی است. اینجا بعضی مسئله جنّ و علوم غریبه علیه جمهوری اسلامی را مطرح کردند ولی این هم با ادامه بحث رهبری که به جنگ احزاب (همکاری اهل کتاب و کفار) می پردازند ربطی ندارد چون در جنگ‌احزاب بحث بر سر دشمنان انسانی است نه اجنّه. پس نقش شیطان اینجا الهام‌شیطانی است. به‌عبارت دیگر، نکته مهم این است که این آیه درباره شیاطین است نه اجنه به طور کلی. بر فرض اثرگذاری علوم غریبه، موضوع این آیه شیطان است که تسلط آن بر بشر فقط با دعوت است: وَ مٰا كٰانَ لِي عَلَيْكُمْ مِنْ سُلْطٰانٍ إِلاّٰ أَنْ دَعَوْتُكُمْ فَاسْتَجَبْتُمْ لِي فَلاٰ تَلُومُونِي... (ابراهیم٢٢) طبق آموزه های قرآن شیطان بر انسان تسلطی ندارد مگر اینکه انسان بخواهد، پس جنگ ما نهایتاً با انسانهای پذیرنده شیطان است نه جنگ مستقیم با شیاطین.‌ کید شیطان ضعیف است و‌باید با اولیاءالشیطان جنگید نه با خود او: فَقٰاتِلُوا أَوْلِيٰاءَ اَلشَّيْطٰانِ إِنَّ كَيْدَ اَلشَّيْطٰانِ كٰانَ ضَعِيفاً (نساء٧٦). پس تصرف مادی اجنه بر امور مادی انسان، حداقل موضوع این آیه نیست. وحی را کمک سیستم اطلاعاتی معنا نباید کرد چرا که وحی بیشتر به القای سریع (الهام) نزدیک است تا انتقال اطلاعات و اسناد. ادامه‌آیه این است که اینها را بگذار َو رها کن: لَوْ شٰاءَ رَبُّكَ مٰا فَعَلُوهُ فَذَرْهُمْ وَ مٰا يَفْتَرُونَ. به قول علامه طباطبایی بحث این است تا خدا نخواهد کسی نمی تواند کاری کند. پس ما باید خود را به خدای قادر نزدیک کنیم و علوم غریبه (به معنای تصرف مستقیم در امور مادی) را با بینش توحیدی و قرآنی تقریر و تبیین کنیم. تنها تفسیری که این آیه تاب و‌تحمل آن را دارد این است که شیاطین جنی و ‌انسی با القای وسوسه (وحی شیطانی) بازار دشمنی را داغ می کنند. @estentagh

ماه #شعبان ماه دعاهای عاشقانه است. #مناجات_شعبانیه و دیگر دعاها مانند #دعای_کمیل (که‌در شب نیمه شعبان هم توصیه شده است) بر اين مضمون هستند که امل از عمل مهمتر است. البته عمل مهم است ولی بدون امل، انسان مدارانه و متکبرانه است. امل امید ما به خداست و عمل امید ما به خود است. کسي كه به عمل خود مي نگرد متکبر يا مستکبر (کسي که تمايلش به رويگرداني از دعاست:مؤمن/60) است اما کسي که به امل و اميد و آرزويي که به کسي که تسليمش شده دارد، مي نگرد اهل نياز است. کسي که تسليم نيست به عمل خود تکيه دارد پس بايد خواهان اجراي عدالت باشد اما کسي که به جاي اعتماد به خود به فضل او چشم دوخته مي گويد: من را بر عفوت سوار کن نه بر عدلت(خطبه۲۲۷ نهج البلاغه). اين دو کلمه ومشابه آنها (مثل مغفرت وفضل درمقابل عمل يا گناه) بسيار تکرار شده اند. با امید و دعاست که انسان به مقام فنا می رسد. عبارات زيبايي که در مناجات شعبانيه آمده است همگي از «کمال انقطاع به سوي خدا» مي گويند: «اگر من اهل اين نيستم که رحمتم کني تو اهل اين هستي که به من جود کني... جودت از اميدم و عفوت از عملم،افضل است...اگر مرا به جرمم بگيري تو را به عفوت مي گيرم. اگر در وقت طاعتت عملم کوچک است در وقت اميدت املم بزرگ است...»! امید در مناجات شعبانیه آنقدر قوت دارد که عبد خدا را عاشقانه تهدید می کند: خدا یا اگر من را در جهنم بیندازی به اهل آن اعلام می کنم که دوستت دارم. دعا سلاح مؤمن است و بلکه تنها سلاح او! اگر لطف یار نبود سعي وزياد عمل کردن،خون دل خوردني بيشتر نبود. دولت آن است که بي خون دل آيد به کنار ورنه با سعي و عمل باغ جنان اين همه نيست

با کسانی که به راه پروردگار دعوت‌می کنیم، سه روش لازم است: ۱-دعوت با حکمت ۲- دعوت با موعظه حسنه ۳- جدال احسن با دعوت شدگان اُدْعُ إِلىٰ سَبِيلِ رَبِّكَ بِالْحِكْمَةِ وَ اَلْمَوْعِظَةِ اَلْحَسَنَةِ وَ جٰادِلْهُمْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنْ ضَلَّ عَنْ سَبِيلِهِ وَ هُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ(نحل125) چرا در دعوت سخن از سه روش است؟ چرا موعظه برخلاف حکمت به صفت حسنه متصف شده است و جدال به صفت احسن؟ چرا جدال با فعل جدا از فعل دعوت بیان شده است؟ چرا خداوند در انتها می گوید: إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ...؟ این آیه برای فعالیتهای فرهنگی و تبلیغی چگونه باید سرمشق باشد؟ http://estentagh.blog.ir/post/119 #گروه_مطالعاتی_المیزان

#پرسش نظر شما در مورد کلیپ سخنرانی رهبری که سازنده آن تحریف قرآن را نتیجه می گیرد چیست؟ #پاسخ در سایت دفتر حفظ و نشر آثار، آیه به صورت صحیح بیان شده است:  کشورهای اسلامی، امروز با توطئه مواجهند؛ این را میفهمیم یا نه؟ امروز نه علیه شیعه، نه علیه ایران، نه علیه فلان مذهب خاص، [بلکه‌] علیه اسلام توطئه است. چون قرآن مال اسلام است؛ آن مرکزی و کانونی که فریاد میزند «لَن یَجعَلَ اللهُ لِلکٰفِرینَ عَلَی المُؤمنینَ سَبیلاً» (نساء۱۴۱) که تشیّع نیست؛ آن قرآن است، آن اسلام است؛ لذا با آن مخالفند. (بیانات در دیدار مسئولان و دست‌اندرکاران حج‌، ۳۱مرداد۹۴ http://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=30562) *** بین واژه مؤمنین و‌ مسلمین مطمئنا تفاوت هست که در اینجا محل بحث نیست اما این دو از لحاظ نتیجه بحث فعلی (توطئه علیه همه اسلام است نه فقط تشیع) فرقی ندارند. چون ایشان منظور از مؤمن در قرآن را فقط شیعیان نمی داند و هرکس‌در هر مرتبه ای که قلباً ایمانی داشته باشد مؤمن محسوب می شود. بر این اساس است که در قرآن حتی بر برخی از اهل کتاب هم اصطلاح مؤمن اطلاق شده است. بنابراین بیان آیه به این شکل تحریف نیست و نهایتاً فقط یک سهو لسان است. لذا می بینیم که در متن منتشره از آیه صحیح همان نتیجه مورد نظر در فیلم گرفته می شود.

#پرسش سلام وقت بخیر یه سوال داشتم یه سوال درباره یادداشتی ک درباره تغییر و تسخیر عالم گذاشتین، دارم از کجا برداشت کردین ک در مسخرات نمی شه تغییر ایجاد کرد؟ چون وقتی شما از نعمات استفاده می کنید قهرا خیلی توش تغییر بدین تا قابل استفاده بشه این یادداشتتون خیلی شبیه به دیدگاه استاد طاهر زاده س ک تاجایی ک مطالعه کردم فقط سنت رو قبول دارن #پاسخ سلام به نکته مهمی دقت کردید و‌متأسفانه این بحث (حتی‌ در آثار سنت گرایان و افرادی که مدنظر شماست) اجمالی و‌مبهم باقی مانده است. مهم‌ترین آیه ای که تغییر در خلقت را نهی می کند آیه وَ لَآمُرَنَّهُمْ فَلَيُغَيِّرُنَّ خَلْقَ اَللّٰهِ (نساء١١٩) است که می گوید تغییر خلقت دستور شیطان است. پس تسخیر کار خداست ولی تغییر کار شیطان. پرسش مهم در اینجا این است که آیا ما مجبور به ‌تغییر نیستیم؟ چگونه‌ می شود بدون تغییر در خلقت از خلقت بهره برد؟ باید تغییر در خلقت را عمیق بفهمیم؛ خلقت خودش خودش را تغییر می دهد مثلا آتش می سوزاند پس استفاده از خاصیت آتش برای تغییر در برخی محصولات (مثلا کباب کردن گوشت) مصداق تغییر خلقت نیست بلکه «تغییر با خلقت» یا «تغییر در خلقت» است. گاهی هم تغییر در خلقت ظاهری است و ‌حقیقت تغییر، «تغییرِ تغییر» است یعنی انسان با استفاده از قوانین طبیعی خلقت را به حالت اولیه بر می گرداند مثل طبابت. پس برای جمع بین آیه نهی از تغییر و آیاتی که مجوز تغییر را می دهند باید بین تغییرات در اساس خلقت (مثل تولید تراریخته ها و...) با تغییرات درون خلقت تفاوت قائل شویم. و‌‌پرونده این بحث همچنان باز است...

🔺️ آیا انقلاب اسلامی هم جزو قیام‌های محکوم به شکست پیش از ظهور است؟ گفت‌وگویی متفاوت با حجت‌الاسلام پناهیان در برنامه این هفته #بازگشت 🆔️ @ofogh_tv

یکی از توجیهات روایات جنجالی قیام های قبل از قائم در کتاب تازه انتشار #عصر_حیرت آمده است که آنها را قضیه شخصیه دانسته است ولی این توجیه با لحن کلی روایات نمی سازد. توجیه مشهورتر این است که این روایات در مورد مدعیان امامت و مهدویت است. آقای #پناهیان در #شبکه_افق معتقد است که انقلاب ایران ادعای نیابت خاص امام زمان را ندارد. اما این تفسیر هم پذیرفته نیست چون برخی از این روایات در مورد شخصیتهای بی ادعایی مثل قیام زیدبن علی ع صادر شده است، که امام در رثای او‌ گریست. به نظر می رسد توضیح مناسب این است که بگوییم قیام کنندگان قبل از قیام‌قائم دو دسته اند آنها که به خود دعوت کردند و آنها که نیت کمک به امام داشتند...

ده فرمان و ده حکمت در سوره اسراء (23الی39) خداوند حدود ده امر و نهی ( البته با امر و‌نهی های فرعی می توان به عدد بیست هم‌رسید!) صادر می کند و آنها را در انتها حکمت می نامد. حکمت اول و آخر: توحید حکمت دوم: رعایت شدید احسان به والدین حکمت سوم: دادن حق خویشان و مسکین و ابن سبیل وعدم تبذیر و اعتدال در انفاق حکمت چهارم: نهی از فرزندکشی از ترس تنگی رزق حکمت پنجم: نزدیک نشدن به زنا حکمت ششم: نهی از کشتن ناحق حکمت هفتم: ایفای کیل و وزن حکمت هشتم: عدم پیروی از غیرعلم حکمت نهم: عدم نزدیکی غیراحسن به مال یتیم حکمت دهم: نهی مشی متکبرانه در تورات هم ده فرمان به موسی ع مشهور شده است و حتی فیلمهای سینمایی متعددی در این مورد ساخته شده است (که برخی در مورد زندگی یهود و بنی اسرائیل است و و برخی انیمیشن و برخی مانند کریستوف کیشلوفسکی ده فرمان را با زبان و تأویل هنری ساخته اند). این ده فرمان به طور خلاصه عبارتند از: 1.من خداوند، خدای تو هستم... 2.تو را خدایان دیگر غیر از من نباشد... 3.قسم دروغ نخور... 4.در روز سبت (شنبه) کار نکن... 5.پدر و مادرت را احترام کن ... 6.قتل مکن... 7.زنا مکن... 8.دزدی مکن... 9. (شهادت) دروغ مگو... 10.چشم طمع به مال و ناموس دیگران نداشته باش... فرمان توحید، احترام به والدین، نهی از قتل و زنا، چهار فرمان مشترک با حکمتها هستند ولی بقیه فرمانها در دیگر آیات مورد تأیید قران هستند (به جز مصداق روز تعطیل که در قرآن فقط شامل بخشی از روز جمعه است). در قرآن چند میثاق با بنی اسرائیل بیان شده است (آیات ۸۳ و ۸۴ سوره بقره): وَإِذْ أَخَذْنَا مِیثَاقَ بَنِی إِسْرَائِیلَ لَا تَعْبُدُونَ إِلَّا اللَّهَ وَبِالْوَالِدَینِ إِحْسَانًا وَذِی الْقُرْبَیٰ وَالْیتَامَیٰ وَالْمَسَاکینِ وَقُولُوا لِلنَّاسِ حُسْنًا وَأَقِیمُوا الصَّلَاةَ وَآتُوا الزَّکاةَ ثُمَّ تَوَلَّیتُمْ إِلَّا قَلِیلًا مِّنکمْ وَأَنتُم مُّعْرِضُونَ، وَإِذْ أَخَذْنَا مِیثَاقَکمْ لَا تَسْفِکونَ دِمَاءَکمْ وَلَا تُخْرِجُونَ أَنفُسَکم مِّن دِیارِکمْ ثُمَّ أَقْرَرْتُمْ وَأَنتُمْ تَشْهَدُونَ . این میثاقها هم اشتراکات و تفاوتهایی در بندهای خود با متن مشهور معاصر دارد. علاوه بر این در آیات ۱۵۱ تا ۱۵۳ سوره مبارکه انعام هم ده فرمان دیگر آمده است و برخی آن را شبییه ده فرمان به بنی اسرائیل دانسته (mshrgh.ir/958943)، در حالی که این ده فرمان به ده حکمت سوره اسراء شباهت بیشتری دارد. در تورات آمده که خداوند ده‌ فرمان را روی آن لوح‌ها نوشت. در قرآن الواح موسی می تواند یادآور ده فرمان باشد: و کتَبْنَا لَهُ فِی الْأَلْوَاحِ مِن کلِّ شَیءٍ مَّوْعِظَةً وَتَفْصِیلًا لِّکلِّ شَیءٍ(اعراف 145). اگر این الواح را ده فرمان بدانیم نوعی جامعیت در این دستورات موعظه وار تأیید شده است. این ده فرمان در تابوت عهد قرارداده شده و براساس برخی روایات،‌ امام زمان پس از ظهور، تابوت عهد را از غاری در انطاکیه خارج خواهد کرد. نقل است که ابن عباس محتوای همه تورات را در نیمه اول سوره اسراء می‌دانسته است. اما تفاوت ده فرمان با ده حکمت چیست؟ یک: در ده فرمان ابتدا توحید و بعد نهی از شرک است ولی در ده حکمت آغاز و انجام توحید است. چرا آغاز و پایان این حکمتها توحید است؟ تحلیل علامه طباطبایی ذیل این آیات خواندنی است: «اگر يك يك معاصى را تحليل و تجزيه كنيم خواهيم ديد كه برگشت تمامى گناهان به شرك است، زيرا اگر انسان غير خدا يعنى شيطان‌هاى جنى و انسى و يا هواى نفس و يا جهل را اطاعت نكند هرگز اقدام به هيچ معصيتى نمى‌كند. هم چنان كه اطاعت شيطان را پرستش وى خوانده: لا تَعْبُدُوا الشَّيْطان(یس۶۰) و اتَّخَذَ إِلهَهُ هَواه(جاثیه۲۳). به دلیل این اهمیت در این آیات امر به توحید و اخلاص تکرار شده و آخر دستورات به اول آن وصل مى‌شود.» به عبارت دیگر علامه معتقد است اول و آخر توحید است یعنی تک تک حکمتها توحیدی است! در قرآن امرونهی روح توحیدی بیشتری نسبت به تورات دارد. دو: تفاوت دیگر این است که قرآن امر ونهی را حکمت نامیده است و بیشتر تعلیل کرده و نیز ظرائف را به ویژه در احسان به والدین و در انفاق و خون خواهی از قتل ناحق بیان کرده است اما ده فرمان کمتر حکیمانه و دارای ظرائف و پیچیدگی است و بیشتر ظاهر «بکن و نکن» دارد. سه: شاید هم بتوان بعضی فرمان های غایب در حکمتها را در باطن آنها دید. مثلا دروغ نگفتن لازمه عدم پیروی از غیر علم است و دزدی نکردن لازمه ایفای کیل و وزن است. همچنین برخی فرمانها در ترکیب جدید قابل نتیجه گیری هستند؛ مثلاً چشم طمع به مال دیگران نداشتن توسعه معنای «عدم نزدیکی غیراحسن به مال یتیم» و نیز لازمه انفاق است و نترسیدن از تنگی رزق سبب اعتدال در طلب روزی و در نتیجه ایجاد سبت و فراغت شود. به طور کلی ده حکمت قرآن نسبت به ده فرمان تورات توحیدی تر، حکیمانه تر و جامع تر است همانطور که قرآن نسبت به تورات جامع و مهیمن است.

حجت الاسلام قرائتی در نامه ای به رهبر معظم انقلاب فهرستی از نشانه های تلخ مهجوریت قرآن و تفسیر در حوزه و دانشگاه و مجالس مذهبی را بیان کرد. البته پاسخ رهبر به این نامه گلایه آمیز بدون تصریح به مهجوریت های مورد اشاره فقط اعلام موافقت با ترویج قرآن و تفسیر است. شاید ایشان ضمن پذیرش موارد مطرح شده می خواهند به جای توجه به ضعفها راه حل را در اولویت قرار دهیم. ضمن اینکه مهجوریت قرآن دیگر با گذشته قابل مقایسه نیست. http://farsi.khamenei.ir/news-content?id=45383 @estentagh

نسخه الکترونیکی کتاب رفیق روزهای بندگی (گزیده ای از مباحث آداب انس با قرآن کریم ، به همّت هسته منظومه فکری علامه طباطبایی (رض) مرکز رشد دانشگاه امام صادق ع) تألیف حجت الاسلام محمدرضا عابدینی به صورت رایگان منتشر شد @estentagh

وَ لا تَجْعَلْ يَدَكَ مَغْلُولَةً إِلى‌ عُنُقِكَ وَ لا تَبْسُطْها كُلَّ الْبَسْطِ فَتَقْعُدَ مَلُوماً مَحْسُوراً از آیات قرآن درباره «اعتدال در انفاق» می فهمیم که دستت را آنقدر باز نکن تا ملامت زده و محسور بنشینی... واضح است که حدانفاق این است که دستت را کاملا برای انفاق باز نکنی و حداقلی برای خودت نگه داری. اگر مقداری اندک هم نماند (صفر شود) مصداق بسط کل البسط است. پرسش مهم در اینجا این است که آیا امام حسن که یکبار تمام اموالش را بخشید و یا قبل از آن اهل بیت سهم افطار خود را به مسکین و یتیم و اسیر دادند، مصداق این آیه نیستند؟ از کسانی که متوجه این پرسش شده است آیت الله جوادی آملی در تسنیم است. او خیرالامور اوسطها را بازخوانی می کند و معتقد است که این مثل رایج در میان عرب بود ( نه روایت) که گاهی اهل بیت بدان تمسک‌می کردند. (تسنیم، ج48، ص۴۸۶) اما این مثل همیشه درست نیست! چرا که جایگاه امام فرق می کند. او مرکز عدل است و «در هسته مرکزی عدل نه قبض مذموم وجود دارد نه بسط سوء. از این رو خیرالامور اکثرها و اوفرها و اشدها و‌اعلاها. مردم عادی باید همواره در عمل در حد وسط بایستند (همان، ص ۴۸۲) آقای جوادی به تعبیر دیگر می گوید: «کلمه امور در مسائل اجرایی و‌عملی است نه در معارف و آنجا که انسان در هسته مرکزی عدل است (همان، ص۴۸۷). ولی پرسش بی پاسخ این است که این آیه خطاب به پیامبر است و طبق سوره فرقان قابل تعمیم به دیگران هم هست. پس چگونه امام را فراتر از دستور اعتدال در این آیه بدانیم؟! اگر یکبار دیگر آیه را مرور می کنیم می توانیم بگوییم مقصود از بسط کلی درانفاق این است که منجربه قعود ملوما مسحورا شود. یعنی دستور وَ لا تَبْسُطْها كُلَّ الْبَسْطِ با ادامه آیه که می گوید فَتَقْعُدَ مَلُوماً مَحْسُوراً معنی اش تمام می شود. پس اگر بسط کلی و انفاق تمام موجب این قعود نشود چه باید گفت؟ آیا کسانی نبودند که در زندگی از صفر شروع کردند ولی زمین گیر نشدند و به دیگر محتاج نشدند بلکه فورا دوباره با دست خود به پا ایستادند؟ ظاهرا ایثار اهل بیت موجب قعود و ملامت شدن و حسرت زده شدن آنها نشده است. این کار علی القاعده به طور عادی رخ نمی دهد ولی تنها راه استثنای آیه از دستور اعتدال است.

#دانلود_رایگان کتاب بر سفره توحید شرح مناجات شعبانیه تولید مؤسسه جوانان آستان قدس رضوی است که ساده و روان و گذرا نوشته شده ولی در عین حال ظرائف عرفانی و دینی و عقلی را بیان کرده است 👇👇👇