دانلود کنید👆 فایل کتاب برای ضامن آهو (پرسش و پاسخ درباره امام رضا علیه السلام)- ویژه نوجوانان 13 الی17 سال روشهای شرکت در مسابقه جشنواره کتابخوانی رضوی از طریق سایت samakpl.ir : ارسال نقاشی و ویدیو، مسابقه چهارگزینه ای، قصه گویی، شعرسرایی

نکاتی از تفسیر سوره حج #گروه_مطالعاتی_المیزان شنبه 12تیر1400 - کتابخانه امیرکبیر کرمانشاه @estentagh

قربانی از شعائر الهی است که تعظیم آن نشانه تقوی است. اما آیا خود قربانی موضوعیت دارد یا هدف اطعام است؟ اگر هدف اطعام باشد گیاهخواران دیندار می‌توانند استدلال کنند خود قربانی اصالت ندارد و می توان بدون قربانی اطعام کرد و این سنت به اقتضای زمانه مرسوم شده و اکنون عمل اخلاقی نیست. اما شواهد به نفع اصالت قربانی فراوانند: - تأکید و‌ تکرار عبارت بهیمه الانعام رزق الهی است مٰا رَزَقَهُمْ مِنْ بَهِيمَةِ اَلْأَنْعٰامِ َ (حج ۲۸ و ٣٤) و انعام حلال الهی اند: ِ وَ أُحِلَّتْ لَكُمُ اَلْأَنْعٰامُ إِلاّٰ مٰا يُتْلىٰ عَلَيْكُمْ (حج٣٠) - بُدْن (نوعی قربانی) از شعائر الهی است: وَ اَلْبُدْنَ جَعَلْنٰاهٰا لَكُمْ مِنْ شَعٰائِرِ اَللّٰه - تأکید و تکرار مسخر بودن قربانی (حج۳۶و۳۷) - تعبیر ظریف «وَجَبَتْ جُنُوبُهٰا» (پهلویش زمین‌گیر شد) که تأکید دیگری بر تسخیر قربانی هنگام‌ذبح است - توصیه به اکل قبل از اطعام فَكُلُوا مِنْهٰا وَ أَطْعِمُوا (حج۳۶) این شواهد همگی به‌نفع اصالت قربانی و خون ریختن و گوشتخواری شهادت می‌دهند. پس، از آیه  لَنْ يَنٰالَ اَللّٰهَ لُحُومُهٰا وَ لاٰ دِمٰاؤُهٰا وَ لٰكِنْ يَنٰالُهُ اَلتَّقْوىٰ مِنْكُمْ نمی‌توان به نفع گیاهخواری استدلال کرد و این آیه نقش گوشت و خون را انکار نمی‌کند چون  شواهد قبلی خلاف این نوع مصادره آیه است و در ادامه هم به اینکه قربانی مسخر است تصریح می شود و از همه مهم تر اینکه منظور از تقوی صرفاً اطعام نیست بلکه تقوی در‌ سیاق این آیات، همان تعظیم شعائر الهی است و قربانی صراحتا از شعائر الهی است. بنابراین منظور از اینکه گوشت و خون به خدا نمی‌رسد این است که قلب ما متوجه خدا باشد و اگر بدون تقوی (قصد قلبی تعظیم‌امر الهی) خون بریزیم و گوشت بخوریم بی فایده است ولی ذکر یادخدا در سنت تسخیر بدون ریختن خون و خوردن گوشت تعظیم شعائر الهی را ناتمام می‌گذارد. قربانی سنت تسخیر است و این سنت خدا را قادر متعال معرفی می‌کند ولی بشر مدرن بدون نگرش توحیدی همه چیز را با اخلاق سکولار می سنجد. متدینین اخلاق‌گرا  هم تلاش می کنند قربانی را به سنت اطعام تنزل دهند و حکم آن را موقتی و تاریخ گذشته تلقی کنند. اما گوشتخواری صرفا خوردن برای زنده ماندن یا لذت بردن نیست بلکه شرکت در سنت تسخیر در آفرینش و سلسله مراتب عالم است. عالم مسخر انسان است و هدف تسخیر این است که به مقام شکر برسد: كَذٰلِكَ سَخَّرْنٰاهٰا لَكُمْ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ (حج٣٦) و با  شکر خدا بزرگ داشته شود : كَذٰلِكَ سَخَّرَهٰا لَكُمْ لِتُكَبِّرُوا اَللّٰهَ عَلىٰ مٰا هَدٰاكُمْ(حج٣٧). این اهداف قربانی به طور کامل با اطعام به دست نمی‌آید. البته نباید به بهانه این سنت مؤکد توهم استقلال و یا درنده‌خویی یا لذت‌پرستی غلبه کند بلکه باید گفت:  تَقُولُوا سُبْحٰانَ اَلَّذِي سَخَّرَ لَنٰا هٰذٰا وَ مٰا كُنّٰا لَهُ مُقْرِنِينَ (زخرف١٣). برای همین تسخیر انعام بدون یادخدا رجس و شرک و قول زور است. اگر درک‌توحیدی از هستی ادامه پیدا کند، تسخیر شامل انسان نیز می‌شود پس سنت قربانی یک مرحله تکمیلی شگفت دارد آنجا که خود انسان قربانی می‌شود! این سنت از زمان اقدام به ذبح اسماعیل توسط ابراهیم شروع شد و به ذبح عظیم ختم شد.  گیاهخواران چه بی دین‌ها و‌چه دینداران ، چه صادق هدایت و ‌چه حجت‌الاسلام دکتر اسلامی، همگی درگیر مفروضات مدرنیته هستند. آنها  ابتدا باید تفسیر توحیدی از سنت تسخیر را درک کنند شاید مستعد درک حقیقت ذبح عظیم شوند. به قول مرحوم دولابی در کتاب مصباح‌الهدی: بنای نظام آفرینش بر قربانی شدن مادون برای مافوق است. همه‌ی موجودات طبیعت خود را قربان مؤمن می‌کنند، او خود را قربان اهلبیت «علیهم السلام» و آنها خود را قربان خدا می‌کنند. @estentagh

بحث تفسیری درباره رابطه ایمان و عمل (با تمرکز بر آیات ابتدایی سوره مؤمنون) دوشنبه ۴مرداد ۱۴۰۰ کتابخانه امیرکبیر کرمانشاه http://estentagh.blog.ir/post/124 #گروه_مطالعاتی_المیزان لینک عضویت: https://eitaa.com/joinchat/2802319371C1ec9ed0c5a @estentagh

#جلسه_چهل_نهم ضرورت‌های عقلی وصایت بعد از نبی اکرم (صل الله علیه و آله) قسمت اول سه‌شنبه: ۱۴۰۰/۰۵/۰۵ https://eitaa.com/sabileroshd1

#جلسه_پنجاه ضرورت‌های عقلی وصایت بعد از نبی اکرم (صل الله علیه و آله) قسمت دوم چهارشنبه: ۱۴۰۰/۰۵/۰۶ https://eitaa.com/sabileroshd1

#جلسه_پنجاه_یکم ضرورت‌های عقلی وصایت بعد از نبی اکرم (صل الله علیه و آله) قسمت سوم پنج‌شنبه: ۱۴۰۰/۰۵/۰۷ https://eitaa.com/sabileroshd1

 در ساختار جمهوری اسلامی برخی انقلابیون و حزب اللهی‌ها به قانون احترام شایسته‌ای نمی‌گذارند و با بهانه‌های اصلاحی یا انتقادی به تشخیص‌های شخصی و سلیقه‌ای  عمل می‌کنند و گاه بی‌نظم یا خودسر شده و  تبعیت از آیین نامه‌ها و خواست مافوق را ترک می‌کنند. بعضی دیگر هم کورکورانه و محافظه‌کارانه از روح و مقصد قانون دور شده‌اند و به فکر نقد و تغییر وضع موجود نیستند. برای تحلیل این افراط و تفریط تامل در قانون‌مداری یوسف علیه‌السلام مفید است.  يوسف نبي وقتی عزیز مصر بود با استفاده از قانون و دین و آیین، برادرش را به خودش بازگرداند. اما‌قانون پادشاهی که همکاری با او را پذیرفته بود مقصودش را تأمين نمی‌کرد. گرچه او تمکن و قدرت زیادی داشت و از طرفی حقش بود تا برادرش بنیامین را از ديگران برادران حسود و گناهکارش جدا کرده و  به خودش ملحق کند، اما نخواست‌ قانون‌شکنی کند یا با کید مخفیانه یا خائنانه برادرش را بگیرد! یوسف به دنبال برادرش بود ولی کید و چاره‌جویی او قانونی بود نه قانون‌شکنانه. تنها راه ممكن كه حضرت يوسف‌ ع ميتوانست بـه واسـطه آن، بـرادرش را نـزد خود نگهدارد، قانون مجازات سارق نزد كنعانيان بود. برادران در پاسخ پرسش یوسف گفتند كيفر سارق درآيين ما، خود اوست؛ با این اعتراف‌گیری، کید یوسف به خواست خداوند موفق شد؛ . كَذٰلِكَ كِدْنٰا لِيُوسُفَ مٰا كٰانَ لِيَأْخُذَ أَخٰاهُ فِي دِينِ اَلْمَلِكِ إِلاّٰ أَنْ يَشٰاءَ اَللّٰه واینگونه ما برای یوسف کید کردیم و او در آیین پادشاه نمی‌توانست برادرش را بگیرد مگر آنچه خدا می‌خواست(یوسف٧٦). این آيه نشان می‌دهد پایبندی به دين الملک (آیین پادشاه) عامل مهمی در تعیین مسیر تصمیمات یوسف بوده است، همانطور که قرآن هم در قصه او خیانت‌‌ را تحلیل کرده و مذموم‌ دانسته است‌. نکته مهم این است که خواست یوسف متوقف در قانون‌ نبود و به دنبال تحقق اهداف بالاتر بود اما برای این کار قانون شکنی نکرد و از بند و تبصره های قانونی بهره برد و موافقت مخالفان احتمالی را هم جلب کرد. یوسف نظراً مطیع محض قانون نبود ولی عملاً به آن ملتزم بود. البته قانون را دور نزد بلکه دیگران را با قانون خودشان مجاب و معترف کرد. در قرآن پیامبران علیه نظم و قانون ملوک ظالم و کافر قیام کرده اند و از طرفی بر اطاعت قانون شريعت الهی تاکید شده است. اما اگر قانونی هیچ‌کدام از این دو نوع نباشد چه‌باید کرد؟ با قوانینی که نیاز به اصلاح و تحول دارند چگونه باید مواجه شد؟  قانون مصر از نوع قوانینی است که نه سراسر ظلم است و نه از طرف معصوم تشریع شده است اما یوسف آن را محترم دانست و به آن‌ خیانت نکرد. همانطور که به عزیز مصر که او را جایگاه و احترام بخشید خیانت نکرد؛ قٰالَ مَعٰاذَ اَللّٰهِ إِنَّهُ رَبِّي أَحْسَنَ مَثْوٰايَ إِنَّهُ لاٰ يُفْلِحُ اَلظّٰالِمُونَ (٢٣) حکمت احترام به قانون های بشری و عرفی چیست؟  سوره یوسف قصه تقابل مکر و کیدهای الهی و غیرالهی است و در آن می‌خوانیم که أَنِّي لَمْ أَخُنْهُ بِالْغَيْبِ وَ أَنَّ اَللّٰهَ لاٰ يَهْدِي كَيْدَ اَلْخٰائِنِينَ (یوسف٥٢). کید نباید خائنانه باشد و حرمت مولا و صاحب باید حفظ شود، حتی اگر او آیینی دیگر داشته باشد. خیانت نوعی نقض عهد غیرآشکار است که نظم موجود را از راه کج بر هم می‌زند. حکمت حفظ قانون، قبح و عقیم بودن خیانت است و ظلم خیانت کمتر از قانون ظالمانه نیست.  در دوراهی توقف در قانون و فراتر از قانون بودن، راه درست کید (تدبیر) قانونی است نه قانون‌شکنی. کید قانونی تغییر قانون با قانون است و در سوره یوسف این‌ کید مظهر مشیت الهی است. @rezakarimi @estentagh

#جلسه_شصت_سوم ترجمه و فهم آیات سوره بقره آیه: ۱۶۸ چیستی و اهمیت غذای طیب پنج‌شنبه: ۱۴۰۰/۰۵/۲۱ https://eitaa.com/sabileroshd1

خلاصه تفسیر المیزان؛ سوره حمد و بقره و آل عمران (منتشر شده در سال 1395)

توصیه های #امام_رضا‌علیه‌السلام به #رَیان_بن_شَبیب ، در دیداری که اول #محرم انجام شد، علاوه بر تبلیغ معارف عاشورایی سطح معرفت شیعیان را وارد لایه عمیق‌تری می‌کند. یکی از این توصیه‌ها همان جمله معروف است که "اگر میخواهی بر چیزی گریه کنی بر حسین ع گریه کن". این جمله بسیار عمیق است و می‌تواند محل بحثی مفصل قرار بگیرد و می‌توان گفت می خواهد همه گریه‌ها را به گریه بر حسین تبدیل کند و نوع مواجهه انسان با رنج‌ها را جهت‌دهی کند. این حدیث و چند حديث رضوی درباره جدش در کتاب #چشمه_های_بهشت در فصل پنجم از دفتر سوم جمع شده است. *** یکی دیگر از جملات شگفت و غریب امام است که به ریان فرمود:فَإِنَّهُ ذُبِحَ كَمَا يُذْبَحُ الْكَبْشُ. این جمله در ترجمه کتاب #عیون_اخبار_الرضا حذف شده است و در کتاب چشمه‌های بهشت هم نیامده است! شاید چون آن را برای عموم قابل فهم ندانسته یا خود راز آن را درک نکرده‌اند. در مورد کبش می‌توان با کمک از تفسیر ابن عربی در مورد حقیقت آن و روایت امام رضا در مورد ماجرای ذبح اسماعیل، راز این جمله امام را بیشتر درک کرد.

حدیث #سِلسِلَة_الذَّهَب حدیث قدسی منقول از امام رضا علیه السلام در باب توحید و شروط آن است. امام این حدیث را هنگام عبور از نیشابور به طرف مرو بیان کرد. راویان این حدیث همگی امامان معصوم‌اند تا به پیامبر(ص) و سرانجام به خداوند می‌رسد. به همین دلیل این حدیث را «سلسلة الذهب» به معنای «زنجیرۀ زرّین» توصیف کرده‌اند. طبق برخی گزارش‌ها، هم‌زمان با نقل حدیث، بیش از بیست هزار نفر آن را مکتوب کردند. در #سریال_ولایت_عشق شکوه جمعیت و تعدد مخاطبین و راویان این حدیث به خوبی نشان داده شده است اما این حدیث با همه ظرافتهایی که در کتب حدیثی آمده است روایت نشده است. بر اساس این حدیث، اعتقاد به توحید باعث نجات از آتش است، ولی امام خود را از شروط این نجات معرفی کرده است. امام عبارت «بشرطها و شروطها...» را با فاصله و وقفه بیان می کنند که احتمالا موجب تأکید بر قید پایانی و به یاد ماندن آن در ذهن مخاطبان است. اما در سریال می بینیم که به این وقفه اهمیت داده نشده است! بگذریم از این که کلوزآپ بر چهره هایی که مستمع این حدیث هستند خیلی متناسب نیستند و نمی توان آنها را به یک مخاطب متأثر شبیه دانست و حتی گویا بعضی هم عجله دارند تا همراه امام به سفر ادامه دهند!